IPPP2/443-758/13-2/MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2013 r. (data wpływu 25 lipca 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury korygującej na rzecz nabywców lokali - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury korygującej na rzecz nabywców lokali.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. S.K.A. (dalej zwana: Wnioskodawcą) jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność w branży deweloperskiej zajmuje się obrotem nieruchomościami oraz realizacją inwestycji związanych z budową i eksploatowaniem budynków mieszkalnych i usługowych. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca rozpoczął realizację inwestycji polegającej na budowie budynku zawierającego lokale mieszkalne i niemieszkalne na gruncie, którego był użytkownikiem wieczystym. W ramach realizacji inwestycji Wnioskodawca zawarł szereg umów przedwstępnych z osobami zainteresowanymi nabyciem lokali (dalej zwanymi: Kupującymi). Zgodnie z zawartymi umowami przedwstępnymi Kupujący wpłacili na rzecz Wnioskodawcy zaliczki na poczet ostatecznej ceny sprzedaży lokali. Otrzymanie zaliczek spowodowało u Wnioskodawcy powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług - konsekwentnie, zaliczki te udokumentowane zostały fakturami VAT wystawionymi przez Wnioskodawcę na Kupujących.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca zbył rozpoczętą inwestycję (tekst jedn.: prawo użytkowania nieruchomości wraz ze znajdującym się na niej budynkiem) na rzecz spółki z o.o. S.K.A. (dalej zwaną: Nabywcą). Nabywca w ramach tej umowy przejął wszelkie prawa i obowiązki związane z inwestycją, w tym prawa i obowiązki wynikające z zawartych przez Wnioskodawcę umów przedwstępnych. W dniu 30 kwietnia 2013 r. zawarte zostały również trójstronne porozumienia o rozliczeniach - między Wnioskodawcą, Nabywcą i Kupującymi, dotyczące sposobu rozliczenia zaliczek wpłaconych przez Kupujących na rzecz Wnioskodawcy. Zgodnie z porozumieniami: Nabywca zobowiązał się zaliczyć zaliczki uiszczone przez Kupujących jeszcze na rzecz Wnioskodawcy na poczet ceny sprzedaży, Wnioskodawca zobowiązał się przekazać zaliczki Nabywcy, a Kupujący wyrazili zgodę na takie przekazania.

W związku ze zbyciem inwestycji oraz podpisaniem trójstronnych porozumień w dniu 30 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca wystawił korekty faktur na Kupujących w ten sposób, że "wyzerował" wystawione wcześniej faktury zaliczkowe. Natomiast w tym samym dniu Nabywca wystawił faktury zaliczkowe na Kupujących. Kwoty zaliczek zostały faktycznie przekazane Nabywcy przez Wnioskodawcę w dniu 8 czerwca 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe było wystawienie przez Wnioskodawcę na rzecz Kupujących faktur korygujących pierwotne faktury zaliczkowe, w związku ze sprzedażą inwestycji i zawarciem trójstronnych porozumień o przekazaniu zaliczek na rzecz Nabywcy.

Zdaniem Wnioskodawcy wystawienie faktur korygujących pierwotne faktury zaliczkowe wystawione na Kupujących, w związku ze sprzedażą inwestycji i zawarciem trójstronnych porozumień o przekazaniu zaliczek na rzecz Nabywcy było działaniem prawidłowym.

W pierwszej kolejności wskazać trzeba, że stosownie do art. 19 ust. 11 u.p.t.u, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Nie ulega zatem wątpliwości, że w rezultacie otrzymania przez Wnioskodawcę zaliczek od Kupujących po stronie Wnioskodawcy powstał obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w części dotyczącej otrzymanych zaliczek. Otrzymanie zaliczek spowodowało także konieczność wystawienia faktur przez Wnioskodawcę, zgodnie z § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Następnie, wskutek zawarcia 29 kwietnia 2013 r. umowy sprzedaży inwestycji oraz 30 kwietnia 2013 r. trójstronnych porozumień została ukształtowana nowa sytuacja prawna, w której zaliczki uiszczone przez Kupujących na rzecz Wnioskodawcy stały się nienależne. Wynika to z faktu, że w rezultacie podpisania powyższych umów zaistniała sytuacja, w której Wnioskodawca nie mógł już zawrzeć w przyszłości z Kupującymi ostatecznej umowy sprzedaży lokali, jako że inwestycja miała zostać ukończona już przez Nabywcę. Zatem jedynym podmiotem mogącym zawrzeć ostateczne umowy sprzedaży z Kupującymi stał się Nabywca. Warto w tym miejscy zauważyć, że obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania zaliczki powstaje w przypadku, gdy zaliczka uiszczana jest na poczet skonkretyzowanej czynności w przyszłości (w postaci dostawy towarów lub świadczenia usług). Potwierdza to orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 23 sierpnia 2012 r. (sygn. I SA/Wr 736/12) wskazał, że "opodatkowaniu podatkiem VAT nie podlega zapłata, ale skonkretyzowana czynność (dostawa towarów lub świadczenie usług) i obowiązek podatkowy - również w zaliczkach (art. 19 ust. 11) wiąże się ściśle z konkretną czynnością, nawet gdy czynność ta będzie wykonana w przyszłości". Zatem obowiązek podatkowy i konieczność wystawienia faktury przez podatnika z tytułu otrzymania zaliczki istnieje tak długo, jak długo można zidentyfikować transakcję opodatkowaną, na poczet której zaliczka została uiszczona.

Jeżeli zatem w późniejszym momencie odpadnie możliwość zrealizowania skonkretyzowanej transakcji, na poczet której zaliczka została uiszczona, podatnik zobowiązany jest do odpowiedniego skorygowania swoich rozliczeń w podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca podkreśla, że opisane powyżej ukształtowanie stosunków prawnych pomiędzy Wnioskodawcą, Nabywcą i Kupującymi pociągało za sobą obowiązek wystawienia przez Wnioskodawcę faktur korygujących pierwotne faktury dokumentujące otrzymanie zaliczek. Równolegle Nabywca zobowiązany został do wystawienia faktur dokumentujących kwoty zaliczek. Na mocy porozumień trójstronnych, które mają charakter porozumień materialno-technicznych, doszło do zaliczenia przekazanych pierwotnie zaliczek na poczet ceny sprzedaży wynikającej z umów deweloperskich. Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe także z tego względu, że przyjęty sposób rozliczeń zapewnia, że w obrocie prawnym nie pozostają faktury dokumentujące nieprawidłowy przebieg zdarzeń gospodarczych. O ile bowiem wystawienie pierwotnych faktur było prawidłowe, to w chwili zbycia inwestycji i podpisania trójstronnych porozumień w obrocie prawnym pozostałyby faktury zaliczkowe, których powiązanie z jakąkolwiek przyszłą skonkretyzowaną transakcją byłoby niemożliwe. Zatem wystawienie faktur korygujących umożliwiło prawidłowe udokumentowanie rzeczywiście zaistniałych zdarzeń gospodarczych. W momencie podpisania porozumień trójstronnych zaliczki uiszczone na rzecz Wnioskodawcy stały się kwotami nienależnymi, a jako takie powinny zostać zwrócone Kupującym. Żaden jednak przepis prawa nie reguluje kwestii zwrotu - tym samym zobowiązanie się przez Wnioskodawcę wobec Kupującego, że zwrot ten nastąpi poprzez przekazanie zaliczki Nabywcy należy uznać za dopuszczalne i mające taki sam skutek, jak w przypadku, w którym zaliczka zwrócona zostałaby bezpośrednio Nabywcy. Wystawienie faktur korygujących jest konsekwencją tego zdarzenia i umożliwia rozliczenie podatku od towarów i usług zgodnie z rzeczywistym przebiegiem zdarzeń gospodarczych. Z kolei Nabywca, jako nowa strona transakcji, zobowiązany był do udokumentowania przyjętego w porozumieniach trójstronnych sposobach rozliczeń poprzez wystawienie faktur zaliczkowych na Kupujących.

Na zakończenie warto zwrócić uwagę, że prawidłowość zaproponowanego przez Wnioskodawcę sposobu rozliczenia została zaakceptowania przez Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej dotyczącej zbliżonego stanu faktycznego (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 lutego 2013 r., nr ITPP2/443- 1349/12/AK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (...).

Stosownie do ust. 4 ww. artykułu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jak wynika z ust. 11 tego artykułu, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do ust. 4 tego artykułu, obrót zmniejsza sie o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkowa bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie maja zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

W świetle § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia sie nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

Stosownie do § 10 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część należności, w odniesieniu do której zgodnie z ustawą powstaje obowiązek podatkowy, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia, w którym ją otrzymano.

Zgodnie z § 10 ust. 3 rozporządzenia, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1, nie obejmują całej należności, podatnik po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę w terminie, o którym mowa w § 9 ust. 1, z tym że sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W praktyce w obrocie gospodarczym zdarzają się sytuacje, w których należy skorygować uprzednio wystawiony i wprowadzony do obrotu prawnego dokument.

Na mocy § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca - stosownie do § 13 ust. 2 rozporządzenia - powinna zawierać:

Stosownie do § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" (§ 13 ust. 8 ww. rozporządzenia).

Natomiast w myśl § 14 ust. 1 cyt. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia sie również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług czy też otrzymania zaliczki, co oznacza, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego.

Jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia, mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że dokument ten zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność w branży deweloperskiej. Strona zajmuje się obrotem nieruchomościami oraz realizacją inwestycji związanych z budową oraz eksploatowaniem budynków mieszkalnych i usługowych. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca rozpoczął realizację inwestycji polegającej na budowie budynku zawierającego lokale mieszkalne i niemieszkalne na gruncie, którego był użytkownikiem wieczystym. W ramach realizacji inwestycji Wnioskodawca zawarł szereg umów przedwstępnych z Kupującymi, tj. osobami zainteresowanymi nabyciem lokali. Zgodnie z zawartymi umowami przedwstępnymi Kupujący wpłacili na rzecz Wnioskodawcy zaliczki na poczet ostatecznej ceny sprzedaży lokali. Otrzymanie zaliczek spowodowało u Wnioskodawcy powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług - konsekwentnie, zaliczki te udokumentowane zostały fakturami VAT wystawionymi przez Wnioskodawcę na Kupujących.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca zbył rozpoczętą inwestycję (tekst jedn.: prawo użytkowania nieruchomości wraz ze znajdującym się na niej budynkiem) na rzecz spółki MK8 Triforium 3 Sp. z o.o. S.K.A. Nabywca w ramach tej umowy przejął wszelkie prawa i obowiązki związane z inwestycją, w tym prawa i obowiązki wynikające z zawartych przez Wnioskodawcę umów przedwstępnych. W dniu 30 kwietnia 2013 r. zawarte zostały również trójstronne porozumienia o rozliczeniach - między Wnioskodawcą, Nabywcą i Kupującymi, dotyczące sposobu rozliczenia zaliczek wpłaconych przez Kupujących na rzecz Wnioskodawcy. Zgodnie z porozumieniami: Nabywca zobowiązał się zaliczyć zaliczki uiszczone przez Kupujących jeszcze na rzecz Wnioskodawcy na poczet ceny sprzedaży, Wnioskodawca zobowiązał się przekazać zaliczki Nabywcy, a Kupujący wyrazili zgodę na takie przekazania.

W związku ze zbyciem inwestycji oraz podpisaniem trójstronnych porozumień w dniu 30 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca wystawił korekty faktur na Kupujących w ten sposób, że "wyzerował" wystawione wcześniej faktury zaliczkowe. Natomiast w tym samym dniu Nabywca wystawił faktury zaliczkowe na Kupujących. Kwoty zaliczek zostały faktycznie przekazane Nabywcy przez Wnioskodawcę w dniu 8 czerwca 2013 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą faktu czy prawidłowe było wystawienie przez Stronę na rzecz Kupujących faktur korygujących pierwotne faktury zaliczkowe.

W niniejszej sprawie bezsporne jest, że w dniu otrzymania przez Wnioskodawcę zaliczek od osób zainteresowanych nabyciem lokali, istniał związek pomiędzy ich otrzymaniem, a czynnością podlegającą opodatkowaniu, która miała zostać dokonana w przyszłości, tj. zbyciem lokalu mieszkalnego lub niemieszkalnego. Otrzymanie zaliczki związane było z przyszła dostawą towaru, zatem brak jest podstaw do stwierdzenia, ze faktura dokumentująca zaliczkę została wystawiona w wyniku błędu lub pomyłki. Z kolei zbycie przez Stronę rozpoczętej inwestycji na rzecz Nabywcy, a zatem przeniesienie m.in. praw i obowiązków wynikających z zawartych przez Wnioskodawcę z Kupującymi umów przedwstępnych sprzedaży lokali, oznacza, iż w konsekwencji nie dojdzie ostatecznie do transakcji sprzedaży lokali przez Wnioskodawcę na rzecz Kupujących. Jak wynika z wniosku Wnioskodawca, Nabywca i Kupujący zawarli trójstronne porozumienia o rozliczeniach, zgodnie z którymi Nabywca zobowiązał się zaliczyć zaliczki uiszczone przez Kupujących jeszcze na rzecz Wnioskodawcy na poczet ceny sprzedaży lokali, Wnioskodawca zobowiązał się przekazać zaliczki Nabywcy, a Kupujący wyrazili zgodę na takie przekazanie. Stronami transakcji dostawy lokali będą zatem Nabywca i Kupujący. Wobec tego zdarzenia te należy traktować, jako wywołujące określone skutki podatkowe na gruncie podatku od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego otrzymana zaliczka staje się z dniem zbycia rozpoczętej inwestycji przez Stronę na rzecz Nabywcy kwotą nienależną, która co do zasady powinna być zwrócona Kupującemu.

Z powołanych przepisów wynika, iż zwrot zaliczki należy udokumentować fakturą korygującą, przy czym należy zaznaczyć, iż forma jej zwrotu nie jest uregulowana przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, tym samym ustawodawca pozostawił to w gestii zainteresowanych stron. Należy wiec przyjąć, iż dopuszczalna jest taka sytuacja, że zwrot zaliczki następuje poprzez jej "przeksięgowanie" zgodnie z dyspozycją podmiotu, który ją wpłacił (w niniejszej sprawie Kupujący) na rzecz podmiotu będącego nowym właścicielem nieruchomości zawierającej lokale mieszkalne i niemieszkalne (w niniejszej sprawie Nabywca). W oparciu o transakcję zbycia prawa użytkowania nieruchomości wraz ze znajdującym się na niej budynkiem, Nabywca inwestycji wstąpi w miejsce poprzednika (Wnioskodawcy) we wszystkie jego prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej sprzedaży lokali. Ponieważ w wyniku dokonanego przeniesienia przez Stronę na rzecz Nabywcy wszelkich praw i obowiązków związanych z rozpoczętą inwestycją, pomiędzy Wnioskodawcą a Kupującymi nie dojdzie ostatecznie do żadnych transakcji podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a faktury wystawione przez Stronę w związku z wpłatą zaliczek przez Kupujących, pozostają z tą chwilą bez związku z dostawą towarów - podmiot, który przyjął zaliczki zbył swoje prawa i obowiązki na nowego właściciela inwestycji, tj. Nabywcę. W konsekwencji w momencie wygaśnięcia postanowień umowy zawartej przez Wnioskodawcę z Kupującymi, tj. po dniu 29 kwietnia 2013 r. (data sprzedaży rozpoczętej inwestycji na rzecz Nabywcy), Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktur korygujących do wcześniej wystawionych faktur na otrzymane zaliczki od Kupujących. W przedmiotowej sprawie uznać bowiem należy, że umowa przedwstępna zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kupującymi została rozwiązana, jak również mimo braku fizycznego zwrotu zaliczki, doszło do jej "rozwiązania" i wpłacona pierwotnie kwota zaliczki stanie sie należną Kupującemu, natomiast środki pieniężne, które powinny zostać zwrócone Kupującemu staną się, zgodnie z trójstronnym porozumieniem, przedmiotem wzajemnego rozliczenia pomiędzy Nabywcą a Kupującym.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na to, że podatek od towarów i usług nie powinien obciążać podmiotów, które nie są ostatecznymi odbiorcami towarów bądź usług, a jak wskazano powyżej zawarcie przedmiotowych trójstronnych porozumień przesądzi o tym, że to nie Wnioskodawca, lecz Nabywca ("nowy zbywca lokali") będzie stroną transakcji z Kupującymi.

Ponadto po zbyciu rozpoczętej inwestycji przez Stronę na rzecz Nabywcy, po wystawieniu faktur korygujących na rzecz Kupujących przez Wnioskodawcę, Nabywca - w ramach realizacji przedstawionego sposobu rozliczenia zaliczki - zobowiązany będzie także do wystawienia faktur zaliczkowych na rzecz Kupujących, a wiec podmiotów, którzy zostaną nabywcami lokali i na rzecz których nastąpią transakcje opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Reasumując stwierdzić należy, że w związku ze sprzedażą inwestycji i zawarciem trójstronnych porozumień o przekazaniu zaliczek na rzecz Nabywcy, Wnioskodawca, mimo braku "fizycznego" zwrotu zaliczek Kupującym, zobowiązany jest do wystawienia faktur korygujących do wcześniej wystawionych faktur na otrzymane zaliczki od Kupujących.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.