IPPP2/443-932/13-4/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2013 r. (data wpływu 4 września 2013 r.) uzupełnionym w dniu 18 października 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 10 października 2013 r. nr IPPP2/443-932/13-2/MM o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży gotowych posiłków i dań za dostawę towarów oraz zastosowania właściwej stawki podatkowej - jest prawidłowe.

W dniu 4 września 2013 r. wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży gotowych posiłków i dań za dostawę towarów oraz zastosowania właściwej stawki podatkowej. Wskazany wniosek zawierał braki w przedstawionym stanie faktycznym.

W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z 10 października 2013 r. znak IPPP2/443-932/13-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka S.A. (Spółka) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność opodatkowaną tym podatkiem. Spółka prowadzi hurtową i detaliczną sprzedaż paliw na terenie całego kraju. Jednym z intensywnie rozwijanych przez Spółkę segmentów działalności jest sieć stacji paliw pod marką M. W ramach sieci M. funkcjonują stacje partnerskie, będące własnością niezależnych podmiotów gospodarczych, które zawarły z A. S.A. umowę licencyjną oraz stacje paliw będące własnością Spółki. Na stacjach paliw prowadzonych przez Wnioskodawcę poza paliwami i artykułami motoryzacyjnymi oferowanych jest także szereg innych towarów, w tym napoje, kawa oraz produkty, których dotyczy niniejszy wniosek: hot-dogi oraz tzw. produkty z pieca, tj. zapiekanki, kanapki na ciepło oraz gotowe dania obiadowe.

Hot-dog przygotowywany jest z zamrożonej bułki i parówki, które po wcześniejszym rozmrożeniu pracownik stacji podgrzewa (bułkę w opiekaczu, a parówkę w tzw. contakt grillu) oraz kompletuje produkt (wkłada ciepłą parówkę w bułkę dodając wybrane przez klienta sosy i owija hot-doga w serwetkę), a następnie wydaje przez ladę wydawczą klientowi (cały proces przygotowania i wydania produktu odbywa się za ladą wydawczą).

Zapiekanka przygotowywana jest z zamrożonego produktu, który po wcześniejszym rozmrożeniu pracownik stacji wyjmuje z folii i podgrzewa w piecyku, wykłada na papierową tackę, dodaje wybrane przez klienta sosy, a następnie wydaje klientowi przez ladę wydawczą (cały proces przygotowania i wydania produktu odbywa się za ladą wydawczą).

Kanapka na ciepło przygotowywana jest z produktu pakowanego próżniowo i przechowywanego w lodówce. Pracownik stacji wyjmuje z opakowania i podgrzewa kanapkę w piecyku, a następnie wydaje klientowi na papierowej tacce przez ladę wydawczą (cały proces przygotowania i wydania produktu odbywa się za ladą wydawczą).

Dania obiadowe (spaghetti, kurczak z makaronem lub ryżem, lasagne, kotlet schabowy z purée, itp.) przygotowywane są z produktów pakowanych próżniowo jako całość i przechowywanych w lodówce. Pracownik stacji nie otwierając opakowania wkłada produkt do mikrofalówki i po jego podgrzaniu (nie otwierając opakowania) wydaje klientowi przez ladę wydawczą (łącznie z jednorazowym nożem i widelcem oraz serwetką). Identycznie jak w przypadku pozostałych produktów, cały proces przygotowania i wydania dania obiadowego odbywa się za ladą wydawczą.

Większość klientów kupuje wskazane wyżej produkty na wynos, ale na stacjach paliw Wnioskodawcy są stoliki, przy których można skonsumować jedzenie (tzw. kącik kawowy). Jest to ogólnie dostępna część pomieszczenia stacji, gdzie klienci przeglądają także prasę, rozmawiają, itd., w związku z czym możliwe jest tam prowadzenie konsumpcji jedynie przez bardzo ograniczoną liczbę klientów.

Stacje paliw Wnioskodawcy nie posiadają żadnego zaplecza restauracyjnego, nie zatrudniają także pracowników do obsługi kelnerskiej, czy też pracowników mających serwować posiłki.

Produkty będące przedmiotem wniosku sprzedawane są przez pracowników stacji, których pierwszoplanowym obowiązkiem jest prowadzenie sprzedaży paliw i innych towarów. Sprzedaż hot-dogów, zapiekanek, kanapek na ciepło i dań obiadowych (poprzedzona wyjęciem tych produktów z zamrażarki lub lodówki, ich podgrzaniem i ewentualnym skompletowaniem) jest jedynie jednym z ich wielu obowiązków. Sama "technologia" przygotowania produktu ogranicza się praktycznie do jego podgrzania i ewentualnie kompletacji, co jest prostą czynnością niewymagającą jakiegokolwiek wykształcenia gastronomicznego.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że sprzedaż produktów, których dotyczy wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej (hot-dogi oraz tzw. produkty z pieca, tj. zapiekanki, kanapki na ciepło oraz gotowe dania obiadowe) Wnioskodawca klasyfikuje jako sprzedaż towarów w postaci gotowych posiłków i dań sklasyfikowanych w grupowaniu 10.85.1 PKWiU.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzoną na stacjach paliw Wnioskodawcy sprzedaż hot-dogów i tzw. produktów z pieca (tekst jedn.: zapiekanek, kanapek na ciepło i dań obiadowych), przygotowywanych w sposób opisany powyżej, należy traktować jako świadczenie usług czy też jako dostawę gotowych posiłków i dań (poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), opodatkowaną stawką 5% na podstawie art. 41 ust. 2a przywołanej ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (ustawy o VAT), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

Zakres tych czynności określony został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 przywołanej ustawy.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku konieczne jest także odwołanie się do treści art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z którego wynika, iż "usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy". Zgodnie z art. 6 ust. 2, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających. Powyższe uregulowania, które na mocy art. 65 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży hot-dogów i tzw. dań z pieca, przebiegająca zgodnie z procedurą opisaną powyżej składa się z kilku powiązanych ze sobą czynności tworzących w aspekcie gospodarczym jedną całość i logicznie nie można rozdzielić jej na części składowe. W związku z tym wszystkie te czynności składające się na sprzedaż stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od towarów i usług. Dla określenia właściwej stawki VAT, świadczenie to analizować należy z punktu widzenia klienta oraz uwzględnić okoliczności, w jakich następuje na stacji paliw sprzedaży hot-dogów i tzw. dań z pieca, w celu określenia elementów charakterystycznych i dominujących tej sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, klient oczekuje jedynie sprzedaży ciepłego hot-doga lub innego z wymienionych we wniosku produktów i nie oczekuje żadnych dodatkowych świadczeń, w szczególności tych, które są elementem oferty podmiotów świadczących usługi restauracyjne.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności personelu stacji związane z wyjęciem produktu z zamrażarki (lodówki), jego podgrzaniem i ewentualnie kompletacją, poprzedzające transakcję sprzedaży są rutynowe, związane z minimalnym nakładem pracy, nie różniącym się istotnie od nakładu pracy koniecznego dla dokonania transakcji sprzedaży innych towarów, które muszą być wykładane z opakowań zbiorczych na półki, estetycznie eksponowane na regałach sklepowych bądź w ladach chłodniczych, często także podawane klientowi w momencie poprzedzającym transakcję sprzedaży. W związku z tym, nie mają one charakteru przeważającego, pozwalającego na uznanie całości wykonywanych czynności związanych z transakcją sprzedaży hot-dogów i innych wymienionych produktów za świadczenie usług.

Istotne są także inne okoliczności analizowanej transakcji. Na stacjach paliw Wnioskodawcy nie istnieje zaplecze restauracyjne, nie ma obsługi kelnerskiej ani nawet pracowników, których podstawowym obowiązkiem jest sprzedaż hot - dogów i produktów z pieca. Są wprawdzie stoliki w kąciku kawowym stacji, ale jest to ogólnie dostępna część pomieszczenia stacji, gdzie klienci przeglądają także prasę, rozmawiają w związku z czym możliwe jest tam prowadzenie konsumpcji jedynie przez bardzo ograniczoną liczbę klientów, co w konsekwencji powoduje, że istnienie tych stolików z punktu widzenia istoty analizowanej transakcji ma charakter drugorzędny. Wymienione we wniosku produkty kupowane są bowiem w przeważającej części na wynos i konsumowane poza stacją.

Sama "technologia" przygotowania produktu ogranicza się praktycznie do jego podgrzania i ewentualnie kompletacji, co jest prostą czynnością nie wymagającą jakiegokolwiek wykształcenia gastronomicznego.

Wszystkie te elementy powodują, że zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego na stacjach paliw sprzedaż hot-dogów oraz tzw. dań z pieca (tekst jedn.: zapiekanek, kanapek na ciepło i dań obiadowych), przygotowywanych w sposób opisany powyżej jest sprzedażą towarów, a nie świadczeniem usług restauracyjnych lub jakiegokolwiek innego rodzaju usług, gdyż w tej złożonej czynności elementy charakterystyczne dla sprzedaży towarów są przeważające i decydują o charakterze gospodarczym tej transakcji.

W konsekwencji prowadzona przez Wnioskodawcę na stacjach paliw sprzedaż hot-dogów oraz tzw. dań z pieca (tekst jedn.: zapiekanek, kanapek na ciepło i dań obiadowych) jest w jego opinii dostawą gotowych posiłków i dań (poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), która opodatkowana jest stawką 5% na podstawie art. 41 ust. 2a tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L06.347.1 z dnia 11 grudnia 2006 r.), opodatkowaniu VAT podlegają (...) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Przepis ten odpowiada art. 2 pkt 1 Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U.UE.L77.145.1), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega dostawa towarów lub usług świadczona odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika, który jako taki występuje.

Z treści natomiast art. 14 ust. 1 Dyrektywy 112, wynika, iż "dostawa towarów" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Pojęcie "dostawy towarów" w Szóstej Dyrektywie definiował art. 5 ust. 1, który stanowił, iż "dostawa towaru" oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania dobrami materialnymi jako właściciel.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy 112, "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Natomiast w świetle art. 6 ust. 1 Szóstej Dyrektywy, termin "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję niestanowiącą dostawy towarów w rozumieniu art. 5.

Z treści art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej wynika, iż "usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy". Zgodnie z art. 6 ust. 2, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania, które na mocy art. 65 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży hurtowej i detalicznej paliw na terenie całego kraju. Na stacjach paliw prowadzonych przez Wnioskodawcę poza paliwami i artykułami motoryzacyjnymi oferowanych jest także szereg innych towarów, w tym napoje, kawa oraz hot-dogi oraz tzw. produkty z pieca, tj. zapiekanki, kanapki na ciepło oraz gotowe dania obiadowe. Większość klientów kupuje wskazane wyżej produkty na wynos, ale na stacjach paliw Wnioskodawcy są stoliki, przy których można skonsumować jedzenie (tzw. kącik kawowy). Jest to ogólnie dostępna część pomieszczenia stacji, gdzie klienci przeglądają także prasę, rozmawiają itd., w związku z czym możliwe jest tam prowadzenie konsumpcji jedynie przez bardzo ograniczoną liczbę klientów. Stacje paliw Wnioskodawcy nie posiadają żadnego zaplecza restauracyjnego, nie zatrudniają także pracowników do obsługi kelnerskiej czy też pracowników mających serwować posiłki. Produkty będące przedmiotem wniosku sprzedawane są przez pracowników stacji, których pierwszoplanowym obowiązkiem jest prowadzenie sprzedaży paliw i innych towarów. Sprzedaż hot-dogów, zapiekanek, kanapek na ciepło i dań obiadowych jest jedynie jednym z ich wielu obowiązków. Sama "technologia" przygotowania produktu ogranicza się praktycznie do jego podgrzania i ewentualnie kompletacji, co jest prostą czynnością niewymagającą jakiegokolwiek wykształcenia gastronomicznego. W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że produkty, które sprzedaje na stacjach paliw, tj. hot-dogi, produkty z pieca - zapiekanki, kanapki na ciepło oraz gotowe dania obiadowe Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 10.85.1.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż mając do czynienia z kilkoma czynnościami, które składają się w rezultacie na jedno zasadnicze, możemy mówić o pewnym kompleksie usług. Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE jak i sądy administracyjne. Wspólną tezę jaką można wyciągnąć na ich podstawie, jest twierdzenie, iż w sytuacji gdy "dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej".

Należy również podkreślić, iż w wyroku C-349/96 w sprawie Card Protection Plan Ltd, TSUE stwierdził, że "pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".

Z analizy powyższego wynika zatem, iż rozstrzygając czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Poza tym ustalenie czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego można zgodzić się z Wnioskodawcą, że sprzedawane na stacjach paliw produkty tj. hot-dogi, produkty z pieca - zapiekanki, kanapki na ciepło oraz gotowe dania obiadowe stanowią jedno świadczenie kompleksowe w postaci dostawy towarów. Z punktu widzenia klienta istotne jest otrzymanie ciepłego posiłku, które Wnioskodawca oferuje na stacji. Klient nie oczekuje dodatkowych świadczeń poza nabyciem towaru w postaci hot-doga, zapiekanki, kanapki na ciepło itp.

Z oceny całości transakcji dokonywanych przez Wnioskodawcę wynika, że elementy świadczenia usług, poprzedzające dostawę produktów oferowanych na stacji nie mają charakteru przeważającego, pozwalającego na uznanie całości wykonywanych czynności za świadczenie usług. Przemawia za tym także to, że stacje paliw Wnioskodawcy nie posiadają żadnego zaplecza restauracyjnego, nie zatrudniają także pracowników do obsługi kelnerskiej czy też pracowników mających serwować posiłki. Proces przygotowania posiłków jest z góry określony i nie wymaga doświadczenia / wykształcenia kulinarnego od przygotowującego takie danie. W związku z powyższym należy uznać, iż w stanie wskazanym przez Spółkę mamy do czynienia z kompleksową dostawą towarów.

Jak stanowi przepis art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Wyjaśnić należy, iż klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w przepisach ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 42 wymieniono "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" (PKWiU ex 10.85.1).

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy o VAT przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki wskazane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)".

Ponadto zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Natomiast w przywołanym załączniku, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w pozycji 28 wymienione zostały również "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%", sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.85.1. W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, iż symbol "ex" dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy, tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że sprzedawane na stacjach paliw produkty tj. hot-dogi, produkty z pieca - zapiekanki, kanapki na ciepło oraz gotowe dania obiadowe sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 10.85.1 są dostawą gotowych posiłków i dań podlegającą opodatkowaniu 5% stawką podatku VAT, na mocy wyżej powołanego art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do tej ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, podkreślić w tym miejscu należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wskazanych we wniosku towarów według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Należy również nadmienić, iż w myśl Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Natomiast tut. Organ nie jest uprawniony do oceny jej poprawności, ani do oceny zgodności dokonanej klasyfikacji z przepisami Dyrektywy. Dokonując interpretacji klasyfikacji wydanych przez Urzędy statystyczne Organ wykroczyłby poza zakres kompetencji wyznaczonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w ramach których Dyrektor Izby Skarbowej działający z upoważnienia Ministra Finansów mógłby udzielić wiążącej odpowiedzi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.