IPPP2/443-825/11-4/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 5 sierpnia 2011 r. (data wpływu 10 sierpnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 26 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania motocykla za pojazd samochodowy oraz prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego od zakupu paliwa do motocykla - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania motocykla za pojazd samochodowy oraz prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego od zakupu paliwa do motocykla. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 sierpnia 2011 r. (data wpływu 10 sierpnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 26 lipca 2011 r. znak IPPP2/443-825/11-2/KOM (skutecznie doręczone dnia 1 sierpnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności podatnik wykorzystuje do celów służbowych motocykl, który jest środkiem trwałym na wyposażeniu firmy. Paliwo tankowane do motocykla jest kupowane na fakturę rozliczaną w kosztach działalności. Wnioskodawca zamierza w przyszłości odliczać VAT od tego paliwa.

W uzupełnieniu z dnia 10 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca podał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a przedmiotowy motocykl służy mu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, motocykl nie jest pojazdem, którego dotyczą ograniczenia z art. 4 nowelizacji ustawy o VAT z dnia 16 grudnia 2010 r. Motocykl nie jest bowiem samochodem osobowym ani też pojazdem samochodowym, dla którego określa się dopuszczalną ładowność w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 nowelizacji o VAT, a zatem motocykli nie dotyczy art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Stanowisko podatnika zbieżne jest z wyrokiem NSA z 27 sierpnia 2008 r., sygnatura I FSK 983/07.

W uzupełnieniu z dnia 10 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca podał, iż może on odliczać całość podatku VAT od paliwa zakupionego do motocykla, gdyż motocykli nie dotyczą zapisy art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (nowelizacji ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie uznania motocykla za pojazd samochodowy oraz prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego od zakupu paliwa do motocykla uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zgodnie z art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą zmieniającą, w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w art. 86 uchylono ust. 3-7a.

Jednocześnie, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. uchylone przepisy regulujące odliczenie podatku naliczonego od nabycia i eksploatacji pojazdów, o których mowa powyżej zastąpione zostały przez art. 3-6 powołanej wyżej ustawy zmieniającej.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy, spełnienie wymagań samochodowych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność, jako osoba prawna. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności wykorzystuje do celów służbowych motocykl, który służy mu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Paliwo tankowane do motocykla jest kupowane na fakturę rozliczaną w kosztach działalności.

Ustawa zmieniająca nie definiuje pojęcia pojazdu samochodowego. Jednakże w art. 3 ust. 2 ustawy zmieniającej ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym. Oznacza to, iż dla potrzeb prawa podatkowego nie mogą być formułowane odrębne definicje, jeśli uprzednio zostały zdefiniowane w innych ustawach właściwych dla tego rodzaju zagadnień.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) cytowanej ustawy pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, natomiast w art. 2 pkt 45 powołanego przepisu określono, że motocykl jest pojazdem samochodowym jednośladowym lub z bocznym wózkiem - wielośladowym.

W świetle powyższego uznać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy zmieniającej mają również zastosowanie do motocykli z uwagi na fakt, iż motocykle uznane są za pojazdy samochodowe.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Jak wywiedziono wyżej, motocykl jako pojazd samochodowy mieści się w grupie pojazdów określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o VAT z dnia 16 grudnia 2010 r.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, w świetle powołanych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy w przypadku nabycia paliwa do przedmiotowego motocykla, po dniu 1 stycznia 2011 r. nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, w myśl ww. art. 4 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym z dnia 16 grudnia 2010 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że motocykl nie jest pojazdem, którego dotyczą ograniczenia z art. 4 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. i może on odliczać całość podatku VAT od paliwa zakupionego do napędu tego motocykla należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego sygn. I FSK 983/07 z dnia 27 sierpnia 2008 r., nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanego rozstrzygnięcia nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Przy zaistniałym podobieństwie opisanego zdarzenia przyszłego oraz rozważań prawnych organ podatkowy uważa, iż w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi

organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.