IPPP2/443-591/13-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu do Organu 17 czerwca 2013 r.) uzupełnionym w dniu 17 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 lipca 2013 r. Nr IPPP2/443-591/13-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 15 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z duplikatów faktur VAT - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z duplikatów faktur VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 17 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 lipca 2013 r. Nr IPPP2/443-591/13-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 15 lipca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka została zawiązana dnia 3 października 2012 r. aktem notarialnym. W dniu 18 października 2012 r. Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy dokonał wpisu Spółki do Krajowego Rejestru Sądowego. Dnia 30 października 2012 po rejestracji w Urzędzie Skarbowym, Spółka otrzymała numer identyfikacji podatkowej.

W dniu 13 listopada 2012 r. Spółka podpisała umowę najmu lokalu użytkowego z Zakładem Gospodarowania Nieruchomościami. Lokal przed rozpoczęciem działalności gospodarczej musiał być wyremontowany i dostosowany do bieżących wymogów technicznych, sanepid i konserwatora zabytków.

W dniu 18 kwietnia 2013 r. w Spółce został zmieniony zarząd. W dniu 19 kwietnia 2013 r. nowy zarząd dokonał rejestracji Spółki jako podatnika podatku od towarów i usług VAT i w tym dniu złożył dokument VAT-R w Urzędzie Skarbowym. Data rezygnacji ze zwolnienia (art. 113 ust. 1 pkt 13 ustawy) została określona na 18 kwietnia 2013 r. Ze względu na zadłużenie Spółki w Zakładzie Gospodarki Nieruchomościami nowy zarząd podjął działania zmierzające do natychmiastowej spłaty tegoż zadłużenia. Okazało się, że Spółka nie posiadała oryginałów faktur za czynsz z okresu: grudzień 2012 do kwietnia 2013 r.

W dniu 19 kwietnia 2013 r. Zakład Gospodarowania Nieruchomościami wystawił pięć duplikatów faktur za czynsz za ww. miesiące.

Pismem z dnia 17 lipca 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony stan faktyczny i wskazał, że przedmiotem prowadzonej działalności jest działalność usługowa związana z wyżywieniem oraz handel detaliczny, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi. Spółka zamierza prowadzić restaurację. Pierwotne faktury VAT dokumentujące usługę najmu nie zostały odnotowane ani w rejestrze zakupu, ani też w innej ewidencji Spółki. Lokal, który jest przedmiotem najmu służyć będzie działalności opodatkowanej. Prowadzona w nim będzie restauracja. Od momentu rejestracji Spółki jako podatnika czynnego, rozpoczęto remont lokalu i adaptację na potrzeby przyszłej działalności. Uruchomienie restauracji jest planowane na jesień 2013 r. Do dnia rejestracji jako podatnik VAT czynny Spółka nie prowadziła żadnej działalności, nie osiągała żadnych przychodów. W chwili obecnej Wnioskodawca nie osiąga również żadnych przychodów. Prowadzone są jedynie prace adaptacyjne w najmowanym lokalu.

Spółka zrezygnowała ze zwolnienia składając zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, zaznaczono pkt 33, czyli Spółka zrezygnowała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 pkt 9 ustawy, na podstawie art. 113 ust. 7 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z duplikatów faktur wystawionych dnia 19 kwietnia 2013 r. za czynsz za miesiąc: grudzień 2012 r., styczeń 2013 r., luty 2013 r., marzec 2013 r., kwiecień 2013 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do tego obniżenia powstaje, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. warunkiem koniecznym jest wykorzystanie nabytych towarów bądź usług do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego - co wprost wynika z art. 86 ust. 10 pkt 1 z uwzględnieniem ust. 11 powołanego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług - jest przy tym zazwyczaj otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Artykuł 88 ust. 4 ustawy o VAT, stanowiący dopełnienie art. 86, określa status podatnika, umożliwiający realizację jego prawa do odliczenia, którym jest rejestracja jako podatnika VAT czynnego, gdyż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Wskazany powyżej przepis ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego w razie nie zarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost z jakim momentem - z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego - należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Zauważyć ponadto należy, iż z treści art. 88 ust. 4 nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. W dacie otrzymania faktury koniecznym jest aby podmiot, który ją otrzymuje był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1, czyli podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tak więc podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT.

Zauważyć należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki świadczące o tym, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W świetle art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 cyt. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Stosownie do art. 99 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do wystawienia faktur VAT, jak również odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach wydanych na podstawie delegacji ustawowej, zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT.

Zgodnie z § 20 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), w przypadku gdy faktura ulegnie zniszczeniu albo zaginie podatnik lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia wystawia ponownie fakturę:

Przy czym, w myśl § 22 ust. 2 powołanego rozporządzenia, faktura wystawiona ponownie zawiera wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia.

Powyższe oznacza zatem, iż duplikat faktury w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług stanowi fakturę VAT, dokumentującą w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze, co faktura "pierwotna".

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że w dniu 13 listopada 2012 r. Spółka podpisała umowę najmu lokalu użytkowego. Lokal przed rozpoczęciem działalności gospodarczej musiał być wyremontowany i dostosowany do bieżących wymogów technicznych, sanepid i konserwatora zabytków. Lokal, który jest przedmiotem najmu służyć będzie działalności opodatkowanej. Prowadzona w nim będzie restauracja. Od momentu rejestracji Spółki jako podatnika czynnego, rozpoczęto remont lokalu i adaptację na potrzeby przyszłej działalności. Uruchomienie restauracji jest planowane na jesień 2013 r. Spółka z dniem 18 kwietnia 2013 r. dokonała rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT. W trakcie weryfikacji dokumentów okazało się, że Spółka nie posiadała oryginałów faktur za czynsz z okresu: grudzień 2012 do kwietnia 2013 r. W dniu 19 kwietnia 2013 r. wynajmujący wystawił pięć duplikatów faktur za czynsz za ww. miesiące. Pierwotne faktury VAT dokumentujące usługę najmu nie zostały odnotowane ani w rejestrze zakupu, ani też w innej ewidencji Spółki.

Na tle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie przysługującego prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego zawartego w otrzymanych duplikatach faktur VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także mając na uwadze zasadę neutralności podatku VAT, należy uznać, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z duplikatów faktur VAT wystawionych na jego rzecz, dokumentujących usługę najmu świadczoną przed dokonaniem rejestracji dla celów VAT. W przedmiotowej sprawie należy bowiem zwrócić uwagę na przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, w szczególności na fakt, iż najmowany lokal, będzie służyć przyszłej opodatkowanej działalności gospodarczej. Spółka planuje w przedmiotowym lokalu świadczyć usługi restauracyjne, przez co należy uznać, że lokal wykorzystywany będzie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Z uwagi na fakt, że Spółka nie otrzymała oryginałów faktur VAT, a jest w posiadaniu prawidłowo wystawionych duplikatów, Spółce przysługuje prawo, stosownie do art. 86 ust. 1 i 2 ww. ustawy, do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z duplikatów tych faktur. Prawo to można zrealizować w terminie określonym w cyt. przepisach art. 86 ust. 10, 11 ww. ustawy, przy czym za miesiąc otrzymania faktur należy przyjąć miesiąc otrzymania duplikatów.

W celu zrealizowania nabytego prawa do odliczenia podatku z tytułu zakupów związanych z przyszłą działalnością opodatkowaną koniecznym jest złożenie deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe, w których podatnik otrzymał duplikaty faktur VAT dokumentujących czynsz, za miesiące: grudzień 2012 r., styczeń 2013 r., luty 2013 r., marzec 2013 r., kwiecień 2013 r., w rozliczeniu za okres, w którym otrzymała te duplikaty (lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych) - zgodnie z art. 86 ust. 10 i 11 ustawy - po uprzednim skorygowaniu zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, w którym Wnioskodawca powinien wykazać okres rozliczeniowy, od którego jako podatnik podatku VAT czynny chce korzystać z możliwości odliczania podatku naliczonego związanego z poniesionymi wydatkami, tj. od miesiąca kwietnia 2012 r.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.