IPPP2/443-828/13-4/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 7 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 12 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 6 września 2013 r. nr IPPP2/443-828/13-2/MM o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku w sytuacji istnienia ustroju małżeńskiej wspólności ustawowej, zasad wystawiania faktur oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji wystawienia faktury na oboje małżonków - jest prawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku w sytuacji istnienia ustroju małżeńskiej wspólności ustawowej, zasad wystawiania faktur oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji wystawienia faktury na oboje małżonków. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 6 września 2013 r. znak IPPP2/443-828/13-2/MM wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

W dniu 20 lutego 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem (w małżeństwie istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej) zawarła umowę przedwstępną sprzedaży lokalu hotelowego oraz umowę dzierżawy lokalu ze Spółką M. Na tej podstawie Zainteresowana wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego (urząd właściwy terytorialnie do lokalizacji hotelu) o rejestrację jako podatnika VAT. W 2012 r. z tytułu podpisanej umowy oraz wpłaconych rat Wnioskodawczyni otrzymywała od podmiotu, z którym podpisała ww. umowy wystawione na jej nazwisko faktury VAT, które zostały rozliczone kwartalnie w Urzędzie Skarbowym. Na wnioski Zainteresowanej adresowane do Naczelnika Urzędu Skarbowego otrzymywała zwrot VAT z tytułu poniesionych kosztów zakupu lokalu. Od dnia 1 stycznia 2013 r. obowiązuje umowa dzierżawy lokalu, na podstawie której Zainteresowana wystawia comiesięczne faktury VAT z tytułu najmu lokalu w M. W I kwartale 2013 r. z tego tytułu na konto Urzędu Skarbowego Wnioskodawczyni odprowadziła należny VAT.

W dniu 27 kwietnia 2013 r. Zainteresowana wraz z małżonkiem podpisała z Sp. z o.o. umowę przedwstępną sprzedaży lokalu X we W oraz wpłaciła zaliczkę na poczet budowy hotelu. Na tej podstawie na Zainteresowaną oraz jej małżonka została wystawiona faktura VAT. Ponadto w dniu 18 czerwca 2013 r. po wpłaceniu ostatniej raty Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem podpisali akt notarialny przenoszący formalną własność lokalu w M. na Zainteresowaną oraz jej męża. Otrzymała także fakturę VAT dokumentującą poniesione wydatki.

W związku z tym, że w przypadku każdej z ww. nieruchomości właściwym jest inny Urząd Skarbowy Zainteresowana złożyła w US (właściwy dla jej miejsca zamieszkania) formularz VAT-7K w celu rozliczenia podatku VAT za II kwartał 2013 r. wraz z kopiami faktur dokumentujących poniesione wydatki oraz określających kwoty podatku do zapłaty. W ocenie pracowników US brak jest możliwości rozliczenia tego podatku przez jednego małżonka z ww. powodów.

1. W akcie notarialnym jako właściciele figurują małżonkowie Joanna Z. i Adam Z.

2. Faktura VAT potwierdzająca wpłatę zaliczki na poczet budowy Hotelu wystawiona została na małżonków Joannę Z. i Adama Z.

3. Tylko jeden z małżonków jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku funkcjonowania ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej istnieje możliwość rozliczania podatku VAT tylko przez jednego z małżonków będącego zarejestrowanym podatnikiem VAT.

2. Czy faktury VAT z tytułu dzierżawy lokalu powinny być wystawiane przez oboje właścicieli (50% wartości każda) i rozliczane osobno przez każdego z małżonków.

3. Czy w przypadku wystawienia faktury VAT z danymi obojga małżonków jest możliwość odliczenia podatku od towarów i usług tylko przez jednego z małżonków, który jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 września 2013 r.):

1. Małżonkowie jako wspólnota majątkowa nie posiadają statusu podatnika na gruncie ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. dalej VATU). Dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą stwarza to szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów VAT-u nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym, czynnym podatnikom VAT. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W większości małżeństw w Polsce, w których jedno z małżonków prowadzi działalność gospodarczą czy też "najem prywatny" - istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Oznacza to, że nawet w sytuacji, w której działalność prowadzi jedno z małżonków, w istocie wszystkie zakupy przezeń dokonywane są dokonywane na rzecz majątku wspólnego małżonków. Ścisłe przestrzeganie na gruncie podatkowym aspektów sytuacji wynikających z prawa rodzinnego prowadziłoby do sytuacji, w której podatnik prowadzący działalność gospodarczą, gdy jego małżonek działalności gospodarczej nie prowadzi, nigdy nie mógłby skorzystać z uprawnienia do obniżenia podatku należnego o naliczony, bowiem każdy dokonywany przez takiego podatnika zakup dokonywany jest w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, a więc wystawienie faktury tylko na podatnika dokonującego zakupu należałoby uznać za wystawienie faktury niezgodnie z rzeczywistością. W tej sytuacji podatnik zamierzający podjąć działalność gospodarczą będąc w związku małżeńskim z wszelkimi jego konsekwencjami, również majątkowymi, musiałby albo dokonać zniesienia wspólności ustawowej małżeńskiej, albo się rozwieść (tak NSA w wyroku z dnia 5 czerwca 2002 r., I SA/Wr 2761/99). Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 28 listopada 2012 r., ITPP2/443-1094/12/AD wskazał: "skoro przedmiotowa nieruchomość (pomimo, że stanowi majątek wspólny małżonków) została nabyta z wyłącznym przeznaczeniem dla celów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (wynajem lub sprzedaż budynku), z tytułu której jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to przysługuje Panu prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej jej nabycie, pomimo, że jako nabywcę wskazano na niej Pana oraz żonę, o ile faktura ta wystawiona jest zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia i nie wystąpiły negatywne przesłanki zawarte w art. 88 ustawy".

W związku z tym zasadne jest, że w sytuacji, w której działalność prowadzi tylko jeden małżonek nabywający dany towar dla potrzeb działalności, to ma on prawo do odliczenia podatku.

2. Biorąc pod uwagę stanowisko wyrażone powyżej oraz wyrażoną poniżej opinię w zakresie pytania nr 3 Zainteresowana ocenia, że faktury VAT z tytułu dzierżawy lokali nie powinny być wystawiane przez oboje właścicieli (50% wartości każda), nie powinny być także rozliczane osobno przez każdego z małżonków. Powyższe powinno być realizowane tylko przez tego małżonka, który jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

3. Faktura wystawiona na oboje małżonków nie pozbawi podatnika możliwości odliczenia wynikającego z niej podatku, jeśli tylko udokumentowany nią wydatek będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w piśmie z 6 sierpnia 2009 r., nr IPPP1/443-519/09-5/IG, gdzie czytamy " (...) stwierdzić należy, iż jeżeli wyłącznie Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, zakupione towary będą służyły prowadzonej działalności, a faktura otrzymana przez niego z tytułu nabycia zakupionych towarów zawierać będzie numer VAT Wnioskodawcy, to będzie przysługiwało prawo do odliczenia wynikającego z faktury podatku naliczonego w zakresie, w jakim wydatek nią udokumentowany wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanych. Wystawienie faktury na oboje małżonków nie pozbawi wnioskodawcy możliwości odliczenia podatku wynikającego z wystawionej faktury (...)". Natomiast odmowa małżonkowi prowadzącemu działalność gospodarczą prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu nieruchomości nabytej na współwłasność, jeżeli faktura została wystawiona na rzecz obojga małżonków, a tylko jeden z nich jest podatnikiem VAT jest niezgodne z Dyrektywą VAT 2006/112. W obecnym stanie prawnym nie ma wątpliwości, że odliczenia podatku z takiej faktury może dokonać ten małżonek, który prowadzi działalność dla potrzeb VAT (w tym przypadku najem prywatny). W orzecznictwie polskich sądów administracyjnych wskazuje się, że "Zakup dokonany przez małżonków i udokumentowany fakturą nie powoduje utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy tylko jeden z małżonków jest podatnikiem podatku od towarów i usług" (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2004 r. FSK 69/04). Organy podatkowe twierdzą również, że: "Jeżeli z faktury VAT wynika, iż nabywcą danej usługi czy towaru jest szczególnego rodzaju podmiot, jakim jest małżeństwo, które samo nie ma przymiotu podatnika i w którym tylko jeden z małżonków wykonuje działalność gospodarczą wykluczone jest, aby faktura taka mogła być wykorzystana celem ponownego odliczenia kwoty podatku z niej wynikającego. W takiej sytuacji pozbawienie Zainteresowanej prawa do odliczenia podatku naliczonego z tego tylko powodu, że faktura VAT wystawiona została na Wnioskodawczynię jako czynnego podatnika i małżonka, naruszałaby fundamentalną zasadę obowiązującą w podatku od towarów i usług. Biorąc pod uwagę powyższe (...) jeżeli wyłącznie Zainteresowana jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, a dokonywane wydatki inwestycyjne są z nią związane, faktury dokumentujące ich dokonanie wystawione na Zainteresowaną i małżonka z jej numerem NIP stanowią podstawę do odliczenia wynikającego z nich podatku naliczonego czywiście w zakresie, w jakim wydatki te są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych" (pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 września 2005 r., PP-077/SIP/908/05).

Podobne stanowisko przedstawił również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 10 stycznia 2011 r. znak IPPP2-443-839/10-2/AK, który stwierdził: "jeżeli wyłącznie Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, zakupiony lokal użytkowy będzie służył czynnościom opodatkowanym, a faktura otrzymana przez nią z tytułu nabycia przedmiotowego lokalu użytkowego zawierać będzie numer VAT Wnioskodawczyni, to będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia wynikającego z faktury podatku naliczonego w zakresie, w jakim wydatek nią udokumentowany wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanych. Wystawienie faktury na oboje małżonków nie pozbawi Wnioskodawczyni możliwości odliczenia podatku wynikającego z wystawionej faktury".

W ocenie Zainteresowanej może odliczyć cały podatek z faktury (nawet jeśli faktura została wystawiona na oboje małżonków - z uwagi na stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami wynikające z prawa rodzinnego), gdyż to ona jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, która będzie używała zakupionych nieruchomości na cele wynajmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W art. 88 ustawy o VAT zostały wskazane sytuacje, w których nie przysługuje prawo do odliczenia podatku. Jak wynika z przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z regulacji art. 106 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w ust. 8 powołanego artykułu, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem", określił m.in. szczegółowe zasady wystawiania faktur.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku (...).

Należy wskazać, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.), zwanego dalej "k.r.o.".

Stosownie do art. 31 § 1 k.r.o. z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 k.r.o.).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 k.r.o. oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 k.r.o. zgoda drugiego małżonka jest potrzebna, m.in., do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy art. 43 § 1 k.r.o. oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa (jak wynika z treści wniosku w przedmiotowej sprawie między małżonkami istnieje wspólność majątkowa). Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w powołanym art. 43 § 1 k.r.o. oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy jednak zaznaczyć, iż autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług, określoną w powołanym art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zasada ta ma na celu zapewnienie neutralności podatku od towarów i usług dla czynnych podatników podatku od towarów i usług.

Jeśli z faktury VAT wynika, iż nabywcą danej usługi czy towaru jest szczególnego rodzaju podmiot, jakim jest małżeństwo, które samo nie ma przymiotu podatnika - to pozbawienie Zainteresowanej prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z niej wynikającego, naruszałoby fundamentalną zasadę obowiązującą w podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że w lutym 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem (w małżeństwie istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej) zawarła umowę przedwstępną zakupu lokalu hotelowego oraz umowę dzierżawy lokalu. Na tej podstawie Zainteresowana wystąpiła do miejscowo właściwego ze względu na położenie hotelu Naczelnika Urzędu Skarbowego o rejestrację jako podatnika VAT. W 2012 r. z tytułu podpisanej umowy oraz wpłaconych rat Wnioskodawczyni otrzymywała od podmiotu, z którym podpisała ww. umowy wystawione na jej nazwisko faktury VAT. Od dnia 1 stycznia 2013 r. obowiązuje umowa dzierżawy lokalu, na podstawie której Zainteresowana wystawia comiesięczne faktury VAT z tytułu najmu lokalu w M. Ponadto w kwietniu 2013 r. Zainteresowana wraz z małżonkiem podpisała umowę przedwstępną na zakup innego lokalu użytkowego oraz wpłaciła zaliczkę na poczet budowy hotelu. Na tej podstawie na Zainteresowaną oraz jej małżonka została wystawiona faktura VAT. Ponadto w czerwcu 2013 r. po wpłaceniu ostatniej raty Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem podpisali akt notarialny przenoszący formalną własność lokalu w M na Zainteresowaną oraz jej męża. Otrzymała także fakturę VAT dokumentującą poniesione wydatki.

Wątpliwości Zainteresowanej sprowadzają się do sposobu rozliczania podatku VAT w przypadku istnienia małżeńskiej wspólności ustawowej, zasady wystawiania faktur z tytułu świadczenia usług dzierżawy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji wystawienia faktury na oboje małżonków.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż skoro lokale użytkowe (pomimo, że stanowią majątek wspólny małżonków) zostały nabyte z wyłącznym przeznaczeniem dla celów prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług dzierżawy, z tytułu której Zainteresowana jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni co do tego, że przysługuje jej w całości prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie lokali użytkowych, pomimo, że jako nabywca została wykazana Zainteresowana oraz jej mąż. Faktury te winny zostać wystawione zgodnie z wymogami wynikającymi z § 5 ust. 1 rozporządzenia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa dzierżawy wskazuje, iż ma ona charakter długotrwały, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe. W konsekwencji dzierżawa wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy dzierżawa będzie prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jak zostało wskazane powyżej podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży towarów i usług. Z treści przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Zainteresowana jako czynny zarejestrowany podatnik podatku VAT dokonała zakupu lokali użytkowych w celu prowadzenia działalności polegającej na świadczeniu usług dzierżawy. Zatem Wnioskodawczyni jest zobowiązana do wystawiania faktur dokumentujących świadczone usługi dzierżawy i rozliczania podatku należnego z tytułu świadczenia tych usług. Bez znaczenia na gruncie obowiązujących przepisów prawa podatkowego jest fakt, że lokale użytkowe stanowią współwłasność w częściach łącznych (wchodzą w skład małżeńskiej wspólności ustawowej). Mąż Zainteresowanej nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jest zatem zobowiązany do wystawiania faktur dokumentujących świadczone usługi dzierżawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanej w zakresie trzech zadanych pytań należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.