IPPP2/443-795/10-6/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2010 r. (data wpływu 14 października 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 grudnia 2010 r. oraz pismem z dnia 17 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 grudnia 2010 r., data nadania 9 grudnia 2010 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 24 listopada 2010 r. nr IPPP2/443-795/10-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 6 grudnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r., data nadania 17 stycznia 2011 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 5 stycznia 2011 r. nr IPPP2/443-795/10-4/KG (skutecznie doręczonym w dniu 11 stycznia 2011 r.). Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na pośrednictwie finansowym, sklasyfikowaną jako 64.99.19 - pozostałe usługi finansowe, gdzie indziej nie sklasyfikowane, opodatkowane stawką 22%, działalność w zakresie hurtowej i detalicznej sprzedaży pojazdów mechanicznych sklasyfikowaną jako 45.11.Z oraz działalność brokerów i agentów ubezpieczeniowych, sklasyfikowaną jako 66.22.Z, która jest działalnością sporadyczną. Zainteresowany ze stawką zwolnioną sprzedaje jedynie usługi polegające na ubezpieczeniu pojazdów mechanicznych sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 66.03.10-00.20, nie wykonuje usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 67.20.10-00.20. Przychody osiągane z tej działalności nie są przychodami dominującymi w działalności firmy. Osiem miesięcy 2010 r. stanowiły one 27% przychodów.

Rejestracji jako podatnik VAT Wnioskodawca dokonał w dniu 16 kwietnia 2007 r. W 2009 r. Strona nie dokonywała rozliczenia podatku VAT z zastosowaniem proporcji. Obrót osiągnięty w 2009 r. wynosił 126.344.26 zł.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, iż stan faktyczny ustalono ostatecznie na podstawie uzupełnienia wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w miesiącu styczniu 2011 r. Wnioskodawca jest zobowiązany do korekty podatku należnego, czy też nie, w związku z brzmieniem art. 89 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody Wnioskodawcy osiągane z tytułu świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, jako że są one działalnością pomocniczą, nie powinny być uwzględniane w obliczeniu proporcji VAT za rok podatkowy 2010.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. A zatem prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznej identyfikacja usług stanowi podstawę do ustalenia właściwej stawki podatku.

Należy przy tym podkreślić, że - w świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi.

Organ podatkowy nie jest zatem podmiotem uprawnionym do klasyfikowania usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU i weryfikacji prawidłowości zaklasyfikowania przez podatnika danego wyrobu lub usługi.

Ponadto, zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) w sprawie PKWiU, do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług - do dnia 31 grudnia 2010 r. - stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie PKWiU (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. I tak, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, w którym pod pozycją nr 3 ujęto usługi pośrednictwa finansowego (sekcja J ex 65-67), z wyłączeniem:

Użycie przez ustawodawcę oznaczenia "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku VAT, oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danej usługi należącej do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane w rubryce "nazwa usługi".

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to w myśl art. 90 ust. 2 ww. ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Artykuł 90 ust. 3 ww. ustawy o VAT stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja.

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 6 cytowanej ustawy o VAT do obrotu, o którym mowa w ust. 3 nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 poz. 3, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Ustawodawca zarówno w akcie zasadniczym jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy nie zdefiniował pojęcia "sporadycznie". Z definicji słownikowych wynika, iż sporadyczny to: "zjawiający się, występujący od czasu do czasu, nieregularnie, przypadkowy". Sporadyczność oznacza występowanie danych zdarzeń w sposób incydentalny lecz nie wyklucza ich powtarzalności. Jednakże powtarzalność nie może przerodzić się w stały element prowadzonej działalności. Transakcje sporadyczne zatem to takie, które nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Tak więc, aby ocenić czy dana czynność może być uznana za sporadyczną, należy wziąć pod uwagę nie tylko częstotliwość jej wykonywania, ale także to, czy stanowi ona uzupełnienie zasadniczej działalności jednostki.

Stosownie do brzmienia art. 90 ust. 10 cyt. ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca, oprócz czynności opodatkowanych podatkiem VAT, świadczy m.in. usługi polegające na ubezpieczaniu pojazdów sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 66.03.10-00.20, które to usługi są zwolnione od podatku VAT. Wnioskodawca nie wykonuje usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 67.20.10-00.20. Zainteresowany formułując własne stanowisko w sprawie, argumentuje, iż świadczone usługi jako wykonywane sporadycznie (osiem miesięcy 2010 r. stanowiły one 27% przychodów) nie powinny być uwzględniane przy wyliczaniu proporcji, a co za tym idzie Strona nie będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku VAT.

W analizowanym przypadku, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży pojazdów mechanicznych, ponadto świadczy usługi polegające na ubezpieczaniu pojazdów mechanicznych. A zatem mając na uwadze cel podejmowanych działań Wnioskodawcy jako sprzedawcy, należy uznać, iż sprzedaż usługi ubezpieczeniowej jest bezpośrednio związana z działalnością handlową. Istotnym jest fakt, iż działalność brokerów i agentów ubezpieczeniowych jest jednym z przedmiotów prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż usługi polegające na ubezpieczaniu pojazdów mechanicznych nie mogą zostać uznane za działalność sporadyczną (pomocniczą), bowiem stanowią one bezpośrednie i stałe uzupełnienie prowadzonej działalności polegającej m.in. na sprzedaży pojazdów mechanicznych.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi ubezpieczenia pojazdów nie mogą zostać uznane za świadczone okazjonalnee, a tym bardziej sporadyczne i sprzedaż ta powinna zostać wliczona do obrotu o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, bowiem nie jest czynnością sporadyczną, a więc nie podlega wyłączeniu z obowiązku uwzględnienia jej w wyliczanej proporcji na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, Strona będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego w styczniu 2011 r., o której mowa w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy ustalona proporcja przekroczy wartość dwóch punktów procentowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.