IPPP2/443-920/12/13-5/S/AK/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2012 r. (data wpływu 20 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania nieodpłatnego przekazania parkingu na rzecz Gminy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z jego budową - jest prawidłowe.

W dniu 20 września 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania nieodpłatnego przekazania parkingu na rzecz Gminy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z jego budową.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie wynajmu lokali użytkowych, a także budowy lokali mieszkalnych, które są następnie sprzedawane ostatecznemu odbiorcy na wolnym rynku. Budynek, w którym znajdują się zarówno lokale użytkowe jak i lokale przeznaczone do sprzedaży stanowi własność wspólników.

Przy realizacji zabudowy mieszkaniowej zasadą jest aby inwestor zapewnił co najmniej jedno miejsce parkingowe dla każdego budowanego lokalu. Dla realizacji tego warunku zawarto z gminą pisemną umowę na wybudowanie parkingu (ogólnodostępnego) na gruntach gminnych. Przy czym ilość miejsc parkingowych wybudowanych w oparciu o powyższą umowę znacząco przewyższała ilość budowanych lokali. W końcowej fazie realizacji inwestycji nadzór budowlany zakwestionował umowę zawartą z gminą i zażądał, aby miejsca parkingowe dla budowanych lokali były umiejscowione na działkach inwestora. Efektem zmiany pierwotnych uzgodnień jest:

* wybudowanie parkingu ogólnodostępnego na gruntach gminy;

* wybudowanie garażu na gruntach własnych inwestora.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jakie skutki podatkowe w podatku VAT rodzi nieodpłatne przekazanie Gminie poczynionych nakładów inwestycyjnych na budowę parkingu ogólnodostępnego na gruntach gminnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 UVAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług określonych w art. 8 ust. 1 jako każde świadczenie nie będące dostawą towarów.

Roboty budowlane traktowane są jako usługa.

W przedstawionym stanie faktycznym nakłady poniesione na budowę parkingu poczynione zostały na gruncie gminy, co dodatkowo sprawia. że wybudowany parking nie może być traktowany jako towar, przez który ustawodawca rozumie (art. 7 ust. 1) prawo do rozporządzania (towarami) jak właściciel. Nie będąc właścicielem gruntu nie posiada się prawa do jego rozporządzaniem.

Jak już wspomniano wyżej opodatkowaniu podlegają usługi wyświadczone odpłatnie. Zatem odpłatność za usługę stanowi przesłankę dla jej opodatkowania. W ust. 2 art. 8 wymienione zostały przypadki nieodpłatnego (świadczenia) wykonania usług, które zrównano z usługami odpłatnymi - podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Wśród nich wymieniono:

Poczynione nakłady inwestycyjne na budowę parkingu dotyczyły nabycia wyłącznie usług dla realizacji zamierzonego celu. Spółka nie dokonała zakupu żadnych materiałów, które zużyte byłyby na budowę przedmiotowego parkingu. Zatem nie może być mowy o użyciu materiałów przedsiębiorstwa. Również przypadek wskazany pod lit. b nie ma zastosowania w omawianej sytuacji.

Pozostaje do rozważenia trzecia możliwość, czy wyświadczone usługi wykonano dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Związek z działalnością gospodarczą polega na tym, że wykonanie parkingu było realizowane w celu spełnienia wymogu zawartego w pkt 1.6 decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z dn. 17 lipca 2006 r., o warunkach zabudowy oraz w oparciu o ustalenia (umowę) z władzami Gminy, zgodnie z którymi z 48 wybudowanych na gruntach gminnych miejsc parkingowych, 16 miało stanowić pokrycie bilansu, w myśl którego jedno miejsce parkingowe za każdy wybudowany lokal mieszkalny. Zmiana tych ustaleń sprawiła, że parking wybudowany na gruntach gminy zmienił swą funkcję celowościową z powiązań mieszkaniowych na powiązania usługowe przy zachowaniu funkcji parkingu ogólnodostępnego. W tym miejscu przypomnieć należy bowiem, że w ramach działalności gospodarczej Spółka zajmuje się wynajmowaniem lokali użytkowych zlokalizowanych w parterowej części (w dolnych kondygnacjach) budynku mieszkalnego. Wybudowany parking ułatwia zatem dostęp do usługodawców zlokalizowanych w wynajmowanych lokalach i tym samym wpływa na wzrost ich atrakcyjności (lokali). W ocenie Spółki nie można zatem stwierdzić, że roboty budowlane polegające na budowie parkingu wykonano dla celów innych niż działalność gospodarcza.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że nieodpłatne przekazanie gminie, poniesionych nakładów inwestycyjnych na budowę parkingu ogólnodostępnego, nie rodzi skutków podatkowych w podatku od towarów i usług. Na podstawie wyżej przedstawionych przepisów czynność ta nie podlega opodatkowaniu. Jednocześnie podatek naliczony związany z poniesionymi nakładami będzie podlegał odliczeniu na podstawie art. 86 ust. 1 uVAT, gdyż Spółka wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane. Dla ustalenia prawa do odliczenia podstawowe znaczenie ma deklarowany związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, który może mieć zarówno charakter bezpośredni jak i pośredni.

Pośredni związek nabywanych towarów i usług z opodatkowaną działalnością będzie miał miejsce wówczas, gdy ponoszony wydatek będzie wiązał się z całokształtem działalności przedsiębiorcy, nie będzie mu można przypisać związku z konkretną czynnością opodatkowaną, musi jednak istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanym wydatkiem, a powstaniem obrotu.

Tak więc, pomimo że poniesione wydatki w sposób bezpośredni odnoszą się do czynności niepodlegającej opodatkowaniu, to będąc pośrednio związanymi z całokształtem działalności przedsiębiorstwa (sprzedawanymi lokalami mieszkalnymi i wynajmowanymi lokalami użytkowymi), które podlegają opodatkowaniu, stanowią przesłankę określoną w art. 86 ust. 1 uVAT i dają prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W dniu 3 października 2012 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP2/443-920/12-2/AK, w której stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku uznane zostało za nieprawidłowe w zakresie uznania nieodpłatnego przekazania parkingu na rzecz Gminy za czynność niepodlegającą opodatkowaniu, oraz za prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z budową parkingu ogólnodostępnego. W uzasadnieniu stwierdzono, że przekazania ogólnodostępnego parkingu przez Spółkę nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w ww. art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta stanowić będzie niewątpliwie świadczenie usług w rozumieniu art. 8 cyt. ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z budową parkingu ogólnodostępnego wskazano, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w celu budowy parkingi ogólnodostępnego. W przedmiotowej sprawie inwestycja ta ma związek z czynnościami opodatkowanymi wykonanymi przez Wnioskodawcę, tj. z podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatnym przekazaniem parkingu Gminie.

Pismem z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 24 października 2012 r.) Strona wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydania interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w piśmie znak IPPP2/443-920/12-4/AK z dnia 23 listopada 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie stwierdził podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 29 grudnia 2012 r. (data wpływu 31 grudnia 2012 r.) Strona wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. Organu, skargę na interpretację indywidualną z dnia 3 października 2012 r. znak IPPP2/443-920/12-2/AK.

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13 grudnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 246/13 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną wskazując, że istota sporu między stronami w sprawie sprowadza się przede wszystkim do interpretacji przepisu art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy VAT, a w szczególności do tej części przepisu, która stanowi, że: "za odpłatne świadczenie usług uznaje się również (...) wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika".

Zdaniem Sądu z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT wynika, że co do zasady opodatkowaniu podlega jedynie odpłatne świadczenie usług, a przepis art. 8 ust. 2 tej ustawy wprowadza od tej zasady wyjątki wskazując usługi, które choć są nieodpłatne, to należy traktować je tak jak usługi odpłatne, a więc opodatkowane. Ponieważ przepis ten wskazuje na wyjątek od zasady nieopodatkowania usług nieodpłatnych, nie może być interpretowany rozszerzająco. Stosownie zatem do omawianego przepisu, za czynność zrównaną z odpłatnym świadczeniem usług uznaje się wszelkie nieodpłatne świadczenia usług, jeżeli są dokonywane dla celów innych, niż działalność gospodarcza podatnika. A contrario, jeśli usługi świadczone nieodpłatnie są świadczone dla celów działalności gospodarczej, to należy uznać, że nie mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy VAT, a więc stosuje się do nich zasadę ogólną nakazującą traktować usługi nieodpłatne jako nieopodatkowane.

W ocenie Sądu określenie ustawowej cechy usługi nieodpłatnej, jaką jest "dokonanie jej do celów gospodarczych" nakazuje uznać za takie usługi te, które pozostają w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej. Wprawdzie ustawą nowelizującą ustawę VAT od 11 kwietnia 2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 64, poz. 332) zmieniono nieco treść przepisu art. 8 ust. 2 ustawy VAT #61485; określenie "usług nie związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej" zastąpiło określenie "usługi dokonane do celów innych niż działalność normatywna", jednak w zakresie tej cechy pozwalającej na zakwalifikowanie usługi do opodatkowanej lub nieopodatkowanej, ta zmiana nie zmieniła treści normy prawnej wywodzonej z tej części przepisu w obu jego brzmieniach.

Zatem tak jak i w tamtym brzmieniu jak i w brzmieniu obecnym za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej (wcześniej: związanych z działalnością gospodarczą) należy uznać takie, które mają związek z potrzebami działalności gospodarczej. Związek z działalnością gospodarczą mają zaś takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Taka celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać. Tym bardziej więc usługa jest dokonana do celów działalności gospodarczej, gdy jej dokonanie jest niezbędne dla osiągnięcia efektów takiej działalności.

W przedstawionym stanie faktycznym wskazano, że wybudowanie parkingu było na etapie ponoszenia nakładów niezbędne, bo wynikało to z wymogów pozwoleń budowlanych, jednocześnie zaś spełnienie wymogu wybudowania parkingu na gruncie gminy związane było z koniecznością nieodpłatnego przekazania nakładów z tym związanych gminie jako właścicielowi nieruchomości. Już samo to przemawia za tym, że usługa w postaci nieodpłatnego przeniesienia nakładów na budowę parkingu początkowo, gdzie świadomość tego obowiązku po stronie spółki istniała już w chwili ponoszenia nakładów, przemawia za potraktowaniem takiej nieodpłatnej usługi jako dokonanej do celów działalności gospodarczej.

Skarżąca wskazała również, że parking wybudowany na terenach gminy będzie umożliwiał czy też ułatwiał korzystanie przez klientów z wybudowanych przez skarżącą i wynajmowanych w ramach działalności gospodarczej lokali usługowych. I ta okoliczność wskazuje więc na związek usługi przekazania nakładów na parking z działalnością gospodarczą skarżącej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego w uwzględnieniu rozstrzygnięcia zawartego w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2013 r. sygn. III SA/Wa 246/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie sposobu opodatkowania nieodpłatnego przekazania parkingu na rzecz Gminy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z jego budową uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Aby móc uznać, że dana czynność może być traktowana jako dostawa towarów, warunkiem koniecznym jest uznanie przedmiotu transakcji za towar. Stosownie zatem do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powyższych przepisów wynika, że zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie wynajmu lokali użytkowych, a także budowy lokali mieszkalnych, które są następnie sprzedawane ostatecznemu odbiorcy na wolnym rynku. Budynek, w którym znajdują się zarówno lokale użytkowe jak i lokale przeznaczone do sprzedaży stanowi własność wspólników.

Przy realizacji zabudowy mieszkaniowej zasadą jest aby inwestor zapewnił co najmniej jedno miejsce parkingowe dla każdego budowanego lokalu. Dla realizacji tego warunku zawarto z gminą pisemną umowę na wybudowanie parkingu (ogólnodostępnego) na gruntach gminnych. Przy czym ilość miejsc parkingowych wybudowanych w oparciu o powyższą umowę znacząco przewyższała ilość budowanych lokali. W końcowej fazie realizacji inwestycji nadzór budowlany zakwestionował umowę zawartą z gminą i zażądał, aby miejsca parkingowe dla budowanych lokali były umiejscowione na działkach inwestora. Efektem zmiany pierwotnych uzgodnień jest:

* wybudowanie parkingu ogólnodostępnego na gruntach gminy;

* wybudowanie garażu na gruntach własnych inwestora.

Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia prowadzi do wniosku, że przekazania parkingu ogólnodostępnego Gminie nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów. Gmina, jako właściciel gruntu, będzie posiadać również prawo własności do wszystkich jego części składowych, w tym do parkingu wybudowanego na tym gruncie i trwale z nim związanego. Zatem przekazania ogólnodostępnego parkingu przez Spółkę nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w ww. art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta stanowić będzie niewątpliwie świadczenie usług w rozumieniu ww. art. 8 cyt. ustawy. Z uwagi zaś na fakt, że opisane przez Spółkę przekazanie nastąpi nieodpłatnie (bez wynagrodzenia), kwestia uznania tej czynności za świadczenie usług powinna być rozważana na gruncie ww. art. 8 ust. 2 cyt. ustawy.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiące część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli zaś jeden z tych warunków nie jest spełniony - takie nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu.

Należy zatem stwierdzić, że przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ, jak wykazano powyżej, parking ogólnodostępny wybudowany na gruncie będącym własnością gminy, a następnie przekazany gminie - nie jest towarem.

Analizując z kolei treść art. 8 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Spółka, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych, a także budowy lokali mieszkalnych, które są następnie sprzedawane ostatecznemu odbiorcy na wolnym rynku. Przy realizacji zabudowy mieszkaniowej, w której Wnioskodawca zapewnił co najmniej jedno miejsce parkingowe dla każdego budowanego lokalu w końcowej fazie realizacji inwestycji nadzór budowlany zakwestionowano wcześniejsze ustalenia i wskazano na konieczność umiejscowienia parkingu na działkach inwestora. Z tego względu w analizowanej sprawie nastąpiła konieczność nieodpłatnego przekazania nakładów z tym związanych gminie jako właścicielowi nieruchomości. Ponadto z treści Wniosku wynika, że parking wybudowany na terenach gminy ułatwia również dostęp do usługodawców zlokalizowanych w wynajmowanych lokalach i tym samym wpływa na wzrost ich atrakcyjności (lokali).

Zatem omawiane przekazanie Gminie poczynionych nakładów inwestycyjnych na budowę parkingu ogólnodostępnego nie może być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który to przepis nie znajdzie w analizowanej sprawie zastosowania. W konsekwencji nieodpłatne przekazanie przez Spółkę infrastruktury drogowej na rzecz Gminy, wybudowanej na gruncie należącym do Gminy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl generalnej zasady, wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Przy czym przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jak już wskazano, podstawową zasadą określoną w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług istotną dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, jest istnienie związku tego podatku z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika tego podatku. W niniejszej sprawie warunek ten zostanie spełniony, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz istnieje związek dokonywanych nabyć ze sprzedażą opodatkowaną, generująca podatek należny, gdyż ponoszone wydatki na budowę parkingu ogólnodostępnego związanego z są z realizacją zabudowy mieszkaniowej, która następnie jest przez Wnioskodawcę sprzedawana tj. stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w celu budowy parkingi ogólnodostępnego. W przedmiotowej sprawie inwestycja ta ma związek z czynnościami opodatkowanymi wykonanymi przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku z dnia 17 września 2012 r. (data wpływu 20 września 2012 r.) i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji pierwotnej, tj. w dniu 3 października 2012 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.