IPPP2/443-579/11-8/KG - Rozliczenie podatku VAT z tytułu dostawy towarów sklasyfikowanych jako złom.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 14 lipca 2011 r.), pismem z dnia 26 lipca (data wpływu 29 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 25 sierpnia 2011 (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaklasyfikowania towarów jako złom oraz rozliczenia podatku VAT z tytułu dostawy złomu przez nabywcę towaru - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaklasyfikowania towarów jako złom oraz rozliczenia podatku VAT z tytułu dostawy złomu przez nabywcę towaru.

Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne oraz braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 29 czerwca 2011 r. znak IPPP2/443-579/11-2/KG, pismem z dnia 15 lipca 2011 znak IPPP2/443-579/11-4/KG oraz pismem z dnia 17 sierpnia 2011 r. znak IPPP2/443-579/11-6/KG wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2001, Nr 62, poz. 628 z późn. zm.) nieodpłatnie przyjmuje zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny. Zebrany sprzęt w postaci urządzeń typu:

* CRT (telewizory, monitory itp.),

* CE (sprzęt gospodarstwa domowego, Hi-Fi, zabawki, grzejniki itp.),

* ICT (komputery, klawiatury, drukarki, faksy itp.)

jest poddawany rozbiórce, w wyniku której Spółka odzyskuje następujące elementy (frakcje):

* kable (o zawartości miedzi od 20% do 70%) - podczas demontażu kable wewnętrzne i zewnętrzne są obcinane z wymienionych urządzeń i przeznaczone razem z izolacją i wtyczkami do dalszego przetworzenia przez podmiot, do którego są sprzedawane (przetworzenie polega na oddzieleniu miedzi od frakcji tworzyw, miedź po przetworzeniu nadaje się do przetopu),

* aluminium (radiatory z komputerów, wewnętrzne obudowy monitorów oraz różnego rodzaju odlewy aluminiowe np. stopy telewizorów, itp.) - podczas demontażu elementy aluminiowe są wykręcane z ww. urządzeń i oczyszczane z niealuminiowych elementów,

* stal (obudowy komputerów, elementy telewizorów LCD, obudowy szaf sterujących, grzejniki itp.) - podczas demontażu elementy stalowe są wykręcane z urządzeń i oczyszczane z niestalowych frakcji,

* frakcje metalowe żelazne i nieżelazne uzyskane po strzępieniu.

Odzyskane frakcje są następnie sprzedawane przez Spółkę.

Zdaniem Spółki wskazane wyżej frakcje uzyskiwane w wyniku rozbiórki zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego stanowią złom na gruncie ustawy o VAT w brzmieniu od 1 kwietnia br., wobec czego Spółka zamierza stosować do ich sprzedaży zasady przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 7 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

I.

Wnioskodawca wskazuje, iż symbole PKWiU z roku 2008 właściwe dla:

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż wskazany w wezwaniu załącznik 11 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. (dalej: ustawa o VAT) został wprowadzony przez ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników oraz płatników oraz ustawy o transporcie drogowym. W myśl tej ustawy art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w nowym brzmieniu oraz załącznik 11 obowiązują od dnia 1 lipca 2011 r. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został natomiast złożony przez Wnioskodawcę 10 maja 2011 r. W konsekwencji powyższego, w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca nie mógł odwołać się do symboli PKWiU opisując towary, które są przez niego nabywane i sprzedawane, gdyż uniemożliwiała mu to treść art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. Zgodnie z uregulowaniem zawartym w tym przepisie do symboli PKWiU należy odwoływać się jedynie w sytuacji, gdy przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy powołują te symbole.

Jak wynika z powyższego, prezentowane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zdarzenie przyszłe zostało opisane w sposób prawidłowy i zgodny, z obowiązującymi na ówczesny czas przepisami prawa podatkowego.

lI.

Biorąc pod uwagę wprowadzenie wskazanych wyżej zmian w ustawie o VAT z dniem 1 lipca 2011 r. oraz to, że przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został złożony przez Wnioskodawcę 10 maja 2011 r., Wnioskodawca wnosi o rozszerzenie zakresu przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej poprzez przyjęcie, że przedstawiony we wniosku w części G punkt 68 opis przedmiotu wniosku stanowi nie tylko opis zdarzenia przyszłego, lecz również opis zaistniałego stanu faktycznego w okresie od dnia złożenia wniosku do 30 czerwca 2011 r. Wnioskodawca składając przedmiotowy wniosek 10 maja 2011 r. zdefiniował jego przedmiot jako zdarzenie przyszłe, jednakże od dnia złożenia wniosku do 1 lipca 2011 r., tj. do dnia wprowadzenia zmian w przepisach ustawy o VAT, zdarzenia opisane we wniosku już wystąpiły. Biorąc pod uwagę treść art. 14l ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce przed opublikowaniem interpretacji ogólnej lub przed doręczeniem interpretacji indywidualnej, zastosowanie się do tej interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku, Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem odpowiedzi na postanowione we wniosku pytania dotyczące prawidłowego sposobu postępowania w okresie od dnia 1 kwietnia 2011 r., a więc również w okresie przed wprowadzeniem przedmiotowych zmian w ustawie o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym od 1 kwietnia 2011 r. wskazane w opisie zdarzenia przyszłego frakcje należy traktować na gruncie ustawy o VAT jako złom i w konsekwencji w przypadku ich sprzedaży Spółka zobowiązana jest wystawiać fakturę bez stawki i kwoty podatku VAT, wskazując, że podatek rozlicza nabywca (przy założeniu spełnienia pozostałych warunków z art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 7 ustawy o VAT).

Stanowisko Wnioskodawcy (uzupełnione pismem z dnia 11 lipca 2011 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia br. wskazane w opisie zdarzenia przyszłego frakcje uzyskiwane z demontażu zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego są złomem ich sprzedaż podlega zatem opodatkowaniu u nabywcy pod warunkiem, że nabywca ten jest podatkiem VAT, a sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W takiej sytuacji Spółka dokonując sprzedaży ww. frakcji jest zobligowana do wystawienia faktury bez wskazania stawki i kwoty podatku VAT. Do rozliczenia podatku VAT zobowiązany jest natomiast nabywca frakcji.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, nie korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia "złom". Biorąc pod uwagę, że obowiązujący od 1 kwietnia 2011 r. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT stanowi implementację art. 199 ust. 1 lit. d) Dyrektywy VAT należy wskazać, że zgodnie z tym przepisem Państwa członkowskie mają możliwość wprowadzenia uregulowań prawnych, w myśl których osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik - odbiorca m.in. transakcji dostawy zużytych materiałów, zużytych materiałów nie nadających się do ponownego użycia w tym samym stanie, złomu, odpadów przemysłowych i nieprzemysłowych, odpadów przetwarzalnych, częściowo przetworzonych odpadów oraz dostawy pewnych towarów i świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr VI do Dyrektywy VAT. Należy jednak zauważyć, że Dyrektywa VAT również nie definiuje pojęcia "złom".

W świetle powyższego w opinii Spółki w celu ustalenia zakresu pojęcia "złom" należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku języka polskiego" pod redakcją Mieczysława Szymczaka (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1978 r.) złom stanowią "zużyte, zniszczone przedmioty metalowe, maszyny lub ich części, także odpady produkcyjne w hutach, przeznaczone do przetopienia jako surowiec wtórny". Podobną definicję podano również w internetowej wersji tego słownika (www.sjp.pwn.pI), gdzie wskazano, iż złomem są "niepotrzebne, zużyte przedmioty metalowe, pojazdy, maszyny lub odpady poprodukcyjne zbierane jako surowiec wtórny".

W kontekście powyższego należy zauważyć, iż za złom można uznać m.in.:

* zużyty lub zniszczony lub niepotrzebny przedmiot metalowy,

* zużytą lub zniszczoną maszynę lub jej części,

* zużyty lub zniszczony lub niepotrzebny pojazd,

* odpad poprodukcyjny zbierany jako surowiec wtórny.

Zgodnie z internetową wersją słownika języka polskiego:

* zużyty - oznacza taki, który się zużył; wyniszczony fizycznie lub psychicznie,

* zużyć - oznacza zniszczyć coś częstym lub długim używaniem,

* zniszczyć - znaczy spowodować pogorszenie stanu czegoś; spowodować, że coś przestanie istnieć; uczynić coś niezdatnym do użytku,

* niepotrzebny - oznacza taki, który nie jest potrzebny,

* maszyna - oznacza urządzenie zawierające mechanizm lub zespół współdziałających mechanizmów, służące do przetwarzania energii albo do wykonywania określonej pracy.

Sprzedawane przez Spółkę frakcje składają się z metalu lub też zawierają elementy metalowe. Niewątpliwie są również zużyte lub zniszczone. W konsekwencji zdaniem Spółki frakcje te należy uznać za złom na gruncie ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że frakcje te są częściami sprzętu elektrycznego i elektronicznego, który jest przyjmowany przez Spółkę na podstawie zezwolenia wydanego w oparciu o przepisy ustawy o odpadach, gdzie w art. 3 ust. 1 wskazano, iż odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do tej ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany. W załączniku nr 1 wskazano z kolei kategorię Q14, do której zaliczono substancje lub przedmioty, dla których posiadacz nie znajduje już dalszego zastosowania (np. odpady z rolnictwa, gospodarstw domowych, odpady biurowe, z placówek handlowych, sklepów itp.). W tej kategorii mieszczą się przyjmowane przez Spółkę sprzęty. Wskazana ustawa jednoznacznie określa więc, iż przyjmowane przez Spółkę sprzęty elektryczne i elektroniczne są sprzętami, dla których ich posiadacz nie znajduje dalszego zastosowania - są to więc przedmioty niepotrzebne. Co więcej sprzęty te najczęściej są zniszczone i niesprawne.

Zużyty sprzęt (sprzęty gospodarstwa domowego, telewizory, monitory itp.) odpowiada wskazanej wyżej definicji maszyny.

Przyjmowane przez Spółkę sprzęty stanowią zatem złom według wykładni językowej tego pojęcia. W konsekwencji, części takiego sprzętu również muszą zostać uznane za złom.

Ponadto, zdaniem Spółki dokonując wykładni pojęcia "złom" na gruncie ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. nie można odwoływać się do znaczenia tego pojęcia na gruncie ustawy w brzmieniu sprzed tej daty. Wykładnia pojęcia "złom" w oparciu o przepisy uchylone nie ma uzasadnienia w zasadach wykładni prawa i co więcej wskazywałaby na bezcelowość dokonywanych zmian. Zgodnie z orzecznictwem oraz doktryną prawa, odwołując się do wykładni językowej, systemowej lub funkcjonalnej należy brać pod uwagę szczególne zasady ich stosowania, zgodnie z którymi odczytując treść normatywną przepisu w pierwszej kolejności sięgnąć trzeba do wykładni gramatycznej, której dyrektywy mają pierwszeństwo w procesie dekodowania każdej normy prawnej i której priorytet oznacza, iż odwoływanie się do sensu, celu, funkcji interpretowanych przepisów dopuszczalne jest dopiero wtedy, gdy z językowego punktu widzenia możliwe jest różne rozumienie normy prawnej. Z powyższego jasno wynika, że odwoływanie się do wykładni historycznej, w sytuacji gdy wykładnia językowa pozwala na jednoznaczne rozumienie normy prawnej, nie jest prawidłowe i nie ma uzasadnienia.

W świetle powyższego zdaniem Spółki sprzedawane przez nią frakcje zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, tj.

* kable (o zawartości miedzi od 20% do 70%) - podczas demontażu kable wewnętrzne i zewnętrzne są obcinane z wymienionych urządzeń i przeznaczone razem z izolacją i wtyczkami do dalszego przetworzenia przez podmiot, do którego są sprzedawane (przetworzenie polega na oddzieleniu miedzi od frakcji tworzyw, miedź po przetworzeniu nadaje się do przetopu),

* aluminium (radiatory z komputerów, wewnętrzne obudowy monitorów oraz różnego rodzaju odlewy aluminiowe np. stopy telewizorów, itp.) - podczas demontażu elementy aluminiowe są wykręcane z ww. urządzeń i oczyszczane z nie aluminiowych elementów,

* stal (obudowy komputerów, elementy telewizorów LCD, obudowy szaf sterujących, grzejniki itp.) - podczas demontażu elementy stalowe są wykręcane z urządzeń i oczyszczane z nie stalowych frakcji,

* frakcje metalowe żelazne i nieżelazne uzyskane po strzępieniu, uzyskiwane podczas rozbiórki tego sprzętu, stanowią złom w rozumieniu przepisów ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia br. W konsekwencji, Spółka dokonując ich sprzedaży ma obowiązek wystawić fakturę bez wskazania stawki i kwoty podatku VAT, a nabywca frakcji jest zobowiązany do rozliczenia tego podatku (przy założeniu spełnienia pozostałych warunków z art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 7 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2011 r. podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, nie korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

W poz. nr 6 ww. załącznika pod symbolem PKWiU 38.11.58.0 wymieniono "Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal".

W myśl art. 17 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, czyli transakcję opodatkowuje nabywający. Przy czym należy zauważyć, że powyższy mechanizm znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy dostawcą i nabywcą złomu jest podatnik podatku VAT.

Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 5 ust. 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

Z przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego oraz uzupełnienia do niego wynika, iż Wnioskodawca nieodpłatnie przyjmuje zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny. Zebrany sprzęt w postaci urządzeń typu:

* CRT (telewizory, monitory itp.),

* CE (sprzęt gospodarstwa domowego, Hi-Fi, zabawki, grzejniki itp.),

* ICT (komputery, klawiatury, drukarki, faksy itp.)

jest poddawany rozbiórce, w wyniku której Spółka odzyskuje następujące elementy (frakcje):

* kable (o zawartości miedzi od 20% do 70%) - podczas demontażu kable wewnętrzne i zewnętrzne są obcinane z wymienionych urządzeń i przeznaczone razem z izolacją i wtyczkami do dalszego przetworzenia przez podmiot, do którego są sprzedawane (przetworzenie polega na oddzieleniu miedzi od frakcji tworzyw, miedź po przetworzeniu nadaje się do przetopu),

* aluminium (radiatory z komputerów, wewnętrzne obudowy monitorów oraz różnego rodzaju odlewy aluminiowe np. stopy telewizorów, itp.) - podczas demontażu elementy aluminiowe są wykręcane z ww. urządzeń i oczyszczane z nie aluminiowych elementów,

* stal (obudowy komputerów, elementy telewizorów LCD, obudowy szaf sterujących, grzejniki itp.) - podczas demontażu elementy stalowe są wykręcane z urządzeń i oczyszczane z nie stalowych frakcji,

* frakcje metalowe żelazne i nieżelazne uzyskane po strzępieniu.

Odzyskane frakcje są następnie sprzedawane przez Spółkę. Przedmiotowe frakcje zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 38.11.58.0.

Zdaniem Spółki wskazane wyżej frakcje uzyskiwane w wyniku rozbiórki zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego stanowią złom na gruncie ustawy o VAT w brzmieniu od 1 kwietnia br., wobec czego Spółka zamierza stosować do ich sprzedaży zasady przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 7 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż w stosunku do opisanych w złożonym wniosku frakcji odzyskiwanych z urządzeń takich jak telewizory, monitory, lodówki, pozostałego sprzętu AGD, sprzętu Hi-Fi oraz grzejników a także zabawek, komputerów, klawiatur, drukarek, faksów itp. znajdzie zastosowanie norma przewidziana w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, bowiem towary o symbolu PKWiU 38.11.58.0 zostały wymienione w załączniku nr 11 do ustawy VAT. Tym samym towary te sklasyfikowane w ww. PKWiU można uznać za złom.

W świetle powyższego, sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku objęta jest mechanizmem tzw. odwrotnego obciążenia, polegającym na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, na rzecz którego dokonywana jest dostawa złomu, po spełnieniu warunków wynikających z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. Tym samym Wnioskodawca dokumentując dostawę tych towarów, winien wystawić fakturę, zgodnie z § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia nie wykazując stawki, kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Zatem należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, iż w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe. W zakresie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.