IPPP2/443-766/14-4/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 11 sierpnia 2014 r. (data wpływu 13 sierpnia 2014 r.) uzupełnionym w dniu 23 września 2014 r. (data wpływu 25 września 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 12 września 2014 r. o nr IPPP2/443-766/14-2/MT o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości. Wskazany wniosek zawierał braki w przedstawionym stanie faktycznym. W związku z tym tut. Organ podatkowy pismem z 12 września 2014 r. znak IPPP2/443-766/14-2/MT wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki (skutecznie doręczone w dniu 17 września 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 27 czerwca 2002 r. małżeństwo X (dalej jako "Wnioskodawca") i Y (dalej łącznie jako "Małżonkowie"), prowadzący gospodarstwo rolne, nabyli na zasadzie współwłasności z inną osobą (również prowadzącą gospodarstwo rolne) - udział w niezabudowanych nieruchomościach rolnych położonych w W. stanowiących działki oznaczone w ewidencji gruntów numerami ewidencyjnymi 29/1 oraz 7/1 (dalej jako "Nieruchomość"). Sprzedawcą Nieruchomości była osoba fizyczna niebędąca podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabycie udziałów w Nieruchomości nie zostało dokonane w celach handlowych a jedynie dla zaspokojenia potrzeb życiowych Małżonków - w celu przyłączenia do prowadzonego gospodarstwa rolnego.

W dniu nabycia Nieruchomości nie była ona objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Dla Nieruchomości nie została także wydana decyzja o warunkach zabudowy ani pozwolenie na budowę jakiegokolwiek obiektu.

Na mocy uchwały z dnia 23 października 2008 r. Rada Miasta objęła Nieruchomość planem zagospodarowania przestrzennego z prawem wykorzystania na inwestycje mieszkaniowo - usługowe.

W związku z postępującą urbanizacją przyległego do Nieruchomości obszaru, przez co prowadzenie gospodarstwa rolnego na Nieruchomości nie było możliwe oraz z uwagi na sytuację zdrowotną Wnioskodawcy podjęto - wraz ze współwłaścicielem Nieruchomości - decyzję o jej sprzedaży. Nie podejmowano jednocześnie żadnej aktywności w przedmiocie zbycia Nieruchomości, tj. działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym (nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie uzbrajano terenu Nieruchomości) poza standardowymi czynnościami mającymi na celu znalezienie nabywcy Nieruchomości. W efekcie, w dniu 6 czerwca 2012 r., zawarta została Umowa przedwstępna sprzedaży Nieruchomości. Jednym z warunków zawarcia umowy ostatecznej sprzedaży Nieruchomości, jaki został postawiony przez nabywcę, było dokonanie podziału geodezyjnego Nieruchomości. Brak spełnienia tego warunku wykluczał możliwość zrealizowania transakcji. Wypełniając ten warunek, Małżonkowie - wraz ze współwłaścicielem - dokonali podziału geodezyjnego, w efekcie którego z działki:

W dniu 28 maja 2014 r. zawarta została Umowa sprzedaży na mocy której Nieruchomość obejmująca działki oznaczone w ewidencji gruntów numerami 29/41, 29/42 oraz 7/31 zostały wydane Nabywcy.

W małżeństwie Wnioskodawcy istnieje ustrój wspólności majątkowej.

Z uwagi na stan zdrowia, od grudnia 2007 r. Wnioskodawca nie prowadzi działalności rolniczej - jest na rencie z tytułu niezdolności do pracy.

Małżonka prowadzi wyłącznie działalność gospodarczą w zakresie - Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami (działalność została zawieszona z dniem 1 lipca 2014 r.). Nieruchomość nie była wykorzystywana do celów tej działalności.

Małżonka złożyła odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiotowym stanie faktycznym.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

4. Nieruchomość przedstawiona we wniosku zajmuje łącznie 81,971 m². Do Wnioskodawcy wraz z żoną należy 64,6% ww. Nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w Nieruchomości powinna być uznana jako dokonana przez podatnika VAT a w konsekwencji podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym sprzedaż udziału w Nieruchomości nie wypełnia znamion czynności dokonanej w ramach działalności gospodarczej (handlowej) w rozumieniu Ustawy VAT. W efekcie, przedmiotowa sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przede wszystkim należy podnieść, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

W art. 5 Ustawy VAT ustawodawca określił katalog czynności podlegających opodatkowaniu VAT (zakres przedmiotowy). Zalicza się do nich m.in. odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, którą należy rozumieć jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy VAT). Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przywołanej powyżej definicji towaru wynika, że sformułowanie "ich części" odnosi się także do nieruchomości niezabudowanej. Tak więc za część tej nieruchomości należy uznać także udziały we własności Nieruchomości będącej przedmiotem niniejszego wystąpienia.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 - dalej jako "k.c.") własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Niepodzielność oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie do jej części odpowiadającej udziałowi.

Stosownie do art. 196 § 1 k.c. współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach k.c., wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli i określony jest odpowiednim ułamkiem. Każdemu ze współwłaścicieli przysługują atrybuty prawa własności, ma on względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela ze względu na charakter udziału.

Stosownie do art. 198 k.c. współwłaściciel może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co wynika z treści wyżej przywołanego art. 7 ust. 1 Ustawy VAT. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie mówi o przeniesieniu prawa własności. W świetle powyższych przepisów w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału. Zatem, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości należy traktować w kategorii dostawy towaru, zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym kontekście, pierwszy ze wskazanych na wstępie warunków będzie w przedmiotowym przypadku spełniony.

Drugim warunkiem, którego spełnienie obligowałoby Wnioskodawcę do opodatkowania sprzedaży udziału w Nieruchomości podatkiem od towarów i usług, byłoby uznanie, że czynność sprzedaży została dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 15 Ustawy VAT za podatnika (zakres podmiotowy) uważa się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak z powyższego wynika, o ile zakres przedmiotowy opodatkowania został jednoznacznie zdefiniowany (art. 5 Ustawy VAT), o tyle, w ocenie Wnioskodawcy, na skutek szerokiego zakresu pojęcia "podatnik" jego właściwe zastosowanie ma zasadnicze znaczenie dla ustalenia obowiązku opodatkowania danej czynności. Opodatkowaniu będą podlegały bowiem tylko te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, osoba fizyczna dokonująca dostawy towarów będzie podatnikiem tylko w odniesieniu do tych czynności, które wykonane zostały w ramach działalności gospodarczej. Wykonywanie określonych czynności, będących dostawą towarów, niemające miejsca w ramach działalności gospodarczej nie jest działaniem w charakterze podatnika, a w konsekwencji - nie podlega opodatkowaniu. Należy zatem stwierdzić, że - zwłaszcza w odniesieniu do osób fizycznych - podatnikiem VAT się bywa.

Definiując pojęcie działalności gospodarczej ustawodawca ograniczył zakres podmiotów uznawanych za podatnika wyłącznie do podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Jak podkreśla A. Bartosiewicz w "Komentarz VAT 2014" "aczkolwiek ustawa nie wyraża tego wprost, przyjąć należy, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności."

Działalność gospodarcza - dla celów VAT - powinna charakteryzować się zamiarem częstotliwości działania. Wynika to z odwołania się m.in. do działania w charakterze handlowca, a więc podmiotu, który sprzedaje towary w sposób ciągły, częstotliwy. Oczywiście, nie jest konieczne faktyczne działanie częstotliwe. Do uzyskania statusu podatnika wystarczający jest zamiar prowadzenia częstotliwie działalności, choćby nawet po dokonaniu jednorazowej czynności podmiot zaprzestał dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle definicji zawartej w art. 15 Ustawy VAT dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma także ich zorganizowany charakter. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo nałoży wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować sie stałością powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle wyżej przywołanej definicji podatnika nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęte zostały aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami z wykorzystaniem środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), rzeczami w rozumieniu Kodeksu są tylko przedmioty materialne. Natomiast przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Z kolei w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o VAT zarówno sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnej nieruchomości za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c., stanowi odpłatną dostawę towarów. Jednakże, nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Natomiast w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W świetle art. 35 tego Kodeksu - w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o VAT ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług - czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Małżonkowie prowadzący gospodarstwo rolne, nabyli na zasadzie współwłasności z inną osobą (również prowadzącą gospodarstwo rolne) - udział w niezabudowanych nieruchomościach rolnych. Sprzedawcą Nieruchomości była osoba fizyczna niebędąca podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabycie udziałów w Nieruchomości nie zostało dokonane w celach handlowych a jedynie dla zaspokojenia potrzeb życiowych Małżonków - w celu przyłączenia do prowadzonego gospodarstwa rolnego. W dniu nabycia Nieruchomości nie była ona objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Dla Nieruchomości nie została także wydana decyzja o warunkach zabudowy ani pozwolenie na budowę jakiegokolwiek obiektu. W związku z postępującą urbanizacją przyległego do Nieruchomości obszaru, przez co prowadzenie gospodarstwa rolnego na Nieruchomości nie było możliwe oraz z uwagi na sytuację zdrowotną Wnioskodawcy podjęto - wraz ze współwłaścicielem Nieruchomości - decyzję o jej sprzedaży. Nie podejmowano jednocześnie żadnej aktywności w przedmiocie zbycia Nieruchomości, tj. działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym (nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie uzbrajano terenu Nieruchomości) poza standardowymi czynnościami mającymi na celu znalezienie nabywcy Nieruchomości. W efekcie zawarta została Umowa przedwstępna sprzedaży Nieruchomości. Jednym z warunków zawarcia umowy ostatecznej sprzedaży Nieruchomości jaki został postawiony przez nabywcę było dokonanie podziału geodezyjnego Nieruchomości, którego brak spełnienia wykluczał możliwość zrealizowania transakcji. Wnioskodawca nie wykorzystywał Nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, nie była ona przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Przedstawiona we wniosku Nieruchomość zajmuje łącznie 81.971 m², a do Wnioskodawcy wraz z żoną należy 64,6% jej powierzchni. Ponadto Wnioskodawca nie dokonał sprzedaży nieruchomości w przeszłości. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia w celu dokonania sprzedaży działek.

Z uwagi na wyżej przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego Wnioskodawca nie będzie działał jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży udziału w ww. nieruchomości stanowi jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez Zainteresowanego prywatnego majątku. Wnioskodawca nie nabył udziałów przedstawionej Nieruchomości w celach handlowych a jedynie dla zaspokojenia potrzeb życiowych. Nie wykorzystywał także działek wchodzących w skład Nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, nie były one przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze ani nie były udostępniane odpłatnie i nieodpłatnie osobom trzecim. Ponadto Wnioskodawca nie podejmował ani nie będzie podejmował aktywnych działań wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mającego na celu dokonanie sprzedaży działek. Nie angażował również własnych środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowców, nie dokonywał uzbrojenia terenu, nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. W konsekwencji Wnioskodawca sprzedając udział w niezabudowanych nieruchomościach rolnych będzie korzystał z prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Sprzedaż towaru z majątku osobistego nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność ta stanowi działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Zatem dokonując sprzedaży udziału w opisanej we wniosku nieruchomości Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, który nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym Zainteresowany nie ma obowiązku odprowadzenia podatku VAT z tytułu tej sprzedaży.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.