IPPP2/443-83/09-2/AS - Opodatkowanie świadczonej usługi pomocniczej "public relations" jako kompleksowej usługi związanej z pośrednictwem finansowym.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 30 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-83/09-2/AS Opodatkowanie świadczonej usługi pomocniczej "public relations" jako kompleksowej usługi związanej z pośrednictwem finansowym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 26 stycznia 2009 r., uzupełniony pismem z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu 2 kwietnia 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonej usługi pomocniczej "public relations" jako kompleksowej usługi związanej z pośrednictwem finansowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonej usługi pomocniczej "public relations" jako kompleksowej usługi związanej z pośrednictwem finansowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka Akcyjna (dalej: "Spółka") zawarła umowę, której przedmiotem jest oferowanie przez Spółkę, na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, w ofercie publicznej, zgodnie z wymogami ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 184, poz. 1539 z późn. zm.; dalej: "ustawa o ofercie publicznej"), akcji kontrahenta oraz podjęcie działań, mających na celu ich wprowadzenie do obrotu na rynku regulowanym, organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych S.A. (dalej: "Umowa"). W ramach tej umowy Spółka zobowiązała się m.in. do konsultacji poprawności projektu uchwały o ofercie publicznej akcji pod kątem wymogów przepisów obowiązującego prawa, przygotowania prospektu emisyjnego w określonym zakresie, uczestnictwa w procedurze przed Komisją Nadzoru Finansowego, koordynacji czynności składających się na przyjęcie akcji do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. oraz dopuszczenia i wprowadzenia akcji do notowań na Giełdzie Papierów Wartościowych, obsługi subskrypcji i sprzedaży akcji.

Zakres umowy został następnie rozszerzony w drodze aneksu o usługi "public relations" polegające m.in. na przygotowaniu szczegółowego zarysu strategii i komunikacji, na redagowaniu tekstów do gazet i portali internetowych na temat kontrahenta, którego akcje po raz pierwszy zostaną wprowadzone do obrotu giełdowego (tzw. IPO), w celu zainteresowania potencjalnych inwestorów tego rodzaju działalnością (dalej: "Aneks"). Za wykonanie tej części usługi Spółka otrzyma okresowo zryczałtowane wynagrodzenie.

W dniu 18 marca 2009 r. Spółka została wezwana do uzupełnienia przedstawionego w przedmiotowym wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz wskazania klasyfikacji statystycznej przedmiotowych usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Ww. wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 marca 2009 r. W wyznaczonym terminie przedmiotowe braki zostały uzupełnione.

W uzupełnieniu do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka informuje, że:

1.

w odniesieniu do pytań dotyczących stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

a).

"czy warunki umowy, co do zasady, przewidują świadczenie jednej usługi, czy odrębnych usług"

Jak wskazano we wniosku, Spółka na podstawie umowy zobowiązana jest do wykonania bardzo wielu różnorodnych czynności. Działania Spółki obejmują przede wszystkim całokształt zadań ukierunkowanych na wprowadzenie akcji kontrahenta do obrotu na rynku regulowanym, natomiast czynności polegające na upowszechnianiu korzystnego wizerunku Spółki pozostające w ścisłym związku z powyższym przedsięwzięciem, można w jej ocenie uznać za czynności dodatkowe. Umowa nie przewiduje, iż Spółka zobowiązana jest do świadczenia jednej usługi, ani też nie wskazuje dwóch usług, ale wymienia katalog czynności, do wykonania których zobowiązana jest Spółka. Postanowienia umowy zobowiązują więc Spółkę do wykonania wielu różnych czynności, które - jako całość - mają na celu skuteczne oferowanie akcji kontrahenta w ofercie publicznej i wprowadzenie ich do obrotu na rynku regulowanym, organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych. Z tymi czynnościami (stanowiącymi usługę finansową) wiążą się niewątpliwie czynności polegające na kreowaniu pozytywnego wizerunku kontrahenta Spółki, które to czynności mają przyczynić się do wzrostu zainteresowania papierami wartościowymi emitowanymi przez tego kontrahenta, co jednocześnie wpływa na lepszą skuteczność czynności polegających na oferowaniu jego akcji. Kwestią, o rozstrzygnięcie której zwróciła się Spółka, jest natomiast wskazanie, czy na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług można w opisanym stanie faktycznym uznać, że czynności wykonywane przez Spółkę stanowią jednorodną usługę o złożonym charakterze, klasyfikowaną jako usługa finansowa zwolniona z podatku od towarów i usług (PKWiU 67.12.10-00).

b).

"jakie zasady wynagradzania przysługują Spółce z tytułu świadczonych usług"

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, Spółka, z tytułu czynności związanych z tzw. "public relations" otrzymuje okresowo zryczałtowane wynagrodzenie. Wynagrodzenie z tytułu pozostałych czynności ustalane jest jako określona kwota pieniężna. Ponadto Spółce przysługuje dodatkowe wynagrodzenie obliczane jako określony procent wartości sprzedanych akcji oraz wartości emisyjnej oferowanych akcji (lecz nie mniej niż określona kwota pieniężna). Sam fakt wyodrębnienia określonej kwoty jako wynagrodzenia za wykonanie określonych umową czynności, nie może jednak w ocenie Spółki stanowić decydującego kryterium dla ustalenia, czy czynności te stanowią odrębną usługę podlegającą odrębnemu opodatkowaniu VAT. Tym bardziej, że w przedstawionym stanie faktycznym skuteczne wykonanie czynności polegających na tzw. "public relations" przekłada się na wysokość końcowego wynagrodzenia, uzależnionego m.in. od wartości sprzedanych akcji.

2.

w odniesieniu do klasyfikacji statystycznej przedmiotowych usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)

Jak wskazano wyżej, usługi świadczone przez Spółkę polegające na oferowaniu przez nią akcji w ofercie publicznej i wprowadzeniu ich do obrotu na rynku regulowanym organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych, klasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 67.12.10-00 "Usługi maklerskie na rynkach papierów wartościowych oraz zarządzania funduszami na zlecenie", zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z 1997 r. Z kolei, samodzielnie świadczone usługi o charakterze "public relations" klasyfikowane są zasadniczo na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu 74.14.16-00 "Usługi doradztwa w zakresie stosunków międzyludzkich (public relations)".

Jak podniesiono wyżej, przedmiotem wniosku o interpretację nie jest kwestia zwolnienia z VAT samodzielnie świadczonych usług "public relations" (oczywistym jest, że takie zwolnienie nie jest możliwe, jeżeli tylko takie usługi są świadczeniem głównym lub samodzielnym), ale wyłącznie to, czy w przedstawionym stanie faktycznym czynności, które normalnie mieściłyby się w zakresie tak klasyfikowanych usług, mogą być uznane za element głównej usługi o charakterze finansowym, skoro nie stanowią one dla klienta Spółki celu samego w sobie. Tym podstawowym celem jest bowiem skuteczna finansowo oferta publiczna emitowanych przez niego papierów wartościowych, w czym czynności o charakterze "public relations" mają być pomocne. W ocenie wnioskodawcy fakt, że określone czynności mogą być odrębnie klasyfikowane w ramach PKWiU nie ma znaczenia dla uznania ich jako element innej usługi, jeżeli tylko te czynności nie stanowią dla konsumenta podstawowego celu, a w konsekwencji służą zaspokojeniu potrzeby, na którą nakierowana jest usługa podstawowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu wykonania świadczeń "public relations" Spółka powinna naliczyć podatek VAT według stawki 22 % jak od odrębnego względem usługi finansowej świadczenia reklamowego, czy też - traktując je jako element szerszej usługi finansowej - zastosować zwolnienie od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usługi "public relations" jest związane i podporządkowane usłudze finansowej w takim stopniu, iż do określenia konsekwencji podatkowych jej wykonania mają zastosowanie zasady dotyczące świadczenia głównego - usługi finansowej. W konsekwencji jej świadczenie zwolnione jest z opodatkowania VAT.

Prezentowane wyżej stanowisko pozostaje w zgodzie z ogólnymi zasadami podatku VAT. Wspomnieć można, iż Europejski Trybunał Sprawiedliwości stoi na stanowisku, że w sytuacji, w której dwie lub więcej niż dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz nabywcy są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku VAT. W tym kontekście, tytułem przykładu powołać można wyrok ETS z 25 lutego 1999 r. (sygn. C-349/96). Wskazano w nim m.in., iż "w celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu artykułu 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej". Ponadto, warto przypomnieć wyrok Sądu Najwyższego z 21 maja 2002 r. (sygn. III RN 66/01), w którym stwierdzono: "Podział jednorodnej, kompleksowej usługi na dwa odrębne rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić podstawy do podziału kwoty należnej za tę usługę na dwie części, z czego każda jest objęta inną stawką VAT".

Mając na uwadze dwie okoliczności, a mianowicie, że po pierwsze, z art. 2 pkt 1 Dyrektywy 2006/112/WE (dawniej art. 2 VI Dyrektywy) wynika, iż każda transakcja powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT, należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji celem określenia, czy Spółka zapewnia klientowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy jedno świadczenie (por. ETS w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank).

W analizowanym przypadku istota świadczenia Spółki sprowadza się do oferowania papierów wartościowych w ofercie publicznej. Dla kontrahenta Spółki operacja taka wiąże się z możliwością uzyskania dodatkowych źródeł przychodu, który będzie mógł wykorzystać np. na działalność inwestycyjną. Kontrahent ten nie jest zatem zainteresowany wyłącznie usługą reklamową jako taką, ale takim przeprowadzeniem całego procesu związanego z oferowaniem akcji w ofercie publicznej, który stanowi prawidłowe wypełnienie obowiązków ustawowych wiążących się z taką ofertą przy uzyskaniu maksymalnych korzyści. Jest przy tym oczywiste, iż w sytuacji dużego zainteresowanie oferowanymi akcjami wynikającego ze skutecznej kampanii reklamowej kontrahent osiągnie z powyższego tytułu wyższe wpływy. Wszystkie te okoliczności pozwalają na uznanie, iż usługa reklamowa jest tylko częścią szerszej usługi finansowej, świadczeniem pomocniczym, która bez usługi finansowej nie miałaby racji bytu. Dla kontrahenta Spółki jej poszczególne działania nie mają bowiem od strony gospodarczej waloru przydatności, który występuje wyłącznie w odniesieniu do kompleksowej usługi. Powyższe zapatrywanie potwierdza definicja oferty publicznej zawada w ustawie o ofercie publicznej. Zgodnie z nią ofertą publiczną jest przekazanie informacji skierowanej do grupy co najmniej 100 osób lub do nieoznaczonego adresata, dotyczących publicznej oferty, w dowolnej formie i w dowolny sposób, o papierach wartościowych i warunkach dotyczących ich nabycia, stanowiących dostateczną podstawę do podjęcia decyzji o odpłatnym nabyciu tych papierów wartościowych. W ramach lPO (ang. initial public offering), czyli wprowadzenia po raz pierwszy akcji spółki do obrotu giełdowego, składa się szereg czynności, wśród których jest m.in. przygotowanie prospektu emisyjnego i postępowanie przed Komisja Nadzoru Finansowego. Z ofertą publiczną ustawa ta wiąże jednakże również obowiązek udostępnienia informacji o papierach wartościowych oferowanych w tym trybie (por. "Rozdział 3 - Obowiązki informacyjne remitentów" ustawy o ofercie publicznej). Wykonanie szeregu tych czynności stanowi zobowiązanie Spółki podjęte przez nią przywołaną umową. Jest wśród nich świadczenie mające za cel rozpropagowanie informacji o możliwości nabycia papierów wartościowych kontrahenta. Świadczenie takie byłoby jednak gospodarczo niecelowe, w oderwaniu od całego zbioru różnorodnych czynności wykonywanych przez Spółkę dotyczących oferty publicznej akcji. Sprawia to, że świadczeniu reklamowemu można przypisać znaczenie pomocnicze, gdyż nie stanowi ona dla kontrahenta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykonania usługi zasadniczej. W konsekwencji do ustalenia konsekwencji podatkowych tej usługi należy zastosować reguły odnoszące się do świadczenia zasadniczego - usługi finansowej, a więc czynności zwolnionej z VAT. Do tożsamych wniosków dotyczących opodatkowania VAT usług złożonych doszedł Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrażając je w wyroku z 4 września 2007 r. w sprawie o sygn. III SA/Wa 709/07. W orzeczeniu tym Sąd, opierając się na dorobku ETS, stwierdził jednoznacznie, że "pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. (...) celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej - dominującej. Zdaniem Sądu (...) można stwierdzić, że usługa pomocnicza nie może realizować tego samego celu co usługa zasadnicza, gdyż w tym wypadku będziemy mieli do czynienia z dwiema usługami które mają różny charakter i służą realizacji wspólnego celu. Różny charakter tych usług powodować będzie, że realizacja wspólnego celu osiągnięta zostanie w wyniku odmiennych działań właściwych dla istoty tych usług."

Przedstawionego stanowiska nie podważa okoliczność, iż strony ustaliły w Aneksie wynagrodzenie za świadczenia reklamowe odrębne w stosunku do usługi finansowej. W świetle przywołanych poglądów judykatury ustalenie wynagrodzenia za poszczególne czynności nie stanowi bowiem przesłanki wykluczającej uznanie, iż przedmiotem świadczenia jest usługa złożona (podobnie jest np. w przypadku usługi najmu lokalu i obciążaniu najemcy kosztami mediów), Co więcej, zdaniem Spółki w przedstawionym na wstępie stanie faktycznym można dowieść, że przyjęty w Umowie i Aneksie sposób wynagrodzenia również wskazuje na jedną kompleksową usługę. W zależności bowiem od skuteczności kampanii reklamowej wynagrodzenie należne Spółce na podstawie Umowy za usługę finansową może ulec zmianie. Umowa przewiduje bowiem m.in. wynagrodzenie w procentowej wartości sprzedanych akcji, rozumianej jako iloczyn liczby sprzedanych akcji i ich ceny sprzedaży lub procentowej wartości emisyjnej akcji, rozumianej jako iloczyn liczby przydzielonych w ramach oferty publicznej akcji ich ceny emisyjnej. Ilość sprzedanych/przydzielonych akcji w ramach oferty publicznej zależy zaś od zainteresowania potencjalnych inwestorów kształtowanego w dużej mierze przeprowadzoną kampanią informacyjną. Sprawia to, że ogół działań związanych z ofertą publiczną akcji kontrahenta stanowi także dla Spółki jednorodną całość, że ich rozdzielenie nie ma uzasadnienia gospodarczego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przepis art. 29 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ustawodawca w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zawarł generalną zasadę dotyczącą stawki opodatkowania towarów i usług podatkiem od towarów i usług, zgodnie z którą stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Od tej reguły przewidziano jednak szereg wyjątków, m.in. z art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 przedmiotowego załącznika wymienione zostały usługi o symbolu PKWiU J ex 65-67 "usługi pośrednictwa finansowego (...)" ("ex" oznacza, że zwolnienie dotyczy danej usługi z danego grupowania).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w ramach umowy oferuje akcje kontrahenta oraz podjęcie działań, mających na celu ich wprowadzenie do obrotu na rynku regulowanym, organizowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych S.A. Spółka zobowiązała się m.in. do konsultacji poprawności projektu uchwały o ofercie publicznej akcji pod kątem wymogów przepisów obowiązującego prawa, przygotowania prospektu emisyjnego w określonym zakresie, uczestnictwa w procedurze przed Komisją Nadzoru Finansowego, koordynacji czynności składających się na przyjęcie akcji do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. oraz dopuszczenia i wprowadzenia akcji do notowań na Giełdzie Papierów Wartościowych, obsługi subskrypcji i sprzedaży akcji. Zakres umowy został rozszerzony w drodze aneksu o usługi "public relations" polegające m.in. na przygotowaniu szczegółowego zarysu strategii i komunikacji, na redagowaniu tekstów do gazet i portali internetowych na temat kontrahenta, którego akcje po raz pierwszy zostaną wprowadzone do obrotu giełdowego (tzw. IPO), w celu zainteresowania potencjalnych inwestorów tego rodzaju działalnością.

Należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L.06.347.1 z późn. zm.) nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Stosownie do powyższego, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenia główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych. W opisywanym przez Spółkę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym świadczona usługa "public relations" stanowić będzie usługę pomocniczą do wprowadzenia akcji do obrotu na Giełdę Papierów Wartościowych. W związku z tym, przedmiotowa czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach takich jak świadczenie główne, tekst jedn. usługa finansowa.

Skutkiem powyższego, skoro ww. elementy świadczenia złożonego stanowią jeden przedmiot opodatkowania, wynagrodzenie - kwoty należne za ww. czynności będą zwiększać podstawę opodatkowania świadczenia głównego - zatem zastosowanie znajdzie powołany art. 29 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, w przypadku spełnienia przez Spółkę warunków określonych w treści art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przedmiotowe świadczenie złożone, w całości jako usługa finansowa, będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 02-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl