IPPP2/443-872/14-5/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2014 r. (data wpływu 12 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 września 2014 r. (data wpływu 30 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawidłowej stawki podatku dla sprzedaży lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawidłowej stawki podatku dla sprzedaży lokalu użytkowego. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 września 2014 r. (data wpływu 30 września 2014 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 22 listopada 1960 r. Spółdzielnia Pracy została przyjęta w poczet członków Spółdzielni Budowlano-Mieszkaniowej. Po uprzedniej wpłacie wkładu budowlanego wraz z kolejnymi transzami wykupu 2 lokali użytkowych o łącznej powierzchni 135,10 m^2. W związku z powyższym Strona nabyła prawa do spółdzielczego własnościowego prawa do 2 lokali użytkowych o łącznej powierzchni 135,10 m².

Od 1960 r. Spółdzielnia Pracy ww. lokale nieprzerwanie wykorzystuje do swojej działalności gospodarczej. W momencie nabycia lokali użytkowych nie korzystała z odliczenia podatku naliczonego VAT.

W 2014 r. ze względu na pogarszającą się sytuację ekonomiczną Spółdzielni, Zarząd w porozumieniu z Radą Nadzorczą Spółdzielni podjęli decyzję o sprzedaży jednego lokalu użytkowego o powierzchni 72 m².

Spółdzielnia Pracy jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i w ramach swojej działalności wykonuje sprzedaż opodatkowaną.

W piśmie z dnia 26 września 2014 r. Strona dodatkowo wskazała, że:

1. Lokale użytkowe, które nabyła Spółdzielnia Pracy były i są wykorzystywane na działalność usług kominiarskich. Działalność Spółdzielni podlega tylko sprzedaży opodatkowanej.

2. Lokale użytkowe które nabyła Spółdzielnia Pracy nie były przedmiotem najmu, podnajmu oraz dzierżawy.

3. Spółdzielnia Pracy nie ponosiła wydatków na ulepszenie lokali użytkowych przekraczające 30% wartości lokali użytkowych w stosunku do których miała by prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż lokalu użytkowego Spółdzielni Pracy będącej podatnikiem VAT, będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT.

Zdaniem wnioskodawcy,

ponieważ w stosunku do przedmiotowego lokalu użytkowego nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy ewentualnej sprzedaży lokalu użytkowego skorzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a, pkt 7a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2- 2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 146a pkt 1 ustawy stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeśli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

W przypadku terenów zabudowanych budynkami lub budowlami zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, gdyż zarówno sprzedaż, jak i najem lub dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle art. 29a ust. 8 ustawy, który został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.), w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W omawianej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zwolnienia z podatku VAT sprzedaży lokalu użytkowego.

Z treści przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać lokal użytkowy wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawcy w momencie nabycia lokali użytkowych tj. w 1960 r. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i w ramach swojej działalności wykonuje sprzedaż opodatkowaną. Lokal będący przedmiotem sprzedaży był i jest wykorzystywany na działalność usług kominiarskich, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Lokal ten nie był przedmiotem najmu, podnajmu oraz dzierżawy, a Strona nie ponosiła wydatków na ulepszenie lokali użytkowych przekraczających 30% wartości lokali użytkowych w stosunku do których miała by prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z opisu sprawy lokal użytkowy był i jest wykorzystywany na działalność usług kominiarskich, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zatem lokal ten służył do czynności opodatkowanych i niekorzystających ze zwolnienia od VAT. Wobec tego dostawa ww. lokalu nie może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z uwagi na niespełnienie przesłanki zawartej w tym przepisie, mówiącej o konieczności wykorzystywania towaru wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Wobec tego w niniejszej sprawie analizy wymaga, czy transakcja sprzedaży lokalu użytkowego spełnia warunki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z cytowanego powyżej przepisu art. 2 pkt 14 ustawy wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wobec tego w omawianej sprawie po uwzględnieniu powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, że dostawa omawianego lokalu użytkowego nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż - jak wynika z okoliczności sprawy - nie doszło dotychczas do oddania ww. lokalu do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem w analizowanej sprawie sprzedaż lokalu użytkowego nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z tym, należy rozważyć, czy w omawianej sytuacji możliwe będzie zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że w stosunku do ww. lokalu użytkowego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Strona nie ponosiła wydatków na ulepszenie tego lokalu użytkowego przekraczających 30% wartości lokali w stosunku do których Strona miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym, sprzedaż ww. lokalu użytkowego będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.