IPPP2/443-890/11-2/KAN
Pismo z dnia 20 września 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-890/11-2/KAN
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług szkoleniowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług szkoleniowych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca (dalej "Wnioskodawca") prowadzi działalność gospodarczą polegającą na organizacji szkoleń i konferencji. Uczestnikami organizowanych szkoleń oraz konferencji są m.in. pracownicy organów administracji publicznej, organów administracji rządowej oraz podmiotów gospodarczych tj.:
ministerstw,
urzędów wojewódzkich, starostw powiatowych, urzędów miast i gmin oraz związków gmin i powiatów,
urzędów marszałkowskich,
innych jednostek budżetowych,
zakładów budżetowych,
samorządowych zakładów budżetowych,
szpitali publicznych (wojewódzkich, powiatowych),
instytutów naukowych,
uczelni wyższych,
wojewódzkich funduszy ochrony środowiska.
Narodowego Funduszu Zdrowia,
Generalnej i Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska,
Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad,
niepublicznych placówek ochrony zdrowia,
fundacji,
stowarzyszeń,
banków,
spółek komunalnych oraz przedsiębiorstw z udziałem Skarbu Państwa,
prywatnych firm i spółek.
Uczestnictwo osób zatrudnionych w tych podmiotach w szkoleniach i konferencjach finansowane jest ze środków własnych tych podmiotów. Szkolenia trwają do 10 godzin i umożliwiają uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy z zakresu prawnych i finansowych aspektów stosowania regulacji prawnych w aktualnie wykonywanej działalności zawodowej pracowników oraz w zakresie finansowania inwestycji. Powyższe szkolenia i konferencje są niezbędne do wykonywania pracy zawodowej, pozwalają na nabycie przez pracowników nowej wiedzy oraz umiejętności lub rozwijanie i ulepszanie już istniejących, pomocnych na zajmowanych stanowiskach pracy. Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, nie posiada również akredytacji w rozumieniu tej ustawy. Wnioskodawca nie posiada w chwili obecnej zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Wnioskodawca uważa, iż konferencje oraz szkolenie na rzecz pracowników podmiotów wymienionych w pkt a do ł, jako realizowane na rzecz podmiotów sektora finansów publicznych, finansowanych tym samym ze środków publicznych, podlegają zwolnieniu z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Szkolenie podmiotów wskazanych w pkt m do s, oraz innych, które nie zaliczają się do sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, nie korzysta zdaniem Wnioskodawcy ze zwolnienia i podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej 23%.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy konferencje i seminaria organizowane przez Wnioskodawcę mają charakter kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego pracowników w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
Czy Wnioskodawca prowadząc usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania pracowników instytucji wymienionych w stanie faktycznym, które można zaliczyć do sektora finansów publicznych - może korzystać od dnia 1 stycznia 2011 r. ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r.
Stanowisko Wnioskodawcy
Ad 1) Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia i konferencje obejmujące swą tematyką aktualną problematykę z zakresu prawnych i finansowych aspektów stosowania aktów prawnych w wykonywanej działalności zawodowej pracowników oraz w zakresie finansowania inwestycji, spełniają przesłanki dla uznania tego rodzaju usług za usługi kształcenia zawodowego.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26;
prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych.
Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie wyjaśniają, co należy rozumieć przez usługi "kształcenia zawodowego" i przekwalifikowania". Taką definicję określa Rozporządzenie Rady nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. (obowiązujące od dnia 1 lipca 2011 r.) ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z preambułą do rozporządzenia 282/2011 Kształcenie zawodowe lub przekwalifikowujące powinno obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak każde nauczanie mające na celu nabycie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, bez względu na czas trwania kursu. W myśl art. 44 Rozporządzenia 282/2011 usług) kształcenia zawodowego i przekwalifikowania obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, zapewnione na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE). Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu. Szkolenia oraz konferencje dla pracowników podmiotów wskazanych w stanie faktycznym wpływają na ich wykształcenie zawodowe poprzez dostarczanie i uaktualnianie wiedzy oraz umiejętności z zakresu poszczególnych obszarów regulacji prawnych, co przekłada się przede wszystkim na możliwość prawidłowej realizacji zadań, a wiedza zdobyta przez pracowników jest wykorzystywana w pracy zawodowej. W omawianym przypadku celem ogólnym szkolenia jest podniesienie kompetencji i kwalifikacji zawodowych pracowników.
Ad 2) Zdaniem Wnioskodawcy, działalność polegająca na szkoleniu pracowników, w całości finansowana ze środków podmiotów wskazanych w stanie faktycznym w pkt a do pkt ł (podmiotów zaliczanych do sektora finansów publicznych), korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W przedstawionym stanie faktycznym, dla oceny czy usługi z zakresu organizacji szkoleń dla pracowników instytucji wskazanych w stanie faktycznym w pkt a do pkt ł są zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r., lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. konieczne jest stwierdzenie, iż:
* świadczone usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz są
* finansowane w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą o finansach publicznych" środkami publicznymi są m.in.:
dochody publiczne;
środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa i członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
ze sprzedaży papierów wartościowych,
z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
z otrzymanych pożyczek i kredytów,
z innych operacji finansowych;
przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł, Środki publiczne wymienione w powyższym przepisie, są wydatkowane przez podmioty zaliczane do sektora finansów publicznych, który - zgodnie z art. 9 ustawy o finansach publicznych - tworzą:
organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
jednostki budżetowe;
samorządowe zakłady budżetowe;
agencje wykonawcze;
instytucje gospodarki budżetowej;
państwowe fundusze celowe;
Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
Narodowy Fundusz Zdrowia;
samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
uczelnie publiczne;
Polska Akademia i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych.
Jednocześnie ustawa o finansach publicznych wyłącza z grupy podmiotów sektora finansów publicznych - w art. 9 pkt 14 tej ustawy - przedsiębiorstwa, instytuty badawcze, banki oraz spółki prawa handlowego.
W związku z powyższym środki, z których finansowane są szkolenia dla pracowników podmiotów wymienionych w pkt a do pkt ł w stanie faktycznym, które ustawa zalicza do sektora finansów publicznych, są środkami publicznymi w rozumieniu art. 5 ustawy o finansach publicznych. Ponadto Minister Finansów w wydawanych interpretacjach indywidualnych, jednoznacznie opowiada się za szerokim rozumieniem sformułowania "finansowanie ze środków publicznych" zawartego w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. oraz w rozporządzeniu z dnia 4 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2011 r. (sygn. IPPP2/443-954/10-5/MM), w stwierdził: "kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) w związku z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia. W ocenie tut. Organu podatkowego wskazany w tych przepisach termin "finansowanie ze środków publicznych" należy czytać szeroko. Słowo finansowane może dotyczyć zarówno szkolącego, który np. otrzymuje środki publiczne bądź nabywcy, który płaci za szkolenie ze środków publicznych. W zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał, iż nabywcami świadczonych przez siebie usług szkoleniowych są instytucje państwowe, które finansują te usługi w ponad 70%. (...) tut. Organ podatkowy stwierdza, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. działalność szkoleniowa prowadzona przez Wnioskodawcę będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o w związku z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, bowiem nabywcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych są w ponad 70% instytucje państwowe".
Mając na uwadze powołane przepisy ustawy o finansach publicznych, nie ulega wątpliwości, iż szkolenia pracowników, których koszty uczestnictwa opłacają wskazane w stanie faktycznym instytucje, są finansowane ze środków publicznych. Ponadto przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w § 13 ust. 1 pkt 20, przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanego w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Wnioskodawca zwraca uwagę ponadto, iż w wydawanych interpretacjach indywidualnych Minister Finansów, w sprawach o tożsamym stanie faktycznym zajmował identyczne stanowisko, jak zaprezentowane w niniejszym wniosku. W interpretacji z dnia 31 maja 2011 r. sygn. IPPP2/443-544/11-2/KAN organ podatkowy stwierdził"Z powyższego wynika, że Spółka organizuje dla instytucji sektora publicznego (administracja samorządowa i administracja państwowa) szkolenia podnoszące kwalifikacje zawodowe. Są to szkolenia z zakresu: postępowania administracyjnego, finansów, księgowości, i ochrony środowiska, prawa, podatków, zarządzania, rozwoju osobistego i innych. Szkolenia te są w 100% finansowane ze środków publicznych. Reasumując, szkolenia podnoszące kwalifikacje zawodowe lub umożliwiające przekwalifikowanie zawodowe, organizowane na rzecz podmiotów publicznych są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i jeżeli są co najmniej w 70% finansowane ze środków publicznych, to będą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 1 pkt 29 lit. c) ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392).
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe."
Reasumując, mając na uwadze przedstawione wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w analizowanym przypadku, do usług szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczonych przez Wnioskodawcę, finansowanych w całości ze środków publicznych znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c). Natomiast w przypadku usług finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, właściwym będzie zastosowanie zwolnienia zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia wykonawczego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Należy zaznaczyć, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.
Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy.
Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 niniejszego artykułu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych
- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.
Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że od 1 lipca 2011 r. weszły przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 r. dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 23 marca 2011 r.) według których, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia (art. 44 rozporz.)
Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na organizacji szkoleń i konferencji. Uczestnikami organizowanych szkoleń oraz konferencji są m.in. pracownicy organów administracji publicznej, organów administracji rządowej oraz podmiotów gospodarczych tj.:
ministerstw,
Urzędów wojewódzkich, starostw powiatowych, urzędów miast i gmin oraz związków gmin i powiatów,
urzędów marszałkowskich,
innych jednostek budżetowych,
zakładów budżetowych,
samorządowych zakładów budżetowych,
szpitali publicznych (wojewódzkich, powiatowych),
instytutów naukowych,
uczelni wyższych,
wojewódzkich funduszy ochrony środowiska.
Narodowego Funduszu Zdrowia,
Generalnej i Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska,
Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad,
niepublicznych placówek ochrony zdrowia,
fundacji,
stowarzyszeń,
banków,
spółek komunalnych oraz przedsiębiorstw z udziałem Skarbu Państwa,
prywatnych firm i spółek.
Uczestnictwo osób zatrudnionych w tych podmiotach w szkoleniach i konferencjach finansowane jest ze środków własnych tych podmiotów. Szkolenia trwają do 10 godzin i umożliwiają uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy z zakresu prawnych i finansowych aspektów stosowania regulacji prawnych w aktualnie wykonywanej działalności zawodowej pracowników oraz w zakresie finansowania inwestycji. Powyższe szkolenia i konferencje są niezbędne do wykonywania pracy zawodowej, pozwalają na nabycie przez pracowników nowej wiedzy oraz umiejętności lub rozwijanie i ulepszanie już istniejących, pomocnych na zajmowanych stanowiskach pracy. Wnioskodawca wskazuje, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, nie posiada również akredytacji w rozumieniu tej ustawy. Wnioskodawca nie posiada w chwili obecnej zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.
W przedstawionym stanie faktycznym szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, tym samym spełniają przesłankę zawartą w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.
Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności należy stwierdzić, iż decydujące znaczenie dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT w niniejszej sprawie mają przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 cyt. rozporządzenia wykonawczego, a to z uwagi na fakt, że opisane we wniosku szkolenia finansowane są ze środków publicznych.
Środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) są:
dochody publiczne;
środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
ze sprzedaży papierów wartościowych,
z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
z otrzymanych pożyczek i kredytów,
z innych operacji finansowych;
przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
Zgodnie z art. 9 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą:
organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
jednostki budżetowe;
samorządowe zakłady budżetowe;
agencje wykonawcze;
instytucje gospodarki budżetowej;
państwowe fundusze celowe;
Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
Narodowy Fundusz Zdrowia;
samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
uczelnie publiczne;
Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
(1) inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.
W przypadku, gdy nabywcą szkolenia jest instytucja finansowana z budżetu, która kieruje swoich pracowników na szkolenia w celu podniesienia ich kwalifikacji zawodowych, wówczas wnioskodawca powinien zastosować stawkę VAT zw. W rozpatrywanej sprawie przesłanka finansowania ze środków publicznych jest spełniona, w stosunku do pracowników organów administracji publicznej i organów administracji rządowej zatem świadczone usługi szkoleniowe objęte są zwolnieniem od podatku. Jeżeli chodzi o usługi szkoleniowe świadczone na rzecz podmiotów gospodarczych nie podlegają one zwolnieniu, gdyż zwolnienie przysługuje jedynie w sytuacji, jeżeli środki, którymi zleceniodawca zapłaci Wnioskodawcy, będą środkami wydatkowanymi przez zleceniodawcę jako środki publiczne.
Analizując powyższe uznać należy, że organizowane szkolenia zawodowe służące podniesieniu kwalifikacji zawodowych, w części odnoszącej się do uczestników, których udział jest finansowany w co najmniej 70% ze środków publicznych, dotyczy to podmiotów w poz. od a do ł będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) bądź na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia. Natomiast pozostali uczestnicy szkolenia, dotyczy to podmiotów w poz. od m do s, którzy swój udział finansują ze środków innych niż publiczne nie będą mogli korzystać ze zwolnienia od podatku i należy je opodatkować stawką podstawową podatku.
O zastosowaniu zwolnienia z opodatkowania VAT dla prowadzącego szkolenia przesądza status usługobiorców.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.