IPPP2/443-839/14-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z 3 września 2014 r. (data wpływu 5 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatniczka zamierza nabyć nieruchomość (lokale handlowo-usługowe) z przeznaczeniem wykorzystania na wynajem komercyjny. Nieruchomość składa się z dwóch lokali niemieszkalnych stanowiących odrębną własność, o powierzchni odpowiednio 156 m² oraz 258 m^2, zlokalizowanych na pierwszej kondygnacji budynku mieszkalnego, wraz ze związanym z tymi lokalami udziałami w części nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli. Przedmiotowe lokale zwane są w dalszej części wniosku "Nieruchomością".

W akcie notarialnym sprzedaży Nieruchomości, jako nabywający będzie wskazana Podatniczka wraz z mężem, w związku z obowiązującą ich ustawową wspólnością majątkową małżeńską. Natomiast w akcie notarialnych zostanie również zawarte oświadczenie Podatniczki, że prowadzi ona działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a przedmiotowa Nieruchomość będzie przez nią w całości wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedmiotowa transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedający udokumentuje sprzedaż Nieruchomości fakturą VAT, wskazując, jako nabywcę Wnioskodawczynię.

Nieruchomość jest przedmiotem umowy najmu na rzecz podmiotu trzeciego prowadzącego działalność handlową. W wyniku nabycia Nieruchomości, Wnioskodawczyni wstąpi w prawa i obowiązki strony umowy najmu, jako wynajmujący.

W związku z zamiarem prowadzenia działalności polegającej na wynajmie zakupionej powierzchni handlowo-usługowej, Podatniczka dokona stosownych zgłoszeń rejestracyjnych, jako przedsiębiorca prowadzący indywidualną działalność gospodarczą oraz jako czynny podatnik VAT.

Mając na względzie opisane zdarzenie przyszłe, Podatniczka chciałaby potwierdzić prawo do odliczenia przez nią podatku VAT zapłaconego przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu, Podatniczce będzie przysługiwało prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego przy nabyciu opisanej Nieruchomości, która będzie wykorzystywana przez nią w prowadzonej działalności gospodarczej.

Stanowisko Wnioskodawczyni,

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie ona miała prawo do odliczenia całości podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości, która będzie przez nią wykorzystywana do działalności opodatkowanej polegającej na wynajmie powierzchni handlowo-usługowej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), dalej "ustawa" w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przy czym zgodnie z ust. 2 tego przepisu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Artykuł 15 ustawy o VAT stanowi, że podatnikiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą, jako "wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

W świetle powołanych przepisów oraz opisanych okoliczności, Wnioskodawczyni będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy. Jak wskazano Podatniczka zamierza wykorzystać nabytą Nieruchomość w całości na wynajem podmiotom trzecim. Działalność ta będzie prowadzona przez nią dla celów zarobkowych w sposób ciągły i zorganizowany. W związku z powyższym przychody osiągane z najmu będą stanowiły dla Podatniczki obrót opodatkowany podatkiem VAT.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art, 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 i do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, korzystają jedynie usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Jak wskazano przedmiotowa Nieruchomość ze względu na jej charakter (lokale niemieszkalne) będzie wykorzystywana przez najemców na potrzeby prowadzenia przez nich działalności gospodarczej. W konsekwencji wynagrodzenie należne Wnioskodawczyni z tytułu najmu powierzchni będzie stanowiło obrót opodatkowany podstawową stawką VAT w wysokości 23%.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy Podatniczka będzie uprawniona do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturach dokumentujących nabywane przez nią towary i usługi, związane z prowadzoną działalnością opodatkowaną. W szczególności, Podatniczka będzie uprawniona do dokonania odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej nabycie przedmiotowej Nieruchomości. Jak wskazano w opisie zdarzenia, faktura wystawiona zostanie na Wnioskodawczynię, bowiem to ona, jako podatnik nabywa Nieruchomość na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Dla prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia Nieruchomości bez znaczenia pozostaje fakt, że w akcie notarialnym sprzedaży, jako nabywający zostaną wskazani Wnioskodawczyni oraz jej małżonek. Zapis ten jest wyłącznie konsekwencją istniejącej między małżonkami ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Natomiast rzeczywistym celem i rezultatem transakcji jest nabycie przez Wnioskodawczynię, jako czynnego podatnika VAT Nieruchomości dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Zakup ten będzie dokonany w ramach prowadzonej przez Podatniczkę działalności i związany z czynnościami opodatkowanymi.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Taka konstrukcja definicji dostawy towarów przesądza o tym, że dla nabycia towarów na gruncie ustawy o VAT istotne jest władztwo ekonomiczne danej rzeczy, w szczególności dysponowanie nią i czerpanie z niej pożytków. Dla zaistnienia dostawy towarów nie jest konieczne, aby jedyną stroną umowy nabycia Nieruchomości była Podatniczka. Na gruncie definicji zawartych w ustawie o VAT dostawa towarów będzie miała miejsce na rzecz Wnioskodawczyni, bowiem to ona będzie sprawować faktyczne władztwo nad Nieruchomością i czerpać z niej pożytki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji, choć przepisy prawa rodzinnego i opiekuńczego, wymagają w przypadku nabycia własności wskazania jako stron umowy małżonków pozostających w ustawowej wspólności majątkowej, to nabywającym Nieruchomość jest Podatniczka.

Zgodnie z art. 106b pkt 1 ustawy o VAT "podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem". W art. 106a pkt 2 mowa jest o dostawie towarów i świadczeniu usług "dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności...". W związku z powyższym, sprzedający, jako podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT na Wnioskodawczynię, bowiem zgodnie z jej oświadczeniem zawartym w Akcie notarialnym sprzedaży, to ona jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i będzie wykorzystywać przedmiotową nieruchomość w prowadzonej działalności gospodarczej.

Stanowisko Wnioskodawczyni potwierdza jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych.

W wyroku z dnia 30 marca 2004 r. (sygn. FSK 84/04) Naczelny Sąd Administracyjny, potwierdził prawo jednego z małżonków prowadzącego działalność gospodarczą do odliczenia całości VAT z faktury dokumentującej nabycie nieruchomości (w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej), uzasadniając m.in., że "wskazanej wyżej prawidłowości odliczenia przez podatniczkę podatku naliczonego w żaden sposób nie może podważyć fakt, że w akcie notarialnym dotyczącym nabycia lokalu użytkowego jako nabywcy figurowali podatniczka oraz jej mąż. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która nakładałaby, iż stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Założenie takie prowadziłoby bowiem do niedopuszczalnych wniosków, iż każdy zakup dokonywany przez podatnika podatku od towarów i usług pozostającego w związku małżeńskim z osobą nie posiadającą takiego statusu, dokumentowany fakturą VAT wystawioną tylko dla tego podatnika nie skutkuje prawem do odliczenia podatku".

Podobnie potwierdził NSA oz. Wrocław w wyroku z dnia 5 czerwca 2002 r. sygn. I SA/Wr 2761/99)"podzielenie stanowiska prezentowanego przez organy podatkowe w decyzjach obu instancji prowadziłoby do sytuacji w której podatnik prowadzący działalność gospodarczą, gdy jego małżonek działalności gospodarczej nie prowadzi nigdy nie mógłby skorzystać z uprawnienia do obniżenia podatku należnego o naliczony, bowiem każdy dokonywany przez takiego podatnika zakup dokonywany jest w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, a więc wystawienie faktury tylko na podatnika dokonującego zakupu jako posiadającego przymiot "płatnika podatku VAT" należałoby uznać za wystawienie faktury niezgodnie z rzeczywistością. W tej sytuacji podatnik zamierzający podjąć działalność gospodarczą, będąc w związku małżeńskim z wszelkimi jego konsekwencjami, również majątkowymi, musiałby albo dokonać zniesienia wspólności ustawowej małżeńskiej, albo się rozwieść".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Na mocy regulacji przewidzianej w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Zasada ta wyłącza natomiast możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ww. ustawy na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3, 4 i 5 ww. ustawy faktura powinna zawierać:

* imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

* numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. A;

* numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.b.

Celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, która sprzecznie z jej treścią wskazuje zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo pomiędzy innymi podmiotami, gdyż faktura VAT to dokument potwierdzający zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przepisami mają znaczenie dowodowe. Tak więc, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa.

W świetle powyższej analizy faktura jest dokumentem potwierdzającym wykonanie usługi lub dostawę towaru, uprawniającym (po spełnieniu warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Na podstawie przywołanych przepisów faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza nabyć nieruchomość (lokale handlowo-usługowe) z przeznaczeniem do wykorzystania na wynajem komercyjny. Nieruchomość jest przedmiotem umowy najmu na rzecz podmiotu trzeciego prowadzącego działalność handlową. W wyniku nabycia Nieruchomości, Wnioskodawczyni wstąpi w prawa i obowiązki strony umowy najmu, jako wynajmujący. W związku z zamiarem prowadzenia działalności polegającej na wynajmie zakupionej powierzchni handlowo-usługowej Wnioskodawczyni dokona stosownych zgłoszeń rejestracyjnych, jako przedsiębiorca prowadzący indywidualną działalność gospodarczą oraz jako czynny podatnik VAT.

Nieruchomość składa się z dwóch lokali niemieszkalnych stanowiących odrębną własność, o powierzchni odpowiednio 156 m² oraz 258 m², zlokalizowanych na pierwszej kondygnacji budynku mieszkalnego, wraz ze związanym z tymi lokalami udziałami w części nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli. W akcie notarialnym sprzedaży Nieruchomości, jako nabywający będzie wskazana Podatniczka wraz z mężem, w związku z obowiązującą ich ustawową wspólnością majątkową małżeńską. Ponadto w akcie notarialnych zostanie zawarte oświadczenie Podatniczki, że prowadzi ona działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a przedmiotowa Nieruchomość będzie przez nią w całości wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowa transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedający udokumentuje sprzedaż Nieruchomości fakturą VAT, wskazując, jako nabywcę Wnioskodawczynię.

Wobec opisanego wyżej zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni ma wątpliwość odnośnie prawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego przez Nią przy nabyciu nieruchomości, o której mowa we wniosku, która to Nieruchomość będzie przez Wnioskodawczynię wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej.

Powołane wyżej przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług precyzują jakie podmioty wpisują się w definicję podatnika podatku od towarów i usług. Ustawodawca nie wymienił wśród nich małżonków. Ustawa o podatku od towarów i usług nie obejmuje także małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Tym samym, na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy, gdyż każdy z nich jeżeli będzie wykonywał samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie odrębnym podatnikiem tego podatku.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).

Jak stanowi art. 31 § 1 ww. Kodeksu z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 cyt. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 tego Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 36 § 3 powołanego Kodeksu przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.

Jak stanowi art. 37 § 1 pkt 1 powołanego Kodeksu zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W świetle powyżej przywołanych regulacji w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa (jak wynika z treści wniosku w przedmiotowej sprawie między małżonkami istnieje wspólność majątkowa). Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Jednakże autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ma wpływ na zakres ich praw i obowiązków jako podatników podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do przedstawionych wątpliwości Wnioskodawczyni należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przy czym, należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, który to przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto w myśl art. 88 ust. 4 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawczyni wraz z mężem (w związku z obowiązującą ich ustawową wspólnością majątkową małżeńską) zamierza nabyć lokale handlowo-usługowe z przeznaczeniem do wykorzystania na wynajem komercyjny. W związku z zamiarem prowadzenia działalności polegającej na wynajmie zakupionej powierzchni handlowo-usługowej Wnioskodawczyni dokona stosownych zgłoszeń rejestracyjnych jako przedsiębiorca prowadzący indywidualną działalność gospodarczą oraz jako czynny podatnik VAT. Przedmiotowa transakcja nabycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i sprzedający udokumentuje niniejszą sprzedaż Nieruchomości fakturą VAT, wskazując, jako nabywcę Wnioskodawczynię.

Przedstawione okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów - podzielając przedstawione stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z dnia 30 marca 2004 r. o sygn. FSK 84/04 oraz w wyroku z dnia 5 czerwca 2002 r. o sygn. I SA/Wr 2761/99 - pozwalają stwierdzić, że skoro przedmiotowe lokale - jak wynika z opisu sprawy - będą służyć wyłącznie celom prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej opodatkowanej podstawową stawką podatku VAT, z tytułu której będzie ona czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług to Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości, wynikającego z faktury dokumentującej zakup przedmiotowej Nieruchomości. Warunkiem prawidłowości rozliczeń Wnioskodawczyni będzie brak zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że wydana interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno#8209;podatkową tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dla Jej małżonka czy kontrahenta (zbywcy Nieruchomości).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.