IPPP2/443-606/14-4/MT/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 31 maja 2014 r. (data wpływu 2 lipca 2014 r.) uzupełnionym w dniu 25 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 19 września 2014 r. nr IPPP2/443-606/14-2/MT/MM o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na sprzedaż kart wstępu uprawniających do korzystania z siłowni, a także uczestnictwa w grupowych zajęciach rekreacyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na sprzedaż kart wstępu uprawniających do korzystania z siłowni, a także uczestnictwa w grupowych zajęciach rekreacyjnych. Wskazany wniosek zawierał braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. W związku z tym tut. Organ podatkowy pismem z 19 września 2014 r. znak IPPP2/443-606/14-2/MT/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki (skutecznie doręczone w dniu 22 września 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. jest czynnym podatnikiem VAT i ma zamiar prowadzić kluby fitness. Klub fitness jest obiektem sportowym, gdzie oferowane są usługi związane z rekreacją ruchową i poprawą kondycji fizycznej (PKD 9313Z- działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej). Obiekt sportowy prowadzony przez Spółkę będzie składał się ze strefy aerobowej, strefy siłowej, strefy crossfit, sali zajęć grupowych, szatni oraz recepcji.

W zakres świadczonych usług będą wchodzić m.in.:

* usługi wstępu na siłownię,

* usługi wstępu na grupowe zajęcia rekreacyjne.

Ponadto klub planuje prowadzić sprzedaż napojów na terenie obiektu sportowego, która nie będzie stanowić części składowej ww. usług.

Usługi wstępu do obiektu będą sprzedawane w formie karty wstępu (członkostwa) na okres 12 miesięcy. Opłata za kartę wstępu wnoszona będzie w drodze polecenia pobrania co miesiąc albo kwartał, zależnie od wybranego okresu rozliczeniowego.

Użytkownicy będą mieli możliwość skorzystania z dwóch rodzajów kart wstępu, zapewniających nieograniczoną liczbę wejść do obiektu:

Nabywcy kart wstępu wskazanych w pkt a) będą mogli korzystać tylko z dostępnych urządzeń siłowych i aerobowych (bez prawa wstępu na zajęcia grupowe).

Natomiast wykup karty wstępu wskazanej w punkcie b), oprócz wstępu na siłownię, będzie uprawniać do wstępu i uczestnictwa w zajęciach rekreacyjnych organizowanych na terenie obiektu. Uczestnik będzie miał dowolność wyboru zajęć bądź rezygnacji z uczestnictwa.

Wykupienie któregokolwiek z rodzajów kart wstępu jest jedynym sposobem umożliwiającym wstęp do klubu i korzystanie z jego infrastruktury, w tym z grupowych zajęć rekreacyjnych w przypadku karty wykazanej w punkcie b). W ramach kart wstępu klub nie zapewnia indywidualnej opieki oraz treningu.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, co następuje:

Obiekt opisany we wniosku stanowi obiekt służący poprawie kondycji fizycznej (PKWiU) 93.13.10.0) zgodnie z rozporządzeniem Ministra z 29 października 2008 r. w sprawie PKWiU. Spółka poprzez sprzedaż usługi wstępu do ww. obiektu (w postaci kart wstępu), zapewnia ich posiadaczom mozliwość rekreacji ruchowej, służącej poprawie kondycji fizycznej i kulturystyce. Zgodnie z wytycznymi do klasyfikacji PKWiU grupowanie 93.13.10.0 obejmuje usługi związane z działalnością centrów i klubów fitness oraz innych obiektów służących poprawie kondycji fizycznej i kulturystyce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż kart wstępu wskazanych w punkcie a), uprawniających do wstępu na siłownię i korzystanie z jej infrastruktury, powinna być traktowana dla potrzeb VAT jako świadczenie usług związanych z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu i podlega opodatkowaniu stawką VAT 8%, w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

2. Czy sprzedaż kart wstępu wskazanych w punkcie b), uprawniających do wstępu na siłownię i korzystanie z jej infrastruktury, w tym udział w grupowych zajęciach rekreacyjnych, powinna być traktowana dla potrzeb VAT jako świadczenie usług związanych z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu i podlega opodatkowaniu stawką VAT 8%, w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy w obydwu przypadkach znajduje zastosowanie stawka 8%. Sprzedaż ww. kart wstępu powinna być traktowana dla potrzeb podatku od towarów i usług jako świadczenie usługi wstępu do miejsca, gdzie możliwe jest aktywne spędzenie wolnego czasu (rekreacja). Powinna mieć zastosowanie stawka VAT 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej zwanej "ustawą o VAT", w związku z brzmieniem pozycji 186 załącznika nr 3 do tej ustawy ("Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (bez względu na PKWiU)"). Przepis ten stanowi implementację art. 98 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w związku z brzmieniem pozycji 14 załącznika numer III do tej dyrektywy ("korzystanie z obiektów sportowych").

Ani przepisy krajowe, ani unijne nie zawierają prawnej definicji usług "wyłącznie w zakresie wstępu". Co prawda art. 32 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. definiuje "usługi wstępu", niemniej jednak nie znajduje zastosowania w sytuacji przedstawionej przez Spółkę, gdyż jest przepisem wykonawczym w stosunku do art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE, który odnosi się do określenia miejsca świadczenia "usług wstępu na imprezy (...) sportowe", a nie stawki VAT dla usług "korzystania z obiektów sportowych". Właściwym więc jest dokonanie wykładni w oparciu o ogólne reguły języka polskiego, które przy braku definicji prawnej są podstawą wykładni przepisów prawa oraz przez odwołanie się do wykładni systemowej załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki usługi świadczone w ramach kart wstępu do klubu fitness są usługami związanymi z rekreacją w rozumieniu pozycji 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. "Rekreacja" - zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Współczesnego Języka Polskiego (Warszawa 1996, Wydawnictwo Wilga)"to forma aktywności podejmowana w wolnym czasie dla wypoczynku, wytchnienia, przyjemności, mająca na celu regenerację sił psychicznych, fizycznych oraz zapobieganie dalszemu zmęczeniu". Zdaniem Spółki obiekt sportowy, który Spółka będzie prowadziła służy celom rekreacyjnym takim jak uczęszczanie na siłownię i zajęcia grupowe, a usługi w nim świadczone są związane z rekreacją.

Dodatkowo należy przytoczyć też słownikową definicję pojęcia "wstęp". Według Słownika Języka Polskiego (sjp.pwn.pl) pojęcie "wstęp" jest zdefiniowane jako "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestnictwa w czymś". Według Spółki uczestnictwo w zajęciach grupowych oraz prawo korzystania z infrastruktury siłowni zawiera się w sformułowaniu "prawo uczestnictwa w czymś". Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego "uczestniczyć" to "brać w czymś udział, współdziałać w jakiejś akcji", co jest zgodne z usługami, które planuje wykonywać Spółka w zakresie kart wstępu.

Powiązanie dwóch określeń znajdujących się w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT "usługi związane z rekreacją" i "w zakresie wstępu" wyklucza przyjęcie, że wstęp w zakresie usług związanych z aktywnym wypoczynkiem, jakim jest rekreacja, dotyczy wyłącznie wejścia na teren obiektu i biernego uczestnictwa. W związku z wykładnią systemową treści samego załącznika nr 3 do ustawy o VAT, czyli porównaniem brzmienia innych pozycji, zwłaszcza pozycji 183 i 184 z pozycją 186, można wnioskować, że pozycja 186 obejmuje nie tylko usługę samego wejścia na teren obiektu, ale też prawo do czynnego korzystania z infrastruktury i aktywnego udziału w dostępnych tam zajęciach. Korzystanie z obiektów wymienionych w pozycji 183 (wesołe miasteczka, parki rozrywki, dyskoteki i sale taneczne) zakłada aktywne korzystanie z dostępnych tam rozrywek i atrakcji. Podobnie jest z wizytą we współczesnych muzeach (poz. 184 załącznika), które również przewidują aktywne uczestnictwo zwiedzających w ramach biletu wstępu. W opinii Spółki, biorąc pod uwagę, że poz. 183, 184 i 186 załącznika zawierają identyczne stwierdzenie ("wyłącznie w zakresie wstępu"), nie ma uzasadnienia, aby te wyrażenia rozumieć odmiennie.

Stanowisko zajęte przez Spółkę, znajduje swoje potwierdzenie w wyrokach:

a. Wojewódzkich Sądów Administracyjnych:

* WSA w Bydgoszczy, w wyroku z dnia 30 stycznia 2013 r. (I SA/Bd 1045/12), w wyroku z dnia 5 marca 2014 r. (I SA/Bd 98/14) oraz w wyroku z dnia 29 stycznia 2013 r. (I SA/Bd 1050/13),

* WSA w Warszawie, w wyroku z dnia 11 kwietnia 2013 r. (III SA Wa 3204/12) oraz wyroku z dnia 18 czerwca 2013 r. (III SA/Wa 126/13),

* WSA w Krakowie, w wyroku z dnia 28 września 2012 r. (I SA/Kr 889/12),

* WSA w Rzeszowie, w wyroku z dnia 22 listopada 2012 r. (I SA/Rz 980/12).

b. Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r. (I FSK 311/13).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy o VAT, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak stanowi przepis art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 186 wymieniono - bez względu na symbol PKWiU - "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu".

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka ma zamiar prowadzić kluby fitness, gdzie będą oferowane usługi związane z rekreacją ruchową i poprawą kondycji fizycznej. Obiekt sportowy będzie składał się z takich stref jak: aerobowa, siłowa, crossfit, a także z sali zajęć grupowych, szatni i recepcji. Korzystanie z klubu będzie możliwe po wykupieniu kart wstępu uprawniających do wstępu na siłownię w godzinach od 6.30-17.00 albo w godzinach otwarcia klubu lub uprawniającej do wstępu na siłownię w godzinach otwarcia klubu oraz do udziału w grupowych zajęciach rekreacyjnych.

Należy wskazać, że ustawodawca nie określił form ani kategorii "wstępu", które objął obniżoną stawką podatku. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN)"wstęp" to "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Ponadto, w celu dalszej analizy tego pojęcia, warto powołać obowiązujące od 1 lipca 2011 r. rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, które w art. 32 ust. 1 wskazuje, że usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

W art. 32 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazano natomiast, że ust. 1 ma zastosowanie w szczególności do:

* prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;

* prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;

* prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

W myśl art. 32 ust. 3 ww. rozporządzenia, ust. 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.

Należy wyjaśnić, że wskazanie na ww. regulacje spowodowane jest tym, że użyto w nich również pojęcia "wstęp", zatem jest to pomocne w definiowaniu znaczenia tego terminu. Co więcej, Rada Unii Europejskiej we wstępie do ww. rozporządzenia, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347 z 11.12.2006, s. 1), w szczególności jej art. 397 oraz uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, w pkt 27 wskazała, że "Aby zapewnić jednolite opodatkowanie świadczenia usług kulturalnych, artystycznych, sportowych, naukowych, edukacyjnych, rozrywkowych i podobnych, należy zdefiniować pojęcie wstępu na tego rodzaju wydarzenia i usługi pomocnicze związane z takim wstępem".

Posiłkując się zatem art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 należy wskazać na różnicę, która występuje pomiędzy znaczeniem słowa "wstęp" - rozumianym jako wstęp do obiektu (np. wejście na mecz piłki nożnej), a słowem "wstęp" rozumianym jako wejście do obiektu z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń (np. wejście do siłowni). Ww. rozporządzenie Rady Nr 282/2011, jak wskazano powyżej, wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zatem z ww. przepisów rozporządzenia wynika, że świadczenie usług wstępu, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, obejmuje prawo wstępu na spektakle, występy cyrkowe, koncerty, wystawy, mecze, zawody, konferencje, seminaria.

W związku z tym termin "wstęp" należy rozumieć jako możliwość wejścia "gdzieś", co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych urządzeń czy sprzętów. Opłata za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica, co do zasady, za uczestniczenie w imprezie sportowej poprzez oglądanie (uczestnictwo bierne).

Następnie należy wskazać, że zgodnie z art. 96 powołanej powyżej Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie stosują stawkę podstawową VAT, która jest określana przez każde państwo członkowskie jako procent podstawy opodatkowania i która jest jednakowa dla dostaw towarów i świadczenia usług.

Stosownie do art. 98 ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone (ust. 1). Stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III (ust. 2). W załączniku III wymieniony został m.in. wstęp na przedstawienia, do teatrów, cyrków, na targi, do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na koncerty, do muzeów, ogrodów zoologicznych, kin, na wystawy oraz podobne imprezy i obiekty kulturalne (pkt 7), wstęp na imprezy sportowe (pkt 13), korzystanie z obiektów sportowych (pkt 14).

Krajowy ustawodawca, zważając na uregulowania przepisów Dyrektywy i rozporządzeń wykonawczych do niej zastrzegł, że preferencyjna stawka podatku 8% odnosi się wyłącznie do wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT w poz. 179 "usług związanych z działalnością obiektów sportowych" (PKWiU 93.11.10.0), w poz. 183 "usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne (bez względu na symbol PKWiU)", w poz. 184 "usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu" (bez względu na symbol PKWiU) oraz w poz. 186 "pozostałych usług związanych z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" (bez względu na symbol PKWiU).

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że opisany we wniosku obiekt jest obiektem służącym poprawie kondycji fizycznej PKWiU 93.13.10.0. Zatem nie jest obiektem sportowym wymienionym w poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. W związku z tym usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są usługami wymienionymi w pozycji 179 załącznika nr 3 ustawy o VAT, które korzystają z preferencyjnej stawki podatkowej w wysokości 8%.

W odniesieniu do usług w zakresie wstępu, o którym mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy stwierdzić, że pojęcia tego nie można utożsamiać z pojęciem "karty wstępu", uprawniającym do korzystania z dostępnych urządzeń czy sprzętów (uczestnictwo czynne). Wstęp na siłownię i grupowe zajęcia rekreacyjne nie uprawnia korzystającego (klienta) do wstępu jedynie w sensie wejścia gdzieś, jak to ma miejsce np. w przypadku nabycia biletu do kina, lecz obejmuje również czynne korzystanie z usług siłowni.

Należy zauważyć, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zamierza sprzedawać karty wstępu umożliwiające osobie będącej w ich posiadaniu czynne uczestnictwo w zajęciach sportowo-rekreacyjnych, a także do korzystania z urządzeń znajdujących się w klubie. Karty wstępu będą upoważniały do wejścia na siłownię w celu korzystania z infrastruktury znajdującej się w klubie. Oznaczać to będzie dla klientów możliwość korzystania z dostępnych w ramach nabytej karty urządzeń znajdujących się w klubie oraz udziału w zajęciach rekreacyjnych. A zatem pobierana od klienta opłata uprawniać będzie do korzystania z szerszego zakresu usług niż sam wstęp.

Z uwagi na opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że pobierane przez Spółkę opłaty stanowiące wynagrodzenie za świadczone usługi, a uprawniające do korzystania z urządzeń dostępnych w prowadzonym przez Spółkę klubie, służącym poprawie kondycji fizycznej, w tym udziału w grupowych zajęciach rekreacyjnych nie mogą być uznane jedynie za opłaty za wstęp, lecz przede wszystkim za możliwość korzystania z tych urządzeń oraz czynnego udziału w zajęciach. Pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi opodatkowanych stawką obniżoną nie należy interpretować rozszerzająco. W związku z tym usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są usługami wymienionymi w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, co wyklucza zastosowanie preferencyjnej 8% stawki podatku. Zatem sprzedaż opisanych we wniosku kart wstępu, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dwóch pytań należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę orzecznictwa polskich sądów administracyjnych należy zauważyć, że wymienione orzeczenia organ potraktował jako element argumentacji Wnioskodawcy, lecz nie mogły mieć one wpływu na ocenę prawną wskazanej sprawy. Nie negując tych orzeczeń jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę. Wnioskodawca przytoczył jedynie korzystne dla siebie orzeczenia, natomiast we wskazanej sprawie linia orzecznicza nie jest jednolita. Potwierdzeniem tego jest orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 maja 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 1543/11, w którym Sąd po rozpoznaniu sprawy dotyczącej zbieżnego zagadnienia prawnego, uznał pogląd zaprezentowany przez organ podatkowy za słuszny. Co więcej - co wymaga szczególnego uwypuklenia - Sąd w niniejszym wyroku, sam w uzasadnieniu wskazał na treść powoływanego powyżej art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., jako aktu pomagającego w ustaleniu zakresu usług w zakresie "wstępu". WSA zaznaczył, że pojęcia usług w zakresie wstępu, w kontekście rozpatrywanej normy prawnej wynikającej z treści poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT nie można utożsamiać z pojęciem "biletu wstępu" uprawniającego do uczestniczenia w zajęciach sportowo-rekreacyjnych, które prowadzone są na zasadzie czynnego uczestnictwa w nich.

Ponadto stanowisko organu potwierdzają wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 września 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 926/13, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 1561/12, czy też Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 1126/12.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.