IPPP2/443-905/11-2/JO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2011 r. (data wpływu 28 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego przez spółkę komandytową - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego przez spółkę komandytową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji profili do budownictwa. Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność firmy w pełnym zakresie opodatkowana jest podatkiem VAT (sprzedaż opodatkowana). W związku z restrukturyzacją firmy, Wnioskodawca zamierza wnieść aportem swoje przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55.1 kodeksu cywilnego do spółki komandytowej, w której wraz z inną osobą fizyczną będzie komandytariuszem. Nowo założona spółka komandytowa będzie kontynuowała działalność dotychczasowego przedsiębiorstwa, prowadząc nadal sprzedaż opodatkowaną.

Na przedsiębiorstwo Wnioskodawcy składają się m.in.:

Wszystkie ww. składniki przedsiębiorstwa mogą być przedmiotem wkładu Wnioskodawcy do spółki komandytowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy spółka komandytowa, do której Wnioskodawca wniesie aportem swoje przedsiębiorstwo, będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego VAT stosownie do treści art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, spółka komandytowa, do której Wnioskodawca wniesie aportem swoje przedsiębiorstwo, nie będzie zobowiązana do dokonywania korekty kwoty podatku odliczonego stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm., zwana dalej "Ustawą o VAT"), jeżeli spółka komandytowa będzie kontynuować działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm., zwana dalej "Ustawą o VAT") przepisy ustawy nie mają zastosowania do "transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa". Wniesienie aportem przedsiębiorstwa jest natomiast formą jego zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Stosownie do treści art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nabywca przedsiębiorstwa lub nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa dokonuje korekty określonej w ust. 1-8. Zgodnie z ust. 1 art. 91 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty (...) podatnik dokonuje wciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta, o której mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania (art. 91 ust. 2 ustawy o VAT).

Poszczególne jednostki redakcyjne art. 91 ustawy o VAT, włącznie z zacytowanym powyżej ust. 2 można podzielić z uwagi na rodzaj korekty, której obowiązek przeprowadzenia regulują:

* rocznej korekty wynikającej z proporcji rozumianej jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 91 ust. 2 ustawy o VAT),

* jednorazowej korekty związanej ze sprzedażą towarów lub usług w ustawowym okresie korekty (art. 91 ust. 4 ustawy o VAT),

* rocznej korekty wynikającej ze zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w ustawowym okresie korekty (art. 91 ust. 7-7b ustawy o VAT),

* jednorazowej korekty związanej ze zmianą prawa do obniżenia podatku należnego wynikającej ze zmiany przeznaczenia towarów i usług wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje (art. 91 ust. 7c-7d ustawy o VAT),

* jednorazowej oraz rocznej korekty związanej z faktem, iż nabyte do wytworzenia środków trwałych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania towary i usługi, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem ww. towarów do użytkowania (art. 91 ust. 8 ustawy o VAT).

W świetle wskazanych wyżej ust. 1-8 art. 91 ustawy o VAT, jeżeli po wniesieniu przez Wnioskodawcę jego przedsiębiorstwa aportem do spółki komandytowej, w ustawowym okresie dokonywania korekty, zaistnieje którakolwiek z wyżej wskazanych sytuacji, wówczas spółka komandytowa, do której przystąpi Wnioskodawca, będzie miała obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Jednakże spółka komandytowa, do której Wnioskodawca wniesie aportem swoje przedsiębiorstwo, na mocy art. 91 ust. 9 ustawy o VAT nie będzie miała obowiązku dokonywania korekty podatku VAT, jeżeli po otrzymaniu aportu w postaci przedsiębiorstwa nie zmieni się proporcja obrotu związanego z czynnościami opodatkowanymi w całkowitym obrocie spółki, tj. obrót spółki komandytowej będzie nadal w całości związany ze sprzedażą opodatkowaną, w ustawowym okresie korekty nie nastąpi sprzedaż środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania ani w ustawowym okresie korekty nie nastąpi zmiana przeznaczenia towarów lub usług. Stanowisko powyższe jest konsekwencją zarówno art. 6 pkt 1 ustawy o VAT jak i art. 19 Dyrektywy Rady z 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dyrektywa 2006/112/WE, Dz. U. UE L Nr 347 poz. 1, dalej: "Dyrektywa 112"), zgodnie z którym "w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego." Przepis ten stosuje się odpowiednio do świadczenia usług (art. 29 Dyrektywy 112).

W świetle powyższych regulacji Dyrektywy 112 dokonanie aportu przedsiębiorstwa lub jego części może być uznane za pozostające poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT wyłącznie w sytuacji, gdy otrzymujący aport jest traktowany jako następca prawny wnoszącego. Interpretując ww. przepis na gruncie art. 5 (8) obowiązującej wówczas Szóstej Dyrektywy Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstwa Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej 377/88/EWG, (dalej: "Vl Dyrektywa") ETS uznał, że zgodnie z zasadą neutralności VAT, jego zastosowanie powinno prowadzić do dokładnie takich samych konsekwencji niezależnie od tego czy podatek VAT byłby naliczony przez wnoszącego aport i następnie odliczony przez otrzymującego, jak i w sytuacji gdyby transakcja nie była opodatkowana VAT (wyrok ETS z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01 Zita Modes, pkt 24), co w przedmiotowej sytuacji oznacza brak możliwości/konieczności dokonania korekty odliczonego podatku VAT przez Spółkę komandytową w związku z otrzymanym aportem.

Reasumując, pomimo iż w świetle art. 91 ust. 9 Ustawy o VAT przyjmujący aport jest beneficjentem praw i obowiązków zbywcy w zakresie korekty podatku VAT odliczonego, w przedmiotowej sytuacji brak będzie podstaw do dokonania takiej korekty przez spółkę komandytową, do której Wnioskodawca wniesie aportem przedsiębiorstwo, gdyż w wyniku aportu nie ulegnie zmianie przeznaczenie otrzymanych przez Spółkę składników majątkowych (w tym stanowiących produkcję w toku czy środków trwałych) - w szczególności, przedmioty wchodzące w skład aportowanego przedsiębiorstwa będą nadal użytkowane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych, wobec czego dokonanie korekty odliczonego podatku VAT byłoby nieuzasadnione.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne również interpretacje prawa podatkowego wydane w ostatnim czasie przez organy skarbowe w analogicznym stanie faktycznym, m.in.:

* interpretacja indywidualna z 16 lutego 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP1-443-1334/10-2/JL),

* interpretacja indywidualna z 11 stycznia 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP1-443-1058/09-2/JL),

* interpretacja indywidualna z 15 czerwca 2009 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. lPPP3/443-257/09-3/ KT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 2a ustawy o VAT obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy o VAT).

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy o VAT).

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy o VAT).

Artykuł 91 ust. 7b ustawy o VAT stanowi w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy o VAT jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Artykuł 91 ust. 7d ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Stosownie do art. 91 ust. 8 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o VAT, obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego powstaje gdy w okresie obowiązywania korekty w stosunku do nabytych towarów lub usług zmieni się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zmiana prawa do obniżenia kwoty podatku należnego może nastąpić z kilku przyczyn. Przede wszystkim jest to zmiana przeznaczenia towarów lub usług, dla których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego lub takie prawo nie przysługiwało, a w okresie korekty nastąpiło zdarzenie, które spowodowało, że to prawo uległo zmianie.

Druga przyczyna dokonania korekty istnieje dla podatników którzy wykonują czynności zwolnione i opodatkowane. Mają oni obowiązek, po zakończeniu roku podatkowego, skorygowania podatku naliczonego odliczonego od towarów i usług związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego i czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, z uwzględnieniem proporcji obliczonej zgodnie z powołanym wyżej art. 90 ust. 2-6 ustawy o VAT.

W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, obowiązek dokonania ww. korekt spoczywa na nabywcy przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w zakresie produkcji profili do budownictwa oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z restrukturyzacją firmy, Wnioskodawca zamierza wnieść aportem swoje przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55.1 kodeksu cywilnego do spółki komandytowej, w której wraz z inną osobą fizyczną będzie komandytariuszem. Nowo założona spółka komandytowa będzie kontynuowała działalność dotychczasowego przedsiębiorstwa, prowadząc nadal sprzedaż opodatkowaną.

Na mocy art. 91 ust. 9 Ustawy o VAT przyjmujący aport jest beneficjentem praw i obowiązków zbywcy w zakresie korekty podatku VAT odliczonego i to na nabywcy aportu mógłby ciążyć obowiązek dokonania korekty podatku. Zdaniem Wnioskodawcy taki obowiązek ciążyłby na nabywcy aportu (spółce komandytowej) w sytuacji, gdyby w okresie po nabyciu aportu zaszły przesłanki do dokonania takiej korekty.

Niemniej jednak, w przedmiotowej sytuacji brak jest podstaw do dokonania takiej korekty, gdy po uzyskaniu aportu nie zajdą przesłanki do dokonania takiej korekty. Jeżeli zatem przedmiotowe składniki majątku będą nadal wykorzystywane do działalności opodatkowanej, czyli nie ulegnie zmianie przeznaczenie otrzymanych środków trwałych po stronie spółki komandytowej nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia tych składników.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż spółka komandytowa, do której Zainteresowany wniesie aportem swoje przedsiębiorstwo nie będzie zobowiązana do dokonania korekty kwoty podatku odliczonego, jeżeli spółka będzie kontynuować działalność opodatkowaną podatkiem VAT, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena, czy przedsiębiorstwo, które Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do spółki komandytowej, spełnia definicję, o której mowa w powołanym wyżej przepisie art. 55#185; Kodeksu cywilnego, ponieważ nie było to treścią zapytania niniejszego wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.