IPPP2/443-633/13-2/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2013 r. (data wpływu 26 czerwca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych niemających wartości konsumpcyjnej, których jednostkowy koszt wytworzenia przekracza 10 zł oraz prawa do odliczenia z tytułu ich nabycia - jest prawidłowe.

W dniu 26 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych niemających wartości konsumpcyjnej, których jednostkowy koszt wytworzenia przekracza 10 zł oraz prawa do odliczenia z tytułu ich nabycia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest producentem produktów farmaceutycznych oraz kosmetyków. Sprzedaż tych produktów podlega opodatkowaniu VAT stawką 23% i 8%. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W związku z działaniem na bardzo konkurencyjnym rynku produktów farmaceutycznych i kosmetyków Wnioskodawca podejmuje szereg działań o charakterze promocyjnym, reklamowym i marketingowym, które pozwalają na dostarczenie informacji o produktach do nabywców tych produktów i innych podmiotów uczestniczących procesie dystrybucji produktów wyprodukowanych przez Wnioskodawcę (np. lekarze, farmaceuci, przedstawiciele hurtowni farmaceutycznych).

W ramach powyższych działań Wnioskodawca dokonuje bezpłatnych wydań różnego rodzaju materiałów, które mogą być klasyfikowane jako drukowane materiały reklamowe i informacyjne. Powyższa klasyfikacja wynika z faktu, że bez względu na rodzaj materiału z jakiego wykonano produkt (papier lub tworzywo sztuczne) treść reklamowa czy informacyjna jest na nie nanoszona poprzez nadrukowanie lub inne techniki poligraficzne. Materiał reklamowy czy informacyjny jest zawsze opatrzony logo Wnioskodawcy i/lub nazwa promowanego produktu, oraz w zależności od przeznaczenia, stosowną treścią informacyjną lub reklamową.

Generalnie cena nabycia (koszt wytworzenia) pojedynczego produktu nie przekracza 10 zł netto, ale zdarzają się też produkty o wyższej cenie nabycia.

Wnioskodawca w swojej działalności marketingowej wykorzystuje następujące materiały informacyjne i reklamowe:

* ulotki informacyjne o produktach - dystrybuowane do lekarzy i farmaceutów oraz wykorzystywane na targach i konferencjach farmaceutycznych;

* plakaty reklamowe poszczególnych produktów dystrybuowane do aptek;

* torebki reklamowe (jednorazowe) dystrybuowane do aptek;

* naklejki z nazwą produktów leczniczych;

* bloczki reklamowe - bloczki kartek do robienia notatek opatrzone nazwą produktu farmaceutycznego lub kosmetyku;

* maty na kozetkę do gabinetów lekarskich;

* kolorowanki dla dzieci dystrybuowane do lekarzy pediatrów - kilku stronnicowe książeczki opatrzone logo produktów adresowanych dla dzieci;

* kalendarze ścienne - opatrzone logo i danymi kontaktowymi;

* standy - różnego typu stojaki na broszury informacyjne i inne materiały promocyjne;

* katalogi i cenniki dotyczące m.in. prowadzonych programów lojalnościowych;

* broszury edukacyjne dla położnych - kilku stronnicowe książeczki opisujące praktyczne możliwość wykorzystania przez położne produktów oferowanych przez Wnioskodawcę;

* zeszyty ćwiczeń dla chorych na Alzheimera - kilku stronnicowe książeczki, w których można robić notatki dotyczące wykonanych w danym dniu czynności.

Wszystkie materiały informacyjne i reklamowe przekazywane są do lekarzy, farmaceutów oraz do hurtowni farmaceutycznych, które zapewniają hurtową sprzedaż produktów Wnioskodawcy.

Wskazać należy, iż nieodpłatne przekazanie drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych, (także tych, których koszt wytworzenia przekracza 10 zł), nie powoduje uzyskania korzyści po stronie osoby, która ja otrzymuje (kontrahenta) i nie reprezentuje dla niego żadnej wartości. Drukowane materiały informacyjne i reklamowe stanowią jedynie zachętę do korzystania z oferty Wnioskodawcy, a celem ich przekazania jest informacja o towarach znajdujących się w ofercie i zachęta do ich zakupu, a w efekcie zwiększenie obrotów, kontrahent nie otrzymuje możliwości korzystania z towarów w sensie ekonomicznym.

Należy również wskazać, iż drukowane materiały informacyjne i reklamowe nie są przekazywane na cele osobiste osób wymienionych w art. 7.2.1 ustawy VAT. Jak wskazano powyżej, materiały te przekazane są w celu zwiększenia obrotów Wnioskodawcy.

Dodatkowo, przekazane drukowane materiały informacyjne i reklamowe nie stanowią darowizny, gdyż skutkiem darowizny jest zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów w majątku obdarowanego (kontrahenta). W przedstawionej sytuacji nie ma jednak żadnego przysporzenia po stronie kontrahenta, gdyż, jak wspomniano wyżej, drukowane materiały informacyjne ani reklamowe nie stanowią dla niego żadnej wartości (nie może ich sprzedać czy wymienić).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne przekazanie kontrahentom, w związku z działalnością gospodarczą podatnika, drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych, których cena nabycia (jednostkowy koszt wytworzenia) przekracza 10 zł, w dalszym ciągu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Czy w związku z nabyciem drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych nieodpłatne przekazanych kontrahentom, służących promocji i reklamie produktów, których sprzedaż jest opodatkowana przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, także od dnia 1 kwietnia 2013 r. przekazywanie kontrahentom nieodpłatnych materiałów reklamowych w związku z działalnością gospodarczą podatnika, których cena nabycia (jednostkowy koszt wytworzenia) przekracza 10 zł nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Dodatkowo zgodnie art. 7 ust. 2 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności;

Przepisu art. 7 ust. 2 ustawy VAT nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. (art. 7 ust. 3 ustawy VAT). W porównaniu do treści powyższej regulacji w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., w znowelizowanym przepisie nie ma mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy VAT przez prezenty o małej wartości rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary;

Jak wynika z powyższego, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Jednakże oceniając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących sprzedawanych towarów w postaci m.in. broszur, ulotek, katalogów, plakatów, bloczków, naklejek, czy standów reklamowych stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku VAT. Otóż, u jego podstaw leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę/konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. W przedmiotowej sprawie przekazane materiały pełnią jedynie funkcję informacyjną i nośnika reklamy a przez to nie przedstawiają dla nabywcy (kontrahenta) jakiejkolwiek wartości użytkowej (konsumpcyjnej).

Reasumując, przekazanie opisanych w stanie faktycznym drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów, tj. broszur, ulotek, katalogów, plakatów, bloczków, naklejek, czy standów reklamowych nie będzie podlegało opodatkowaniu z uwagi na fakt, iż nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Tym samym przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Stąd też, zdaniem Wnioskodawcy, w opisywanym przypadku nie ma elementu "konsumpcji", pełnowartościowego przysporzenia po stronie kontrahenta. Z tego względu przekazanie drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bez względu na cenę nabycia/jednostkowy koszt ich wytworzenia. Nieodpłatne przekazanie tych materiałów nie stanowi odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Powyższa wykładnia przepisów została potwierdzona przez Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej o sygnaturze IPPP1/443-149/13-2/PR z dnia 12 kwietnia 2013 r.

Interpretacja ta znajduje także swoje potwierdzenie w wykładni przepisów ustawy VAT dokonanej przez sądy administracyjne. Co prawda orzeczenia te zapadały na tle poprzednio obowiązującego stanu prawnego, jednakże przedmiotem oceny był charakter (natura) drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych na gruncie podatku VAT, w tym jego założeń konstrukcyjnych. W związku z tym dokonana tam wykładania znajduje pełne zastosowanie także w zakresie przepisów ustawy VAT obowiązujących po dniu 1 kwietnia 2013 r.

Wyrok NSA z dnia 28 lipca 2011 r. sygn. akt I FSK 1201/10: "W konkretnych warunkach rozpatrywanej sprawy, a więc, gdy skarżąca Spółka nieodpłatnie przekazywała w celach informacyjno-reklamowych ulotki (katalogi) reklamowe związane z programem P., w celu zachęcenia nauczycieli i szkół do korzystania z publikacji edukacyjnych Spółki, należy przyjąć, że nie miała miejsca opodatkowana dostawa towarów. Jak słusznie bowiem przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny przekazane materiały informacyjne, foldery nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w klasyfikacjach statystycznych. Ulotki takie są bowiem specyficznym produktem, zawierającym informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Jak słusznie bowiem argumentuje Spółka, ulotki reklamowe i foldery nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie. Z powyższego zaś wynika, że ulotki i foldery nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej. Istotny jest stan faktyczny przedmiotowej sprawy, w oderwaniu od którego nie można oceniać spornych czynności. Jak słusznie bowiem wskazał Sąd pierwszej instancji, ulotka reklamowa może być uznana dla potrzeb ustawy o VAT za towar opodatkowany, w sytuacji gdy zostanie ona zbyta przez wytwarzający ulotki podmiot nabywającemu je kontrahentowi, który następnie przekaże je anonimowym potencjalnym klientom. Natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie odróżnił taką sytuację od sytuacji zaistniałej w rozpatrywanej sprawie, kiedy to nieodpłatne przekazanie było sposobem na poinformowanie potencjalnych klientów o produktach przedstawionych w ulotkach. W takiej zatem sytuacji, ulotki reklamowe nie mogą być uznane za towar w rozumieniu ustawy o VAT. Podatek od towarów i usług jest podatkiem od konsumpcji, zaś w stanie faktycznym sprawy ulotki reklamowe nie miały wartości konsumpcyjnej."

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2114/09: "W niniejszej sprawie mamy do czynienia z przekazywaniem materiałów informacyjnych, folderów, czyli nie są to towary w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w klasyfikacjach statystycznych. Jest to specyficzny produkt, który zawiera informacje, ma nakłonić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu, w niniejszej sprawie - książek. Należy zgodzić się ze stroną skarżącą, że aby można było mówić o dostawie, towar ten powinien posiadać charakter konsumpcyjny. Trudno byłoby mówić, iż otrzymując ulotkę czy też folder informacyjny klient otrzymuje towar, który konsumuje czy też korzyść majątkową.

Foldery czy też ulotki nie są wręczane w celu przysporzenia majątkowego, a tylko po to, aby przekazać informację o produkcie. Zatem, w ocenie Sądu, ulotki, foldery w przypadku przekazywania ich potencjalnym klientom nie są towarami będącymi przedmiotem czynności opodatkowanej. Zastrzec trzeba także, iż folder czy też ulotka będą towarem opodatkowanym w przypadku zbycia go pomiędzy wytwarzającym te ulotki podmiotem, a nabywającym je kontrahentem, który dalej je przekazuje anonimowych klientom".

O tym, że nie każdy towar podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pomimo spełnienia z formalnego punktu widzenia definicji dostawy, potwierdza też piśmiennictwo "opodatkowaniu powinno podlegać jedynie nieodpłatne wydanie towarów posiadających wartość konsumpcyjną. Wyjątkiem od tej zasady jest przekazywanie prezentów o małej wartości i próbek. Nie powinno natomiast podlegać opodatkowaniu wydawanie ulotek, gazetek reklamowych czy folderów (nawet jeśli posiadają walory reklamowe - cel reprezentacji czy reklamy nie jest już kryterium opodatkowania), czyli towarów nieposiadających wartości konsumpcyjnej" (J. Martini - Nowa ustawa o VAT wyd. Difin Warszawa 2004 r. s. 79).

W świetle powyższego stanowisko podatnika w zakresie pytania numer 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy także od dnia 1 kwietnia 2013 r. w związku z nabyciem drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych nieodpłatne przekazanych kontrahentom, służących promocji i reklamie produktów, których sprzedaż jest opodatkowana przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zauważyć należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Mając na względzie treść powołanych przepisów oraz zaistniały stan faktyczny stwierdzić należy, że wydatki związane z zakupem drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. sprzedaży produktów farmaceutycznych i kosmetycznych. W związku z powyższym, Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wskazanych powyżej drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W świetle powyższego stanowisko podatnika w zakresie pytania numer 2 należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na wstępie należy nadmienić, iż przedmiotowa interpretacja jest wydawana w oparciu o stan prawny obowiązujący od dnia 1 kwietnia 2013 r., uwzględniający zmiany wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), w szczególności art. 1 pkt 4 lit. a)-b) tejże ustawy.

I tak, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (ust. 3).

W porównaniu do treści powyższej regulacji w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. w znowelizowanym przepisie nie ma mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W myśl ust. 4 cyt. artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest producentem produktów farmaceutycznych i kosmetyków. Wnioskodawca podejmuje szereg działań o charakterze promocyjnym, reklamowym i marketingowym, które pozwalają na dostarczenie informacji o produktach do nabywców tych produktów i innych podmiotów uczestniczących procesie dystrybucji produktów wyprodukowanych przez Wnioskodawcę (np. lekarze, farmaceuci, przedstawiciele hurtowni farmaceutycznych). Spółka przekazuje swoim kontrahentom nieodpłatnie drukowane materiały reklamowe i informacyjne dotyczące tych towarów, w postaci: ulotek informacyjnych o produktach, plakatów reklamowych poszczególnych produktów, torebek reklamowych jednorazowych, naklejek z nazwą produktów leczniczych, bloczków reklamowych, mat na kozetkę do gabinetów lekarskich, kolorowanek dla dzieci dystrybuowanych do lekarzy pediatrów, kalendarzy ściennych, standów, katalogów i cenników dotyczących m.in. prowadzonych programów lojalnościowych, broszur edukacyjnych dla położnych czy też zeszytów ćwiczeń dla chorych na Alzheimera. Cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia niektórych z tych drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych wynosi powyżej 10 zł.

W związku z nowelizacją ustawy o VAT z dniem 1 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące opodatkowania przekazywanych przez niego nieodpłatnie materiałów reklamowych i informacyjnych swoim kontrahentom, tj. broszur, ulotek, katalogów, plakatów, bloczków, naklejek, czy standów reklamowych.

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów, w postaci broszur, ulotek, katalogów, plakatów, bloczków, naklejek czy standów reklamowych stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom ww. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

W tym miejscu należy nadmienić, iż nie wszystkie formy przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych będą wyłączone spod opodatkowania jako towary nieposiadające wartości użytkowej. Otóż, drukowane materiały takie jak: kalendarze ścienne z logo firmy, które obok funkcji reklamowych i informacyjnych, stanowią dla nabywcy wartość użytkową, o ile nie będą wypełniały definicji prezentów o małej wartości, będą objęte podatkiem od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie pozostałe przekazane materiały pełnią jedynie funkcję informacyjną i nośnika reklamy, i nie przedstawiają dla nabywcy (kontrahenta) jakiejkolwiek wartości użytkowej (konsumpcyjnej).

Reasumując, przekazanie przedmiotowych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów, tj. broszur, ulotek, katalogów, plakatów, bloczków, naklejek czy standów reklamowych nie będzie podlegało opodatkowaniu z uwagi na fakt, iż nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Tym samym przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy. Natomiast przekazanie drukowanych materiałów reklamowych takich jak kalendarze nie będzie podlegało opodatkowaniu, jeżeli jednostkowy koszt wytworzenia lub cena nabycia kalendarzy nie przekracza 10 zł.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, spełniającym ustawową definicję podatnika zawartą w art. 15 ustawy, dokonującym sprzedaży produktów farmaceutycznych i kosmetyków, opodatkowanej podatkiem VAT w stawce 23% i 8%. Nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych i informacyjnych związane jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych, gdyż istotnie wpływa na poziom sprzedaży produktów farmaceutycznych i kosmetycznych. Celem ich przekazania jest informacja o towarach znajdujących się w ofercie i zachęta do ich zakupu, a w efekcie zwiększenie obrotów Wnioskodawcy.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie podstawowy warunek uprawniający Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT jest spełniony, bowiem wydatki na zakup przedmiotowych materiałów reklamowych i informacyjnych są związane z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy, jaką jest sprzedaż produktów farmaceutycznych i kosmetyków, a przesłanki ograniczające prawo do odliczania (art. 88 ustawy) w przedmiotowej sprawie nie zaistniały.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.