IPPP2/443-837/13-2/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2013 r. (data wpływu 8 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wniesienia do SKA wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa jako czynności niepodlegającej opodatkowaniu - jest prawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wniesienia do SKA wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa jako czynności niepodlegającej opodatkowaniu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Spółka jest właścicielem m.in. budynku biurowego położonego w Warszawie. Działalność Spółki polega na wynajmie powierzchni biurowych we wspomnianym budynku. Budynek biurowy stanowi środek trwały Spółki.

W najbliższej przyszłości planowane jest przeniesienie, w formie wkładu niepieniężnego do polskiej spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: SKA), wszystkich aktywów i pasywów Spółki związanych z jej przedsiębiorstwem niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej przez jej przedsiębiorstwo. Aport obejmie w szczególności:

* nazwę przedsiębiorstwa Spółki;

* prawo własności budynku biurowego, budowli (tekst jedn.: parkingi, drogi wewnętrzne) niezbędnych do korzystania z nieruchomości, a także gruntów oraz prawo użytkowania wieczystego gruntów;

* prawo własności wartości niematerialnych i prawnych w tym nabyte prawa służebności gruntowych;

* prawa i obowiązki wynikające z zawartych przez Spółkę umów, w szczególności umów najmu z najemcami budynku biurowego;

* depozyty od najemców, zobowiązania z tytułu zaliczek i rozliczeń z najemcami;

* księgi rachunkowe i inną dokumentację związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej;

* umowy dotyczące zarządzania nieruchomościami będącymi własnością Spółki;

* umowy o świadczenie usług doradczych, księgowych i marketingowych;

* umowy dotyczące dostawy mediów, usług ochrony nieruchomości oraz pozostałych usług związanych z eksploatacją nieruchomości;

* należności wynikające z podstawowej działalności Spółki, w szczególności z tytułu najmu;

* należności i zobowiązania wynikające z rozliczeń międzygrupowych, w tym z tytułu pożyczek;

* środki pieniężne w kasie i zgromadzone na rachunkach bankowych Spółki, a także depozyty w bankach;

* zobowiązania kredytowe wobec banków;

* zobowiązania z tytułu dostaw i usług związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Spółkę;

* pozostałe aktywa materialne i niematerialne oraz składniki pasywów niezbędne do funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Spółka zakłada, że z przedmiotowej transakcji nie zostaną wyłączone żadne składniki aktywów i pasywów Spółki związane z jej przedsiębiorstwem poza tymi, które są nieprzenaszalne z mocy prawa, jak zobowiązania publicznoprawne, lub takimi, których przeniesienie do SKA nie będzie miało ekonomicznego uzasadnienia, a jednocześnie nie będą one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni biurowych, w związku z czym nie wpływają na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, a w konsekwencji na możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności Spółki przez SKA.

Po wniesieniu opisanego wyżej wkładu niepieniężnego do SKA, Spółka obejmie nową emisję akcji SKA.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie ww. zespołu składników majątkowych służących do prowadzenia przedsiębiorstwa Spółki w drodze aportu do SKA pozostawać będzie poza zakresem Ustawy o VAT jako transakcja zbycia przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wniesienie aportem ww. zespołu składników majątkowych służących do prowadzenia przedsiębiorstwa Spółki do SKA stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, pozostającą poza zakresem Ustawy o VAT. Tym samym czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z powyższego wynika, że gdy przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo, niezależnie od tego w jakiej formie następuje zbycie, czynność taka nie podlega opodatkowaniu VAT (pozostaje poza zakresem Ustawy o VAT).

Zdaniem Spółki, pojęcie "zbycie" użyte w Ustawie o VAT jest szersze niż sprzedaż i obejmuje każde rozporządzenie przedmiotem prawa własności skutkujące przeniesieniem własności, tj. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności pod pojęciem "zbycie" rozumie się także zamianę, darowiznę czy każdą inną czynność skutkującą przeniesieniem własności, w tym także w drodze wkładu niepieniężnego (aportu).

Powyższe stanowisko podzielają zarówno organy podatkowe, jak i doktryna. Tytułem przykładu Spółka wskazuje interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 maja 2013 r. (sygn. IBPP4/443-67/13/EK), w której organ podatkowy potwierdził, że "pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT; zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu". Analogiczny pogląd wyrażony został także w innych interpretacjach indywidualnych, np. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 grudnia 2008 r. (sygn. IPPP1/443-1956/08-2/BS), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 lutego 2009 r. (sygn. IBPP2/443-15/09/WN), czy Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 grudnia 2009 r. (sygn. IPPP3/443-928/09-2/MPe). Powyższe stanowisko jest również zgodne z poglądem doktryny, zgodnie z którym "Zbyciem jest każde przeniesienie własności" (por. Komentarz do kodeksu cywilnego, red. S. Rudnicki i S. Dmowski, Wyd. Prawnicze Lexis Nexis 2006).

W związku z powyższym, w opinii Spółki, co prawda wniesienie aportem opisanego w zdarzeniu przyszłym zespołu składników majątkowych służących do prowadzenia przedsiębiorstwa Spółki do SKA będzie stanowiło transakcję zbycia na gruncie Ustawy o VAT, to jednak z uwagi na okoliczność, iż przedmiotem aportu będą składniki majątkowe stanowiące przedsiębiorstwo, przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Ze względu na fakt, że Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia "przedsiębiorstwo", w celu ustalenia znaczenia tego pojęcia należy sięgnąć do definicji zawartej w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Spółka wskazuje, że słuszność stwierdzenia, iż na potrzeby analizy art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT zastosowanie powinna znaleźć definicja przedsiębiorstwa zawarta w Kodeksie cywilnym znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku NSA z dnia 28 listopada 2006 r. (sygn. I FSK 261/06) wskazującym, iż ponieważ ustawy podatkowe nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa" nieodzowne staje się zatem ustalenie tego pojęcia w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego, czy w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 9 października 2008 r. (sygn. I SA/Po 638/08).

Zgodnie z powołanym powyżej przepisem Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

* własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

* wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

* koncesje, licencje i zezwolenia;

* patenty i inne prawa własności przemysłowej;

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

* tajemnice przedsiębiorstwa;

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jak wskazuje się w doktrynie prawa cywilnego, przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym to zespół składników materialnych i niematerialnych powiązanych funkcjonalnie i organizacyjnie w taki sposób, aby przy ich użyciu możliwe było prowadzenie działalności gospodarczej określonego typu. Podkreśla się również, że dla uznania zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych za przedsiębiorstwo, nie jest konieczne, aby ów zorganizowany zespół prowadził czynnie działalność gospodarczą, ale aby był jedynie zdolny do samodzielnego prowadzenia działalności tego typu. Wyliczenie składników przedsiębiorstwa zawarte w art. 551 Kodeksu cywilnego ma charakter przykładowy / otwarty.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny zatem pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie istniały i zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć i była wystarczająca do kontynuowania określonej działalności gospodarczej.

Z orzecznictwa wynika, że podstawową cechą przedsiębiorstwa jest samodzielność (por. wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. I FSK 688/07). Znajduje ona wyraz w odrębności jego składników majątkowych, samodzielności organizacyjnej, podporządkowaniu realizacji określonego zadania (zadań) gospodarczego, indywidualizacji za pomocą własnych oznaczeń i firmy, posiadaniu własnej dokumentacji księgowej, a także byciu (jako całość) podmiotem określonych obowiązków o charakterze publicznym i prywatnym. "Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą jego składników, lecz ich zorganizowanym zespołem, a wartość przedsiębiorstwa nie jest równa wartości jego składników, ale jest odpowiednio wyższa o wartość czynnika organizacyjnego" (por. wyrok NSA z dnia 24 listopada 1999 r., sygn. I SA/Kr 1189/99).

Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z opisem zawartym w zdarzeniu przyszłym w skład planowanego aportu do SKA wchodzić będą wszystkie aktywa i pasywa związane z jego przedsiębiorstwem niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przez jego przedsiębiorstwo, w pełni umożliwiające kontynuowanie działalności przez SKA.

Powyższe aktywa i pasywa będące przedmiotem aportu będą stanowić odrębny, organizacyjnie wyodrębniony zespół składników umożliwiających realizację zadań, tj. prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni biurowych. Analiza zastosowania oraz roli, jaką w działalności gospodarczej spełniać mogą poszczególne składniki majątku wchodzące w skład wnoszonego przedsiębiorstwa prowadzi do wniosku, iż stanowią one zespół składników majątkowych zdolny do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym jako przedsiębiorstwo (samodzielne przedsiębiorstwo służące prowadzeniu dotychczasowej działalności).

Spółka podkreśla, że zespół składników majątkowych, które stanowić będą przedmiot planowanego aportu do SKA będzie zdolny do samodzielnego funkcjonowania i kontynuowania działalności polegającej na wynajmie powierzchni biurowych, bowiem w wyniku planowanej transakcji na nabywcę (SKA) oprócz budynku biurowego i gruntów przejdą również prawa i obowiązki z umów najmu, których stroną obecnie jest Spółka (w szczególności gwarancje bankowe lub inne zabezpieczenia, złożone przez najemców, jak również wpłacone przez nich kaucje - tytułem zabezpieczenia zobowiązań najemców z tytułu najmu), a także innych umów (np. o dostawę mediów), które zabezpieczą niezakłócone kontynuowanie najmu. Nabywcy (SKA) zostanie przekazana dokumentacja związana z nieruchomościami i ich wynajmem, tj. w szczególności dokumenty prawne dotyczące nieruchomości, umowy najmu, oryginały decyzji administracyjnych, dokumentacja techniczna oraz projektowa i powykonawcza budynku (w szczególności projekty budowlane z majątkowymi prawami autorskimi do nich), jak również dokumenty gwarancji od wykonawców (w zakresie, w jakim dokumenty gwarancji wystawione zostały imiennie na Spółkę, zostanie dokonana odpowiednia cesja praw z tych dokumentów na SKA), a także księgi rachunkowe i inna dokumentacja związana z prowadzeniem działalności gospodarczej Spółki w zakresie wynajmu powierzchni biurowych. W związku z powyższym po wniesieniu aportu do SKA kontynuowanie działalności z wykorzystaniem budynku biurowego nie będzie wymagało od nabywcy (SKA) dodatkowych nakładów finansowych czy też przeprowadzenia restrukturyzacji organizacyjnej przejętych składników w celu umożliwienia użycia ich w jego działalności.

Spółka zaznacza, że na SKA jako nabywcę nie przejdą jedynie zobowiązania publicznoprawne, które z mocy prawa są nieprzenaszalne oraz takie inne składniki aktywów i pasywów, które nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni biurowych, w związku z czym nie wpływają na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, a w konsekwencji na możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności Spółki przez SKA.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że przedmiot aportu do SKA będzie stanowił przedsiębiorstwo także na potrzeby stosowania Ustawy o VAT, w tym również art. 6 pkt 1Ustawy o VAT.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy wniesienie przez Wnioskodawcę aportu niepieniężnego do SKA będzie stanowiło transakcję zbycia na gruncie Ustawy o VAT, jednak z uwagi na fakt, iż przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo, przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 8 maja 2013 r. (sygn. IPPP2/443-234/13-3/DG), w której organ podatkowy przyznał, że "wniesienie aportem całości przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego do spółki komandytowo-akcyjnej pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT".

Powyższe stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w szeregu innych interpretacji organów podatkowych, przykładowo w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 maja 2013 r., sygn. IPTPP2/443- 150/13-4/KW;

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 czerwca 2013 r., sygn. IBPP4/443- 152/I3/EK.

Ponadto z interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe wynika, że jeśli pewne składniki aktywów czy pasywów przedsiębiorstwa nie zostaną przeniesione na nabywcę, to przedmiot transakcji nie traci automatycznie charakteru przedsiębiorstwa. W praktyce może się zdarzyć, że nie wszystkie składniki majątkowe mają na tyle istotne znaczenie dla prowadzonej działalności gospodarczej, że warunkują możliwość kontynuowania danej działalności przez nabywcę. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lipca 2013 r. o sygn. IBPP4/443-153/13/LG Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach podkreślił, że: "Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej".

Powyższe stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w szeregu innych interpretacji organów podatkowych, przykładowo w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 maja 2013 r., o sygn. IPTPP2/443-150/13-4/KW;

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 kwietnia 2013 r., o sygn. ILPP2/443-95/13-2/MN.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Stosownie do ww. artykułu Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to dostawa realizowana do innego podmiotu (np. spółki prawa handlowego lub cywilnego), nie będzie podlegała przepisom ustawy.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca (Spółka z o.o.) planuje wniesienie aportem całego swojego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego do polskiej spółki komandytowo-akcyjnej SKA, w której będzie akcjonariuszem. Spółka zakłada, że z przedmiotowej transakcji nie zostaną wyłączone żadne składniki aktywów i pasywów Spółki związane z jej przedsiębiorstwem poza tymi, które są nieprzenaszalne z mocy prawa, jak zobowiązania publicznoprawne, lub takimi, których przeniesienie do SKA nie będzie miało ekonomicznego uzasadnienia, a jednocześnie nie będą one związane z prowadzeniem działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni biurowych, w związku z czym nie wpływają na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, a w konsekwencji na możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności Spółki przez SKA.

Po wniesieniu wkładu przez Stronę do spółki komandytowo-akcyjnej, SKA będzie kontynuować działalność gospodarczą uprzednio prowadzoną przez Wnioskodawcę.

W tym miejscu należy wskazać, iż jak wynika z powołanego art. 55² Kodeksu cywilnego, strony - poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych - mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa określoną w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że przedmiotem zbycia będą określone składniki majątkowe wchodzące w skład przedsiębiorstwa, w oparciu o które Spółka wykonywała swoją działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości. W rezultacie spółka, która nabędzie te składniki będzie kontynuatorem działalności gospodarczej w tym zakresie prowadzonej uprzednio przez Wnioskodawcę.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy i regulacje prawne w tym zakresie, należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa, gdyż przedmiot tej transakcji obejmował będzie całość składników materialnych i niematerialnych składających się na przedsiębiorstwo Spółki, z wyłączeniem pewnych składników, co jednak pozostaje bez wpływu na możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki przez ich nabywcę w takim zakresie jak Wnioskodawca.

W świetle powyższego za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy o zakwalifikowaniu zbywanych składników za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, gdyż przedmiot czynności (aport) stanowić będzie pewien poziom zorganizowania i wyodrębnienia spełniający wymogi uznania go za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ i 55² Kodeksu cywilnego, posiadającego zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem czynność ta będzie spełniać definicję transakcji zbycia przedsiębiorstwa, co powoduje, że w sytuacji tej zastosowanie znajdzie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że wniesienie aportem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego do spółki komandytowo-akcyjnej pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, tj. nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.