IPPP2/443-738/13-2/MM - Możliwość przyznania odrębnych numerów identyfikacji podatkowej utworzonym szkołom niepublicznym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie uzyskania odrębnych numerów identyfikacji podatkowej dla utworzonych szkół niepublicznych - jest prawidłowe.

W dniu 22 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie uzyskania odrębnych numerów identyfikacji podatkowej dla utworzonych szkół niepublicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest organem prowadzącym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (dalej "ustawa o systemie oświaty") dla szkół niepublicznych zarejestrowanych na zasadach szkoły publicznej w rozumieniu przepisów powołanej ustawy. Ww. szkoły Wnioskodawcy są szkołami niepublicznymi posiadającymi uprawnienia szkół publicznych, tj. są szkołami niepublicznymi z uprawnieniami publicznymi, objętymi systemem oświaty i zakwalifikowanymi do podmiotów wskazanych w art. 2 pkt 2 lit. c ustawy o systemie oświaty.

Wnioskodawca jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą uzyskał numer identyfikacji podatkowej (NIP).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy szkoły niepubliczne zarejestrowane na zasadach szkoły publicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (dalej "ustawa o systemie oświaty"), dla których organem prowadzącym jest osoba prawna (spółka z o.o.) prowadzącą działalność gospodarczą posiadająca numer identyfikacji podatkowej (NIP) mogą uzyskać odrębne numery identyfikacji podatkowej (NIP), czy też w dokumentach rozliczeniowych (fakturach VAT, rachunkach) dokumentujących zakup towarów i usług związanych z funkcjonowaniem ww. szkół należy posługiwać się numerem identyfikacji podatkowej (NIP) przyznanym spółce z o.o. prowadzącej działalność gospodarczą będącej organem prowadzącym te szkoły w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy szkoły niepubliczne zarejestrowane na zasadach szkoły publicznej w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty, dla których organem prowadzącym jest Wnioskodawca (posiadająca numer identyfikacji podatkowej (NIP) nie mogą uzyskać odrębnych numerów identyfikacji podatkowej (NIP) i konsekwentnie w dokumentach rozliczeniowych (fakturach VAT, rachunkach) dokumentujących zakup towarów i usług związanych z funkcjonowaniem ww. szkół należy posługiwać się numerem identyfikacji podatkowej (NIP) przyznanym Wnioskodawcy.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1314), dalej "Ustawa NIP", określa między innymi zasady ewidencji podatników, płatników, płatników składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 Ustawy NIP osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Odpowiednio do art. 2 ust. 2 powołanej ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Z analizy wyżej powołanego art. 2 ust. 1 Ustawy NIP wynika, że obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków bądź płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Mocą art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawa lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Pojęcie "osoby prawnej" zostało zdefiniowane w art. 33 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Osobowość prawną uzyskuje się z chwilą wpisu do właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej (art. 37 § 1 k.c.).

Prawo cywilne nie zawiera natomiast definicji pojęcia "jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej". Art. 33 (1) § 1 k.c. stanowi jedynie, że do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych. W doktrynie przyjmuje się, że jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej są podmioty, którym przepisy prawa w ograniczonym zakresie przyznają zdolność prawną, głównie zdolność sądową (podmiot może pozywać i być pozywany) oraz zdolność do nabywania prawi zaciągania zobowiązań. Ponadto jednostka organizacyjna posiada pewną, choćby minimalną strukturę organizacyjną. Do takich jednostek zalicza się: działające w Polsce przedstawicielstwa zagranicznych osób prawnych, zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, wspólnoty mieszkaniowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną i niepubliczną. W myśl art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek. W ust. 2 powyższego artykułu, w punktach 1-6 ustawodawca wskazał jakie co najmniej elementy winny być uwzględnione w zgłoszeniu do ewidencji, o której mowa w ust. 1 art. 82 ustawy. Zgłoszenie powinno zawierać między innymi oznaczenie osoby zamierzającej prowadzić szkołę, jej miejsce zamieszkania lub siedziby określenie typu i rodzaju prowadzonej szkoły oraz datę jej funkcjonowania; wskazanie miejsca prowadzenia szkoły, status szkoły, dane dotyczące pracowników i dyrektora przewidzianych do zatrudnienia w szkole.

W świetle powołanych przepisów należy uznać, że szkoły niepubliczne, dla których Wnioskodawca jest organem prowadzącym w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty stanowią jedynie jednostki organizacyjne w strukturze działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jako osobę prawną. Szkoły nie występują w charakterze płatnika podatków na podstawie odrębnych przepisów, a także nie występują w charakterze płatnika składek społecznych, jak również brak jest przepisów przyznających szkołom niepublicznym, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. c ustawy o systemie oświaty zdolność prawną.

Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to tym samym, że szkoły niepubliczne dla których Wnioskodawca jest organem prowadzącym nie mogą - w świetle obowiązujących przepisów Ustawy NIP - uzyskać odrębnych numerów identyfikacji podatkowej (NIP).

Nie występują bowiem jako odrębny od Wnioskodawcy podatnik, płatnik podatków bądź płatnik składek ubezpieczeniowych.

Konsekwentnie w dokumentach rozliczeniowych (fakturach VAT, rachunkach) dokumentujących zakup towarów i usług związanych z funkcjonowaniem ww. szkół należy posługiwać się numerem identyfikacji podatkowej (NIP) przyznanym Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 18 kwietnia 2012 r. (znak: IPPP2/443-29/12-4/IZ) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.