IPPP2/443-644/11-4/JW - Opodatkowanie podatkiem VAT zbycia nieruchomości gruntowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 września 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-644/11-4/JW Opodatkowanie podatkiem VAT zbycia nieruchomości gruntowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku Strony (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku 27 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 4 sierpnia 2011 r. Nr IPPP2-443-644/11-2/JW, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zbycia nieruchomości gruntowych w części w jakiej stanowią

* tereny zabudowy budynkami rekreacji indywidualnej,

* tereny o przeznaczeniu rolniczym

- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zbycia nieruchomości gruntowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 11 czerwca 1993 r. Wnioskodawca zakupił od osoby fizycznej nieruchomość rolną (akt notarialny rep. nr x/1993). Na nieruchomość założona jest Księga wieczysta w Sądzie Rejonowym. Nieruchomość składała się z 9-ciu nieuprawianych od wielu lat działek rolnych o ogólnej powierzchni 33,53 ha, oraz zrujnowanych zabudowań - budynku mieszkalnego i chlewni. Pierwotny zamiar prowadzenia działalności hodowlanej po ocenie obiektów przez specjalistę zootechnika ze względu na konieczność znacznych nakładów inwestycyjnych musiał być odroczony. Użytkowane były działki stanowiące trwałe użytki zielone poprzez nieodpłatne sąsiedzkie użyczenie ich dla wypasu bydła.

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 spowodowało objęcie znacznej części gospodarstwa Wnioskodawcy obszarem chronionym.Na obszarach Natura 2000 nie może być prowadzona intensywna gospodarka rolna, zarośniętych znaczną ilością samosiewów sosnowych działek rolnych zlokalizowanych na granicy lasów nie można doprowadzić do kultury rolnej przez usunięcie zadrzewienia.Wobec braku możliwości wykorzystywania rolniczego w 2008 r. Wnioskodawca postanowił dokonać podziału geodezyjnego najbardziej zadrzewionych działek nr x/10 i x/13 w celu ich sprzedaży na działki rekreacji indywidualnej. Podział działek rolnych nr x/10 i x/13 został dokonany i zatwierdzony przez Starostwo Powiatowe dnia 3 września 2009 r. Działki otrzymały nową numerację od numeru x/77 do numeru x/137. Gmina, na terenie której położona jest nieruchomość nie posiada aktualnego Miejscowego Ogólnego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, zaś wg Planu zatwierdzonego Uchwalą Rady z dnia 30 października 1997 r., który zgodnie z art. 87 ust. 3 Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717) przestał obowiązywać z dniem 1 stycznia 2004 r. teren działek x/10 i x/13 jest przeznaczony pod zabudowę letniskową, część znajduje się poza planem.Zarówno zabudowania, jak i grunty nigdy nie służyły działalności gospodarczej, nigdy nie stanowiły majątku przedsiębiorstwa, były i są majątkiem osobistym Wnioskodawcy nie związanym z działalnością gospodarczą.Obecnie Wnioskodawca przystępuje do zbycia działek, jednak ilość i czasokres sprzedaży jest trudny do przewidzenia.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż od 1990 r. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług remontowo-budowlanych głównie na terenie W. W zakresie działalności nie występuje obrót ziemią i nieruchomościami. Formą ewidencji działalności jest Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług remontowo-budowlanych Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług.Przedmiotowe działki, które Wnioskodawca ma zamiar sprzedać nigdy nie były wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług remontowo-budowlanych i nigdy w związku z tą działalnością nie były przedmiotem najmu, podnajmu, bądź umowy o podobnym charakterze. Przedmiotowe działki w części stanowiącej trwałe użytki zielone wykorzystywane były rolniczo poprzez koszenie traw, i nieodpłatne sąsiedzkie użyczenie ich do wypasu bydła. Znaczne zadrzewienie działek graniczących z lasem samosiewami sosnowymi i niemożność usunięcia drzew w związku z ograniczeniami nałożonymi przez program Ochrony Natura 2000 uniemożliwia również takie ich użytkowanie. Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego.

Na 12 działek tj. ok. 20% ogólnej ilości dnia 24 września 2010 r. została wydana przez Wójta Gminy Decyzja o Warunkach Zabudowy budynkami rekreacji indywidualnej. Przedmiotowe działki nie są objęte Planem Miejscowym Zagospodarowania Przestrzennego zaś Plan zatwierdzony uchwałą Rady Gminy zgodnie z art. 87 ust. 3 Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717) przestał obowiązywać z dniem 1 stycznia 2004 r. W obowiązującym do końca 2003 r. Planie zagospodarowania część gruntów, na których położone są przedmiotowe działki była przeznaczona pod zabudowę letniskową, część znajdowała się poza planem. Do czasu wydania warunków zabudowy zarówno działki objęte Decyzją jak i wszystkie pozostałe miały status działek rolnych. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy tereny te również mają przeznaczenie rolnicze, czyli są to tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.Wg wykazu Gruntów Starostwa Powiatowego działki są nadal użytkami rolnymi.W przeszłości Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży nieruchomości gruntowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek o numerach od x/77 do x/137 położonych w Gminie wydzielonych z działek x/10 i x/13 zakupionych przez Wnioskodawcę w 1993 r. wraz z innymi działkami i zabudowaniami rolniczymi w celu prowadzenia działalności rolniczej a nie w celu odprzedaży, użytkowanych rolniczo przez okres 19 lat, stanowiącymi majątek osobisty, dokonywana poza działalnością gospodarczą i mająca charakter prywatny skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy, ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od wartości dodanej w art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 2 pkt 6, art. 7 ust. 1, art. 15 ust. 1 i 2 określa warunki opodatkowanej dostawy towarów i usług.

Stan faktyczny opisany powyżej w żadnym punkcie nie wypełnia warunków ustawowych:

Gospodarstwo rolne zakupione przez Wnioskodawcę w 1993 r. jako jedyny zakup nieruchomości w ciągu całego życia, z myślą o gospodarce rolnej a nie z myślą o podziale i odsprzedaży. Działalność rolnicza w ograniczonym zakresie na jaki pozwalał stan zakupionego gospodarstwa i możliwości finansowe Wnioskodawcy była prowadzona. Gmina corocznie wymierza podatek rolny i od nieruchomości i podatek ten Wnioskodawca opłaca.Podział i sprzedaż części nieruchomości podyktowana jest ograniczeniem dowolnej działalności rolniczej przez objęcie przedmiotowych działek obszarem Natura 2000, który nakłada na użytkownika gruntu znaczne ograniczenia.Sprzedaż ma również związek z przeznaczeniem działek na zabudowę rekreacyjną w Miejscowym Planie Ogólnym Zagospodarowania Przestrzennego Gminy nieobowiązującym wprawdzie od 1 stycznia 2004 r., ale wobec braku nowego planu w części aktualnego. Podział działek został dokonany jednorazowym aktem, sprzedaż działek teoretycznie również mogłaby być wykonana jednorazowym aktem przy odpowiednim nabywcy, jednak ze względu na charakter dobra podlegającego zbyciu będzie ona prowadzona przez dłuższy okres przekraczający być może okres życia Wnioskodawcy.Nie może być w tym przypadku mowy o wypełnieniu warunków ustawy o ciągłym, zorganizowanym, o charakterze działalności gospodarczej polegającej na skupie, podziale i sprzedaży gruntów.

Wnioskodawca pozwala sobie przytoczyć orzecznictwo sądów w podobnych sprawach:

Sygn. III SA/Wa 482/08 wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 czerwca 2008 r.

WSA dokonując w zakresie oceny zgodności z prawem zaskarżonej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego stwierdza, że interpretacja dokonana przez organ podatkowy nie odpowiada prawu.

Decydujące znaczenie dla oceny zaskarżonej decyzji ma rozstrzygnięcie, czy w sytuacji opisanej we wniosku Skarżącego dochodzi do powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług czy też nie.

Na podstawie przepisów zawartych w Ustawie o VAT sąd stwierdza że:

"wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy została wykonana w ramach działalności gospodarczej". Przywołując również w uzasadnieniu wyrok NSA sygn. III SA 1901/99 z 4 października 2000 r. Sąd stwierdził że, "niesłuszny jest pogląd, że u zarejestrowanego podatnika podatku VAT każda sprzedaż towarów lub odpłatne świadczenie usług jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług, w każdym przypadku indywidualnie muszą być badane zarówno podmiotowe jak i przedmiotowe przesłanki wystąpienia obowiązku podatkowego".

* "Nie jest również tak, że wykonane czynności w sposób jednorazowy w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy skutkuje przekształceniem działalności danego podmiotu w działalność gospodarczą - oznacza to że nie można danego podmiotu uznać za przedsiębiorcę tylko dlatego, że wykonał on daną czynność w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy".

* " Nie jest również tak, że jakakolwiek czynność wykonana przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego, w szczególności obowiązek podatkowy w podatku VAT nie powstaje gdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje czynności, która w sposób niewątpliwy odnosi się do majątku osobistego, który z prowadzeniem działalności gospodarczej nie jest związany. Nie jest bowiem działalnością handlową, a zatem gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odprzedaży, lecz spożytkowania na potrzeby własne".

W tym zakresie ustawa o VAT pozostaje w zgodzie z rozwiązaniami przyjętymi w VI Dyrektywie VAT, co potwierdza wyrok ETS z 4 października 1994 r. Sygn. akt. C-291/92. W orzeczeniu tym ETS stanął na stanowisku, że jeżeli podatnik w rozumieniu 2 (1) VI Dyrektywy VAT sprzedaje majątek "którego część przeznaczył na cele inne niż związane z działalnością gospodarczą i którą to część zarezerwował na potrzeby osobiste, w odniesieniu do sprzedaży tej części nie występuje jako podatnik. Transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. ETS wyraził ponadto pogląd, że podmiot będący podatnikiem VAT występujący w danej transakcji w charakterze prywatnym nie działa w tym zakresie jako podatnik. Dlatego też transakcja o charakterze prywatnym, mimo że jest dokonywana przez podatnika, nie stanowi przedmiotu opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 2 pkt 6 ustawy pod pojęciem towarów rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Aby jednak dostawa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które - mimo że czynność wykonały jednorazowo - działały z zamiarem i w okolicznościach określonych przez ustawę za działalność gospodarczą. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia, jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji, jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w dniu 11 czerwca 1993 r. zakupił od osoby fizycznej nieruchomość rolną. Nieruchomość składała się z 9-ciu nieuprawianych od wielu lat działek rolnych o ogólnej powierzchni 33,53 ha, oraz zrujnowanych zabudowań - budynku mieszkalnego i chlewni. Pierwotny zamiar prowadzenia działalności hodowlanej po ocenie obiektów przez specjalistę zootechnika ze względu na konieczność znacznych nakładów inwestycyjnych musiał być odroczony. Użytkowane były działki stanowiące trwałe użytki zielone poprzez nieodpłatne sąsiedzkie użyczenie ich dla wypasu bydła. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 spowodowało objęcie znacznej części gospodarstwa Wnioskodawcy obszarem chronionym. Na obszarach Natura 2000 nie może być prowadzona intensywna gospodarka rolna, zarośniętych znaczną ilością samosiewów sosnowych działek rolnych zlokalizowanych na granicy lasów nie można doprowadzić do kultury rolnej przez usunięcie zadrzewienia. Wobec braku możliwości wykorzystywania rolniczego w 2008 r. Wnioskodawca postanowił dokonać podziału geodezyjnego najbardziej zadrzewionych działek nr x/10 i x/13 w celu ich sprzedaży na działki rekreacji indywidualnej. Podział działek rolnych nr x/10 i x/13 został dokonany i zatwierdzony przez Starostwo Powiatowe dnia 3 września 2009 r. Działki otrzymały nową numerację od numeru x/77 do numeru x/137.Gmina na terenie, której położona jest nieruchomość nie posiada aktualnego Miejscowego Ogólnego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, zaś wg Planu zatwierdzonego Uchwalą Rady Nr XXII/168/97 z dnia 30 października 1997 r., który zgodnie z art. 87 ust. 3 Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717) przestał obowiązywać z dniem 1 stycznia 2004 r. teren działek x/10 i x/13 jest przeznaczony pod zabudowę letniskową, część znajduje się poza planem.Zarówno zabudowania, jak i grunty nigdy nie służyły działalności gospodarczej, nigdy nie stanowiły majątku przedsiębiorstwa, były i są majątkiem osobistym Wnioskodawcy nie związanym z działalnością gospodarczą. Obecnie Wnioskodawca przystępuje do zbycia działek, jednak ilość i czasokres sprzedaży jest trudny do przewidzenia.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż od 1990 r. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług remontowo-budowlanych głównie na terenie Warszawy. W zakresie działalności nie występuje obrót ziemią i nieruchomościami. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług remontowo-budowlanych Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowe działki, które Wnioskodawca ma zamiar sprzedać nigdy nie były wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług remontowo-budowlanych i nigdy w związku z tą działalnością nie były przedmiotem najmu, podnajmu, bądź umowy o podobnym charakterze. Działki w części stanowiącej trwałe użytki zielone wykorzystywane były rolniczo poprzez koszenie traw, i nieodpłatne sąsiedzkie użyczenie ich do wypasu bydła. Znaczne zadrzewienie działek graniczących z lasem samosiewami sosnowymi i niemożność usunięcia drzew w związku z ograniczeniami nałożonymi przez program Ochrony Natura 2000 uniemożliwia również takie ich użytkowanie. Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego.Na 12 działek tj. ok. 20% ogólnej ilości dnia 24 września 2010 r. została wydana przez Wójta Gminy Decyzja o Warunkach Zabudowy budynkami rekreacji indywidualnej. Przedmiotowe działki nie są objęte Planem Miejscowym Zagospodarowania Przestrzennego zaś Plan zatwierdzony uchwałą Rady Gminy Nr XXII/168/97 zgodnie z art. 87 ust. 3 Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717) przestał obowiązywać z dniem 1 stycznia 2004 r. W obowiązującym do końca 2003 r. Planie zagospodarowania część gruntów, na których położone są przedmiotowe działki była przeznaczona pod zabudowę letniskową, część znajdowała się poza planem. Do czasu wydania warunków zabudowy zarówno działki objęte Decyzją jak i wszystkie pozostałe miały status działek rolnych. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy tereny te również mają przeznaczenie rolnicze, czyli są to tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Wg wykazu Gruntów Starostwa Powiatowego działki są nadal użytkami rolnymi. Wnioskodawca w przeszłości nigdy nie dokonywał sprzedaży nieruchomości gruntowych.

Mając, zatem na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowych działek o numerach od x/77 do x/137 spełnia przesłanki działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego dostawy działek nie można uznać za wyprzedaż majątku osobistego, bowiem Wnioskodawca zakupił w 1993 r. nieruchomość rolną o powierzchni 33,53 ha z pierwotnym zamiarem prowadzenia działalności hodowlanej (rolniczej), jednak po ocenie obiektów przez specjalistę zootechnika ze względu na konieczność znacznych nakładów inwestycyjnych zamiar musiał być odroczony. A więc w momencie zakupu przedmiotowej nieruchomości gruntowej istniał zamiar prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z powyższym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, należy stwierdzić, że dostawy przedmiotowych działek Wnioskodawca będzie dokonywać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że przez 19 lat przedmiotowe grunty były wykorzystywane rolniczo m.in. służyły do wypasu bydła. Zatem prowadzona była na nich działalność rolnicza, która zgodnie z art. 15 ust. 2 stanowi jeden z rodzajów działalności gospodarczej.Grunty w niniejszej sprawie mają zostać sprzedane jako działki położone na terenach przeznaczonych pod zabudowę budynkami rekreacji indywidualnej oraz działek położonych na terenach, które mają przeznaczenie rolnicze. Taki stan rzeczy w rezultacie pociąga za sobą powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a przedmiotowe dostawy nieruchomości gruntowych będą stanowiły dostawę, o której mowa w cyt. art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3.

stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4.

stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług, dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Zwolnienie wynikające z cytowanego wyżej przepisu przysługuje jednakże wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane czy też pod zabudowę. Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy. Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, należy posłużyć się decyzją o warunkach zabudowy lub inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją, sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego działki będące przedmiotem dostawy zgodnie z wydaną przez Wójta Gminy Decyzją o Warunkach Zabudowy (12 działek tj. 20% ogólnej ilości) mają przeznaczenie do zabudowy - budynkami rekreacji indywidualnej. Pozostała ilość działek, jak wynika z założeń studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, mają przeznaczenie rolnicze.

Zatem, mając na względzie przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, iż dostawa przedmiotowych działek (zgodnie z tym, co zostało ustalone we wcześniejszej części uzasadnienia) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Skutkiem powyższego, sprzedaż posiadanych przez Wnioskodawcę działek przeznaczona jest - stosownie do wydanej Decyzji o Warunkach Zabudowy - 12 działek tj. 20% ogólnej ilości do zabudowy - budynkami rekreacji indywidualnej nie korzysta z jakiegokolwiek zwolnienia od podatku od towarów i usług i jest opodatkowana podstawową 23% stawką podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. Przy czym należy dodać, iż dostawa działek położonych na terenach rolniczych (jak wynika ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego), będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT z uwagi na fakt, iż mieści się w dyspozycji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług - są terenami niezabudowanymi i innymi niż teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę.

Strona na poparcie swojego stanowiska wskazała na wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 czerwca 2008 r. sygn. III SA/Wa 482/08. Wyroku zapadł w kwestii opodatkowania sprzedaży działek budowlanych, podatkiem od towarów i usług. Ze stanu faktycznego wynikało, że Strona wraz z żoną sprzedała osiem działek, z czego dwie miały warunki zabudowy, a sześć sprzedano jako działki rolne za zgodą Agencji Nieruchomości Rolnych, która zrezygnowała z prawa pierwokupu. Ponadto jak wskazała Strona działkę rolną o powierzchni 0,64 ha nabyła razem z żoną w drodze darowizny, a sąsiednią działkę rolną o powierzchni 0,67 ha Strona nabyła wraz z żoną w wyniku umowy kupna-sprzedaży. Posiadany teren został podzielony na 10 działek. Zatem, powołane przez Stronę rozstrzygnięcie dotyczy stanu faktycznego odmiennego niż przedstawiony w złożonym wniosku, stąd też nie może stanowić podstawy do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Konkludując należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowych nieruchomości gruntowych przeznaczonych stosownie do wydanej Decyzji o Warunkach Zabudowy - 12 działek tj. 20% ogólnej ilości - budynkami rekreacji indywidualnej nie korzysta z jakiegokolwiek zwolnienia od podatku od towarów i usług i jest opodatkowana podstawową 23% stawką podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. Natomiast działki położone na terenach rolniczych (jak wynika ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego), podlegają zwolnieniu z podatku VAT, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile nie nastąpi zmiana celu przeznaczenia tych gruntów w przedmiotowym studium, planie zagospodarowania przestrzennego lub nie zostanie wydana decyzja dotycząca warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Wobec powyższego Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług w związku z dostawą przedmiotowych działek i wystawienia faktury VAT w przypadku, gdy nabywcą nieruchomości gruntowych będzie podatnik podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Z uwagi na fakt, że za złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego data wpływu do tut. organu 27 maja 2011 r., Wnioskodawca winien wnieść opłatę w wysokości 40 zł (od dnia 20 września 2008 r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi bowiem 40 zł - art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej). Wnioskodawca dokonał wpłaty w wysokości 75 zł w dniu 23 maja 2011 r. za wydanie interpretacji indywidualnej. Zatem kwota w wysokości 35 zł, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej zostanie zwrócona na numer konta bankowego wskazanego we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl