IPPP2/443-658/09-2/KK - Rozliczenie podatku w odniesieniu do nieściągalnej wierzytelności.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalny wierzytelności jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny

W ramach umowy zawartej z podwykonawcą generalnego wykonawcy, wykonaliśmy całość zleconych nam prac tj.,:

Za powyższe czynności ustalone zostało wynagrodzenie ryczałtowe powiększone o należny podatek VAT. Określono jednocześnie m.in. terminy wykonania prac, których przekroczenie skutkowało dużymi karami umownymi. W końcowym etapie realizacji inwestycji okazało się, że istnieje konieczność wykonania robót dodatkowych, niezbędnych dla uruchomienia budowanego obiektu. Nie wykonanie tych prac groziło przekroczeniem umownych terminów, a tym samym skutkowało naliczeniem dotkliwych kar umownych. Wykonanie dodatkowych robót zostało zlecone ustnie przez kierownika projektu z ramienia zlecającego. Jednocześnie ww. kierownik zapewnił, że odpowiedni aneks do umowy zostanie sporządzony po podpisaniu aneksu pomiędzy zlecającym a generalnym wykonawcą. Zleceniodawca nie zakwestionował zakresu prac, które wykonaliśmy jako dodatkowe. Ogólnie było wiadomym, iż były one niezbędne. Jednakże nasz kontrahent spowodował, że nie podpisano stosownego aneksu do obowiązującej umowy. Wartość prac to ok. 50% dotychczasowej kwoty umownej.

Za wykonane czynności w dniu 27 grudnia 2007 r. wystawiliśmy fakturę VAT, którą wysyłaliśmy dwukrotnie listem poleconym zlecającemu. Oryginał faktury zlecający dwukrotnie odesłał nam bez księgowania. Spornym pozostaje fakt uznania wykonanych przez nas robót w zwiększonym zakresie w stosunku do zakładanego na początku umowy. W porozumieniu dot. należności za wykonane przez nas prace, z jednej strony nasz kontrahent stwierdza, że istnieje spór pomiędzy stronami co do tego, czy ww. roboty mogą być uznane za roboty dodatkowe, czy też wchodzą w zakres przedmiotu umowy łączącej strony, a tym samym w zakres przedmiotu umowy, zaś z drugiej strony zobowiązuje się podjąć działania, których celem jest lub będzie uzyskanie wynagrodzenia dodatkowego od generalnego wykonawcy z tyt. robót dodatkowych, wykonanych w ramach kontraktu z generalnym wykonawcą. Jesteśmy podatnikiem czynnym, a od wystawienia faktury nie minęły 2 lata.

Nasz zleceniodawca był i jest nadal podatnikiem czynnym, nie znajduje się w stanie upadłości ani likwidacji. Nie przyjął wystawionej przez nas faktury VAT i nie posiada jej oryginału, my zaś od wykazanego przez nas w niej obrotu odprowadziliśmy zarówno podatek dochodowy od osób prawnych jak i należny podatek VAT. Wierzytelności zostały wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny, nie zostały zbyte. Faktura została zaewidencjonowana w naszych księgach rachunkowych oraz rejestrze sprzedaży. Na część spornej kwoty utworzony został również odpis aktualizujący należności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle znowelizowanego art. 89a ust. 1, przy spełnionych warunkach ust. 1a i 2, oraz art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, możemy skorygować podatek należny z tytułu dostawy naszych usług, biorąc pod uwagę fakt, że nasz zleceniodawca nie uznał naszej faktury i nie posiada jej oryginału w swoich zbiorach...

Zdaniem wnioskodawcy, Spółka może zastosować art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, umożliwiający skorygowanie podatku należnego z tytułu dostawy towarów i usług, pod warunkiem uzyskania potwierdzenia odbioru zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6 tejże ustawy. Pozostałe warunki zostały spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (ust. 1a).

Na podstawie ust. 2, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż dostawa towarów i usług została dokonana na poczet czynnego podatnika podatku od towarów usług, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, wierzytelności zostały wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny, na dzień dokonania korekty strony są podatnikami podatku od towarów i usług czynnymi, wierzytelności nie zostały zbyte. Jednocześnie wnioskodawca wskazuje, iż wszelkie warunki wynikające z przepisu art. 89a ust. 1a i ust. 2 ustawy zostały (będą spełnione).

Reasumując, zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie fakt, iż zleceniodawca nie uznał faktury i nie posiada jej oryginału w swojej dokumentacji nie wpływa na możliwość skorzystania przez wnioskodawcę z możliwości rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności (dokonania korekty podatku należnego). Jak wynika z opisu stanu faktycznego, faktury dokumentują czynności które zostały wykonane i podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Fakt, iż nabywca nie przyjął faktur nie ma wpływu na prawo do dokonania korekty podatku należnego, gdyż spełnione są wszystkie przesłanki wynikające z art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.