IPPP2/443-745/13-5/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* sposobu wystawiania faktur przez oddział Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe;

* posiadania przez oddział statusu podatnika - jest prawidłowe.

W dniu 23 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług oraz zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie sposobu rozliczenia podatku naliczonego, posiadania przez oddział odrębnego numeru identyfikacji podatkowej, sposobu wystawiania faktur przez oddział oraz posiadania przez oddział statusu podatnika i płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nosi się z zamiarem wydzierżawienia (lub użytkowania w inny sposób, np. w formie użyczenia) nieruchomości znajdującej się w innym mieście w innym województwie na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym faktem ma zamiar wyodrębnić działalność (stricte statutową i gospodarczą), którą będzie prowadził w tamtym miejscu, w formie oddziału (zakładu, filii). W tym celu zarząd fundacji ma zamiar podjąć uchwałę, mocą której:

* określi miejsce położenia oddziału;

* ustanowi kierownika oddziału;

* określi, że zakład (oddział) będzie prowadził wyodrębnioną rachunkowość i sporządzał bilans (będzie zakładem samobilansującym).

Oddział zostanie zgłoszony do Krajowego Rejestru Sądowego; do zgłoszenia zostanie dodany formularz aktualizacyjny NIP-2 wraz załącznikiem NIP-2/A i formularz zgłaszający jednostkę lokalną do REGON. Oddział, jako wewnętrznie wyodrębniona jednostka, nie będzie miał własnego Numeru Identyfikacji Podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób oddział powinien wystawiać faktury.

2. Czy oddział powinien być podatnikiem jakichkolwiek podatków.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy faktury należy wystawiać w taki sam sposób, w jaki wystawia je zakład główny (sama fundacja), z tym jednak zastrzeżeniem, że nazwą wystawcy będzie firma oddziału. Jak stanowi § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zmian.), faktura zawiera imię i nazwisko lub nazwę podatnika. Przepis ten jest błędnie sformułowany, gdyż przedsiębiorca nie działa pod nazwą, a pod firmą (por. art. 43 z indeksem 2 Kodeksu cywilnego). W związku z tym faktem należy uznać, że faktura powinna zawierać firmę przedsiębiorcy. Zgodnie zaś z art. 43 z indeksem 6 Kodeksu cywilnego, oddział osoby prawnej posiada własną firmę. W związku z tym należy stwierdzić, że właśnie firma oddziału będzie umieszczana na fakturach. Jest to też zgodne z wykładnią systemową, celowościową i funkcjonalną, bowiem takie oznaczenie pozwoli odróżnić faktury, które powinny być zaksięgowane w księgach rachunkowych oddziału od tych, które powinny być zaksięgowane dla zakładu głównego.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy oddział nie będzie ani podatnikiem, ani płatnikiem żadnych podatków, bowiem nie jest osobną jednostką gospodarczą, ale jedynie wyodrębnioną finansowo i organizacyjnie częścią tej jednostki (fundacji). Stąd oddział nie ma żadnej podmiotowości podatkowej - ma ją zakład główny, czyli fundacja. Oddział nie będzie też płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń - w myśl art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350 z późn. zmian.), zaliczki pobiera się "od osób, które uzyskują od tych zakładów (pracy) przychody ze stosunku służbowego". Ponieważ oddział nie ma żadnej podmiotowości prawnej, nie może być stroną stosunku pracy, wypłacać wynagrodzeń (może być ono wypłacane jedynie za pomocą środków i osób związanych z oddziałem np. przez odpowiednie pełnomocnictwo, jednak nie zmieni to faktu, że pracodawcą będzie jednostka macierzysta, a nie oddział) i być płatnikiem ww. zaliczek. Nie będzie też płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie sposobu wystawiania faktur przez oddział Wnioskodawcy;

* prawidłowe - w zakresie posiadania przez oddział statusu podatnika.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem".

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku (...).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż podmiot, który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT. Faktura dokumentująca sprzedaż lub zakup powinna przede wszystkim zawierać dane określone w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT tj. dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy. Natomiast w myśl cytowanego powyżej § 5 ust. 1 rozporządzenia, który precyzyjniej określa treść faktury, winna ona zawierać m.in. nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy.

Według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1314 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o NIP", osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto: w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej - art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o NIP.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na uregulowania prawne zawarte w przepisach ustawy o NIP dotyczące posiadania i posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej NIP. Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że każdy podmiot posiadający status podatnika lub płatnika podatków lub płatnika składek ubezpieczeniowych i zdrowotnych jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Przy czym dokonujący zgłoszenia identyfikacyjnego otrzymuje wyłącznie jeden NIP. Podkreślić również należy, iż numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Należy także wskazać, że numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi). Zgodnie bowiem z zapisem art. 11 ustawy o NIP podatnik jest zobowiązany do podawania numeru identyfikacji podatkowej na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne. Inaczej rzecz ujmując identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nosi się z zamiarem wydzierżawienia (lub użytkowania w inny sposób, np. w formie użyczenia) nieruchomości znajdującej się w innym mieście w innym województwie. W związku z tym faktem ma zamiar wyodrębnić działalność (stricte statutową i gospodarczą), którą będzie prowadził w tamtym miejscu, w formie oddziału (zakładu, filii). W tym celu zarząd fundacji ma zamiar podjąć uchwałę, mocą której: określi miejsce położenia oddziału; ustanowi kierownika oddziału; określi, że zakład (oddział) będzie prowadził wyodrębnioną rachunkowość i sporządzał bilans (będzie zakładem samobilansującym). Oddział zostanie zgłoszony do Krajowego Rejestru Sądowego; do zgłoszenia zostanie dodany formularz aktualizacyjny NIP-2 wraz załącznikiem NIP-2/A i formularz zgłaszający jednostkę lokalną do REGON. Oddział, jako wewnętrznie wyodrębniona jednostka, nie będzie miał własnego Numeru Identyfikacji Podatkowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu wystawiania faktur przez oddział Wnioskodawcy.

W oparciu o przytoczone przepisy ustawy o VAT i ustawy o NIP oraz przedstawiony opis sprawy należy uznać, iż podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest Wnioskodawca (jednostka macierzysta). Tym samym, Zainteresowany jest obowiązany do podawania swojej nazwy wraz z numerem identyfikacji podatkowej oraz adresem na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych.

Biorąc więc pod uwagę powołane na wstępie przepisy art. 106 ustawy o VAT oraz § 5 rozporządzenia, a także mając na względzie, iż numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu oraz jego adresu, który występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej, należy stwierdzić, iż na fakturach VAT dokumentujących zbycie lub nabycie towarów i usług przez oddział winien być wskazany Wnioskodawca z nazwą dla niego właściwą oraz jego numer NIP, a nie jedynie oddział ze swoją nazwą (firmą). Ponadto tut. Organ podatkowy wskazuje, że brak jest przeszkód prawnych, aby na fakturze dokumentującej sprzedaż lub nabycie przez oddział określonych towarów i usług dodatkowo umieszczać dane identyfikujące oddział (ze wskazaniem jego nazwy oraz adresu).

W konsekwencji stanowisko Zainteresowanego w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za nieprawidłowe, bowiem wskazanie na fakturze jedynie nazwy (firmy) oddziału Wnioskodawcy nie będzie spełniać wymogów określonych przepisami prawa podatkowego.

Ad. 2

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w oparciu o art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 160 ust. 3 ustawy o VAT osoba prawna, której zakłady (oddziały) rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem 1 maja 2004 r. we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki swojego zakładu (oddziału), który przestał być wyodrębnionym podatnikiem - w zakresie, w jakim dotyczą podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nosi się z zamiarem wydzierżawienia (lub użytkowania w inny sposób, np. w formie użyczenia) nieruchomości znajdującej się w innym mieście w innym województwie. W związku z tym faktem ma zamiar wyodrębnić działalność (stricte statutową i gospodarczą), którą będzie prowadził w tamtym miejscu, w formie oddziału (zakładu, filii).

Biorąc pod uwagę opis przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że w przypadku, gdy Fundacja jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, utworzy oddział, za pośrednictwem którego będzie prowadziła działalność na terytorium innego województwa, nie dojdzie w tym zakresie do powstania nowego podatnika podatku od towarów i usług. Zmieni się jedynie zakres wykonywanych czynności i struktura organizacyjna Wnioskodawcy. Oddział samodzielnie nie będzie prowadził działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nie ma zatem podstaw do odrębnej rejestracji dla podatku od towarów i usług. Sytuacja taka powoduje jedynie konieczność aktualizacji zgłoszeń identyfikacyjnych (NIP) oraz rejestracyjnych (VAT-R) w oparciu o nadany Zainteresowanemu numer identyfikacji podatkowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie nieposiadania przez oddział statusu podatnika podatku VAT należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie przedstawionego stanu faktycznego dotyczącego podatku od towarów i usług w kwestii sposobu rozliczenia podatku naliczonego, zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie posiadania przez oddział odrębnego numeru identyfikacji podatkowej oraz posiadania przez oddział statusu płatnika, a także kwestii dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych i fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.