IPPP2-443-646/11-2/IZ - Sprzedaż nieruchomości a opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy z tytułu sprzedaży posiadanych Nieruchomości Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy z tytułu sprzedaży posiadanych Nieruchomości Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

(i) nr 25 o pow. 9.023m#178;, dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą;

(ii) nr 65 o pow. 4.161 m#178; oraz

(iii) nr 42 o pow. 646 m#178;, dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą - nabytych na podstawie umów sprzedaży (repertorium, działki nr 64 i nr 42 oraz A, działka nr 25), zawartych w dniu 26 listopada 1998 r. ("Nieruchomości Z.");

* #8531; udziału we współwłasności niezabudowanej nieruchomości (działka nr 37/4) o pow. 1.968 m#178; położonej w W., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, nabytej na podstawie umowy sprzedaży; zawartej w dniu 8 maja 2001 r. ("Nieruchomość D.").

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, w przypadku odpłatnego zbycia Nieruchomości W., Nieruchomości K., Nieruchomości M., Nieruchomości Z. i Nieruchomości D., Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, w przypadku odpłatnego zbycia Nieruchomości W., Nieruchomości K., Nieruchomości M., Nieruchomości Z. i Nieruchomości D., Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT "podatnikami są (...) osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności". Natomiast art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż "działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych"

Z ww. przepisów ustawy o VAT wynika, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja "działalności gospodarczej", zawarta w ustawie o VAT ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Jakkolwiek ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii "częstotliwości" nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest bowiem powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej w zakresie będącym przedmiotem dostawy (np. obrotu nieruchomościami). Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego - nabytych w dłuższym okresie czasu - Nieruchomości W., Nieruchomości K., Nieruchomości M., Nieruchomości Z. i Nieruchomości D., a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie można go uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany był bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, jest uzasadnione uznanie, iż odpłatne zbycie Nieruchomości W., Nieruchomości K., Nieruchomości M., Nieruchomości Z. i Nieruchomości D., przez Wnioskodawcę i jego małżonka z majątku osobistego Wnioskodawcy oraz jego małżonka, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż będzie dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie będzie czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 cyt. ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Cytowana wyżej definicja wprowadza wymóg samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej - rozumieć przez to należy prowadzenie działalności na własne ryzyko, w warunkach niepewności rynkowej. Ww. przepisy odnoszą się również wprost do "okoliczności, które wskazują na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy", co pozwala na opodatkowanie jednorazowej czynności, jeśli tylko towarzyszące jej okoliczności pozwalają ocenić, czy działalność będzie kontynuowana, a więc czy podmiot ma zamiar wykonywać działalność w sposób częstotliwy.

Podkreślić należy, że nie jest konieczne faktyczne kontynuowanie działalności, wystarczający jest zamiar jej kontynuowania, choćby nawet po dokonaniu jednorazowej czynności podmiot zaprzestał dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza w rozumieniu cyt. wyżej przepisu polega również na wykorzystywaniu swego majątku, tj. towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku ustawa nie wprowadza wymogu częstotliwości wykorzystywania lecz ciągłości wykorzystywania składników majątku. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy więc rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż Wnioskodawca (wraz z małżonką) zamierza dokonać odpłatnego zbycia posiadanych Nieruchomości: Nieruchomości W., Nieruchomości K., Nieruchomości M., Nieruchomości Z. oraz Nieruchomości D.

Nieruchomość W. Wnioskodawca oraz małżonką nabyli w dniu 5 maja 2000 r. zawierając umowę użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości na 99 lat (działka nr 284/99) o pow. 10.000 m#178;, znajdującej się w gminie K. w miejscowości B., wchodzącą w skład nieruchomości objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy. Nabycie nieruchomości W. nastąpiło do majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego małżonki. W myśl § 5 ww. umowy, Nieruchomość W. przeznaczona jest pod budowę sieci biurowców, termin realizacji inwestycji przewidziany został na 2002 r. o wartości 10.000.000 zł. Pomimo umownego obowiązku budowy biurowca, inwestycja na Nieruchomości W. nie została jednak zrealizowana przez Wnioskodawcę oraz jego małżonkę (nieruchomość jest nadal niezabudowana).

Nieruchomość K. o powierzchni 2 ha 84 a 13 m#178;, składającej się z działki ewidencyjnej nr 1/1, dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą, nabyta została w dniu 5 stycznia 1995 (#189; udziału w nieruchomości).

Nieruchomość M., położona w W. przy ul. Ż., stanowi zabudowane działki nr 28 i nr 29, o łącznej powierzchni 3015 m#178;, dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą - nabyta została na podstawie umowy sprzedaży w dniu 27 maja 1997 r.

Nieruchomości Z., nabyta na podstawie umów sprzedaży (repertorium A, działki nr 64 i nr 42 oraz A, działka nr 25), zawartych w dniu 26 listopada 1998 r., położona jest w W., przy ul. Z., i stanowi działki gruntu oznaczone numerami ewidencyjnymi: (i) nr 25 o pow. 9.023m#178;, dla której Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą; (ii) nr 65 o pow. 4.161 m#178; oraz (iii) nr 42 o pow. 646 m#178;, dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Nieruchomość D., nabyta na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 8 maja 2001 r., to działka nr 37/4 o pow. 1.968 m#178; położona w W., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, (#8531; udziału we współwłasności).

Wnioskodawca wskazał, iż ww. Nieruchomości, nie zostały nabyte przez Wnioskodawcę oraz jego małżonkę, w związku / w celu prowadzenia na nich działalności gospodarczej, a także nie były (nie będą do momentu odpłatnego zbycia) również wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, a Wnioskodawca i jego małżonka nie prowadzili oraz nie prowadzą działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, iż planowane przez Wnioskodawcę czynności wyczerpują znamiona zorganizowanej działalności gospodarczej w zakresie handlu i nie mogą zostać uznane za sprzedaż majątku osobistego (pozostające poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług).

Wnioskodawca nabył przedmiotowe nieruchomości w latach 1995 - 2001. Mimo upływu od chwili zakupu działek do planowanej sprzedaży, kilkunastu lat, nie poczynił na nich żadnych inwestycji (np. budowa domu) sugerujących, iż zostały one nabyte w celu zaspokojenia własnych, prywatnych potrzeb, np. mieszkaniowych. Można więc uznać, iż kupno przedmiotowego terenu posiada cechy swego rodzaju inwestycji.

Zatem planowaną sprzedaż posiadanych nieruchomości należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 cyt. ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług, gdyż jest dokonywana przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej nie wyłącza z grona podatników osób fizycznych, jeśli dokonują one dostaw towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny. Bez znaczenia pozostaje fakt, w jakim okresie wykonywana jest dana czynność, ani ilość dokonanych transakcji. Jeśli odpłatna dostawa towarów została dokonana przez osobę działającą, w rozumieniu ustawy, w charakterze podatnika i w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą, to nawet, jeśli dokonano tych czynności bez zachowania warunków i form określonych przepisami prawa (np. bez oficjalnego zarejestrowania działalności gospodarczej), to czynność taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług (art. 5 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Istotnym argumentem przemawiającym za prawidłowością powyższego rozumowania może być także powierzchnia i ilość zakupionego terenu (łączna powierzchnia posiadanych nieruchomości to ok. 50.000 m²). Ponadto z treści wniosku wynika, iż zamiarem Wnioskodawcy na Nieruchomości W. była inwestycja, tj. budowa biurowca. W takiej sytuacji nie można twierdzić, iż zamiarem Wnioskodawcy w momencie zakupu było prywatne wykorzystanie Nieruchomości W. Podatnik zawierając umowę użytkowania wieczystego na 99 lat niezabudowanej Nieruchomości W. już w momencie jej zawierania wiedział, iż nie wykorzysta tej Nieruchomości na swój własny użytek, o czym świadczył umowny obowiązek budowy biurowca.

Wnioskodawca podkreślił, iż w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży.

Zauważyć zatem należy, iż w przypadku Nieruchomości W., zamiar wykorzystania tej nieruchomości na cele inne niż prywatne został ujawniony już w momencie podpisania umowy użytkowania wieczystego tej Nieruchomości, co nakazuje traktować zbycie tej Nieruchomości jako działalność gospodarczą wykonaną przez podatnika podatku VAT.

Dokonanej oceny nie mogą zmienić zapewnienia Wnioskodawcy, iż nie nabył on przedmiotowych Nieruchomości w celu wykorzystywania ich w prowadzonej działalności gospodarczej, ani nabycie to nie miało związku z działalnością gospodarczą, ponieważ Wnioskodawca takiej nie prowadzi. Stwierdzenie, iż Nieruchomości stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy, wyrażone we własnym stanowisku, nie może być wyłączną podstawą oceny rzeczywistych intencji towarzyszących nabyciu. O takich intencjach świadczą bowiem wszelkie okoliczności sprawy (data nabycia nieruchomości, okoliczności nabycia i data sprzedaży, powierzchnia nabytych nieruchomości, relacja tej powierzchni do osobistych potrzeb podatnika itp.).

Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż w momencie zakupu Nieruchomości Wnioskodawcy przyświecał cel wykorzystania tej nieruchomości na potrzeby własne. Wnioskodawca nie podjął żadnych czynności sugerujących, iż powyższe Nieruchomości wykorzysta do takich właśnie celów, tzn. Wnioskodawca nie dokonał np. podziału powyższych Nieruchomości na mniejsze działki czy też nie wystąpił o pozwolenie na zabudowę prywatną tych Nieruchomości. Zatem stwierdzić należy, iż nabycie posiadanych Nieruchomości nastąpiło w celu lokaty kapitału, czyli w celu osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych. Zatem zamiarem nabycia Nieruchomości był cel zarobkowy. Zatem nie cele osobiste, a cele gospodarcze leżały u podstaw nabycia Nieruchomości. Działanie Wnioskodawcy potwierdza jednoznacznie, że planowane transakcje sprzedaży Nieruchomości, o których mowa we wniosku, nie będą przypadkiem jednorazowym. Fakt ten podkreśla handlowy charakter działań Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podejmując czynności polegające na sprzedaży posiadanych Nieruchomości, rozporządza swoim majątkiem w celu osiągnięcia zysku. W takiej sytuacji dostawa ta kwalifikuje tę czynność jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. To, że właściciel ma swobodę w korzystaniu z Nieruchomości i może je przeznaczać na różne cele, nie oznacza, że w określonych okolicznościach cel ten nie będzie się mieścić w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Podjęte przez Wnioskodawcę działania są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawca dokonał nabycia Nieruchomości z zamiarem wykorzystania jej dla celów zarobkowych. Należy również zauważyć, iż w kontekście podstawowych zasad oraz celów podatku VAT, bezzasadnym byłoby przyjęcie przez ustawodawcę, iż ta sama czynność w przypadku podmiotu, który zarejestrował się jako podatnik VAT czynny i zgłosił działalność w zakresie handlu nieruchomościami byłaby opodatkowana inaczej, niż w przypadku gdy dokonuje jej podmiot, który takiego zgłoszenia nie dokonał, kiedy zamiar i efekt zarobkowy obydwu transakcji jest identyczny. Różnica wynika tylko z kwestii formalnych dokonanych przez obydwa podmioty.

Z orzecznictwa ETS wynika, że sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika podatku VAT nawet wtedy, gdy przewidywana działalność gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana (orzeczenie ETS w sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslar a Brigitte Breitshol). O tym, czy dana osoba działa w charakterze podatnika nie decyduje więc, wbrew temu co podnosi Wnioskodawca, czy zarejestrował on działalność gospodarczą, czy ma urządzone biuro itp., ale czy obiektywnie działa przy danej transakcji jako podatnik podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż dla celów podatku od towarów i usług nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega dostawa towarów - gruntów nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podatnika VAT, dla którego wykonywanie działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 2 cyt. ustawy również osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które dokonują dostawy, czy też świadczą usługi stają się podatnikami podatku VAT, jeżeli okoliczności towarzyszące wykonywaniu czynności wskazują na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Przez zamiar częstotliwości prowadzenia działalności należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania w określonym przedziale czasowym czynności składających się na istotę prowadzenia działalności, na przykład dokonywanie sprzedaży poszczególnych działek budowlanych.

W przedmiotowej sprawie uzasadnionym jest więc przypisanie charakteru handlowego podejmowanym przez Wnioskodawcę czynnościom, co wiąże się z wypełnieniem dyspozycji art. 15 ust. 1 i 2 ustawy i uznaniem tych czynności za działalność gospodarczą. Przyczyną tego jest jednak nie częstotliwość transakcji, lecz sam fakt, że zbywając posiadane Nieruchomości Wnioskodawca realizuje swój zamiar powzięty w chwili nabycia, który ocenić należy jako zamiar profesjonalnego handlowca.

Planowaną sprzedaż Nieruchomości należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, przedstawionego w przedmiotowym wniosku, wydana została odrębna interpretacja indywidualna Nr IPPB2/415-472/11-2/MS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.