IPPP2-443-879/10-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem dnia 28 grudnia 2010 r. (data wpływu 4 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży domu jednorodzinnego, tzw. "bliźniaka" i potrzeby rejestracji dla potrzeb podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży domu jednorodzinnego, tzw. "bliźniaka" i potrzeby rejestracji dla potrzeb podatku VAT. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 grudnia 2010 r. (data wpływu 4 stycznia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2-443-879/10-2/AK z dnia 21 grudnia 2010 r. (data doręczenia 27 grudnia 2010 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

18 października 2002 r. na zasadach wspólności ustawowej Wnioskodawca nabył razem z żoną od gminy, w drodze przetargu, działkę budowlaną, na której pierwotnie zamierzali wybudować wolno stojący budynek mieszkalny jednorodzinny z przeznaczeniem na użytek własny. Wnioskodawca jest osobą zatrudnioną w pełnym wymiarze czasu na podstawie umowy o pracę, natomiast żona od sierpnia 2010 r. prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której nie zajmuje się obrotem i/lub sprzedażą nieruchomości. Na wniosek Wnioskodawcy dla terenu przedmiotowej działki została wydana decyzja ustalająca warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej tzw. "bliźniaka". Zamierzając w najbliższym czasie wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę, po jej uzyskaniu Zainteresowany i jego małżonka chcą zrealizować inwestycję, jako przedsięwzięcie prywatne. Na chwilę obecną nie zdecydowali jeszcze czy zamieszkają w jednej z części "bliźniaka", czy też obie części, bądź jedną sprzedadzą. Jednak dla celów niniejszego wniosku Wnioskodawca zakłada, że obie części "bliźniaka" będą sprzedane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym, po sprzedaży zrealizowanych budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej wystąpi obowiązek rozliczenia się z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są m.in. osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku VAT poszerza katalog podatników w stosunku do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania.

Cytując interpretację indywidualną sygnatura IPPP1-443-310/10-2/PR z dnia 16 kwietnia 2010 r.: "o kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie. Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży (...) jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej."

W przedmiotowym przypadku z pewnością nie można mówić o nabyciu majątku do celów działalności gospodarczej i zamiarze wykonywania czynności w sposób częstotliwy, skoro działka, na której będzie realizowana inwestycja, została nabyta w roku 2002 r.

Reasumując, obowiązek rozliczenia się z podatku VAT w przedmiotowym przypadku nie wystąpi.

Pismem z dnia 28 grudnia 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił informacje przedstawione we wniosku, wskazując iż:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 29 ust. 5 cyt. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 cyt. ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, iż podatnicy dokonujący odpłatnej dostawy towaru, w tym także nieruchomości zarówno zabudowanej jak i niezabudowanej, winni taką transakcję opodatkować.

Aby jednak dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Na uwagę zasługuje także fakt, iż uznanie danej osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Uzasadnionym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną, w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, zakupił w 2002 r. działkę, na której pierwotnie zamierzał wybudować wolnostojący budynek mieszkalny jednorodzinny. Dla terenu przedmiotowej działki została wydana decyzja ustalająca warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej tzw. "bliźniaka". Po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na budowę Zainteresowany i jego małżonka chcą zrealizować inwestycję, jako przedsięwzięcie prywatne. Na chwilę obecną nie zdecydowali jeszcze czy zamieszkają w jednej z części "bliźniaka", czy też obie części, bądź jedną sprzedadzą. Dla celów niniejszego wniosku Wnioskodawca zakłada, że obie części "bliźniaka" będą sprzedane.

Wnioskodawca wskazał, iż do chwili obecnej przedmiotowa działka nie była wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej, tzn. nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze; nieruchomość nie była również udostępniana odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom. Strona wskazała, iż nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, a dochody uzyskuje ze stosunku pracy.

Analizując treść złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, iż dostawę działki zabudowanej tzw. "bliźniakiem", zakupionej na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, nie można uznać za czynność wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, z tytułu której na Wnioskodawcy ciążyłby obowiązek rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Planowana sprzedaż zabudowanego gruntu stanowić będzie zbycie majątku prywatnego, a zatem czynność nieobjętą regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.