IPPP2/443-891/11-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia apartamentu wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia apartamentu wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskująca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Strona zamierza nabyć od dewelopera apartament w jednej z nadmorskich miejscowości. Przed podpisaniem przedwstępnej umowy sprzedaży i wpłatą zaliczki na kupno apartamentu, Wnioskująca zamierza złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, w którym wskaże, iż rezygnuje ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. i zamierza świadczyć usługi najmu jako podatnik VAT czynny.

Sprzedaż apartamentu na rzecz Wnioskującej zostanie udokumentowana fakturą (fakturami) VAT ze stawką 23%. Strona wykaże ten podatek jako podatek VAT naliczony w deklaracji VAT-7. Wnioskująca zamierza zawrzeć umowę z firmą zarządzającą, na podstawie której apartament po jego oddaniu do użytku będzie wynajmowany. Najem apartamentu nie będzie stanowił najmu na cele mieszkalne, korzystającego ze zwolnienia od opodatkowania VAT, lecz opodatkowany będzie podatkiem VAT w wysokości 23%.

Jednocześnie, Podatniczka wskazuje, iż przedmiotowy apartament będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych najmu, w żadnym zaś stopniu nie będzie wykorzystywany na prywatne potrzeby Wnioskującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskująca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT uwidocznionego na fakturze (fakturach) dokumentujących nabycie apartamentu i czy w konsekwencji Strona będzie uprawniona do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego VAT w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego.

Wnioskująca stoi na stanowisku, że zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy VAT jest uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu apartamentu. W związku z powyższym, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy VAT, w przypadku, gdy w tym okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskującej będzie przysługiwał zwrot podatku naliczonego na rachunek bankowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 88 ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się m.in. do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, bądź w stosunku do których zachodzą jakiekolwiek inne okoliczności wyłączające, wskazane w art. 88 ustawy VAT.

Powyższe oznacza, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, jeżeli spełnione zostaną następujące warunki:

W przypadku Wnioskującej, wszystkie te warunki zostaną spełnione, co Wnioskująca wskazuje poniżej:

Wnioskująca wskazuje, iż będzie posiadała status podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Powyższe oznacza, iż aby dany podmiot został uznany za podatnika w świetle art. 15 ustawy VAT, musi:

Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy wskazać, że Wnioskująca:

W związku z powyższym Wnioskująca będzie spełniała wszelkie warunki, od których uzależnione jest przyznanie statusu podatnika w świetle art. 15 ustawy VAT. Należy przy tym podkreślić, iż przyznanie danemu podmiotowi statusu podatnika VAT w żadnym stopniu nie jest uzależnione od spełnienia przesłanek działalności gospodarczej, o której mowa w art. 2 usdg i faktu jej zarejestrowania we właściwym Urzędzie Gminy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy VAT ma bowiem charakter autonomiczny względem definicji wskazanej w art. 2 usdg, co oznacza, iż uznanie, że dany podmiot wykonuje działalność gospodarczą w świetle ustawy VAT jest uzależnione wyłącznie od spełnienia warunków zawartych w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, w żadnym wypadku zaś od spełnienia przesłanek wskazanych w usdg, w szczególności od zarejestrowania działalności gospodarczej we właściwym dla Wnioskującej Urzędzie Gminy.

Fakt, iż ustawa VAT wprowadza autonomiczną definicję działalności gospodarczej znajduje potwierdzenie m.in. wyrokach sądów administracyjnych. Jak przykładowo wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z dnia 14 grudnia 2006 r., sygn. I SA/Ke 280/06: "przepis ten < art. 15 ust. 2 ustawy VAT> wprowadza autonomiczną definicję działalności gospodarczej na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług. Z tego względu dla ustalenia podlegania temu podatkowi nie można <...> uznać za miarodajne przepisów o działalności gospodarczej, w tym definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej". Autonomiczność definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie VAT znajduje również potwierdzenie w piśmiennictwie. Jak przykładowo wskazują A. Bartosiewicz i R. Kubacki "pamiętać należy, że przepisy ustawy VAT na swój własny użytek definiują pojęcie działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika VAT. Nie można więc utożsamiać działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT z działalnością gospodarczą, o której mowa w prawie działalności gospodarczej" (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, komentarz Lex 2011).

Przyjęcie odmiennego stanowiska skutkowałoby bowiem koniecznością poniesienia przez Wnioskującą dodatkowego obciążenia w postaci podatku VAT naliczonego przy nabyciu apartamentu. Byłoby to więc sprzeczne z podstawowym założeniem zasady neutralności, zgodnie z którym ciężar ekonomiczny podatku VAT ponosi wyłącznie konsument.

Na fundamentalne znaczenie zasady neutralności zwrócił uwagę m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 3 grudnia 2008 r., znak IPPP1-443-1698/08-2/lZ, wskazując, że niezależnie od tego, ile by było ogniw w łańcuchu sprzedaży, zgodnie z zasadą neutralności, żadne z nich nie może ponosić ekonomicznego ciężaru tego podatku, o ile nie jest ostatecznym odbiorcą towaru/usługi".

Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż Wnioskującej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu apartamentu.

Wnioskująca wskazuje, iż w związku z tym, iż będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie apartamentu, zgodnie z art. 87 ustawy VAT będzie uprawniona do uzyskania zwrotu VAT na rachunek bankowy.

Przez prawo do odliczenia podatku naliczonego należy bowiem rozumieć prawo do wykazania tego podatku w deklaracji podatkowej. Jednocześnie, zgodnie z art. 87 ustawy VAT, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego wynikającego z faktury (faktur) dokumentujących nabycie apartamentu będzie w danym okresie rozliczeniowym wyższa niż kwota podatku należnego, Wnioskującej będzie przysługiwało prawo do zwrotu VAT na rachunek bankowy.

Podsumowanie.

Reasumując, w opinii Wnioskującej przytoczone wyżej argumenty w pełni uzasadniają stanowisko, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze (fakturach) dokumentujących nabycie apartamentu. W konsekwencji, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego w danym okresie rozliczeniowym będzie wyższa od kwoty podatku należnego, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy VAT, Wnioskująca będzie uprawniona do zwrotu VAT na rachunek bankowy.

Fakt, iż Wnioskującej będzie przysługiwało prawo do odliczenie w sytuacji, gdy wskazane wyżej warunki zostaną spełnione, znajduje potwierdzenie w treści interpretacjach indywidualnych, m.in.:

Prawo do odliczenia jako gwarancja neutralności podatku VAT.

Ponadto, Wnioskująca wskazuje, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego uwidocznionego na fakturze (fakturach) dokumentujących nabycie apartamentu, wynika również z zasady neutralności VAT, określonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 1 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE.

Zgodnie z zasadą neutralności podatek zapłacony przez podatnika VAT przy nabywaniu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych nie stanowi dla niego faktycznego obciążenia podatkowego. Istotną cechą podatku VAT jest bowiem faktyczne opodatkowanie konsumpcji, przy jednoczesnym zapewnieniu neutralności tego podatku w poprzednich fazach obrotu.

Zasada neutralności nie jest jedynie postulatem doktryny, lecz podstawową zasadą znajdującą zastosowanie zarówno w prawie krajowym, jak i wspólnotowym. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z zasady neutralności podatku od towarów i usług traktowane są więc jako fundamentalne prawo podatnika a nie przywilej przyznany mu przez organy skarbowe.

Wnioskująca wskazuje, iż po oddaniu przedmiotowego apartamentu do użytku będzie go wynajmowała na podstawie umowy zawartej z firmą zarządzającą najmem i od tej czynności odprowadzała podatek VAT. Podatniczka będzie zatem wykonywała czynności opodatkowane, w związku z powyższym będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu apartamentu.

Zarejestrowanie w charakterze podatnika VAT czynnego.

Wnioskująca wskazuje, iż w momencie otrzymania faktury (faktur) dokumentujących zakup apartamentu będzie zarejestrowana w charakterze podatnika VAT czynnego. Przed podpisaniem przedwstępnej umowy sprzedaży apartamentu i wpłatą pierwszej zaliczki złoży bowiem naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w postaci najmu, zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, w którym zrezygnuje ze zwolnienia od opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Tym samym zaś uzyska status podatnika VAT czynnego.

Wykorzystywanie apartamentu do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wnioskująca wskazuje, iż nabyty przez nią apartament będzie stanowił towar wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Wnioskująca będzie wykorzystywała przedmiotowy apartament wyłącznie do świadczenia odpłatnych usług najmu. Jednocześnie Podatniczka wskazuje, iż najem ten nie będzie najmem na cele mieszkalne, zwolnionym od podatkowania VAT, lecz będzie opodatkowany według stawki 23%. Dodatkowo należy podkreślić, iż Wnioskodawczyni w żadnym stopniu nie będzie wykorzystywała przedmiotowego apartamentu na prywatne potrzeby.

W związku z powyższym, nabyty przez Wnioskującą apartament będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Brak jakichkolwiek innych okoliczności wyłączających prawo do odliczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Jednocześnie Wnioskująca wskazuje, iż w jej przypadku nie wystąpią jakiekolwiek okoliczności wyłączające możliwość odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT. W szczególności:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, o których mowa wyżej, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Według ust. 11 ww. artykułu, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na podstawie ust. 19 tego artykułu, jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju, kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl ust. 5a ww. artykułu, w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Według ust. 4a tego artykułu, zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w ust. 2a, może być złożone w formie:

Pomimo tego, że - jak wynika z powołanych regulacji - przepisy ustawy nie ograniczają prawa do dokonania odliczenia podatku naliczonego wyłącznie do rozliczenia za okres, w którym otrzymano fakturę, w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego. W trakcie realizacji inwestycji odliczanie podatku naliczonego ma charakter prognozowany, planowany, a prawo do odliczenia należy przyznać podatnikowi biorąc pod uwagę podjęte przez niego czynności jednoznacznie wskazujące na skonkretyzowany zamiar wykonywania czynności opodatkowanych. Zakres prawa do odliczenia należy oceniać w oparciu o finalne przeznaczenie towarów i usług, które podatnik nabywa w związku z planowaną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskująca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na wynajmie nieruchomości w postaci apartamentu. Przed podpisaniem przedwstępnej umowy zakupu i wpłatą zaliczki na kupno apartamentu, Wnioskująca zamierza złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, w którym wskaże, iż rezygnuje ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. i zamierza świadczyć usługi najmu jako podatnik VAT czynny. Sprzedaż apartamentu na rzecz Wnioskującej zostanie udokumentowana fakturą (fakturami) VAT ze stawką 23%.

Jednocześnie, Wnioskująca wskazuje, iż przedmiotowy apartament będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych najmu, w żadnym zaś stopniu nie będzie wykorzystywany na prywatne potrzeby Wnioskującej.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni jako czynnemu podatnikowi podatku VAT będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury/faktur dokumentujących nabycie przedmiotowego apartamentu, który jak wynika ze złożonego wniosku służyć będzie w całości wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji powyższego, prawo to Wnioskująca będzie mogła zrealizować na mocy art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym ponosi Pani ww. wydatki inwestycyjne, nie dokonuje sprzedaży opodatkowanej, kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 19 ustawy - ma Pani prawo przenieść do rozliczenia w następnym okresie rozliczeniowym lub - zgodnie z art. 87 ust. 5a ustawy - wykazać do zwrotu na rachunek bankowy:

* w terminie 180 dni, pod warunkiem złożenia wraz z deklaracją podatkową umotywowanego wniosku,

* w terminie 60 dni, pod warunkiem złożenia wraz z deklaracją podatkową umotywowanego wniosku oraz zabezpieczenia majątkowego.

Zatem należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.