IPPP2/443-944/09-5/PW - Moment powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2009 r. (data wpływu 29 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy opisana we wniosku transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego (pytania we wniosku nr 2, 3, 4) - jest prawidłowe.

W dniu 31 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy opisana we wniosku transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego. Wezwaniem z dnia 18 września 2009 r., doręczonym w dniu 22 września 2009 r., wezwano Wnioskodawcę do dołączenia dokumentu potwierdzającego prawo do podpisu. Wniosek uzupełniono dnia 25 września 2009 r. (data wpływu 29 września 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka A. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonała w miesiącu maj 2009 r., zakupu w Korei towarów handlowych udokumentowanych wystawioną przez kontrahenta koreańskiego dnia 7 maja 2009 r. fakturą handlową. Następnie, przy udziale firmy spedycyjnej, dokonała transportu zakupionych towarów do Hamburga, gdzie za pośrednictwem ustanowionego przez siebie przedstawiciela celnego (zarejestrowanego w Niemczech) dokonała dnia 11 czerwca 2009 r. odprawy celnej w wyniku której został ustalony wymiar należnego cła oraz nadany status, dopuszczający do obrotu na terytorium Unii Europejskiej zgłoszonego towaru z jednoczesnym zwolnieniem z podatku VAT. Po przyznaniu w Niemczech, sprowadzanym z Korei towarom handlowym prawa do obrotu na terytorium Wspólnoty Europejskiej za pośrednictwem tego samego spedytora przedmiotowy towar został przemieszczony dnia 15 czerwca 2009 r. na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

Uzasadnienie do pyt. Nr 1

Zgodnie z art. 9 Ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast na podstawie art. 11 ust. 1 Ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis art. 11 ust. 1 Ustawy o VAT zrównał zatem przesunięcie towarów dokonywane w ramach przedsiębiorstwa, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na terytorium kraju z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów za wynagrodzeniem, jeżeli towary te zostały zaimportowane przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Przemieszczenie dnia 15 czerwca 2009 r. towarów handlowych, dokonane przez Spółkę na terytorium Polski z terytorium Niemiec, spełnia warunki powyższej definicji. Towary po dokonaniu ostatecznej odprawy celnej na terytorium Niemiec są fizycznie transportowane przez firmę spedycyjną w imieniu i na rzecz Spółki na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Pozostają one przez cały czas jej własnością i są przemieszczane z innego państwa członkowskiego UE (Niemiec) na terytorium Polski. Ponadto towary zostały wcześniej zaimportowane do Niemiec w ramach prowadzonej przez spółkę działalności oraz mają służyć czynnościom wykonywanym przez nią jako podatnika podatku od towarów i usług na terytorium Polski.

Należy zatem przyjąć, że w przypadku przemieszczenia towarów dnia 15 czerwca 2009 r. z Hamburga do Polski, zaimportowanych uprzednio na terytorium UE przez Spółkę zarejestrowaną na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, objętych ostateczną odprawą celną w Hamburgu wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w powyższym przepisie.

Uzasadnienie do pyt. Nr 2

Zgodnie z art. 20 ust. 5 Ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Co prawda zgodnie z przepisem art. 20 ust. 6 Ustawy o VAT, w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, jednak ten przepis szczególny nie dotyczy przypadku uznania za wewnątrwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, przesunięcia towarów należących do przedsiębiorcy pomiędzy krajami UE. W sytuacji przemieszczenia przez Spółkę A. towarów handlowych 15 czerwca 2009 r. obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje dnia 15 lipca 2009 r.

Uzasadnienie do pyt. Nr 3

W związku z faktem występowania Spółki A. w ramach dokonywania czynności przemieszczenia towarów handlowych z Niemiec do Polski, należących cały czas do niej jako sprzedawcy oraz jednocześnie nabywcy zarówno sprzedawcą jak i nabywcą wystawianej faktury wewnętrznej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest Spółka A. Sp. z o.o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w odniesieniu do zagadnień stanowiących pytania nr 2, 3 i 4 we wniosku, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

W sprawie dotyczącej zagadnienia, czy w przypadku przemieszczenia towarów z Korei do Niemiec i odprawy celnej na terytorium Niemiec dochodzi do importu towarów (pytanie nr 1 we wniosku) - rozstrzygnięcie podjęte zostanie w odrębnym piśmie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).