IPPP2/443-692/14-8/MM - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa oraz kosztów utrzymania samochodów

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 listopada 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-692/14-8/MM Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa oraz kosztów utrzymania samochodów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 15 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.), uzupełnionym: w dniu 17 września 2014 r. (data wpływu 19 września 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 5 września 2014 r. nr IPPP2/443-692/14-2/MM, w dniu 13 października 2014 r. (data wpływu 15 października 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 29 września 2014 r. nr IPPP2/443-692/14-4/MM oraz w dniu 30 października 2014 r. (data wpływu 4 listopada 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 20 października 2014 r. nr IPPP2/443-692/14-6/MM o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa oraz kosztów utrzymania samochodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa oraz kosztów utrzymania samochodów. Wskazany wniosek zawierał braki formalne oraz braki w przedstawionym stanie faktycznym. W związku z tym tut. Organ podatkowy pismem z 5 września 2014 r. znak IPPP2/443-692/14-2/MM, pismem z 29 września 2014 r. znak IPPP2/443-692/14-4/MM oraz pismem z 20 października 2014 r. znak IPPP2/443-692/14-6/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zakład Remontowo - Budowlany Spółka Jawna wykorzystuje samochody ciężarowe:

1. Fiat DUCATO rok produkcji 2004 data nabycia 16 lipca 2004 r.

2. Fiat DUCATO rok produkcji 2005 data nabycia 23 sierpnia 2005 r.

3. Fiat DUCATO rok produkcji 2014 data nabycia 28 kwietnia 2014 r.

Samochody te posiadają trzy miejsca siedzące, a część towarowa odgrodzona jest fabrycznie. Dopuszczalna ładowność oraz liczba miejsc określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

W związku z wprowadzeniem od 1 kwietnia 2014 r. nowych zasad rozliczeń VAT od samochodów z tytułu ich użytkowania wyłącznie do działalności i różną interpretacją ustawy o VAT rodzi się pytanie czy ww. samochody spełniają warunki art. 86a ustawy o VAT i tym samym służy prawo do odliczenia w 100% podatku naliczonego VAT od zakupu paliwa, części samochodowych jak też napraw i przeglądów samochodowych.

Wnioskodawca nadmienia, że została przekazana informacja (VAT-26) do Urzędu Skarbowego wraz z aktualnymi badaniami technicznymi i ww. pojazdy wykorzystywane są tylko i wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, co następuje:

1. Przedmiotem działalności Zakładu Remontowo-Budowlanego Spółki Jawnej są usługi budowlane (PKD - 4120.Z. Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych).

2. Samochody opisane we wniosku są samochodami ciężarowymi o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony posiadające aktualne zaświadczenia o przeprowadzonych badaniach technicznych.

3. Samochody ciężarowe (Fiat DUCATO) posiadają jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków.

4. Samochody Fiat DUCATO posiadają dodatkowe badania techniczne przeprowadzone przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów potwierdzone zaświadczeniem o przeprowadzonych badaniach technicznych.

5. Samochody Fiat DUCATO posiadają adnotację o spełnieniu ww. wymagań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Zakład Remontowo - Budowalny Spółka Jawna będący czynnym podatnikiem podatku VAT ma prawo do odliczenia w 100% podatku naliczonego VAT od zakupionego paliwa oraz kosztów utrzymania samochodów marki Fiat Ducato zarejestrowanych jako samochody ciężarowe posiadające aktualne badania techniczne.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 86a samochody spełniają warunki do odliczenia podatku VAT od faktur z zakupu paliwa oraz pozostałych kosztów dotyczących utrzymania samochodów. Dopuszczalna ładowność tych pojazdów oraz liczba miejsc określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy zgodnie z homologacją nie są samochodami osobowymi posiadają zaświadczenie VAT-1, w takiej sytuacji Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy o VAT do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

Stosownie do art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, wskazano, że dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy nowelizującej, jeżeli przed terminem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy pojazd, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest przedmiotem dostawy, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania dostawy.

Stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy nowelizującej, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r., paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług budowlanych związaną ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Spółka w swojej działalności wykorzystuje trzy samochody ciężarowe o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Samochody te posiadają jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą. Spełnienie takich wymagań konstrukcyjnych określone jest dodatkowymi badaniami technicznymi przeprowadzonymi przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów potwierdzone zaświadczeniem o przeprowadzonych badaniach technicznych. Samochody opisane we wniosku posiadają w dowodzie rejestracyjnym adnotację o spełnieniu tych wymagań konstrukcyjnych.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do pełnego (100%) odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa i kosztów utrzymania takich samochodów.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT. Z treści ww. przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzania regulaminów, zasad używania tych pojazdów. Posiadanie takiej dokumentacji nie determinuje pełnego prawa do odliczenia, a elementem decydującym jest rodzaj pojazdu określony w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Zgodnie z powołanym art. 9 ust. 3 ustawy nowelizującej, zaświadczenia wydane przed 1 kwietnia 2014 r. dla pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van, zachowują swoją ważność dla potrzeb stosowania nowych przepisów, o ile w pojazdach tych nie zostały wprowadzone zmiany skutkujące niespełnieniem warunków technicznych uprawniających do pełnego odliczenia podatku VAT.

Z uwagi na opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada pełne prawo do odliczenia w wysokości 100% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących koszty utrzymania samochodów będących przedmiotem wniosku, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 i art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

Ponadto, w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do napędu wskazanych we wniosku pojazdów wykorzystywanych wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej, art. 12 ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa do samochodów wskazanych we wniosku (tekst jedn.: innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van). W świetle art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, samochody te (takie jak posiadane przez Wnioskodawcę), są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, a ich ewentualny użytek do celów prywatnych jest nieistotny.

Podsumowując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej (100%) kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa oraz kosztów utrzymania pojazdów samochodowych opisanych we wniosku.

Przy czym, Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu wskazanych pojazdów oraz zgłaszania ich naczelnikowi urzędu skarbowego, ponieważ art. 86a ust. 4 pkt 2 i art. 86a ust. 12 ustawy o VAT takiego obowiązku nie przewidują.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy zwraca uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. W związku z tym, a także z uwagi na treść art. 14b § 3 ww. ustawy, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl