IPPP2/443-931/11-4/KAN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 7 września 2011 r. (data wpływu 12 września 2011 r.) na wezwanie z dnia 31 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku należnego - jest prawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 7 września 2011 r. (data wpływu 12 września 2011 r.) na wezwanie z dnia 31 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu i produkcji odzieży. Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą 1 stycznia 2011 r. na podstawie aktu notarialnego umowy spółki z dnia 13 października 2010 r., z zamiarem działania od początku ze statusem podatnika VAT czynnego. Spółka złożyła w sądzie rejestrowym wszelkie wymagane dokumenty, uzyskując 4 listopada 2010 r. zaświadczenie o numerze regon, następnie 15 listopada 2010 r. decyzję w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej.

W przekonaniu, że drogą rejestracji w "jednym okienku" dopełniła wszelkich formalności rejestracyjnych działała jak podatnik VAT czynny tj. wystawiała faktury VAT naliczając podatek należny, otrzymywała faktury VAT związane z zakupami dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, począwszy od rozliczenia za styczeń 2011 r. każdego miesiąca składała deklaracje VAT-7, a od marca 2011 r. wykazywała w nich podatek należny i naliczony, rozliczając go w złożonych deklaracjach.

W momencie uświadomienia niezłożenia zgłoszenia VAT-R, natychmiast dokonała tego zgłoszenia i 19 lipca 2011 r. otrzymała potwierdzenie zarejestrowania spółki jako podatnika VAT czynnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, pomimo spóźnionego złożenia zgłoszenia VAT-R, spółka może zachować prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług, służących prowadzonej przez siebie działalności za okresy sprzed złożenia zgłoszenia VAT-R.

Stanowisko Wnioskodawcy

Spółka jest zdania, że może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego za okresy sprzed złożenia zgłoszenia rejestracyjnego tj. od marca 2011 r., kiedy to po raz pierwszy wykazała w deklaracji za ten okres podatek należny i naliczony.

Spółka przez własne niedopatrzenie, nieświadomie i w sposób niezamierzony nie dopełniła formalności rejestracyjnych w zakresie VAT-R, działała jednak jak podatnik VAT czynny od momentu dokonania pierwszej sprzedaży, wystawiając faktury VAT i naliczając podatek należny. Dokonywała też zakupów towarów i usług służących prowadzonej działalności otrzymując faktury VAT z podatkiem naliczonym.

Począwszy od rozpoczęcia działalności składała deklaracje VAT, początkowo za styczeń i luty z wartościami zerowymi w zakresie podatku należnego i naliczonego, następnie od marca 2011 r., kiedy dokonała pierwszej sprzedaży związanej z prowadzoną działalnością i miały miejsce pierwsze zakupy z tą działalnością związane, rozliczono w deklaracjach podatek należny i naliczony. Spółka uważa, że prawo do odliczenia VAT naliczonego zapewnia jej zasada neutralności podatku VAT, także fakt ścisłego związku dokonywanych zakupów z prowadzoną i opodatkowaną sprzedażą towarów oraz naprawienie błędu braku zgłoszenia VAT-R poprzez jego dokonanie w lipcu 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy, stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny (...). Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych - art. 86 ust. 11 ustawy.

Natomiast, jeśli podatnik nie dokonał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego - art. 86 ust. 13 ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Ww. art. 96 ust. 1 stanowi, iż podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej, wynika prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, co zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Wszelkie ograniczenia tego prawa wpływają na neutralność podatku, mogą zatem wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej. Przepisy dotyczące rejestracji nie przewidują sankcji w postaci pozbawienia podatnika prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony.

Z powyższych przepisów wynika, iż podstawą do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest faktura VAT. Ponadto warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wspomniano jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia. Tym samym należy stwierdzić, iż ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej jednak ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu i produkcji odzieży.

Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą 1 stycznia 2011 r. na podstawie aktu notarialnego umowy spółki z dnia 13 października 2010 r., z zamiarem działania od początku ze statusem podatnika VAT czynnego.

Spółka złożyła w sądzie rejestrowym wszelkie wymagane dokumenty, uzyskując 4 listopada 2010 r. zaświadczenie o numerze regon, następnie 15 listopada 2010 r. decyzję w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej.

W przekonaniu, że drogą rejestracji w "jednym okienku" dopełniła wszelkich formalności rejestracyjnych działała jak podatnik VAT czynny tj. wystawiała faktury VAT naliczając podatek należny, otrzymywała faktury VAT związane z zakupami dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, począwszy od rozliczenia za styczeń 2011 r. roku każdego miesiąca składała deklaracje VAT-7, a od marca 2011 r. wykazywała w nich podatek należny i naliczony, rozliczając go w złożonych deklaracjach.

W momencie uświadomienia niezłożenia zgłoszenia VAT-R, natychmiast dokonała tego zgłoszenia i 19 lipca 2011 r. otrzymała potwierdzenie zarejestrowania spółki jako podatnika VAT czynnego.

Należy wskazać, iż art. 15 ustawy o VAT, definiujący podatnika podatku od towarów i usług wskazuje, iż podatnikiem jest m.in. osoba prawna, wykonująca działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zatem już sam fakt wykonywania działalności gospodarczej kwalifikuje dany podmiot jako podatnika podatku od towarów i usług. Żaden przepis nie uzależnia zostania przez osobę prawną podatnikiem od spełnienia wcześniejszego warunku zarejestrowania się tej osoby w urzędzie skarbowym jako podatnika. Status danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług jest kategorią obiektywną, niezależną od jego woli i poglądu w tym względzie, niezależną także od poglądów organów podatkowych.

Treść cyt. wcześniej art. 88 ust. 4 ustawy nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Jednak status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia. Oznacza to, że podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego (musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia). Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą albo przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Jeśli więc Wnioskodawca nie dopełnił w terminie obowiązkowych formalności: złożenia zgłoszenia rejestracyjnego oraz zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze rezygnacji ze zwolnienia, określonego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT przed dniem rozpoczęcia działalności, tj. 1 stycznia 2011 r., nie oznacza to, iż nie był podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca, od momentu rozpoczęcia działalności z dniem 1 stycznia 2011 r. chciał być podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT i zachowywał się jak podatnik nie korzystający ze zwolnienia od podatku. Na skutek niedopatrzenia, nieświadomie i w sposób niezamierzony nie dopełnił formalności rejestracyjnych w zakresie VAT-R.

W momencie uświadomienia niezłożenia deklaracji VAT-R, Wnioskodawca natychmiast dokonał tego zgłoszenia i 19 lipca 2011 r. otrzymał potwierdzenie zarejestrowania Spółki jako podatnika VAT czynnego.

W tej sytuacji Wnioskodawcy, jako zarejestrowanemu podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT z faktur, które otrzymał z tytułu nabycia towarów i usług, wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednocześnie Wnioskodawca aby zachować prawo do uwzględnionego podatku naliczonego wykazanego w deklaracjach VAT-7 za m-ce 03-07 2011 r. jest zobowiązany dokonać aktualizacji rejestracji na formularzu VAT-R ze wskazaniem, że będzie dokonywał czynności podlegających opodatkowaniu od m-ca marca 2011 r.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonując aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R może zachować prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług, służących prowadzeniu działalności za okresy sprzed złożenia pierwotnej deklaracji VAT-R. Wszystkie działania Wnioskodawca wykonywał z myślą, że jest podatnikiem VAT, wystawiał kontrahentom faktury VAT, co za tym idzie wszystkie zakupy służyły sprzedaży wyłącznie opodatkowanej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.