IPPP2/443-912/10-4/MM - Opodatkowanie podatkiem VAT usług pomocniczych do usług ubezpieczeniowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 26 listopada 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 6 grudnia 2010 r. (data wpływu 9 grudnia 2010 r.), pismem z dnia 17 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług pomocniczych do usług ubezpieczeniowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług pomocniczych do usług ubezpieczeniowych. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne oraz braki w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 30 listopada 2010 r. znak IPPP2/443-912/10-2/MM oraz pismem z dnia 28 stycznia 2011 r. znak IPPP2/443-912/10-3/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD 6611Z - Zarządzanie rynkiem finansowym, PKD 66 19 Z - Pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych - wpis do KRS oraz 6621Z - Działalność związana z oceną ryzyka szacowaniem poniesionych strat - wg PKD - Regon oraz wpis do KRS. Działalność Spółki to działalność polegająca głównie na świadczeniu usług na zlecenie osób fizycznych lub prawnych polegających na występowaniu w imieniu i na rzecz zleceniodawcy przy ubieganiu się o odszkodowania. Na świadczone usługi każdorazowo podpisywana jest stosowna umowa zlecająca Spółce reprezentowanie poszkodowanego. Za świadczone usługi Spółka pobiera wynagrodzenie prowizyjne od osób fizycznych lub prawnych innych niż zakład ubezpieczeń o odszkodowanie lub zadośćuczynienie, które wyrządziło szkodę na osobie, w imieniu której występuje Spółka.

Działalność Wnioskodawcy zakwalifikowana została wg PKWiU 67.20.10-00.00 mieszczącą się w grupie 67.20.10.00 - jako usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, załącznik nr 4 do ustawy oraz klasyfikacji PKWiU Spółka korzystała i korzysta nadal ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Prawidłowość czego potwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego wydając postanowienie z dnia 21 kwietnia 2006 r..

W roku 2011 profil działalności Spółki nie zmieni się.

Projekt ustawy o podatku od towarów i usług, który będzie obowiązywał od 1 stycznia 2011 r. zakłada, że art. 43 ust. 1 pozostał bez zmian i zawarte w nim zwolnienia będą również obowiązywały również od dnia 1 stycznia 2011 r..

W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Świadczone przez Spółkę usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegają wyłącznie na występowaniu w imieniu i na rzecz osób fizycznych i prawnych do zakładów ubezpieczeniowych z wnioskiem o wypłatę odszkodowania bądź świadczenia odszkodowawczego w związku ze zdarzeniem, za które zakład ubezpieczeniowy ponosi odpowiedzialność w oparciu o ubezpieczenia zawarte u tego ubezpieczyciela przez osobę poszkodowaną (np. ubezpieczenie NNW, Auto Casco, od żywiołów, na życie), bądź zawarte przez sprawcę szkody, w ramach którego zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność finansową za czyn niedozwolony, regulowaną przez Kodeks cywilny - Prawo zobowiązań lub inne obowiązujące ustawy, np. Ustawa z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, dotyczące OC pracodawcy, OC osób wykonujących pewne zawody). Usługi te stanowią wykonywanie umowy ubezpieczenia w imieniu i na rzecz klienta A.

W wyniku zawartej z poszkodowanym umowy zlecenia A. sp. z o.o. jest zobowiązana do wykonania następujących czynności: przygotowania wniosku o naprawienie szkody i do wystąpienia z nim do podmiotu zobowiązanego w oparciu o dostarczone przez Poszkodowanego dokumenty, działania w imieniu i na rzecz Poszkodowanego podczas negocjacji z zakładem ubezpieczeń warunków spełnienia świadczenia, przeprowadzenia całego procesu likwidacji szkody z należytą starannością i dbałością o interes Poszkodowanego.

Powyższe czynności Spółka wykonuje odpłatnie, za wynagrodzeniem prowizyjnym, określanym procentowo, ustalanym w drodze negocjacji pomiędzy Spółką a Poszkodowanym. Dodać należy, iż usługa A. rozpoczyna się od momentu poszukiwania klienta przez sieć konsultantów, poprzez negocjacje umowy z klientem, jej podpisania wraz z pełnomocnictwem, gromadzenie dokumentacji zdarzenia i dokumentacji lekarskiej, opinie lekarskie, kierowanie roszczeń do zakładu ubezpieczeń, negocjacje z zakładem ubezpieczeń, aż do momentu uzyskania satysfakcjonujących strony świadczeń odszkodowawczych dla Poszkodowanego.

Ponadto, w ramach swoich usług A. oferuje analogiczną w brzmieniu umowę zlecenia, z tą jednak modyfikacją, iż A. oprócz ww. czynności zobowiązuje się do prowadzenia sprawy Poszkodowanego w postępowaniu cywilnym przed sądami powszechnymi wszystkich instancji, po zakończeniu likwidacji w postępowaniu przedsądowym, o ile zajdzie taka potrzeba. W ramach tej umowy A. przekazuje sprawę Poszkodowanego do adwokata lub radcy prawnego, który kieruje roszczeniem na drodze postępowania cywilnego. Wówczas A. ponosi za Poszkodowanego wszelkie koszty sądowe związane z procesem sądowym, oprócz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika procesowego, które to później zostają zwrócone Spółce w przypadku ich zasądzenia od pozwanego na rzecz poszkodowanego. Za powyższą usługę A. pobiera wynagrodzenie prowizyjne, w procentowo określonej wysokości, uzależnione od wysokości roszczeń uzyskanych na drodze postępowania sądowego.

Ponadto w ramach świadczonych usług A. opłaca koszt pełnomocnika w ewentualnych procesach karnych przeciwko sprawcy zdarzenia, w których poszkodowany występuje jako oskarżyciel posiłkowy. Koszt ten jest zwracany przez poszkodowanego ze świadczeń uzyskanych od zakładu ubezpieczeń bądź sprawcy zdarzenia.

W uzasadnionych przypadkach, gdy poszkodowany znajduje się w trudnej sytuacji finansowej i nie ma środków na sfinansowanie kosztów leczenia, A. wypłaca zaliczki, do kwoty nawet 10 000 zł, w poczet przyszłych świadczeń uzyskanych przez A. dla poszkodowanego. Zaliczka ta ulega zwrotowi w momencie, gdy poszkodowany uzyska jakiekolwiek świadczenia od zakładu ubezpieczeń bądź sprawcy szkody.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia, usługi świadczone przez Spółkę stanowią odrębną całość w postaci stosownej umowy pomiędzy Spółką a daną osobą fizyczną lub prawną. Jest to usługa właściwa oraz niezbędna do świadczenia usługi ubezpieczeniowej zwolnionej z VAT, a nie usługa pośrednictwa finansowego. Właściwość usługi polega na tym, iż w ramach prowadzonej działalności, A. jako profesjonalista jest obowiązany do zawarcia z daną osobą fizyczną lub prawną umowy zlecenia, która to umowa uprawnia i zobowiązuje Spółkę do podejmowania czynności z zakładem ubezpieczeń lub innym podmiotem obowiązanym do naprawienia szkody Poszkodowanemu. Powyższa umowa określa wzajemne prawa i obowiązki stron. Jej uzupełnieniem są stosowne pełnomocnictwa udzielone przez Poszkodowanych dla A., w formie pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym, obejmujące stosowne umocowania do reprezentowania Poszkodowanych, jak również do zasięgania informacji przed organami ścigania, organami administracji państwowej, do odebrania w imieniu Poszkodowanego dokumentacji medycznej z jednostek bądź ośrodków, w których Poszkodowany leczył się do tej pory. Uzupełnieniem usługi świadczonej przez A. jest stworzona dla potrzeb zawartej umowy baza lekarzy, którzy na zlecenie A. przeprowadzają na podstawie dokumentacji medycznej lub badania bezpośredniego wywiad i wydają opinię o stanie zdrowia Poszkodowanego, co jest warunkiem niezbędnym prawidłowo wykonanej na rzecz Poszkodowanego usługi. Usługa świadczona przez A., jest usługą całkowicie odpłatną. A. występując do zakładu ubezpieczeń z wnioskiem o wypłatę odszkodowania wykazuje na podstawie posiadanej dokumentacji medycznej i opinii lekarskiej zakres wyrządzonej szkody i uzasadnia tym wysokość żądanych dla Poszkodowanego roszczeń. Wnioskodawca dysponuje również bazą biegłych z zakresu rekonstrukcji wypadków samochodowych i techniki samochodowej. Opinia biegłego tej specjalności jest często skuteczną bronią przeciwko argumentacji zakładów ubezpieczeń i również stanowi element zawartej przez Spółkę z poszkodowanym umowy. Powyższa umowa zlecenia jest umową starannego działania, a nie rezultatu, stąd konieczne było stworzenie bazy lekarzy i biegłych, by móc skutecznie reprezentować prawa swoich klientów.

Powyższa argumentacja dowodzi, iż powyżej opisana usługa świadczona przez Spółkę jest usługą stanowiącą odrębną całość, jest właściwa oraz niezbędna do świadczenia usługi zwolnionej z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ponadto wyjaśniając sprzeczności Spółka oświadcza, iż prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kompleksowej obsłudze klienta, która stanowi odrębną całość i jest niezbędna do świadczenia usługi zwolnionej (art. 43 ust. 13 ustawy o VAT). Świadczone przez Spółkę usługi zakwalifikowane zostały jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, które objęte zostały zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane pismem z dnia 17 grudnia 2010 r.):

Czy stanowisko, że w roku 2011 po zmianie ustawy o podatku od towarów i usług Spółka nadal będzie mogła w zakresie świadczonych usług korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym pismem z dnia 17 grudnia 2010 r. oraz pismem z dnia 8 lutego 2011 r.):

W roku 2011 będzie również korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 oraz art. 43 ust. 13-14, a wyłączenia z art. 43 ust. 15-16 nie mają zastosowania w przypadku Zainteresowanego, ponieważ nie wykonuje żadnej z usług, które zostały wyłączone ze zwolnienia.

Jak Wnioskodawca wspomina na początku działalność Spółki w roku 2011 kontynuowana jest w niezmienionym kształcie i zgodnie z PKWiU z 2008 r. kwalifikowana jest jako usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami. Zasadność stanowiska Wnioskodawcy potwierdza art. 43 ust. 13, ponieważ świadczone przez Spółkę usługi stanowią odrębną całość i przepis art. 43 ust. 14 jak i art. 43 ust. 15-16 nie mają zastosowania w przypadku Spółki.

W roku podatkowym 2011 A. Sp. z o.o. korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 oraz art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, jako podstawę prawną do zwolnienia na fakturach Wnioskodawca podaje art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy o VAT).

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem, w pierwszej kolejności należy określić jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 37 zwolnienie dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Warunki wykonywania działalności w zakresie ubezpieczeń osobowych i ubezpieczeń majątkowych oraz działalności reasekuracyjnej określa ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych.

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, przez działalność reasekuracyjną rozumie się wykonywanie czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka (...).

Czynnościami bezpośrednio związanymi z działalnością reasekuracyjną są w szczególności czynności w zakresie doradztwa statystycznego, doradztwa aktuarialnego, analizy ryzyka, badań na rzecz klientów, lokowania środków zakładu reasekuracji, a także czynności zapobiegania powstawaniu lub zmniejszeniu skutków wypadków ubezpieczeniowych lub finansowanie tych działań z funduszu prewencyjnego (art. 3 ust. 2b ustawy o działalności ubezpieczeniowej).

W przepisach art. 3 ust. 3-5 ww. ustawy, wymienione zostały czynności ubezpieczeniowe, o których mowa w ust. 1. Ustawodawca wskazuje na: zawieranie umów ubezpieczenia, umów gwarancji ubezpieczeniowych lub zlecanie ich zawierania uprawnionym pośrednikom ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154, z późn. zm.), a także wykonywanie tych umów; zawieranie umów reasekuracji lub zlecanie ich zawierania brokerom reasekuracyjnym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, a także wykonywanie tych umów, w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych (reasekuracja bierna); składanie oświadczeń woli w sprawach roszczeń o odszkodowania lub inne świadczenia należne z tytułu umów, o których mowa w pkt 1 i 1a; ustalanie składek i prowizji należnych z tytułu zawieranych umów, o których mowa w pkt 1 i 1a; ustanawianie w drodze czynności cywilnoprawnych zabezpieczeń rzeczowych lub osobistych, jeżeli są one bezpośrednio związane z zawieraniem umów, o których mowa w pkt 1 i 1a. Czynnościami ubezpieczeniowymi są również: ocena ryzyka w ubezpieczeniach osobowych i ubezpieczeniach majątkowych oraz w umowach gwarancji ubezpieczeniowych; wypłacanie odszkodowań i innych świadczeń należnych z tytułu umów, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 1a; przejmowanie i zbywanie przedmiotów lub praw nabytych przez zakład ubezpieczeń w związku z wykonywaniem umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej; prowadzenie kontroli przestrzegania przez ubezpieczających lub ubezpieczonych, zastrzeżonych w umowie lub w ogólnych warunkach ubezpieczeń, obowiązków i zasad bezpieczeństwa odnoszących się do przedmiotów objętych ochroną ubezpieczeniową; prowadzenie postępowań regresowych oraz postępowań windykacyjnych związanych z wykonywaniem: umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych, umów reasekuracji w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych; lokowanie środków zakładu ubezpieczeń; wykonywanie innych czynności określonych w przepisach innych ustaw. Czynnościami ubezpieczeniowymi są także następujące czynności, jeżeli są wykonywane przez zakład ubezpieczeń: ustalanie przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych; ustalanie wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań oraz innych świadczeń należnych uprawnionym z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych; ustalanie wartości przedmiotu ubezpieczenia; czynności zapobiegania powstawaniu albo zmniejszeniu skutków wypadków ubezpieczeniowych lub finansowanie tych działań z funduszu prewencyjnego.

Z kolei, zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych sformułowane zostały przez ustawodawcę w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia.

Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem art. 3 (art. 2 ust. 2 cyt. ustawy).

W myśl art. 2 ust. 3 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, pośrednictwo ubezpieczeniowe w zakresie reasekuracji jest wykonywane wyłącznie przez brokerów ubezpieczeniowych posiadających zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej w zakresie reasekuracji (brokerów reasekuracyjnych).

Według art. 4 cyt. ustawy, pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje:

Stosownie do art. 6 ust. 2 ww. ustawy, za pośrednictwo ubezpieczeniowe nie uznaje się działalności polegającej na dostarczaniu osobom zainteresowanym ochroną ubezpieczeniową ogólnych informacji o możliwości zawierania umów ubezpieczenia oraz o warunkach i skutkach takich umów, w szczególności o zakresie ochrony ubezpieczeniowej, jeżeli informacje są dostarczane przez podmiot wykonujący działalność inną niż pośrednictwo ubezpieczeniowe, pozostają w związku z tą działalnością i nie mają na celu doprowadzenia do zawarcia lub wykonania umowy ubezpieczenia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą głównie na świadczeniu usług na zlecenie osób fizycznych lub prawnych polegających na występowaniu w imieniu i na rzecz zleceniodawcy przy ubieganiu się o odszkodowania od zakładu ubezpieczeń w związku ze zdarzeniami, za które zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność w oparciu o ubezpieczenia zawarte u tego ubezpieczyciela przez osobę poszkodowaną. Na świadczone usługi każdorazowo podpisywana jest stosowna umowa zlecająca Spółce reprezentowanie poszkodowanego. Z treści tej umowy wynika, że Wnioskodawca jest zobowiązany do następujących czynności: przygotowania wniosku o naprawienie szkody i do wystąpienia z nim do podmiotu zobowiązanego w oparciu o dostarczone przez Poszkodowanego dokumenty, działania w imieniu i na rzecz Poszkodowanego podczas negocjacji z zakładem ubezpieczeń warunków spełnienia świadczenia, przeprowadzenia całego procesu likwidacji szkody z należytą starannością i dbałością o interes Poszkodowanego. Za świadczone usługi Spółka pobiera wynagrodzenie prowizyjne określone procentowo, ustalane w drodze negocjacji pomiędzy Spółką a Poszkodowanym. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że zawiera z Poszkodowanym analogiczną w brzmieniu umowę zlecenia, z tą jednak modyfikacją, iż Zainteresowany oprócz ww. czynności zobowiązuje się do prowadzenia sprawy Poszkodowanego w postępowaniu cywilnym przed sądami powszechnymi wszystkich instancji, po zakończeniu likwidacji w postępowaniu przedsądowym, o ile zajdzie taka potrzeba. W ramach tej umowy A. przekazuje sprawę Poszkodowanego do adwokata lub radcy prawnego, który kieruje roszczeniem na drodze postępowania cywilnego. Wówczas A. ponosi za Poszkodowanego wszelkie koszty sądowe związane z procesem sądowym, oprócz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika procesowego, które to później zostają zwrócone Spółce w przypadku ich zasądzenia od pozwanego na rzecz poszkodowanego. Za powyższą usługę A. pobiera wynagrodzenie prowizyjne, w procentowo określonej wysokości, uzależnione od wysokości roszczeń uzyskanych na drodze postępowania sądowego.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie wykonuje "czynności ubezpieczeniowych" w rozumieniu art. 3 ust. 3-5 ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Tak rozumiana "czynność ubezpieczeniowa", w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia od podatku a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż między Wnioskodawcą oraz ubezpieczonymi nie istnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia, a jedynie stosunek prawny polegający na reprezentowaniu Poszkodowanych przed zakładem ubezpieczeń przy ubieganiu się o odszkodowania od zakładu ubezpieczeń w związku ze zdarzeniami, za które zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność w oparciu o ubezpieczenia zawarte u tego ubezpieczyciela przez osobę poszkodowaną.

Zainteresowany nie świadczy również usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka.

W konsekwencji, czynności wykonywane na rzecz osób poszkodowanych w ich imieniu i na ich rzecz będące przedmiotem wniosku, nie stanowią usług ubezpieczeniowych lub reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT wynika, iż prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych. Jak wskazał Zainteresowany, zawiera on umowy zlecenia z osobami poszkodowanymi, która określa zasady reprezentacji Poszkodowanych w sprawie o wypłatę odszkodowań bądź świadczenia odszkodowawczego w związku ze zdarzeniem, za które zakład ubezpieczeniowy ponosi odpowiedzialność w oparciu o ubezpieczenia zawarte u tego ubezpieczyciela przez osobę poszkodowaną (np. ubezpieczenie NNW, Auto Casco, od żywiołów, na życie), bądź zawarte przez sprawcę szkody, w ramach którego zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność finansową za czyn niedozwolony. Czynności wykonywane przez pośrednika ubezpieczeniowego określone zostały w art. 4 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym i dotyczą one: czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń (agencyjne) oraz czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej (brokerskie).

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, iż działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu finansowego. Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo to ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

W konsekwencji, świadczenia na rzecz osób poszkodowanych nie będą stanowić pośrednictwa ubezpieczeniowego, lecz po prostu wykonanie niektórych czynności w ramach zawartej umowy zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą a poszkodowanym, których przedmiotem jest uzyskanie od zakładu ubezpieczeniowego najbardziej satysfakcjonujących świadczeń odszkodowawczych. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą w rezultacie rozumiane jako forma współpracy polegająca na wspieraniu osób poszkodowanych za wynagrodzeniem w uzyskaniu przez nich satysfakcjonujących świadczeń.

Biorąc pod uwagę powyższe, czynności wykonywane na rzecz osób poszkodowanych będące przedmiotem wniosku, nie stanowią również usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach umów zlecenia zawartych z osobami poszkodowanymi nie można także uznać za usługę stanowiącą element usługi ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej bądź też usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, która sama stanowi odrębną całość i jest właściwa oraz niezbędna do świadczenia tych usług, bowiem charakter tych czynności wskazuje, iż są one co prawda związane z stosunkiem ubezpieczeniowym, którymi stronami są zakład ubezpieczeń oraz klient - osoba poszkodowana, jednakże nie można ich uznać za usługę stanowiącą element usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, niezbędną do jej świadczenia. Zatem, czynności te nie korzystają ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

Reasumując, czynności wykonane przez Spółkę na podstawie zawartej umowy zlecenia, której przedmiotem jest reprezentacja osób poszkodowanych przez zakładami ubezpieczeniowymi w celu uzyskania najbardziej satysfakcjonujących świadczeń odszkodowawczych z tytułu zdarzeń, za które odpowiedzialny jest ubezpieczyciel - nie będzie (od dnia 1 stycznia 2011 r.) korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 w związku z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

Stawką właściwą dla opodatkowania przedmiotowych czynności wykonywanych na rzecz osób poszkodowanych będzie podstawowa stawka podatku, od dnia 1 stycznia 2011 r. w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tak przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy stwierdza, iż w procesie wydawania interpretacji podatkowych Organ podatkowy nie przeprowadza czynności dowodowych mających na celu właściwą ocenę zgromadzonych w toku postępowania dokumentów. Zatem treść załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dokumentów nie jest brana pod uwagę w procesie wydawania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.