IPPP2/443-827/14-2/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej naprawę samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 1 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej naprawę samochodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej jako "Spółka") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako "VAT"). Głównym profilem działalności Spółki jest produkcja oraz dystrybucja zlewozmywaków kuchennych. W związku z działalnością gospodarczą Spółki używane są samochodowy firmowe, będące pojazdami samochodowymi w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz, 1054, z późn. zm.; dalej jako "ustawa o VAT"). Przedmiotowe samochody to zarówno pojazdy wskazane w art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, tj. VAT naliczony od wydatków związanych z tymi pojazdami może być przez Spółkę odliczony w wysokości pełnej kwoty VAT, ale również inne pojazdy samochodowe, wobec których VAT naliczony od wydatków z nimi związanych może być odliczony jedynie w wysokości 50% VAT naliczonego, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

Opisane samochody posiadają ubezpieczenie AutoCasco, w związku z czym w przypadku zaistnienia określonych zdarzeń, np. uszkodzenia samochodu w wyniku działania zdarzeń losowych, ubezpieczyciel pokrywa koszt naprawy pojazdu. Zlecającym naprawę uszkodzonego samochodu jest Spółka, natomiast zgodnie z zawartą z ubezpieczycielem umową, ubezpieczyciel pokrywa koszt netto naprawy pojazdu, przekazując środki bezpośrednio warsztatowi naprawiającemu pojazd. Natomiast sama kwota podatku VAT jest fakturowana przez warsztat dokonujący naprawy na Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym, Spółka ma prawo do odliczenia 50% kwoty VAT naliczonego, zgodnie z art. 86a ust. 1, 2 oraz 3 ustawy o VAT, wykazanego na fakturze dokumentującej naprawę pojazdów samochodowych, które nie są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki wskazanymi w art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, w ramach ubezpieczenia AutoCasco.

2. Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym, Spółka ma prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, wykazanego na fakturze dokumentującej naprawę pojazdów samochodowych, które są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki wskazanymi w art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, w ramach ubezpieczenia Autocasco.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Spółka ma prawo do odliczenia 50% kwoty VAT naliczonego, zgodnie z art. 86a ust. 1, 2 oraz 3 ustawy o VAT, wykazanego na fakturze dokumentującej naprawę pojazdów samochodowych, które nie są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki wskazanymi w art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, w ramach ubezpieczenia AutoCasco.

Ad. 2.

Spółka ma prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, wykazanego na fakturze dokumentującej naprawę pojazdów samochodowych, które są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki wskazanymi w art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, w ramach ubezpieczenia AutoCasco.

UZASADNIENIE stanowiska

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT należy stwierdzić, że odpłatną dostawę towarów stanowi "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel", natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się "każde świadczenie (...), które nie stanowi dostawy towarów (...)".

W ocenie Spółki, zgodnie z przedstawioną wyżej klasyfikacją, naprawa samochodu przez warsztat samochodowy stanowi więc odpłatne świadczenie usług. Spółka nie nabywa bowiem w związku z naprawą prawa do rozporządzania jak właściciel jakimkolwiek towarem, lecz jest usługobiorcą usług naprawy pojazdów samochodowych. Należy przy tym zauważyć, że ustawa o VAT ani inne przepisy prawa podatkowego nie stawiają wymogu, aby podmiotem ponoszącym finansowy koszt świadczenia był podmiot, na rzecz którego świadczenie jest wykonywane.

Na podstawie generalnej zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uprawnienie do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przysługuje podatnikom od towarów i usług nabytych i wykorzystywanych przez nich do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wskazany przepis realizuje fundamentalną dla systemu VAT zasadę neutralności, zgodnie z którą ostatecznie obciążonym tym podatkiem konsumpcyjnym jest finalny odbiorca towarów / usług, natomiast wcześniejsze w systemie podmioty korzystają z mechanizmu odliczeń VAT. Od wskazanej reguły ustawodawca wprowadził wyjątki, w tym poprzez ograniczenie kwoty VAT naliczonego podlegającego odliczeniu w stosunku do określonych kategorii nabyć. Spółka wskazuje jednak, że o ile ustawodawca wprost nie sklasyfikował określonych nabyć jako wyjątków od reguły pełnego odliczenia VAT (przy czym ograniczenia te jako wyjątki powinny być interpretowane zawężająco), podatnik posiada uprawnienie do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego od nabytych towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT uwzględniającym zmiany, które weszły w życie od dnia 1 kwietnia 2014 r., podatnik może co do zasady odliczyć od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi 50% kwoty VAT "wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika". Ustawodawca wskazał więc, że podmiotem uprawnionym do odliczenia VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi jest nie podmiot, który je poniósł, lecz podmiot, na rzecz którego świadczone były usługi lub dokonywane dostawy, w wyniku czego otrzymał on stosowną fakturę.

Natomiast zgodnie z ust. 2 cytowanego artykułu, za wydatki związane z pojazdami samochodowymi uważa się wydatki dotyczące:

Na podstawie przedmiotowej normy, usługi naprawy i konserwacji pojazdów są traktowane na gruncie ustawy o VAT jako wydatki związane z pojazdami samochodowymi, przy czym w ocenie Spółki pojęciem tym objęte są wszelkie rodzaje napraw, w tym naprawy wynikające z ubezpieczenia AutoCasco.

Należy jednak podkreślić, że zgodnie z intencją ustawodawcy, pewne kategorie wydatków pozostały poza zakresem opisanego wyjątku od zasady pełnego odliczenia VAT naliczonego. Jak stanowi art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, wydatkami tymi są wydatki związane z pojazdami samochodowymi, które są:

Jeśli więc przedmiotem nabycia przez podatnika będą towary lub usługi mieszczące się we wskazanych wyżej kategoriach wydatków (czyli będą to wydatki dotyczące określonych rodzajowo pojazdów), ograniczenie wynikające z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania, tj. podatnik będzie miał prawo do pełnego odliczenia kwoty VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, Spółka wskazuje, że zasadniczo aby posiadać uprawnienie do odliczenia VAT naliczonego (bez względu na możliwą wysokość kwoty odliczenia), łącznie spełnione muszą być poniższe warunki:

i. nabywającym musi być podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, czyli podatnik VAT czynny,

ii. nabyte towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a także

iii. nabyte towary i usługi nie mogą być towarami i usługami wymienionymi w art. 88 ustawy o VAT.

W ocenie Spółki, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, tzn. przy naprawie samochodów firmowych Spółki w ramach ubezpieczenia AutoCasco, powyższe warunki zostają spełnione.

Przede wszystkim, Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, którego działalność gospodarcza jest działalnością opodatkowaną VAT. Ponadto, firmowe samochody Spółki są niezbędne do jej funkcjonowania: służą do wykonywania czynności administracyjnych Spółki (tzn. zapewniają mobilność niezbędną do załatwiania spraw o charakterze urzędowym, dokonywania zakupów itp.), jak również handlowych, związanych z zapewnieniem ciągłości produkcji oraz sprzedaży wytwarzanych towarów. Jak wskazano powyżej, główny profil działalności Spółki polegający na sprzedaży i dystrybucji zlewozmywaków to działalność w całości opodatkowana VAT. Spełniony zostaje także trzeci warunek odliczenia, tzn. świadczone usługi nie są wymienione wśród usług, których nabycie zostało wskazane w art. 88 ustawy o VAT jako wyłączone z możliwości odliczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że spełnia w opisanej sytuacji wynikające z ustawy o VAT warunki uprawniające do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego. Należy przy tym zauważyć, że wysokość kwoty VAT naliczonego podlegającego odliczeniu (tekst jedn.: pełna kwota lub 50% tej kwoty) będzie zależeć od kwalifikacji na gruncie ustawy o VAT pojazdu, który będzie podlegał naprawie, co reguluje dyspozycja art. 86a ustawy o VAT.

W praktyce, jeśli pojazdem objętym naprawą w ramach ubezpieczenia AutoCasco będzie pojazd samochodowy wskazany w art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, przepis ograniczający wysokość VAT naliczonego podlegającego odliczeniu (art. 86a ust. 1 ustawy o VAT) nie będzie miał zastosowania, a tym samym Spółka będzie mogła odliczyć pełną kwotę VAT zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (generalna zasada odliczenia). Natomiast w przypadku pozostałych pojazdów samochodowych kwota VAT naliczonego podlegającego odliczeniu będzie ograniczona do 50%, w związku z brzmieniem art. 86a ust. 1 ustawy o VAT. Niezależnie od powyższego jednak, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia.

Przedstawione wyżej stanowisko jest obecne w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Spółka zdaje sobie sprawę z faktu, że nie są to akty stanowiące źródło prawa powszechnie obowiązującego i mają zastosowanie jedynie w konkretnej, indywidualnej sprawie, jednak zgodnie z przeważającym stanowiskiem sądów administracyjnych, utrwalona praktyka jest cenną wskazówką interpretacyjną i nie może być ignorowana w toku dokonywania wykładni przez organy podatkowe. Stwierdził tak np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 lutego 2012 r. (sygn. akt: II FSK 1250/10), w którym skonstatował: "Przekładając powyższą zasadę na grunt postępowania w przedmiocie dokonania interpretacji prawa podatkowego, czy to ogólnej, czy indywidualnej, nie można gubić z pola widzenia szczególnej roli tegoż postępowania. (...) innymi słowy, przy wydawaniu interpretacji indywidualnej poza wskazaniem wnioskodawcy właściwego kierunku wykładni przepisów prawa podatkowego relewantnych w jego sytuacji prawnopodatkowej (zaistniałej bądź hipotetycznej), Minister Finansów obowiązany jest dążyć do jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego".

Przykładowo Spółka pragnie więc powołać interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 3 kwietnia 2013 r. (znak: ILPP2/443-73/13-4/MR), w której Dyrektor w analogicznym do przedstawionego w niniejszym wniosku stanie faktycznym, stwierdził, że: "(...) firma naprawiająca samochód przesłała dodatkowo pismo dotyczące faktury, w którym wskazała, że płatnikiem kwoty netto jest ubezpieczyciel, natomiast Zainteresowany jest płatnikiem podatku VAT (...) stwierdzić należy, że w związku z tym, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz przedmiotowy samochód wykorzystywany jest przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych, spełnione zostaną warunki zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy. W konsekwencji Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z naprawą samochodu - z faktury dokumentującej naprawę samochodu wystawionej przez firmę naprawiającą samochód."

Analogicznie przedstawia się orzecznictwo sądów administracyjnych. W wyroku z dnia 17 września 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (sygn. akt: I SA/Wr 722/13), podkreślił: "Jak zasadnie stwierdził organ podatkowy, w opisanym przez Spółkę we wniosku stanie faktycznym zostały spełnione wszystkie warunki do przyznania Spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury VAT. Spółka jest bowiem czynnym podatnikiem VAT, jest nabywcą usługi naprawy samochodu, a naprawiony samochód wykorzystywany jest do celów działalności gospodarczej Spółki, a więc do wykonywania czynności opodatkowanych. Nie można zgodzić się z wnioskodawcą, że nabywcą usługi naprawy samochodu jest ubezpieczyciel, ponieważ to Spółka zleca naprawę i naprawie podlega samochód należący do Spółki. Nie jest istotne, że część kosztów naprawy (w kwocie netto) pokrywa ubezpieczyciel."

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie prezentowanego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy o VAT.

Z powyższych przepisów wynika, ze prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązanie podatkowe). Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie dotyczące zasad odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy. Z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej "ustawą nowelizującą", przepis art. 86a uległ zmianie.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych, napraw dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a głównym profilem działalności Spółki jest produkcja oraz dystrybucja zlewozmywaków kuchennych. W związku z działalnością gospodarczą Spółki używane są samochodowy firmowe, od których podatek VAT naliczony od wydatków związanych z tymi pojazdami może być przez Spółkę odliczony w wysokości pełnej kwoty VAT, ale również inne pojazdy samochodowe, wobec których VAT naliczony od wydatków z nimi związanych może być odliczony jedynie w wysokości 50% VAT naliczonego. Opisane samochody posiadają ubezpieczenie AutoCasco, w związku z czym w przypadku zaistnienia określonych zdarzeń, np. uszkodzenia samochodu w wyniku działania zdarzeń losowych, ubezpieczyciel pokrywa koszt naprawy pojazdu. Zlecającym naprawę uszkodzonego samochodu jest Spółka, natomiast zgodnie z zawartą z ubezpieczycielem umową, ubezpieczyciel pokrywa koszt netto naprawy pojazdu, przekazując środki bezpośrednio warsztatowi naprawiającemu pojazd. Natomiast sama kwota podatku VAT jest fakturowana przez warsztat dokonujący naprawy na Spółkę.

W omawianej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do wskazania, czy Spółka ma prawo do odliczenia kwoty VAT naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej naprawę pojazdów samochodowych, które nie są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki jak i od pojazdów służących wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki w ramach ubezpieczenia AutoCasco.

Wnioskodawca w związku z działalnością gospodarczą używa samochodów firmowych, które nie są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki jak i pojazdy służące wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki. Opisane samochody posiadają ubezpieczenie AutoCasco. W przypadku zaistnienia określonych zdarzeń ubezpieczyciel pokrywa koszt naprawy pojazdu. Zlecającym naprawę uszkodzonego samochodu jest Spółka, natomiast ubezpieczyciel pokrywa koszt netto naprawy pojazdu, przekazując środki bezpośrednio warsztatowi naprawiającemu pojazd. Natomiast sama kwota podatku VAT jest fakturowana przez warsztat dokonujący naprawy na Spółkę.

Należy zauważyć, że w analizowanej sprawie podmiotem nabywającym usługi naprawy pojazdów jest Wnioskodawca, pomimo że część należności wypłacana jest przez ubezpieczyciela, Samochody są jego własnością i faktura jest wystawiana na Spółkę.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem w niniejszej sprawie spełnione są warunki wynikające z art. 86 ust. 1, tj. odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT, a wydatki przez niego poniesione związane są z jego działalnością opodatkowaną. Ww. prawo do odliczenia podatku naliczonego zostało jednak ograniczone regulacjami określonymi m.in. w art. 86a ustawy tj. dotyczące wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

Analizując okoliczności niniejszej sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy uznać, że w niniejszej sytuacji zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, albowiem Zainteresowany jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W omawianej sprawie zwrócić należy uwagę, że niektóre pojazdy samochodowe nie służą wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, dlatego też w takiej sytuacji należy uwzględnić odgraniczenia dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 86a ustawy o VAT. Dlatego też w tej sytuacji Wnioskodawcy w odniesieniu do nabywanych usług naprawy pojazdów samochodowych, które nie są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Stronie przysługuje/będzie przysługiwało na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy prawo do odliczenia 50% kwoty VAT naliczonego z faktury dokumentującej naprawę ww. pojazdów samochodowych w ramach ubezpieczenia AutoCasco. Natomiast w odniesieniu do pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust. 1 w związku ma/będzie miał pełne prawo do odliczenia kwoty VAT naliczonego z faktury dokumentującej naprawę ww. pojazdów samochodowych w ramach ubezpieczenia AutoCasco, zgodnie z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w niniejszej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.