IPPP2/443-733/11-4/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 14 czerwca 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 czerwca 2011 r. znak IPPP2/443-733/11-2/MM o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 21 czerwca 2011 r. znak IPPP2/443-733/11-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2007 r. Wnioskodawca kupił działkę rolną o powierzchni 2,1 ha. Została ona nabyta jako majątek osobisty i sfinansowana kredytem bankowym. Działka jest sklasyfikowana po połowie jako działka rolna i leśna. Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, znajduje się ona na terenie przeznaczonym pod zabudowę jednorodzinną. Podlega opodatkowaniu podatkiem rolnym.

Na zakup przedmiotowej działki Wnioskodawca zaciągnął kredyt bankowy. Wnioskodawca miał nadzieję, że będzie w stanie wybudować tam dom i zagospodarować ten teren, jednak teraz widzi, że nie będzie to możliwe. Kredyt zaciągnął w walucie obcej (CHF) kiedy jej wartość wahała się w granicach 2 złotych, teraz cena kształtuje się na poziomie 3 złotych i niewiadomo czy to koniec wzrostów. Wnioskodawca obawia się, że wartość jego kredytu może wzrosnąć tak bardzo, że nie będzie w stanie go spłacać, zwłaszcza że do ewentualnej budowy domu również potrzebowałby wsparcia finansowego banku. Wtedy rata kredytu byłaby jeszcze większa.

Obciążenia finansowe Wnioskodawcy także znacznie wzrosły w ostatnim czasie, gdyż urodziły mu się dzieci, dlatego ze względów finansowych budowa domu stała się rzeczą niemożliwą.

Sytuacja rodzinna Wnioskodawcy spowodowała konieczność zmiany jego małego mieszkania na większe, a w konsekwencji konieczność sprzedaży przedmiotowej działki w celu pozyskania środków na zamierzoną inwestycję. Wnioskodawca chce przeznaczyć pozyskane ze sprzedaży środki finansowe na zakup większego mieszkania oraz jego remont, adaptację do własnych potrzeb.

Przesunięcie przedmiotu kredytu z działki na większe mieszkanie zostało uzgodnione i zaakceptowane przez bank. W związku z powyższym, Wnioskodawca rozpoczął czynności zmierzające do znalezienia nabywcy, niestety bez żadnych efektów.

Poczynione rozpoznanie rynku nieruchomości pozwala Wnioskodawcy przypuszczać, że podział tej działki, na mniejsze, może pomóc w sprzedaży. Łatwiej jest kupującemu zgromadzić środki na mniejszą działkę, bo będzie ona relatywnie tańsza, zwłaszcza, że banki wprowadzają kolejne obostrzenia na rynku kredytów hipotecznych.

Wnioskodawca zamierza więc dokonać podziału geodezyjnego przedmiotowej działki rolnej na mniejsze działki o powierzchni od 1000 do 1500 metrów kwadratowych, ewentualnie utworzyć drogę dojazdową, chociaż ta właściwie powstanie samoistnie, gdyż do każdej nowopowstałej działki dojazd być musi.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działka nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, co następuje:

Wnioskodawca:

* nigdy nie posiadał statusu rolnika ryczałtowego;

* nigdy nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości do działalności rolniczej;

* nigdy przedmiotowa nieruchomość nie była udostępniana przez niego ani odpłatnie, ani nieodpłatnie;

* nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów;

* nie posiada żadnych innych gruntów, które mógłby w przyszłości sprzedać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód ze sprzedaży działek powstałych z jednej podzielonej, z przeznaczeniem otrzymanych środków na własne potrzeby mieszkaniowe (zakup i remont mieszkania) spowoduje konieczność zapłaty podatku od towarów i usług VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą.

Działalność gospodarcza wg ust. 2 tego artykułu, to wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, obejmuje ona czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Wprawdzie powyższy art. wymienia też czynności wykonane jednorazowo, ale w okolicznościach, które wskazują na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Artykuł 5 ust. 1 ww. ustawy wskazuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i wymienia m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a wg definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ww. ustawy, grunt mieści się w szeroko rozumianym pojęciu towaru. Jednak tym przypadku czynność sprzedaży nie jest dokonana przez osobę, która spełnia definicję podatnika podatku od towarów i usług.

Sprzedaż działki lub nawet wielu działek powstałych z jednej nie wskazuje na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, gdyż zostaną one sprzedane jeden raz i nie będzie tutaj mowy o obrocie nieruchomościami, ale o czynności polegającej na zbyciu majątku osobistego.

Czynność taka nie ma charakteru działalności gospodarczej, gdyż nieruchomość nie została nabyta w celach zarobkowych, ale jako realizacja osobistych planów. Wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została ona wykonana w ramach działalności gospodarczej. Dokonanie jednorazowej transakcji nie sprawia, że Wnioskodawca prowadzi profesjonalny obrót gospodarczy, czy też staje się automatycznie handlowcem, gdyż handlowiec, to specjalista w dziedzinie handlu, pracownik przedsiębiorstwa handlowego. Poprzez jedną czynność Wnioskodawca nie staje się specjalistą w dziedzinie handlu, bo gdybym nim był, to może nie byłoby konieczności dzielenia tej działki, ale bez trudu zostałaby sprzedana w całości. Wnioskodawca nie działa w sposób zorganizowany i ciągły w pewnym okresie czasu, w sposób częstotliwy. Wnioskodawca nie spełnia też definicji bycia ani producentem, ani usługodawcą.

Z powyższego wynika, że chociaż sama czynność sprzedaży gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to Wnioskodawca jako osoba dokonująca czynności zbycia nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie spełnia definicji podatnika zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy.

Stanowisko takie podzieliło też wiele sądów, które wypowiadały się w podobnych sprawach, m.in.:

* WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA/WR 1688/06 POP 2007/2/34;

* WSA we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1254/05;

* WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3711/06;

* WSA we Wrocławiu z dnia 18 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 920/09;

* NSA z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07;

Ponadto regulacje zawarte w VI Dyrektywie VAT wskazują, że sprzedaż majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu VAT. Potwierdza to wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 4 października 1994 r. sygn. akt C-291/92. W orzeczeniu tym ETS stanął na stanowisku, że jeżeli podatnik sprzedaje majątek osobisty, to nie występuje on jako podatnik. Transakcja taka nie podlega zatem opodatkowaniu VAT.

ETS wyraził dodatkowo "że nawet podmiot będący podatnikiem VAT, występujący w danej transakcji w charakterze prywatnym " nie działa w tym zakresie jako podatnik. Dlatego też transakcja o charakterze prywatnym, mimo iż jest dokonywaną przez podatnika, nie stanowi przedmiotu opodatkowania VAT. W związku z powyższym uznać należy, że osoba dokonująca sprzedaży poza prowadzoną działalnością gospodarczą nie dokonuje czynności opodatkowanych. Poparciem stanowiska Wnioskodawcy mogą być również Interpretacje Indywidualne, m.in.: Interpretacja Indywidualna, sygnatura: IPPP3/443-714/09-3/KG oraz Interpretacja Indywidualna, sygnatura: ILPP1/443-379/09-2/AK, Interpretacja Indywidualna, sygnatura: IPPP3/443-57/10-5/LK, w których rozpatrywano podobne sytuacje.

Wprawdzie w przytoczonych interpretacjach chodziło o działki nabyte w drodze spadku, ale przecież sposób nabycia nie ma związku z celowością działania. To, że działkę ową Wnioskodawca musiał nabyć sam, nie zmienia faktu, że zakupił ją w celach osobistych, a nie z zamiarem handlu. W takim też celu Wnioskodawca zamierza ją sprzedać, gdyż całość przychodu ze sprzedaży podzielonej działki zamierza przeznaczyć na osobiste potrzeby mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją podmiotu wykonującego określoną czynność, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów (w tym przypadku działek) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT, jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ponadto, niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabył działkę rolną o powierzchni 2,1 ha jako majątek osobisty, która została sfinansowana kredytem bankowym. Przedmiotowa działka jest sklasyfikowana po połowie jako rolna i leśna. Wnioskodawca dokonując zakupu działki miał zamiar wybudować na niej dom w związku z czym zaciągnął na jej zakup kredyt w walucie obcej (CHF). Jednak obecnie Wnioskodawca obawia się, iż w obliczu rosnącego kursu obcej waluty (CHF) nie będzie w stanie spłacać powyższego kredytu, zwłaszcza, że do ewentualnej budowy domu potrzebowałby również wsparcia finansowego.

Sytuacja rodzinna Podatnika (m.in. narodziny dzieci) spowodowały konieczność zmiany jego małego mieszkania na większe, a w konsekwencji sprzedaży przedmiotowej działki w celu pozyskania środków na zamierzoną inwestycję. Wnioskodawca chce przeznaczyć pozyskane ze sprzedaży środki finansowe na zakup większego mieszkania oraz jego remont, adaptację do własnych potrzeb. W związku z powyższą sytuacją Wnioskodawca chciałby dokonać podziału przedmiotowej działki na mniejsze działki o powierzchni 1000-1500 metrów kwadratowych i je sprzedać (łatwiej kupującemu jest zgromadzić środki na mniejsza działkę, bo będzie relatywnie tańsza).

Zainteresowany wskazał także, że nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto, Zainteresowany podkreślił, iż nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej (w tym rolniczej) oraz nie była udostępniana osobom trzecim zarówno odpłatnie jak i nieodpłatnie. Zakup nieruchomości podyktowany był chęcią zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych. Wnioskodawca wskazał również, iż nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów, jak również nie posiada innych gruntów, które mógłby w przyszłości sprzedać.

Jednakże okoliczności faktyczne sprawy wskazują, iż dokonując transakcji sprzedaży posiadanej nieruchomości Wnioskodawca nie będzie dokonywał czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w stosunku do tej nieruchomości. Bowiem nabycie dużego obszaru gruntu (ponad 2 ha), brak uzbrojenia nieruchomości np. w media, brak rozpoczęcia budowy budynków mieszkalnych, a także fakt podziału nieruchomości na kilkanaście mniejszych działek jednoznacznie świadczą o tym, iż Wnioskodawca nabył nieruchomość w celu właściwego ulokowania środków finansowych z zamiarem późniejszej sprzedaży z zyskiem. Żadne okoliczności faktyczne sprawy nie wskazują, iż Wnioskodawca nabył tą nieruchomość w celach prywatnych. Fakt zaciągnięcia sporej kwoty kredytu bankowego nie ma, jeżeli chodzi o skutki podatkowe, żadnego znaczenia. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy przedmiotowej nieruchomości nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Okoliczności sprawy wskazują wyraźnie na handlowy charakter dokonanych transakcji. Zakup dużego gruntu, jego planowany podział, oraz planowana sprzedaż w stosunkowo krótkim okresie czasu od zakupu przedmiotowego gruntu, wskazują na zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy z wyraźną intencją osiągnięcia korzystnego wyniku finansowego tych działań, w przeciwnym bowiem razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.

Działania Wnioskodawcy mają handlowy charakter, co wypełnia dyspozycję przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definiującego działalność gospodarczą. Tym samym dokonując sprzedaży działek będzie z tego tytułu podatnikiem VAT. W przedmiotowej sprawie mamy więc do czynienia z dostawą towarów dokonaną przez podatnika podatku VAT. Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT określono, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego przepisu wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Jak wskazał Zainteresowany, zamierza on dokonać podziału zakupionej nieruchomości o powierzchni 2,1 ha na mniejsze działki o powierzchni 1000-1500 m ^2, a następnie je sprzedać. Przedmiotowa nieruchomość zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudowę jednorodzinną.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności stwierdzić należy, iż dokonując transakcji sprzedaży wydzielonych działek, które zostały wydzielone z nabytego gruntu Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej. Tym samym, dostawa przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż przedmiotowa nieruchomość zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudowę jednorodzinną, zatem przyszła dostawa wydzielonych działek nie będzie mogła również skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistnienia zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.