IPPP2/443-677/11-6/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 3 września 2011 r. (data wpływu 6 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia dwóch faktur do jednego paragonu fiskalnego oraz prawidłowości w wystawianiu faktur dokumentujących: jedynie kwotę w wysokości refundowanej przez pracodawcę klienta, procentowy udział w kwocie paragonu, możliwości wystawienia faktury jedynie do części paragonu - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia dwóch faktur do jednego paragonu fiskalnego, prawidłowości w wystawianiu faktur dokumentujących: jedynie kwotę w wysokości refundowanej przez pracodawcę klienta, procentowy udział w kwocie paragonu oraz możliwości wystawienia faktury jedynie do części paragonu. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym oraz braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 9 sierpnia 2011 r. znak IPPP2/443-677/11-2/MM oraz pismem z dnia 24 sierpnia 2011 r. znak IPPP2/443-677/11-3/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Sp. z o.o. jest sprzedaż detaliczna usług optycznych, towarów optycznych oraz badanie i diagnostyka okulistyczna. Przeważająca część sprzedaży dokonywana jest na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej i regulowana gotówką. Cała sprzedaż prowadzona w sieci własnych salonów na terenie Polski rejestrowana jest na kasach fiskalnych, ponieważ zgodnie z art. 111 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, Ponadto na koniec każdego dnia sporządzane są skrócone dobowe raporty fiskalne dla każdej kasy pokazujące podsumowanie wartości sprzedaży i podatku należnego w podziale na stawki VAT.

W związku z wymogiem zapewnienia okularów korekcyjnych pracownikom przez pracodawcę, wynikającym z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, zamierza wystawiać na żądanie klienta fakturę na określoną przez niego kwotę - to znaczy na cały paragon lub jego część, w zależności od wysokości refundacji i wymogów dokumentacji pracodawcy klienta. Wiele firm wymaga przedłożenia faktury na określoną w swoim regulaminie kwotę, od tego uzależniając dofinansowanie zakupu okularów. Zgodnie z paragrafem 8 przywołanego rozporządzenia pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego. Ponadto Minister Finansów w interpretacji ogólnej nr DD3/033/30/CRS/11/95 wyjaśniającej wątpliwości dotyczące stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do świadczeń związanych z zapewnieniem pracownikom okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego stwierdził, że do zastosowania zwolnienia podatkowego przez pracodawcę, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawnia:

* otrzymanie przez pracownika od pracodawcy zaleconych okularów korygujących (faktura wystawiona na pracodawcę)

lub

* dokonanie przez pracownika (w porozumieniu z pracodawcą) zakupu zaleconych okularów i otrzymanie zwrotu poniesionych na ten cel wydatków, udokumentowanych wystawioną na niego fakturą. W tym przypadku zasadne jest ustalenie przez pracodawcę kwoty przeznaczonej na okulary i poinformowanie o jej wysokości pracowników.

Obecnie Spółka odmawia wystawiania faktur na określoną kwotę, będącą częścią paragonu fiskalnego, co często prowadzi do sporów z klientami, a nawet do zaniechania przez nich zakupu. Prowadzi to do zmniejszenia przychodów ze sprzedaży, na czym cierpi kondycja firmy, a także budżet państwa z powodu mniejszych wpływów podatkowych. Bardzo wielu klientów Wnioskodawcy przychodzi, właśnie po to, aby zrealizować obowiązki pracodawcy względem zapewnienia okularów korekcyjnych pracownikom, zgodnie z powoływanym rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.

Spółka chce podkreślić, że bardzo często kwota przeznaczona przez pracodawcę na zakup okularów jest niska i nie zawsze wystarcza na zakup okularów wysokiej jakości, więc pracownicy decydują się na dopłatę różnicy, aby dokonać satysfakcjonującego zakupu. osiąga dzięki temu znacznie większe przychody. Jednak klienci rezygnują z dopłaty, a nawet z zakupu, dowiadując się, że nie dostaną faktury na kwotę uzgodnioną z pracodawcą. Możliwość wystawiania dwóch faktur do jednego paragonu fiskalnego pozwoli Spółce na znaczące zwiększenie przychodów ze sprzedaży i wyeliminuje spory z klientami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy (uzupełnione pismem z dnia 3 września 2011 r.):

Wnioskodawca uważa, że nie ma przeszkód prawnych do wystawienia dwóch faktur do jednego paragonu, dokumentujących transakcję zakupu okularów korekcyjnych, ponieważ obrót i podatek należny zostały zaewidencjonowane na kasie fiskalnej w prawidłowej wysokości. Ponadto dla celów dowodowych na każdej fakturze będzie podany numer paragonu i numer zlecenia, na podstawie którego wykonano okulary.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 29 stycznia 2010 r. nr ITPP1/443-1067/09/BK uznał, że można wystawić dwie faktury VAT do jednego paragonu fiskalnego, ponieważ obrót i należny podatek zostały wykazane na kasie fiskalnej w prawidłowej wysokości. Interpretacja dotyczy wystawienia dwóch odrębnych faktur na dwie różne osoby za nocleg w pokoju dwuosobowym w sytuacji gdy jest wydrukowany jeden paragon dokumentujący powyższą transakcję. Według Spółki jej przypadek jest analogiczny.

Ponadto Spółka uważa, że obydwa sposoby wystawiania faktur zaproponowane w pytaniu 2 są prawidłowe to jest:

Spółka stoi również na stanowisku, że można także wystawić tylko jedną fakturę do części paragonu, w kwocie żądanej przez klienta, przy czym faktura nie będzie zgodna z pozycjami paragonu.

Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 z późn. zm., Spółka prowadzi ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w związku z tym wykazuje podstawę opodatkowania i podatek należny według obowiązujących przepisów. Dodatkowo, na koniec dnia drukowany jest skrócony raport fiskalny dobowy, pokazujący wartość sprzedaży, podstawę opodatkowania oraz wysokość podatku należnego w podziale na stawki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą o VAT", podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl ust. 4 ww. artykułu podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Jak wynika z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej "rozporządzeniem", faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Jak wynika z § 7 ust. 3 rozporządzenia w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik jest obowiązany dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

W myśl natomiast § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.) podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania ewidencji każdej sprzedaży oraz dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej usług optycznych, towarów optycznych oraz badań i diagnostyki okulistycznej. Przeważająca część sprzedaży dokonywana jest na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej i regulowana gotówką. Cała sprzedaż prowadzona w sieci własnych salonów na terenie Polski rejestrowana jest na kasach fiskalnych, ponieważ zgodnie z art. 111 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, Ponadto na koniec każdego dnia sporządzane są skrócone dobowe raporty fiskalne dla każdej kasy pokazujące podsumowanie wartości sprzedaży i podatku należnego w podziale na stawki VAT. W związku z wymogiem zapewnienia okularów korekcyjnych pracownikom przez pracodawcę, wynikającym z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, zamierza wystawiać na żądanie klienta fakturę na określoną przez niego kwotę - to znaczy na cały paragon lub jego część, w zależności od wysokości refundacji i wymogów dokumentacji pracodawcy klienta.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż nie ma prawnych możliwości do wystawienia dwóch faktur dokumentujących sprzedaż okularów korekcyjnych do jednego paragonu. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi definicję legalną dostawy towarów. Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przepis ten należy interpretować w ten sposób, że chodzi tu o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar (nabywcy) prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż nabywcą i użytkownikiem sprzedawanych przez Wnioskodawcę okularów korekcyjnych jest pracownik, w związku z tym tylko pracownik ma prawo figurować na fakturze potwierdzającej sprzedaż tych okularów w pozycji nabywca.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż nie ma możliwości wystawienia dwóch faktur do jednego paragonu w sytuacji, gdy nabywcą sprzedanych przez Wnioskodawcę okularów korekcyjnych jest pracownik - on bowiem nabywa prawo do rozporządzania okularami jak właściciel, a nie pracodawca. Bez znaczenia w tym momencie jest fakt, iż pracodawca w procentowej części finansuje zakup tych okularów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Stanowisko tut. Organu podatkowego w zakresie pytania nr 1 wpływa na rozwiązania, o których Wnioskodawca szczegółowo pisze w pytaniu nr 2 przedmiotowego wniosku. A zatem implikacją powyższego rozstrzygnięcia jest:

Odnosząc się do powołanej w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej organu podatkowego należy stwierdzić, iż zgodnie z art. art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, iż każdy stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) podlega indywidualnej ocenie pod kątem obowiązujących przepisów prawa podatkowego. W niniejszej interpretacji tut. Organ podatkowy zaliczył powołaną przez Wnioskodawcę interpretację podatkową jako element argumentacji Strony, aczkolwiek nie może one stanowić podstawy rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie z uwagi na odmienność zdarzenia przyszłego opisanego w tej interpretacji od zdarzenia przyszłego zaprezentowanego przez Wnioskodawcę. I tak w interpretacji indywidualnej z dnia 29 stycznia 2010 r. znak ITPP1/443-1067/09/BK przedstawione zostało zdarzenie przyszłe, które dotyczyło dokumentowania fakturą VAT usługi noclegowej (a więc nie towaru) w pokoju dwuosobowym, gdzie nabywcą usługi były dwa różne podmioty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.