IPPP2/443-767/10-6/IG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-767/10-6/IG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2010 r. (data wpływu 4 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 grudnia 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 26 listopada 2010 r. Nr IPPP2/443-767/10-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Stronę w dniu 6 grudnia 2010 r., oraz pismem z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 12 stycznia 2011 r. Nr IPPP2/443-767/10-4/IG do uzupełnienia wniosku, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży działki wraz z budynkiem biurowo-magazynowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży działki wraz z budynkiem biurowo-magazynowym, uzupełniony pismem z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 grudnia 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 26 listopada 2010 r. Nr IPPP2/443-767/10-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane przez Stronę w dniu 6 grudnia 2010 r., oraz pismem z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 12 stycznia 2011 r. Nr IPPP2/443-767/10-4/IG do uzupełnienia wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z o.o. Dnia 10 marca 1993 r. kupiła działkę. Dnia 15 września 1993 r. wystąpiła o pozwolenie na budowę budynku biurowo-magazynowego. Dnia 21 lutego 1995 r. otrzymała potwierdzenie przyjęcia zawiadomienia o zakończeniu budowy (budynek otrzymał status tymczasowego z terminem użytkowania do 15 września 1996 r.). W 1998 r. budynek zmodernizowała firma M. "P." S.A. Modernizacja polegała na wykonaniu elewacji budynku. Oddano do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu użytkownikowi budynku (W. Sp. z o.o.) po jego ulepszeniu. Wydatki poniesione na ulepszenie (54.800,00 zł.) w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły 33,5% wartości początkowej (163.631,25 zł.). Spełniła warunek pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku Strona stwierdziła, że budynek nie był przedmiotem najmu. Wynajmowany był jeden pokój w okresie od 1 sierpnia 2003 r. do 30 czerwca 2009 r. Przychód z najmu opodatkowany VAT 22%. Przy budowie budynku wykorzystano część materiałów zakupionych przed datą wejścia w życie ustawy o podatku VAT. Od pozostałych zakupów odliczono podatek VAT. Od zakupów dokonanych w ramach modernizacji został odliczony podatek VAT. Budynek po ulepszeniu służył do prowadzenia działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku VAT zastosować do sprzedaży działki wraz z budynkiem biurowo-magazynowym posadowionym na tej działce.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki wraz z budynkiem biurowo-magazynowym, użytkowanym po modernizacji w stanie ulepszonym przez okres 12 lat, wykorzystywanym do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej, powinna być zwolniona z podatku VAT na podstawie Art. 43 ust. 1 pkt 10 i ust. 7a, ponieważ spełniono warunek z art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.), są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2011 r.) - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z kolei, art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 obowiązującego od 1 stycznia 2011 r.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca kupił działkę. Dnia 15 września 1993 r. wystąpił o pozwolenie na budowę budynku biurowo-magazynowego. Dnia 21 lutego 1995 r. otrzymał potwierdzenie przyjęcia zawiadomienia o zakończeniu budowy (budynek otrzymał status tymczasowego z terminem użytkowania do 15 września 1996 r.). W 1998 r. budynek zmodernizowała firma zewnętrzna. Modernizacja polegała na wykonaniu elewacji budynku. Wydatki poniesione na ulepszenie (54.800,00 zł.) w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły 33,5% wartości początkowej (163.631,25 zł.). Wnioskodawca uważa, że spełnił warunek pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż po ulepszeniu budynek został oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu użytkownikowi budynku (Wnioskodawca).

W uzupełnieniu wniosku Strona stwierdziła, że budynek nie był przedmiotem najmu. Wynajmowany był jeden pokój w okresie od 1 sierpnia 2003 r. do 30 czerwca 2009 r. Przychód z najmu opodatkowany VAT 22%. Przy budowie budynku wykorzystano część materiałów zakupionych przed datą wejścia w życie ustawy o podatku VAT. Od pozostałych zakupów odliczono podatek VAT. Od zakupów dokonanych w ramach modernizacji został odliczony podatek VAT. Budynek po ulepszeniu służył do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż używanie nieruchomości przez samego Wnioskodawcę, który wcześniej dokonał jej ulepszenia (przez firmę zewnętrzną), nie spełnia definicji pierwszego zasiedlenia. Nie został bowiem spełniony warunek oddania tej nieruchomości do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich wybudowaniu lub ulepszeniu. Zatem nie znajdzie tu zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy.

W opisanej sytuacji z powyższego zwolnienia od opodatkowania mogłaby korzystać jedynie ta część budynku (pokój), który był wynajmowany i w przypadku którego spełniony jest warunek pierwszego zasiedlenia w wykonaniu czynności opodatkowanych, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy.

Wobec powyższego dostawa całej nieruchomości w postaci gruntu zabudowanego budynkami i budowlami, będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem jest to dostawa następująca na rzecz pierwszego użytkownika w wykonaniu czynności opodatkowanych.

Zainteresowany nie może również skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż przysługiwało mu przy modernizacji nieruchomości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości większej niż 30% wartości początkowej.

Reasumując, mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę całej nieruchomości, czyli gruntu wraz z budynkami i budowlami, podlega w 2011 r. opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy. Zatem dostawa ta nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl