IPPP2/443-580/13-2/KG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 września 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-580/13-2/KG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.) uzupełnionym w dniu 4 września 2013 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 27 sierpnia 2013 r. nr IPPP2/443-580/13-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 29 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania biletów kolejowych za faktury uproszczone, prawidłowego naliczenia podatku VAT na tychże biletach, obowiązku wystawiania dodatkowych faktur VAT w części odnoszącej się do:

* sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe,

* sprzedaży usług na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - jest prawidłowe,

* korygowania podstawy opodatkowania sprzedaży usług dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - jest prawidłowe,

* korygowania podstawy opodatkowania sprzedaży usług dokonywanej na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania biletów kolejowych za faktury uproszczone, prawidłowego naliczenia podatku VAT na tychże biletach, obowiązku wystawiania dodatkowych faktur VAT, jak również korygowania obrotu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 4 września 2013 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 27 sierpnia 2013 r. nr IPPP2/443-580/13-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 29 sierpnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, polskim podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie przewozu osób koleją w komunikacji krajowej oraz zagranicznej.

Dokumentem uprawiającym do skorzystania z usług przewozu świadczonych przez Spółkę jest bilet kolejowy (dokument ten potwierdza też nabycie konkretnych usług Spółki, które to usługi podlegają opodatkowaniu VAT). W większości przypadków należność brutto za indywidualny bilet kolejowy oferowany przez Spółkę nie przekracza kwoty 450 PLN / 100 EUR.

Bilety kolejowe (dokumenty uprawniające do skorzystania z konkretnych usług Spółki) są sprzedawane za pośrednictwem różnych kanałów dystrybucji, w tym w kasach biletowych, poprzez konduktorów, poprzez biletomaty czy poprzez portal internetowy (platformę internetową) i aplikację mobilną.

Przedmiotowy wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczy wyłącznie biletów sprzedawanych w kasach biletowych (sprzedaż własna Spółki lub sprzedaż agencyjna) i wynika z faktu, że Spółka planuje wdrożenie pewnych zmian dotyczących zasad prowadzenia tej sprzedaży.

Zasady sprzedaży paragonów - biletów.

Zgodnie z planami Spółki, pasażer nabywający usługi Spółki (przewóz osób koleją) w kasach biletowych (własnych lub agencyjnych) będzie otrzymywał rozbudowany paragon fiskalny, stanowiący jednocześnie bilet kolejowy i uproszczoną fakturę VAT (na życzenie klienta). Celem rozważanej zmiany jest po pierwsze, uproszczenie zasad dokumentacji usług świadczonych przez Spółkę, a po drugie, optymalizacja kosztów po stronie Spółki.

Taki paragon fiskalny będzie dokumentem uprawniającym do skorzystania z usług przewozu realizowanych przez Spółkę na konkretnej trasie. Paragon będzie więc spełniał dokładnie taką samą funkcję, jaką aktualnie spełnia bilet kolejowy.

Aktualnie w przypadku sprzedaży własnej Spółki drukowany jest bilet na drukarce fiskalnej, który jest jednocześnie paragonem fiskalnym. W przypadku sprzedaży agencyjnej bilet drukowany jest na drukarce niefiskalnej oraz dodatkowo, drukowany jest paragon fiskalny.

Z uwagi na fakt, iż paragon fiskalny - bilet stanowi dokument uprawniający do skorzystania z konkretnych usług Spółki, Spółka będzie traktować sprzedaż udokumentowaną takim paragonem - biletem (poświadczenie konkretnej usługi) jako sprzedaż podlegającą opodatkowaniu VAT.

Wygląd paragonu-biletu.

Jak wskazano powyżej, Spółka planuje wprowadzenie rozbudowanych paragonów fiskalnych, które będą spełniać taką samą funkcję jak bilet kolejowy. Taki rozbudowany paragon fiskalny będzie zawierał m.in. następujące elementy:

* nazwę, adres i NIP Spółki, a także adres punktu sprzedaży,

* numer kolejny wydruku, datę oraz godzinę i minutę sprzedaży,

* oznaczenie "PARAGON FISKALNY",

* oznaczenie "BILET",

* oznaczenie rodzaju biletu,

* tytuł ulgi w przypadku biletu ulgowego,

* numer pociągu (kursu),

* nazwę stacji początkowej i końcowej i zakres ważności lub okres ważności biletu,

* cenę jednostkową usługi,

* zastosowany procent ulgi w przypadku biletu ulgowego,

* liczbę i wartość sumaryczną sprzedaży danej usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku,

* wartość rabatów lub narzutów, o ile występują,

* wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku, po uwzględnieniu rabatów lub narzutów, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku, łączną kwotę podatku

* należną kwotę sprzedaży brutto,

* oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto,

* kolejny numer paragonu fiskalnego,

* dane pasażera (w przypadku biletów imiennych),

* logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

Jednocześnie, na żądanie pasażera - nabywcy, będzie istniała możliwość umieszczenia na paragonie fiskalnym (bilecie) NIP nabywcy (takie żądanie musi zostać zgłoszone w momencie dokonywana sprzedaży).

Korygowanie paragonów - biletów.

Jeśli dojdzie do sytuacji, w której pasażer zrezygnuje z usługi Spółki (zwrot biletu), czy też dokona reklamacji przejazdu, w efekcie czego dojdzie do zwrotu całości lub części należności za usługę Spółki, takie korekty będą ujmowane przez Spółkę w odrębnej ewidencji zawierającej:

* datę pierwotnej sprzedaży,

* trasę przejazdu,

* termin dokonania zwrotu lub reklamacji towaru lub usługi, wartość brutto usługi będącej przedmiotem reklamacji oraz wartość VAT należnego, zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość VAT należnego,

* dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży,

* protokół przyjęcia zwrotu lub reklamacji podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.

Tak więc ewidencja korekt będzie prowadzona zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących (§ 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

W piśmie z dnia 30 sierpnia 2013 r. Spółka wskazała, że złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania biletów kolejowych sprzedawanych w kasach biletowych za faktury uproszczone oraz konsekwencji podatkowych związanych z ich wystawianiem dotyczy zdarzenia przyszłego, biorąc pod uwagę stan prawny obowiązujący do dnia 31.12 2013 r. Spółka oczekuje wydania interpretacji w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., której przedmiotem mają być uregulowania rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Zakładając, że należność brutto za usługę Spółki (paragon bilet) nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na paragonie fiskalnym - bilecie umieszczono NIP nabywcy, czy taki paragon - bilet, którego wygląd (elementy) został przedstawiony w stanie faktycznym, spełnia definicję tzw. faktury uproszczonej, o której mowa w § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia w sprawie faktur oraz art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

2. Zakładając, że należność brutto za usługę Spółki (paragon - bilet) nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na paragonie fiskalnym - bilecie umieszczono NIP nabywcy, czy kwota VAT wskazana na tym paragonie - bilecie stanowi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

3. Zakładając, że należność brutto za usługę Spółki (paragon - bilet) nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na paragonie fiskalnym bilecie umieszczono NIP nabywcy, czy Spółka nie ma obowiązku wystawiania dodatkowych faktur do paragonów - biletów na żądanie pasażerów nieprowadzących działalności gospodarczej bądź osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

4. Zakładając, że należność brutto za usługę Spółki (paragon bilet) nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na paragonie fiskalnym - bilecie umieszczono NIP nabywcy, czy w przypadku reklamacji bądź zwrotu należności za usługę Spółki, Spółka będzie uprawniona do korekty obrotu i VAT należnego w momencie ujęcia korekty w odrębnej ewidencji (zgodnie z procedurą opisaną w stanie faktycznym).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1.

Zdaniem Spółki, jeśli należność brutto za usługę Spółki (paragon - bilet) nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na paragonie fiskalnym bilecie umieszczono NIP nabywcy, taki paragon bilet, którego wygląd (elementy) został przedstawiony w stanie faktycznym, spełnia definicję tzw. faktury uproszczonej, o której mowa w § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia w sprawie faktur oraz art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

W ocenie Spółki, zakładając, że należność brutto za usługę Spółki (paragon bilet) nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na paragonie fiskalnym - bilecie umieszczono NIP nabywcy, to kwota VAT wskazana na tym paragonie - bilecie stanowi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 3.

Spółka stoi na stanowisku, że jeśli należność brutto za usługę Spółki (paragon - bilet) nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na paragonie fiskalnym - bilecie umieszczono NIP nabywcy, to Spółka nie ma obowiązku wystawiania dodatkowych faktur do paragonów - biletów na żądanie pasażerów nieprowadzących działalności gospodarczej bądź osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 4.

Zdaniem Spółki, jeśli należność brutto za usługę Spółki (paragon - bilet) nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na paragonie fiskalnym - bilecie umieszczono NIP nabywcy, to w przypadku reklamacji bądź zwrotu należności za usługę Spółki, Spółka będzie uprawniona do korekty obrotu i VAT należnego w momencie ujęcia korekty w odrębnej ewidencji (zgodnie z procedurą opisaną w stanie faktycznym).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1.

Obowiązek wystawienia faktury.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, podatnicy powinni wystawiać fakturę celem udokumentowania sprzedaży. Jednak obowiązek ten jest bezwzględny wyłącznie w przypadku sprzedaży na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. W przypadku sprzedaży na rzecz osób / podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej, faktura powinna zostać wystawiona na żądanie nabywcy.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka prowadzi sprzedaż usług na rzecz pasażerów i nabywców, którymi mogą być zarówno osoby / podmioty prowadzące działalność gospodarczą, jak również osoby / podmioty nieprowadzące tej działalności. Jak podkreślono, skoro paragony - bilety stanowią dokument poświadczający konkretny przejazd (usługę świadczoną przez Spółkę), to Spółka traktuje taką sprzedaż jako czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Dlatego też, po stronie Spółki powstaje obowiązek wystawienia faktur VAT, jeśli usługa (dokumentowana paragonem - biletem) jest sprzedawana na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a także jeśli jest ona sprzedawana na rzecz podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej (pod warunkiem zgłoszenia żądania przez ten podmiot).

Elementy faktury uproszczonej.

Zasady wystawiania faktur oraz wygląd faktury są aktualnie regulowane przez przepisy rozporządzenia w sprawie faktur (od stycznia 2014 r. zasady te będą zawarte w przepisach ustawy o VAT).

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur (obowiązującym do końca 2013 r.), faktura powinna zawierać:

* datę jej wystawienia,

* kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,

* imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,

* numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku,

* numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi,

* datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury,

* nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,

* miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,

* cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),

* kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,

* wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),

* stawkę podatku, sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,

* kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,

* kwotę należności ogółem.

Jednocześnie, te same elementy powinny być uwzględniane na "standardowej" fakturze VAT w oparciu o przepis art. 106e ust. 1 ustawy o VAT (który będzie obowiązywać od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Trzeba jednak wskazać, iż przepisy rozporządzenia w sprawie faktur (oraz przepisy ustawy o VAT, które będą obowiązywać od dnia 1 stycznia 2014 r.) wskazują na przypadki, kiedy faktura nie musi zawierać wszystkich wymienionych powyżej elementów, a pomimo to wciąż może być traktowana jako faktura.

Zgodnie bowiem z § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia w sprawie faktur (odpowiednio: art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza 450 PLN / 100 EUR, faktura może nie zawierać następujących elementów:

* nazwy (imię i nazwisko) i adresu nabywcy,

* miary i ilości (liczbę) dostarczonych towarów lub zakresu wykonanych usług,

* ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto),

* wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),

* stawki podatku,

* sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,

* kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, pod warunkiem, że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Jeśli więc faktura będzie dokumentowała sprzedaż na kwotę brutto niższą niż 450 PLN / 100 EUR i będzie możliwe określenie VAT naliczonego na tej fakturze według odpowiednich stawek VAT, to pomimo braku powyższych elementów, wciąż będzie stanowić fakturę zgodną z przepisami prawa podatkowego (będzie tzw. fakturą uproszczoną).

Wygląd paragonu-biletu a faktury uproszczonej.

W kontekście powyższego, Spółka wskazuje, że paragon fiskalny - bilet zawiera wszystkie elementy, które są wymagane dla faktury uproszczonej, o której mowa w § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia w sprawie faktur (odpowiednio: art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), przy założeniu, że pasażer skorzystał z opcji i podał NIP nabywcy. Poniżej Spółka przedstawia porównanie listy elementów uwzględnianych na paragonie fiskalnym - bilecie z listą elementów wymaganych dla faktury uproszczonej.

Element fakturyuproszczonej -Dane na paragonie-bilecie

Data wystawienia -Data oraz godzina iminuta sprzedaży

Kolejny numer -Kolejny numer wydruku

Dane sprzedawcy (nazwa,adres, NIP) -Nazwa, adres, NIPSpółki (jako sprzedawcy)

NIP nabywcy -NIP nabywcy danegoparagonu - biletu (opcja dla pasażera)

Opis usługi -Numer pociągu (kursu);

Nazwa stacji początkoweji końcowej lub zakres ważności

Rabaty -Informacja o udzielonychrabatach dotyczących danego paragonu - biletu (jeśli takiezostaną udzielone)

Należnośćogółem -Należność brutto ztytułu nabycia usługi (dokumentowanej paragonem - biletem)

Kwota VAT zuwzględnieniem poszczególnych stawek VAT -Należny VAT z tytułunabycia danego paragonu - biletu wraz ze wskazaniem stawki VAT

Inne elementy (niewymagane) -Inne elementy istotne zperspektywy handlowej i biznesowej

Jak wynika z powyższego zestawienia, paragon - bilet zawiera (czy też może zawierać, jeśli zostanie uwzględniony NIP nabywcy) wszystkie elementy wymagane dla faktury uproszczonej. Stąd też, jeśli należność brutto za ten paragon bilet (dokumentujący usługę Spółki) nie przekracza 450 PLN / 100 EUR (i na bilecie umieszczono NIP nabywcy), to będzie on stanowić tzw. fakturę uproszczoną, o której mowa w § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia w sprawie faktur oraz art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie jednak, jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT (w aktualnym brzmieniu oraz brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), kwotę VAT naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1, paragon bilet, należność za który nie przekracza 450 PLN / 100 EUR brutto, jeśli na tym paragonie - bilecie widnieje NIP nabywcy, powinien być traktowany jako faktura (faktura uproszczona) w rozumieniu przepisów w zakresie VAT. Skoro więc ten paragon - bilet stanowi potwierdzenie uprawnienia do skorzystania z konkretnej usługi Spółki, to VAT wskazany na tym bilecie stanowi kwotę podatku naliczonego w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT (z perspektywy nabywcy biletu).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 3.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 i 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym aktualnie) oraz art. 106b ust. 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), podatnik dokonujący sprzedaży usług na rzecz innych podatników ma obowiązek wystawienia faktury celem udokumentowania tej sprzedaży, zaś w przypadku sprzedaży na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej, taki obowiązek ma, jeśli nabywca zgłosi żądanie wystawienia faktury.

W przedmiotowej sytuacji, jeśli należność brutto za paragon - bilet nie przekracza 450 PLN / 100 EUR i na bilecie umieszczono NIP nabywcy, to taki bilet stanowi fakturę w rozumieniu przepisów o VAT. Stąd też, Spółka, wystawiając ten paragon - bilet, realizuje swój obowiązek w zakresie fakturowania wynikający z przepisów o VAT.

W związku z powyższym, Spółka nie ma obowiązku wystawiania dodatkowych faktur do paragonów - biletów (jeśli należność nie przekracza 450 PLN / 100 EUR brutto i uwzględniono NIP nabywcy) na żądanie pasażerów nieprowadzących działalności gospodarczej bądź osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Co więcej, wystawienie takiej dodatkowej faktury mogłoby oznaczać, że Spółka "podwójnie" zafakturowała daną sprzedaż.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 4.

Jak stanowi art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (od stycznia 2014 r. powyższy warunek w bardzo zbliżonym brzmieniu zostanie zawarty art. 29a ust. 13 ustawy o VAT). Z tego przepisu wynika, iż warunkiem pomniejszenia obrotu i kwoty VAT należnego przez podatnika jest posiadanie potwierdzenia, że nabywca otrzymał korektę faktury.

Jak wskazano powyżej, w przedmiotowej sytuacji faktura wystawiana przez Spółkę będzie mieć specyficzną formę (paragon bilet stanowiący fakturę uproszczoną), ze względu na co korekta takiej faktury będzie równoznaczna ze skorygowaniem paragonu fiskalnego (stanowiącego zarazem fakturę uproszczoną). W stanie faktycznym opisano, że korekta takiego paragonu - biletu ma specyficzną formę (wynikającą zresztą z przepisu § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących) i wymaga, aby na protokole potwierdzającym korektę paragonu biletu podpisał się nabywca. Stąd też, taka korekta paragonu - biletu stanowiącego fakturę uproszczoną powinna być traktowana jako korekta faktury uproszczonej. Z uwagi na fakt, że Spółka będzie posiadać za każdym razem potwierdzenie odbioru takiej korekty (poprzez podpis nabywcy), to nie powinno budzić wątpliwości, że Spółka ma prawo skorygować obrót i VAT należny w momencie dokonania korekty takiego paragonu - biletu (zgodnie z opisaną procedurą).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w części odnoszącej się do sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz prawidłowe w zakresie sprzedaży usług na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Z uwagi na treść przesłanego uzupełnienie do wniosku z dnia 30 sierpnia 2013 r. przedmiotowa interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego oraz przepisów prawa podatkowego obowiązujących do 31 grudnia 2013 r.

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej ustawa), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy

Zgodnie z § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), paragon fiskalny drukowany przez kasę o zastosowaniu specjalnym przeznaczoną do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług w zakresie transportu pasażerskiego zawiera co najmniej:

1.

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;

2.

numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);

3.

numer kolejny wydruku;

4.

datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;

5.

oznaczenie "PARAGON FISKALNY";

6.

oznaczenie "BILET" lub "OPŁATA DODATKOWA";

7.

rodzaj biletu;

8.

tytuł ulgi w przypadku biletu ulgowego;

9.

numer kursu;

10.

nazwę przystanku początkowego i końcowego lub zakres ważności, lub okres ważności biletu;

11.

cenę jednostkową usługi;

12.

wartość ulgi w przypadku biletu ulgowego;

13.

liczbę i wartość sumaryczną sprzedaży danej usługi, z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;

14.

wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;

15.

wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku, po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;

16.

wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;

17.

łączną kwotę podatku;

18.

łączną kwotę sprzedaży brutto;

19.

oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;

20.

kolejny numer paragonu fiskalnego;

21.

imię i nazwisko posiadacza biletu w przypadku biletów okresowych imiennych;

22.

logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do postanowień art. 106 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W myśl art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Na podstawie dyspozycji powyższego przepisu Minister Finansów wydał w dniu 28 marca 2011 r. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm., dalej rozporządzenie).

Stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 1-15 rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

1.

datę jej wystawienia;

2.

kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem.

W myśl § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia, faktura może nie zawierać w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Przepisu ust. 4 pkt 6 nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w art. 106 ust. 4 ustawy, sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz w przypadku, o którym mowa w § 26a pkt 2 lit. a (§ 5 ust. 5 rozporządzenia).

Przywołany wyżej § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia, wprowadza szczególny rodzaj faktur wystawianych w sytuacji, gdy kwota należności ogółem nie przekracza 450 zł lub 100 EURO, które w praktyce określane są mianem faktur uproszczonych. Z treści powołanego przepisy wynika, iż tzw. faktura uproszczona jest fakturą, która może nie zawierać pewnych danych takich jak:

* nazwa albo imiona i nazwiska oraz adresu nabywcy;

* miary i ilości dostarczonych towarów lub zakresu wykonywanych usług;

* ceny jednostkowej towaru lub usługi netto;

* wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcja, bez kwoty podatku (wartość netto sprzedaży);

* stawki podatku;

* sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnienia;

* kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku

Regulacje dotyczące tzw. faktur uproszczonych pozwalają zatem na pominięcie co najwyżej powyższych danych. Nie muszą być pominięte wszystkie z nich, można pominąć tylko niektóre. Konieczne jest natomiast aby na fakturze tzw. uproszczonej znajdowały się informacje które pozwolą określić dla poszczególnych stawek podatku kwoty podatku, zatem z faktury winna jednak wynikać kwota podatku. Należy podkreślić, iż wystawienie tzw. faktury uproszczonej nie będzie możliwe w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, oraz wystawienia przez polskiego podatnika faktury dla wykonywanych rzez niego dostaw towarów lub świadczenia usług dla których miejscem świadczenia jest terytorium innego państwa członkowskiego, zaś osobą zobowiązaną do zapłaty podatku jest nabywca towaru lub usługobiorca.

Ponadto wystawienie faktury uproszczonej ma charakter fakultatywny i nie jest obowiązkowe nawet jeśli kwota należności nie przekracza określonej w przepisie kwoty.

Natomiast w myśl § 17 pkt 1 ww. rozporządzenia, za fakturę uznaje się również bilety jednorazowe uprawniające do przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:

a.

nazwę sprzedawcy i numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany dla podatku,

b.

numer i datę wystawienia biletu,

c.

informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi,

d.

kwotę należności wraz z podatkiem,

e.

kwotę podatku.

W przedstawionym we wniosku opisie sprawy Spółka wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie przewozu osób koleją w komunikacji krajowej oraz zagranicznej. Dokumentem uprawiającym do skorzystania z usług przewozu świadczonych przez Spółkę jest bilet kolejowy (dokument ten potwierdza też nabycie konkretnych usług Spółki, które to usługi podlegają opodatkowaniu VAT). W większości przypadków należność brutto za indywidualny bilet kolejowy oferowany przez Spółkę nie przekracza kwoty 450 PLN / 100 EUR. Bilety kolejowe (dokumenty uprawniające do skorzystania z konkretnych usług Spółki) są sprzedawane za pośrednictwem różnych kanałów dystrybucji, w tym w kasach biletowych, poprzez konduktorów, poprzez biletomaty czy poprzez portal internetowy (platformę internetową) i aplikację mobilną.

Zgodnie z planami Spółki, pasażer nabywający usługi Spółki (przewóz osób koleją) w kasach biletowych (własnych lub agencyjnych) będzie otrzymywał rozbudowany paragon fiskalny, stanowiący jednocześnie bilet kolejowy i uproszczoną fakturę VAT (na życzenie klienta). Celem rozważanej zmiany jest po pierwsze, uproszczenie zasad dokumentacji usług świadczonych przez Spółkę, a po drugie, optymalizacja kosztów po stronie Spółki. Taki paragon fiskalny będzie dokumentem uprawniającym do skorzystania z usług przewozu realizowanych przez Spółkę na konkretnej trasie. Paragon będzie więc spełniał dokładnie taką samą funkcję, jaką aktualnie spełnia bilet kolejowy.

Ponadto ze złożonego wniosku wynika, że aktualnie w przypadku sprzedaży własnej Spółki drukowany jest bilet na drukarce fiskalnej, który jest jednocześnie paragonem fiskalnym. W przypadku sprzedaży agencyjnej bilet drukowany jest na drukarce niefiskalnej oraz dodatkowo, drukowany jest paragon fiskalny.

Z uwagi na fakt, iż paragon fiskalny - bilet stanowi dokument uprawniający do skorzystania z konkretnych usług Spółki, Spółka będzie traktować sprzedaż udokumentowaną takim paragonem - biletem (poświadczenie konkretnej usługi) jako sprzedaż podlegającą opodatkowaniu VAT.

Spółka planuje wprowadzenie rozbudowanych paragonów fiskalnych, które będą spełniać taką samą funkcję jak bilet kolejowy. Taki rozbudowany paragon fiskalny będzie zawierał nw. elementy:

* nazwę, adres i NIP Spółki, a także adres punktu sprzedaży,

* numer kolejny wydruku, datę oraz godzinę i minutę sprzedaży,

* oznaczenie "PARAGON FISKALNY",

* oznaczenie "BILET",

* oznaczenie rodzaju biletu,

* tytuł ulgi w przypadku biletu ulgowego,

* numer pociągu (kursu),

* nazwę stacji początkowej i końcowej i zakres ważności lub okres ważności biletu,

* cenę jednostkową usługi,

* zastosowany procent ulgi w przypadku biletu ulgowego,

* liczbę i wartość sumaryczną sprzedaży danej usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku,

* wartość rabatów lub narzutów, o ile występują,

* wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku, po uwzględnieniu rabatów lub narzutów, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku, łączną kwotę podatku,

* należną kwotę sprzedaży brutto,

* oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto,

* kolejny numer paragonu fiskalnego,

* dane pasażera (w przypadku biletów imiennych),

* logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

Jednocześnie, na żądanie pasażera - nabywcy, będzie istniała możliwość umieszczenia na paragonie fiskalnym (bilecie) NIP nabywcy (takie żądanie musi zostać zgłoszone w momencie dokonywana sprzedaży).

Zdaniem Wnioskodawcy opisany w stanie faktyczny, paragon - bilet spełnia definicję tzw. faktury uproszczonej.

W rozpatrywanej sprawie należy rozgraniczyć sprzedaż biletów kolejowych na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą oraz na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Powyższy podział wynika z faktu, iż przywołany wyżej przepis § 5 ust. 4 pkt 6 w zw. z ust. 5 rozporządzenia wprowadza ograniczenie w zakresie wystawiania tzw. faktur uproszczonych w stosunku do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Analizując okoliczności przedstawione w złożonym wniosku w odniesieniu do powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że wydawany przez Spółkę bilet paragon zawiera wszelkie elementy pozwalające na uznanie go za paragon fiskalny, o którym mowa w § 10 rozporządzenia w sprawie kas. Z okoliczności wniosku wynika także, że w sytuacji dokonania sprzedaży na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, Spółka zamierza umieszczać na wystawianym dokumencie numer NIP nabywcy usług. W takim przypadku należy uznać, że emitowany przez urządzenie dokument zawierać będzie wszelkie elementy niezbędne dla uznania go za fakturę uproszczoną.

Zatem należy uznać, iż w zakresie sprzedaży biletów kolejowych, których wartość ogółem nie przekracza 450 zł lub 100 EURO, na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, bilet kolejowy będzie stanowić tzw. fakturę uproszczoną o której mowa w § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia. W tym konkretnym przypadku dane jakie będą umieszczone na paragonie-bilecie pozwolą na określenie dla poszczególnych stawek podatku kwoty podatku, gdyż jak wynika z opisu sprawy bilet będzie zawierał m.in. należny VAT z tytułu nabycia usługi wraz ze wskazaniem stawki VAT. W stosunku do omawianego paragonu-biletu kolejowego nie zaistnieją również przesłanki przewidziane w § 5 ust. 5 rozporządzenia.

Natomiast jeżeli kolejowy bilet Spółka sprzeda na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, o których mowa w art. 106 ust. 4 ustawy, pomimo spełnienia wszystkich innych warunków nie będzie można uznać, iż stanowi on tzw. fakturę uproszczoną opisaną w § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia, gdyż zaistnieją przesłanki negatywne z § 5 ust. 5 rozporządzenia - sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Dokument wystawiony na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej nie może stanowić w świetle przepisu § 5 ust. 5 rozporządzenia faktury uproszczonej, gdyż na podstawie odrębnych przepisów jest on paragonem fiskalnym.

Tym samym należy uznać, iż w odniesieniu do pytania Nr 1 Wnioskodawca zaprezentował nieprawidłowe stanowisko w części odnoszącej się do sprzedaży usług przewozowych dokumentowanych paragonem-biletem kolejowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Natomiast w stosunku do sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą Zainteresowany przedstawił prawidłowe stanowisko w sprawie.

Wnioskodawca składając wniosek zwrócił się w pytaniu Nr 2 o rozstrzygniecie kwestii, czy kwota VAT wykazana na paragonie-bilecie stanowi kwotę podatku naliczonego o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W omawianym stanie sprawy w odniesieniu do pytania Nr 1 uznano, iż paragon-bilet kolejowy wystawiany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie stanowi faktury uproszczonej wskazanej w § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia. Zatem kwota podatku wykazana na powyższym dokumencie nie może stanowić kwoty podatku naliczonego o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Należy jednak zauważyć, iż bilet kolejowy sprzedawany na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, stanowi tzw. fakturę uproszczoną o której mowa w § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia, co zostało szczegółowo wyjaśnione w uzasadnieniu do pytania Nr 1. Powyższe wynika z faktu, iż Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki pozwalające na przyjęcie, że powyższy dokument stanowi ten szczególny rodzaj faktury. Ponadto jak wskazał Zainteresowany na fakturze uproszczonej wykazany będzie podatek należny VAT z tytułu nabycia danej usług wraz ze wskazaniem stawki podatku VAT. Zatem należy uznać, iż kwota ta stanowi naliczony podatek VAT o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Tym samym w odniesieniu do pytania Nr 2 Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w zakresie kwoty podatku wykazanej na bilecie kolejowym stanowiącym fakturę uproszczoną wystawianym na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, w stosunku do biletów kolejowych wystawianych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Spółka zaprezentowała nieprawidłowe stanowisko w sprawie.

Spółka zwróciła się również o wskazanie czy w okoliczności gdy pasażer otrzyma kolejowy paragon-bilet, Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia dodatkowej faktury VAT na żądanie pasażerów nieprowadzących działalności gospodarczej bądź osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Przepis art. 106 ust. 4 ustawy nie wprowadza konieczności wystawiania faktury w przypadku gdy nabywca jest osobą fizyczną niebędącą podatnikiem podatku VAT, obowiązek taki będzie w sytuacji gdy osoba fizyczna zażąda od sprzedawcy wystawienia takiej faktury. Bezwzględny obowiązek dotyczy jednak sytuacji, w których nabywca towaru lub usługi jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą.

W omawianej sytuacji Wnioskodawca dokonuje sprzedaży usług przewozu na rzecz różnych osób / podmiotów. W stosunku do osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą nabywających usługi przewozu Zainteresowany jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT, zaś w odniesieniu do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Spółka ma obowiązek wystawiać fakturę jedynie w sytuacji gdy nabywca tego zażąda.

W okolicznościach omawianej sprawy uznano, iż wystawiany bilet kolejowy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie stanowi faktury uproszczonej o której mowa w § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia. Zatem jeśli nabywca usługi przewozu (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) zażąda od Spółki wystawienia faktury VAT, Zainteresowany będzie zobligowany zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, do wystawienia takiego dokumentu.

Natomiast w stosunku do wystawianych biletów kolejowych na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, których wartość brutto nie przekracza 450 zł lub 100 EURO, stanowiących faktury uproszczone będące w istocie szczególnym rodzajem faktur VAT, obowiązki Wnioskodawcy jako sprzedawcy usług w tym zakresie zostają spełnione w chwili udostępnienia faktury uproszczonej. Nie zajdzie konieczność wystawiania dodatkowych faktur VAT dokumentujących usługę przewodu, gdyż faktura uproszczona w formie biletu kolejowego internetowego jest dokumentem wystarczającym dla udokumentowania powyższej czynności.

Należy tym samym uznać, iż w odniesieniu do pytania Nr 3 Spółka przedstawiła nieprawidłowe stanowisko w zakresie obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz osób fizycznych nabywających usługi przewozu, które Spółka dokumentuje paragonem-biletem kolejowym niestanowiącym faktury uproszczonej. Natomiast w zakresie konieczności wystawienia faktury dodatkowej na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą Zainteresowany przedstawił prawidłowe stanowisko w sprawie.

W złożonym wniosku Spółka zwróciła się ponadto o wskazanie, czy w przypadku reklamacji bądź zwrotu należności za usługę Spółki, Spółka będzie uprawniona do korekty obrotu i VAT należnego w momencie ujęcia korekty w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W myśl § 3 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.

Stosownie do brzmienia § 4 cyt. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

1.

datę sprzedaży;

2.

nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;

3.

termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;

4.

wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;

5.

zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;

6.

dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;

7.

protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.

W okolicznościach omawianej sprawy uznano, iż wystawiany bilet kolejowy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie stanowi faktury uproszczonej o której mowa w § 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia. Zatem jeśli nabywca usługi przewozu (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej), zgłosi reklamację, bądź dokona zwrotu należności na usługę, Spółka ma obowiązek dokonać korekty sprzedaży w odrębnej ewidencji prowadzonej zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. W analizowanym przypadku uprawnienie to będzie przysługiwać Spółce w momencie ujęcia korekty w odrębnej ewidencji prowadzonej na potrzeby dokonywanych reklamacji i zwrotów paragonów-biletów.

Natomiast sprzedaż usług przewozu dokonywana na rzecz osób / podmiotów prowadzących działalność gospodarczą nabywających usługi przewozu Zainteresowany ma prawo skorygować na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy. W takim przypadku Spółka jest uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca usługi otrzymał korektę faktury, pod warunkiem posiadania potwierdzenia otrzymania tego dokumentu przez odbiorcę usługi.

Należy tym samym uznać, iż w odniesieniu do pytania Nr 4 Spółka przedstawiła nieprawidłowe stanowisko w zakresie sposobu dokonania korekty sprzedaży dokonanej na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą. Natomiast w zakresie stosowanej procedury korekty obrotu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Zainteresowany przedstawił prawidłowe stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl