IPPP2/443-904/13-2/KOM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 października 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-904/13-2/KOM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2013 r. (data wpływu 27 sierpnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r. (pytanie nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na dystrybucji następujących towarów:

* produkty do pielęgnacji jamy ustnej (pasty do zębów, szczoteczki do zębów, nici dentystyczne, płyny do płukania);

* produkty do pielęgnacji ciała (mydła, żele pod prysznic, szampony, płyny do kąpieli, dezodoranty antyperspiracyjne, pianki i kremy do golenia);

* środki czystości (proszki, płyny i żele do czyszczenia, płyny do mycia naczyń).

W prowadzonej działalności gospodarczej Spółka podejmuje szereg przedsięwzięć mających na celu budowanie prestiżu i siły marki na rynku oraz promocję oferowanych produktów. W ramach podejmowanych działań marketingowych, Spółka przekazuje nieodpłatnie towary podmiotom zajmującym się sprzedażą hurtową lub detaliczną towarów Spółki (sieciom handlowym, hurtowniom i sklepom detalicznym), ostatecznym konsumentom, a także pracownikom i podwykonawcom Spółki.

Wśród dystrybutorów towarów Spółki, otrzymujących nieodpłatne towary w ramach akcji marketingowych mogą być podmioty, z którymi Spółka ma zawarte umowy handlowe na dostawy towarów (np. hurtownie, sieci handlowe), jak i podmioty, z którymi Spółki nie łączą bezpośrednie kontrakty (np. sklepy detaliczne).

Nieodpłatne wydania towarów, o których mowa powyżej obejmują m.in.:

* przekazanie towarów kontrahentom w celu ich sfotografowania i umieszczenia w gazetkach reklamowych;

* przekazanie towarów kontrahentom jako prezentów (np. z okazji świąt lub imprez okolicznościowych) w celu utrzymania dobrych relacji biznesowych;

* przekazanie towarów na szkolenia i warsztaty wewnętrzne (w których uczestniczą pracownicy Spółki oraz osoby współpracujące ze Spółką na podstawie umów o współpracę) celem poszerzenia wiedzy o dotychczasowych produktach Spółki, a także zapoznania z nowościami;

* przekazanie towarów na szkolenia i warsztaty zewnętrzne (w których uczestniczą przedstawiciele dystrybutorów np. handlowcy bezpośrednio zaangażowani w sprzedaż towarów Spółki) celem poszerzenia wiedzy o dotychczasowych produktach Spółki, a także zapoznania z nowościami;

* przekazanie towarów na rzecz ostatecznych konsumentów jako nagrody w ramach organizowanych konkursów;

* przekazanie towarów (np. past do zębów) do szkół dla uczniów, w celu zapoznania ich z produktami Spółki i zachęcenia ich do korzystania z nich;

* przekazanie towarów do gabinetów stomatologicznych w celu przekazania ich przez dentystów swoim pacjentom dla zapoznania ich z produktami Spółki i zachęcenia ich do korzystania z nich;

* przekazanie towarów kontrahentom w celu wyrównania strat w towarach, wymiany towarów uszkodzonych lub o zbliżającym się terminie przydatności dla utrzymania dobrych relacji biznesowych;

* przekazanie towarów kontrahentom po przekroczeniu określonego progu zakupów np. za zamówienie 10 szczoteczek, podmiot otrzyma 5 dodatkowych sztuk.

Spółka dokonuje przekazania towarów we własnym zakresie, a także z wykorzystaniem podwykonawców (przedstawicieli handlowych, których łączy ze Spółką umowa o współpracę), przy czym w tym drugim przypadku towar będący przedmiotem nieodpłatnego wydania, pozostaje własnością Spółki.

Jednostkowa cena nabycia pojedynczego opakowania detalicznego tj. jednostki opakowania, która jest przeznaczona dla ostatecznego klienta (np. pasty do zębów, szczoteczki do zębów, płynu do płukania, szamponu, mydła etc.), określona w momencie nieodpłatnego przekazania przez Spółkę nie przekracza 10 PLN.

W ramach opisanych wyżej, realizowanych przez Spółkę wydań, Spółka może jednorazowo przekazać nieodpłatnie dla jednego podmiotu większą ilość produktów o jednostkowej cenie nabycia niższej niż 10 PLN. Ponadto, w celu łatwiejszej dystrybucji, niższych kosztów magazynowania i transportowych, a co za tym idzie ułatwienia logistyki przekazań od strony operacyjnej, towary mogą być również przekazywane w opakowaniach zbiorczych, np.: kartonie, zgrzewce czy worku. Niemniej, w każdym przypadku jednostkowa cena nabycia pojedynczego produktu, umieszczonego w opakowaniu zbiorczym, przekazywanego nieodpłatnie przez Spółkę na rzecz danego podmiotu, nie przekracza 10 PLN.

Spółka pragnie wskazać, iż nie prowadzi szczególnej ewidencji przekazywanych nieodpłatnie towarów (o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT).

Spółce przysługuje prawo do odliczenia kwoty VAT naliczonego wynikającego z nabycia przekazywanych nieodpłatnie towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone numerem 1):

Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r., nieodpłatne wydania towarów realizowane przez Spółkę w ramach działań marketingowych opisanych w stanie faktycznym, dla których jednostkowa cena nabycia pojedynczego produktu nie przekracza 10 PLN, należy zakwalifikować jako niepodlegające opodatkowaniu VAT przekazania prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 3 i ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT - również w przypadku przekazań towarów w opakowaniach zbiorczych.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, dokonywane przez Spółkę w ramach podejmowanych działań marketingowych nieodpłatne przekazania towarów, dla których jednostkowa cena nabycia towaru w momencie przekazania jest niższa niż 10 PLN należy zakwalifikować jako przekazanie prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Na kwalifikację tę nie będzie miał wpływu fakt, iż Spółka dokonuje przekazań towarów w opakowaniach zbiorczych (np. kartonach). Wystarczającą przesłanką do wyłączenia spod opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań towarów jest spełnienie przez każdą wydawaną sztukę kryterium niskiej (poniżej 10 PLN) jednostkowej ceny nabycia. W konsekwencji, Spółka nie powinna naliczać VAT na takich przekazaniach.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, za dostawę towarów podlegającą VAT uznaje się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W świetle art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r.).

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 PLN, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 PLN.

Należy podkreślić, że w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT ustawodawca wyróżnił dwie alternatywne sytuacje, gdy nieodpłatnie wydawane towary powinny być uznane za prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT:

1. Opodatkowaniu VAT nie podlega przekazanie towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 PLN.

2. Nie jest również opodatkowane przekazanie towarów, których łączna wartość (w skali roku) mieści się w przedziale 10,01 PLN do 100 PLN, jednak pod warunkiem prowadzenia ewidencji osób obdarowanych.

Powyższe wskazuje na dwie niezależne przesłanki do uznania przekazywanych towarów za prezenty o małej wartości. Spełnienie którejkolwiek z nich jest wystarczające do klasyfikacji danego przekazania za niepodlegające opodatkowaniu VAT. Brak jest jakichkolwiek podstaw do uznania, że dopiero łączne spełnienie obu przedstawionych w przepisie przesłanek zezwalałoby na uznanie wydawanego towaru za prezent o małej wartości. Do Spółki zastosowanie znajdzie tylko pierwsza sytuacja.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że nieodpłatne przekazania towarów, których jednostkowa cena nabycia jest nie wyższa niż 10 PLN stanowi przekazanie prezentu o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. W ocenie Spółki, powyższa reguła dotyczy również sytuacji, gdy jeden podmiot otrzymałby jednorazowo więcej niż jedną sztukę takiego towaru (np. w opakowaniu zbiorczym).

Zdaniem Spółki, z perspektywy definicji prezentów o małej wartości, zawartej w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, nie ma znaczenia fakt, że Spółka przekazuje jednemu podmiotowi więcej niż jedną sztukę produktu, ani fakt przekazania prezentów w opakowaniu zbiorczym. Pomimo, iż towary znajdują się w opakowaniu zbiorczym, ich jednostkowa cena nabycia wynosi nadal mniej niż 10 PLN, a samo opakowanie zbiorcze - np. zgrzewka - nie może być uznane za osobny produkt. Umieszczenie prezentów w opakowaniu zbiorczym nie powoduje, iż uzyskują one jakieś nowe, unikalne właściwości, które mogłyby powodować, że powstaje osobny towar jednostkowy. W konsekwencji, jednostkowa cena nabycia produktu powinna być ustalana w odniesieniu do pojedynczej sztuki towaru umieszczonego w opakowaniu zbiorczym, a nie do całego opakowania zbiorczego, w których towar/produkt ten może być wydawany przez Spółkę. Bez względu na liczbę dostarczonych odbiorcy towarów, przedmiotem przekazania zawsze będzie pojedynczy towar (pasta do zębów, szczoteczka, czy mydło) w określonej ilości sztuk, nie zaś karton, czy zgrzewka.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 października 2011 r. (sygn. IPPP2/443-909/11-2/MM), w której organ stwierdził: "(...) w myśl powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne przekazywanie produktów Spółki w formie prezentów nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest fakt, iż cena (lub koszt wytworzenia) za opakowanie zbiorcze produktu Spółki przekracza kwotę 10 PLN, bowiem kluczowym jest jednostkowa cena (koszt wytworzenia) produktu Spółki".

Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 24 lipca 2012 r. (sygn. ILPP1/443-384/12-4/MS). Zdaniem Dyrektora "konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego, komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu. (...) bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów, z uwagi na fakt, że jednostkowy koszt wytworzenia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy."

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 30 stycznia 2012 r. (sygn. IPPP2/443-72/12-2/KAN), interpretacji z 1 grudnia 2010 r. (sygn. IPPP3/443-898/10-4/SM), interpretacji z 31 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPP1/443-559/12-2/AP), interpretacji z 16 września 2011 r. (sygn. IPPP1/443-980/11-2/ISz) oraz interpretacji z 12 września 2011 r. (sygn. IPPP1-443-940/11-2/BS).

Podsumowując, brzmienie analizowanego przepisu prowadzi do konkluzji, że jednostkową cenę nabycia bądź jednostkowy koszt wytworzenia towaru, będącego przedmiotem nieodpłatnego przekazania należy określać w odniesieniu do jednej sztuki towaru, w postaci w jakiej występuje w obrocie detalicznym. W przypadku, gdy tak wyznaczona cena nabycia, bądź koszt wytworzenia nie przekracza 10 PLN, podatnik nie jest zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu nieodpłatnego przekazania tych towarów.

W konsekwencji, w ocenie Spółki nieodpłatne przekazania towarów, których jednostkowa cena nabycia jest niższa niż 10 PLN w każdym przypadku, również towarów przekazywanych w opakowaniach zbiorczych, należy zakwalifikować jako prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Należy wskazać, iż przed 1 kwietnia 2013 r., w odniesieniu do przekazania prezentów o małej wartości nie miał znaczenia cel dokonanego przekazania - każde przekazanie prezentu o małej wartości, zarówno na cele związane, jak i niezwiązane z prowadzoną działalnością nie podlegało opodatkowaniu VAT. W konsekwencji, w stanie prawnym obowiązującym przed 1 kwietnia 2013 r., jedynym warunkiem koniecznym dla uznania nieodpłatnych przekazań towarów jako niepodlegających opodatkowaniu VAT było spełnienie jednej z przesłanek wskazanych w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, pozwalających na kwalifikację wydanych towarów jako prezentów o małej wartości.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki nieodpłatne przekazania towarów realizowane przez Spółkę przed 1 kwietnia 2013 r. (zgodnie z obowiązującym ówcześnie brzmieniem art. 7 ust. 3 ustawy o VAT), dla których jednostkowa cena nabycia była niższa niż 10 PLN, nie podlegały opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z dniem 1 kwietnia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), która zmieniła treść art. 7 ust. 2 ustawy.

W myśl zmienionego z dniem 1 kwietnia 2011 r. brzmienia tego artykułu (obowiązującego do dnia 31 marca 2013 r.), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Artykuł 7 ust. 4 ustawy o VAT definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Z powyższego wynika, iż w okresie 1 kwietnia 2011 r. - 31 marca 2013 r., dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musiały być spełnione łącznie 2 przesłanki:

* podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary (inne niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki) należące do jego przedsiębiorstwa,

* podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Nie było więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka podejmuje szereg przedsięwzięć mających na celu budowanie prestiżu i siły marki na rynku oraz promocję oferowanych produktów. W ramach podejmowanych działań marketingowych, Spółka przekazuje nieodpłatnie towary podmiotom zajmującym się sprzedażą hurtową lub detaliczną towarów Spółki (sieciom handlowym, hurtowniom i sklepom detalicznym), ostatecznym konsumentom, a także pracownikom i podwykonawcom Spółki. Nieodpłatne wydania towarów, o których mowa powyżej obejmują m.in.: przekazanie towarów kontrahentom w celu ich sfotografowania i umieszczenia w gazetkach reklamowych; przekazanie towarów kontrahentom jako prezentów (np. z okazji świąt lub imprez okolicznościowych) w celu utrzymania dobrych relacji biznesowych; przekazanie towarów na szkolenia i warsztaty wewnętrzne (w których uczestniczą pracownicy Spółki oraz osoby współpracujące ze Spółką na podstawie umów o współpracę) celem poszerzenia wiedzy o dotychczasowych produktach Spółki, a także zapoznania z nowościami czy przekazanie towarów na szkolenia i warsztaty zewnętrzne (w których uczestniczą przedstawiciele dystrybutorów np. handlowcy bezpośrednią zaangażowani w sprzedaż towarów Spółki) celem poszerzenia wiedzy o dotychczasowych produktach Spółki, a także zapoznania z nowościami.

Jednostkowa cena nabycia pojedynczego opakowania detalicznego tj. jednostki opakowania, która jest przeznaczona dla ostatecznego klienta (np. pasty do zębów, szczoteczki do zębów, płynu do płukania, szamponu, mydła etc.), określona w momencie nieodpłatnego przekazania przez Spółkę nie przekracza 10 PLN. Spółka może jednorazowo przekazać nieodpłatnie dla jednego podmiotu większą ilość produktów o jednostkowej cenie nabycia niższej niż 10 PLN. Ponadto, w celu łatwiejszej dystrybucji, niższych kosztów magazynowania i transportowych, a co za tym idzie ułatwienia logistyki przekazań od strony operacyjnej, towary mogą być również przekazywane w opakowaniach zbiorczych, np.: kartonie, zgrzewce czy worku. Niemniej, w każdym przypadku jednostkowa cena nabycia pojedynczego produktu, umieszczonego w opakowaniu zbiorczym, przekazywanego nieodpłatnie przez Spółkę na rzecz danego podmiotu, nie przekracza 10 PLN. Spółka nie prowadzi szczególnej ewidencji przekazywanych nieodpłatnie towarów (o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT). Spółce przysługuje prawo do odliczenia kwoty VAT naliczonego wynikającego z nabycia przekazywanych nieodpłatnie towarów.

Na tle powyższego Spółka powzięła wątpliwości, czy nieodpłatne wydania towarów nie stanowiły, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r., dostawy towarów podlegających opodatkowaniu VAT jako przekazania prezentów o małej wartości.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł) oraz status tego podmiotu, z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) przekazywanych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w okresie 1 kwietnia 2013 r. - 31 marca 2013 r. nieodpłatne wydanie towarów w ramach akcji marketingowych, dla których jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) pojedynczego produktu nie przekracza 10 PLN, stanowiło przekazanie prezentów o małej wartości, niepodlegające opodatkowaniu VAT, również wtedy, gdy towary te były przekazywane w opakowaniach zbiorczych.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy kwestii opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r. (pytanie nr 1 złożonego wniosku). W zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. (pytanie nr 2 złożonego wniosku) zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl