IPPP2/443-660/11-4/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 17 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

* zwolnienia z podatku VAT wynagrodzenia za usługi kulturalne świadczone indywidualnie przez Wnioskodawczynię (pyt. nr 1) - jest prawidłowe;

* zwolnienia z podatku VAT wynagrodzenia za usługi kulturalne zatrudnionych na umowy o dzieło innych artystów oraz niezbędnych do przeprowadzenia koncertu podwykonawców (pyt. nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT do działalności gospodarczej związanej z usługami kulturalnymi. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 9 sierpnia 2011 r. znak IPPP2/443-660/11-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Stan faktyczny - od 1990 r. Wnioskodawczyni prowadzi Agencję ( działalność gospodarcza wpisana do ewidencji, której praca opiera się głównie na działalności artystycznej Wnioskodawczyni. Ukończyła ona Wydział Wokalny na obecnym Uniwersytecie / dawniej Wyższa Szkoła, jest twórcą - należy do Z. i S.), występach estradowych, klasycznych lub kierownictwie artystycznym / projektowanie koncertów / cykli tematycznych /, przygotowywanie ich od strony artystycznej polegającej na: napisaniu scenariuszy, reżyserii całości i doboru innych wykonawców. To są przedsięwzięcia czysto artystyczne. Wnioskodawczyni nigdy nie była płatnikiem podatku obrotowego VAT. Obecnie jako agencja Wnioskodawczyni współpracuje prawie wyłącznie z instytucjami kultury oraz z urzędami miejskimi / biura kultury miasta i dzielnic /. To one zamawiają u Wnioskodawczyni koncerty w ramach prowadzonych przez nich działalności na rzecz mieszkańców miasta. Na wszystkie koncerty jest zawsze wstęp wolny, a ich koszt jest pokrywany z budżetu miasta. Instytucje kultury i urzędy kultury też nie płacą VAT-u. Dochód Wnioskodawczyni to wyłącznie jej honorarium artystyczne, ale prowadząc agencję, nie może sobie sama wystawiać umowy o dzieło, musi wystawić rachunek, zwłaszcza, że w koncercie występują też inni wykonawcy-artyści których angażuje na umowy o dzieło. Od stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni usiłuje dowiedzieć się w Izbach Skarbowych i Urzędach Skarbowych jak wygląda sytuacja jej agencji w nowych przepisach. Według ustawy / Dz. U. z 2010 / 226 poz. 1476 zmiana art. 43 ust. 1 pkt 33b / - Usługi kulturalne świadczone przez b) indywidualnych twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym na przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów - są podmiotowo zwolnione z podatku VAT. We wszystkich działaniach agencyjnych Wnioskodawczyni zawsze ma udział artystyczny i nie pobiera żadnych prowizji organizacyjnych tylko honorarium artystyczne. Jako agencja nie ma również przepływu transakcji - zakupów towarów z podatkiem VAT, bo kosztami Wnioskodawczyni są przede wszystkim honoraria angażowanych do koncertów artystów. Wydatki na zakup towarów są minimalne w porównaniu z honorariami artystów. Honorarium Wnioskodawczyni jest również niskie w stosunku do honorariów znanych artystów, z którymi występuje. Przykładowo: koncert klasyczny z poezją aktor 3300 zł, organista 1500 zł, śpiewaczka - Wnioskodawczyni - 1500 zł, razem: 6300 zł + koszty Z. - gdyby doliczyć do tej kwoty VAT 23% - to Urząd Miasta musiałby zapłacić z budżetu przeszło 1500 zł więcej - Każdy Wydział Kultury w urzędzie ma swój budżet bez VAT, dopisanie do usługi Wnioskodawczyni podatku VAT uszczupla budżet, który i tak jest mocno w tym roku okrojony. Podatek VAT ma sens kiedy jest odprowadzany do Państwa, ale nie z kieszeni urzędu / czyli podatników /, inaczej opodatkowujemy dodatkowo kulturę już i tak mocno okrojoną.

Stan faktyczny i zdarzenia przyszłe - Oczywiście współpracując z urzędami Wnioskodawczyni powinna przewidzieć takie sytuacje - że urząd będzie chciał zlecić jej w ramach umowy o koncert, również wynajęcie sali teatralnej na koncert / kwota wynajęcia zawsze jest z VAT / i lub oprawy technicznej / akustyk / lub wynajęciu instrumentu klawiszowego - jak wtedy wyglądałaby sytuacja z VAT-em przy wystawieniu rachunku Wnioskodawczyni. Oczywiście faktury, które Wnioskodawczyni otrzymuje VAT-owskie płaci z VAT-em jako brutto i tak też księguje je w książce przychodów i rozchodów, sama VAT-u nigdy nie odlicza.

Współpracując z urzędami, które pracują z wyprzedzeniem paromiesięcznym w planowaniu, na początku kwietnia Wnioskodawczyni zawarła umowy na dwa koncerty na początku czerwca - oczywiście z pominięciem VAT-u. Są to sumy: 8000 zł i 19.000 zł - gdyby Wnioskodawczyni chciała obliczyć od nich VAT 23% to od sumy 8000 zł VAT wynosi 1848 zł / a honorarium artystyczne Wnioskodawczyni wynosi 1000 zł, musi więc dopłacić 848 zł i nie ma w ogóle honorarium /, a od kwoty 19000 zł - 4370 zł / a honorarium artystyczne Wnioskodawczyni wynosi 955 zł, musi więc dopłacić 3415 zł i zrezygnować z honorarium, a z czego dopłacić.

We wrześniu również na zamówienie instytucji kultury jakim jest Muzeum, które od kilkunastu lat organizuje Festiwal Wnioskodawczyni podjęła się napisania scenariusza i kierownictwa artystycznego całości festiwalu angażując wybitnych artystów - nie jest organizatorem festiwalu tylko wykonawcą, ale jako agencja i kierownik artystyczny Wnioskodawczyni zaangażowała artystów i zawarła z Muzeum umowę zbiorczą na wypłacenie honorariów artystycznych - umowa opiewa na kwotę 151930 zł i są to wszystko wynagrodzenia artystyczne stanowiące honorarium dla indywidualnych artystów wykonawców i twórców. Kwota ta jest bez podatku VAT - gdyż według przekonania Wnioskodawczyni w sumie tej nie ma prowizji agencji ani kwot za Organizację.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy (wraz z uwzględnieniem uzupełnienia z dnia 17 sierpnia 2011 r.):

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 33b - Wnioskodawczyni powinna być podmiotowo zwolniona z VAT. Usługi jej agencji polegają wyłącznie na indywidualnej działalności twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim wynagradzane w formie honorariów, Wnioskodawczyni nie pobiera żadnych prowizji organizacyjnych. Dochód agencji Wnioskodawczyni polega wyłącznie na jej pracy artystycznej, niczego nie organizuje. Ponieważ honoraria artystów markowych są często bardzo wysokie - Wnioskodawczyni wydaje się, że przy kwalifikacji podmiotowego zwolnienia z VAT, również próg obrotu 150.000 zł nie stosowałby się do niej. Honoraria artystyczne są rzędu kilku lub kilkunastu tysięcy złotych, honorarium artystyczne Wnioskodawczyni z rachunku to zawsze niewielka część (ok. 5-10%) sumy całego rachunku, który jest sumą kilku honorariów. Przekroczenie progu w obrocie, przy angażowaniu wybitnych wykonawców może nastąpić bardzo szybko, próg ten musi być przekroczony jeżeli miasto zamówi powyżej 10 koncertów po ok. 15.000 zł - jeden duży koncert może kosztować kilkadziesiąt tysięcy złotych - Podatek VAT od koncertów przygotowywanych dla urzędów miasta i instytucji kultury powinien nie obowiązywać, ponieważ placówki te nie są płatnikami VAT-u i płacą za usługi z pieniędzy publicznych, opodatkowanie VAT-em koncertów dla instytucji kultury i urzędów miasta to jakby podwójne opodatkowanie pieniędzy publicznych, poza tym placówki te w swoich budżetach nie mają przewidzianych wydatków na VAT w związku z tym obciążając ich VAT-em powoduje się okrojenie ilości koncertów, bo pieniądze w budżecie przewidziane na honoraria zostaną wydane na VAT.

Ponadto Wnioskodawczyni jest zdania, iż w świetle art. 43 ust. 1 pkt 33b - podatek VAT od rachunku opiewającego na całość usługi artystycznej w opisanym przypadku nie dotyczy. Rachunek zawiera sumę wynagrodzeń honorariów artystycznych indywidualnych artystów w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, pozostałe elementy jak wynajem sali, wynajem fortepianu, są policzone już z podatkiem VAT - bo ci podwykonawcy wystawiają faktury z VAT-em, więc ten podatek jest już policzony. Naliczanie od tych kwot brutto z VAT jeszcze raz podatku VAT - byłoby podwójnym pobraniem podatku VAT od tej samej usługi, jak wynajem sali lub fortepianu. Wynagrodzenie artystyczne Wnioskodawczyni, które nie jest prowizją za organizację tylko honorarium artystyczne zawarte jest również w rachunku i nie podlega pod podatek VAT wedle prawa autorskiego i praw pokrewnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie zwolnienia z podatku VAT wynagrodzenia za usługi kulturalne świadczone indywidualnie przez Wnioskodawczynię;

* nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z podatku VAT wynagrodzenia za usługi kulturalne zatrudnionych na umowy o dzieło innych artystów oraz niezbędnych do przeprowadzenia koncertu podwykonawców.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. nn. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Tut. Organ informuje, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 11 wymieniał jako zwolnione usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania (...) (ex 92) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT korzystać mogą jedynie:

* podmioty prawa publicznego,

* podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

* indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez specyficzne podmioty. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi Agencję, której praca opiera się głównie na działalności artystycznej Wnioskodawczyni. Ukończyła ona Wydział Wokalny na obecnym Uniwersytecie / dawniej Wyższa Szkoła, jest twórcą - należy do Z. i S. /, występach estradowych, klasycznych lub kierownictwie artystycznym / projektowanie koncertów / cykli tematycznych /, przygotowywanie ich od strony artystycznej polegającej na: napisaniu scenariuszy, reżyserii całości i doboru innych wykonawców. To są przedsięwzięcia czysto artystyczne. Wnioskodawczyni nigdy nie była płatnikiem podatku obrotowego VAT. Obecnie jako agencja Wnioskodawczyni współpracuje prawie wyłącznie z instytucjami kultury oraz z urzędami miejskimi / biura kultury miasta i dzielnic /. To one zamawiają u Wnioskodawczyni koncerty w ramach prowadzonych przez nich działalności na rzecz mieszkańców miasta. Na wszystkie koncerty jest zawsze wstęp wolny, a ich koszt jest pokrywany z budżetu miasta. Instytucje kultury i urzędy kultury też nie płacą VAT-u. Dochód Wnioskodawczyni to wyłącznie jej honorarium artystyczne, ale prowadząc agencję, nie może sobie sama wystawiać umowy o dzieło, musi wystawić rachunek, zwłaszcza, że w koncercie występują też inni wykonawcy-artyści których angażuje na umowy o dzieło. We wszystkich działaniach agencyjnych Wnioskodawczyni zawsze ma udział artystyczny i nie pobiera żadnych prowizji organizacyjnych tylko honorarium artystyczne. Jako agencja nie ma również przepływu transakcji - zakupów towarów z podatkiem VAT, bo kosztami Wnioskodawczyni są przede wszystkim honoraria angażowanych do koncertów artystów.

W ramach umowy o koncert urząd zleca Wnioskodawczyni wynajęcie sali teatralnej na koncert, realizację oprawy technicznej, wynajęcie akustyka, wynajęcie instrumentu klawiszowego. Podwykonawcy wystawiają na rzecz Wnioskodawczyni faktury VAT i Zainteresowana księguje je w książce przychodów i rozchodów, sama VAT-u nigdy nie odlicza.

W najbliższym czasie Wnioskodawczyni na zamówienie instytucji kultury podjęła się napisania scenariusza i kierownictwa artystycznego całości festiwalu angażując wybitnych artystów - nie jest organizatorem festiwalu tylko wykonawcą, ale jako agencja i kierownik artystyczny Wnioskodawczyni zaangażowała artystów i zawarła z instytucją kultury umowę zbiorczą na wypłacenie honorariów artystycznych - umowa opiewa na kwotę 151 930 zł i są to wszystko wynagrodzenia artystyczne stanowiące honorarium dla indywidualnych artystów wykonawców i twórców.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć "kultura" i "usługa kulturalna". Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, posłużyć się można wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory".

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą" - do której odwołuje się ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje - na podstawie art. 85 ust. 1 ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania (art. 85 ust. 2 ustawy).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że Wnioskodawczyni nie spełnia definicji żadnego z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od podatku. Wnioskodawczyni nie jest bowiem podmiotem prawa publicznego ani instytucją o charakterze kulturalnym, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT. Skoro Wnioskodawczyni zatrudnia na podstawie umowy o dzieło innych artystów oraz podwykonawców niezbędnych do przeprowadzenia koncertu, świadczonej przez Stronę usługi kulturalnej - realizację całości koncertu (festiwalu itp.) - nie można również uznać za usługę świadczoną przez indywidualnego twórcę i artystę, a zatem za podmiot wymieniony w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wynagrodzenia (honoraria) innych artystów wykonawców oraz wynagrodzenia niezbędnych do realizacji koncertu podwykonawców nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przewidzianego przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy o VAT.

Ze złożonego wniosku wynika ponadto, iż Wnioskodawczyni jest śpiewaczką, tj. podmiotem (artystą) w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT. Zatem w sytuacji, gdy otrzymane przez Wnioskodawczynię honorarium, za realizację całości koncertu (festiwalu) obejmować będzie również honorarium należne Wnioskodawczyni za jej artystyczny występ, stwierdzić należy, iż w tej części stanowić ono będzie wynagrodzenie za usługę kulturalną świadczoną przez indywidualnego twórcę i artystę, tj. Wnioskodawczynię, a w konsekwencji uznać, iż podlegać ono będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawczynię usługi w zakresie kultury, tj. realizacja całościowa koncertów (festiwali) opisanych we wniosku, podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 146f ustawy stawką podatku w wysokości 23%, w tej części, która dotyczy honorarium za występ, zatrudnionych przez Wnioskodawczynię artystów wykonawców oraz wynagrodzenia niezbędnych do przeprowadzenia koncertu podwykonawców. Natomiast część otrzymanego wynagrodzenia za realizację koncertów (festiwali), która stanowi honorarium za występ Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że kwoty że sprzedaży usług w części w jakiej stanowią wynagrodzenie za występ artystyczny Wnioskodawczyni nie wliczają się do limitu obrotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem usługi te są korzystają ze zwolnienia podmiotowo - przedmiotowego przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT.

Jednakże tut. Organ podatkowy zauważa, że stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy o VAT w zakresie działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, która nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowo - podmiotowego przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT (obrót uzyskiwany z wynagrodzeń innych artystów oraz niezbędnych do przeprowadzenia koncertu podwykonawców) w razie, gdy obrót Wnioskodawczyni przekroczy kwotę 150 000 zł staje się ona z tą chwilą czynnym podatnikiem podatku VAT, który jest zobowiązany do odprowadzania podatku VAT z tytułu dokonywanej sprzedaży usług. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Ponadto tut. Organ podatkowy informuje, iż w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi na pytanie nr 1 i 2 przedmiotowego wniosku. Natomiast w zakresie pytania nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.