IPPP2/443-692/09-2/PW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-692/09-2/PW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2009 r. (data wpływu 26 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości w remanencie likwidacyjnym lub przekazaniu na potrzeby własne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości w remanencie likwidacyjnym lub przekazaniu na potrzeby własne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 31 lipca 2000 r. Wnioskodawca nabył na podstawie faktury VAT nr 94/Z nieruchomość zabudowaną za kwotę 51.000 zł. Następnie dokonano ulepszenia w kwocie 12.218 zł. (24% wartości początkowej) i 31 lipca 2003 r. podwyższono wartość środka trwałego i rozpoczęto amortyzację. Od 1 stycznia 2004 r. do chwili obecnej działalność gospodarcza nie jest prowadzona, a w deklaracjach VAT-7 Wnioskodawca wykazuje obrót w kwocie zero oraz kwotę z przeniesienia i do przeniesienia na miesiąc następny.

Obecnie Wnioskodawca planuje likwidację działalności gospodarczej, a w przyszłości prywatny wynajem na cele użytkowe lub sprzedaż ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką VAT opodatkować ww. nieruchomość w remanencie likwidacyjnym lub przekazaniu na potrzeby własne.

Zdaniem wnioskodawcy w przypadku remanentu likwidacyjnego jak również przekazania na potrzeby własne podatnika należy zgodnie z art. 43 ustawy o VAT (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zastosować stawkę zwolnioną, ponieważ przy zakupie nie odliczono VAT naliczonego bo zakup był w stawce zwolnionej, a wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły 24% wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

W myśl art. 14 ust. 3 ustawy o VAT przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 4 ustawy o VAT przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 14 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Wnioskodawca nabył w 2000 r. nieruchomość zabudowaną na podstawie faktury VAT ze stawką zwolnioną. Przy nabyciu tym Wnioskodawcy nie przysługiwało zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu i planuje likwidację działalności gospodarczej.

Mając na uwadze cytowane przepisy prawa podatkowego oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku stwierdzić należy, iż przedmiotowa nieruchomość nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w przypadku likwidacji działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 2 w powiązaniu z art. 14 ust. 4 ustawy o VAT.

Odnosząc się do aspektu przekazania przedmiotowej nieruchomości na potrzeby własne należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jak wynika z przytaczanego już opisu stanu faktycznego Wnioskodawca nie miał prawa obniżyć kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowej nieruchomości. Dlatego też, mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego, również przekazanie na cele własne Wnioskodawcy opisanej we wniosku nieruchomości - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie wypełnia przesłanek do uznania go za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że dokonał ulepszenia na nieruchomości w wysokości 24% wartości początkowej nieruchomości nabytej w 2000 r. oraz w 2003 r. podwyższył wartość środka trwałego i rozpoczął amortyzację. Od 1 stycznia 2004 r. wnioskodawca nie wykonuje czynności opodatkowanych. W sytuacji zatem likwidacji działalności gospodarczej lub sprzedaży, czy przekazania nieruchomości na cele własne należy zastanowić się, czy Wnioskodawca nie ma obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z poniesionymi nakładami na ulepszenie nieruchomości.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W myśl natomiast art. 91 ust. 7 ustawy o VAT Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Wskazane zapisy przepisu art. 91 nie mają jednak zastosowania w odniesieniu do przypadków określonych w art. 163 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze wskazanego art. 163 ust. 2 wynika, iż korekta kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91, w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175.

Powołany art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) stanowił, iż podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego. Unormowania te nie przewidywały korekty podatku naliczonego w przypadku nabycia środków trwałych podlegających amortyzacji, nawet w sytuacji zmiany przeznaczenia tych środków trwałych do czynności nie podlegających opodatkowaniu.

Z powyższych regulacji wynika, iż obowiązek dokonywania korekty podatku naliczonego odnosi się do tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały nabyte po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a więc po dniu 30 kwietnia 2004 r.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w 2000 r., a nakładów na jej ulepszenie dokonywał do 2003 r. W związku z powyższym planowane przez Wnioskodawcę ewentualne zbycie, czy przekazanie środka trwałego nabytego przed dniem 1 maja 2004 r. nie rodzi obowiązku korygowania odliczonego podatku naliczonego przy nabyciu tego środka trwałego. W niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie uznano stanowisko podatnika za nieprawidłowe, gdyż omawiane wykazanie nieruchomości w remanencie likwidacyjnym lub ewentualne przekazanie jej na potrzeby własne Wnioskodawcy nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w przepisie art. 43 ustawy o VAT, na który w przedstawionym we wniosku stanowisku powołuje się Wnioskodawca.

Uregulowania art. 43 (a dokładniej art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT) mają zastosowanie w przedmiotowej sprawie jedynie w przypadku ewentualnego zbycia (sprzedaży) ww. nieruchomości przed dniem likwidacji tej działalności gospodarczej i sporządzenia spisu z natury. Jednakże aspekt ten nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl