IPPP2/443-569/13-2/MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2013 r. (data wpływu 13 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2013 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podmiot gospodarczy został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym jako Y. Sp. z o.o. Z uwagi na to, że zatrudnieni pracownicy posiadają wydany na podstawie art. 76b ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. 152, poz. 1223 z późn. zm.) certyfikat księgowy uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg, przedmiotem działalności Spółki jest działalność:

* PKD 69.20.Z - działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe;

* PKD 70.22.Z - pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

Podmiot nie posiada uprawnień do kwalifikowanego wykonywania doradztwa podatkowego, ani nie zatrudnia i nie zleca własnych usług w ramach podwykonania doradcom podatkowym, adwokatom, radcom prawnym. W związku z powyższym zapisanym przedmiotem działalności, podatnik stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 i o podatku od towarów i usług (t. jednol. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054) stał się czynnym podatnikiem VAT, począwszy od podjęcia pierwszej czynności opodatkowanej w 2010 r., nie korzystając ze zwolnienia podmiotowego. Pomimo przyjęcia powyższych zapisów w Krajowym Rejestrze Sądowym wnioskująca Spółka w rzeczywistości nie wykonywała usług doradztwa podatkowego czy gospodarczego oraz czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączających możliwość zwolnienia podmiotowego ipso iure. Począwszy od roku 2010 do chwili obecnej Spółka świadczy jedynie dla podmiotów gospodarczych na podstawie zawartych stałych umów usługi rachunkowo-księgowe. W ogóle nie świadczy na podstawie odrębnego zlecenia niezwiązanego z bezpośrednim prowadzeniem ewidencji księgowej i rachunkowej usług dla podmiotów gospodarczych i innych podatników, płatników, inkasentów. Jej rzeczywisty przedmiot działalności ogranicza się do kompleksowego:

* prowadzenia przy użyciu programu komputerowego ksiąg rachunkowych i sporządzania na ich podstawie zeznań podatkowych oraz sprawozdań finansowych;

* prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji przychodów, a także sporządzania na ich podstawie zeznań podatkowych;

* prowadzenia rejestru zakupów i sprzedaży VAT oraz sporządzania na ich podstawie deklaracji VAT;

* prowadzenia ewidencji środków trwałych i wyposażenia;

* obliczania zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz stosownych informacji i deklaracji na podstawie ksiąg podatkowych;

* prowadzenia spraw kadrowo-płacowych, takich jak: listy płac, kartoteki wynagrodzeń, ewidencja zwolnień chorobowych i rozliczeń oraz sporządzania deklaracji ZUS.

W związku z powyższym przedmiot działalności na chwilę sporządzenia niniejszego wniosku nie obejmuje czynności doradztwa gospodarczego i podatkowego. Stosownie, więc do art. 113 ust. 1, ust. 2 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na to, że upłynął wymagany rok od momentu rezygnacji ze zwolnienia, a obrót roczny netto nie przekroczy 150.000,00 zł. Spółka planuje w 2014 r. ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Y. Sp. z o.o. prowadząc działalność w zakresie usług rachunkowo-księgowych, przy czym jednocześnie nie świadcząc usług doradztwa podatkowego i pozostałego gospodarczego, porad prawnych, sporządzania deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia niebędącego elementem kompleksowej usługi księgowej, nie brania udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych jako odrębne jednorazowe zlecenie obejmujące czynności i okres wykraczający poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową lub zlecane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, z którymi Wnioskodawca nie ma podpisanych umów na obsługę księgową (pomimo działalności sklasyfikowanej według PKD pod symbolami: 69.20.Z - działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe; 70.22.Z - pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania) oraz innych wymienionych w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, a także nie przekraczając limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy VAT, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego VAT w roku 2014.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot działalności Y. Sp. z o.o. nie obejmuje czynności doradztwa podatkowego, które zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t. jednol. Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.) dotyczą:

* udzielania podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

* prowadzenia, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

* sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

* reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy. Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

* osoby fizyczne i prawne, wpisane na listę doradców podatkowych;

* adwokaci i radcowie prawni;

* biegli rewidenci.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych. Usługi doradcze mogą być udzielane fragmentarycznie w oderwaniu od mającej charakter kompleksowy usługi księgowo-rachunkowej. Ponadto adresatem usług doradztwa podatkowego są wszyscy podatnicy, płatnicy i inkasenci nawet jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej. Zbiór podmiotów, do których kieruje się usługi doradztwa podatkowego jest znacznie szerszy od zbioru podmiotów zainteresowanych usługą rachunkowo-księgową.

Spółka wykonuje swoje usługi poprzez zatrudnionych księgowych, którzy w przeciwieństwie do doradców podatkowych nie muszą należeć do korporacji zawodowej i nie należą do zawodu zaufania publicznego, z wykonywaniem którego wiążą się dodatkowe obowiązki, jak np. zachowanie tajemnicy zawodowej.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa natomiast ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. jednol. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). W myśl art. 76 ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Biorąc po uwagę przytoczone powyżej przepisy przy założeniu racjonalnej tezy, że o zwolnieniu decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności oraz ich zawodowy charakter, stwierdzić należy, że w sytuacji świadczenia jedynie usług rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa świadczone na podstawie wpisu na listę doradców podatkowych prowadzonych przez Krajową Izbę Doradców Podatkowych), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy nie prowadząc w latach 2010-2013 czynności doradztwa podatkowego (z uwagi na brak wpisu na listę doradców podatkowych) oraz pozostałego doradztwa gospodarczego może on stosownie do art. 113 ust. 1, ust. 2, ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1. Oznacza to, że podatnik może skorzystać z ponownego zwolnienia od podatku w sytuacji, jeżeli spełnione zostaną następujące warunki:

* od chwili utraty prawa do zwolnienia lub rezygnacji z niego musi upłynąć okres jednego roku, licząc od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował (czyli co najmniej jeden pełny rok);

* przez utratę prawa do zwolnienia należy rozumieć stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w związku ze świadczeniem usług w zakresie doradztwa;

* podatnik w poprzednim roku podatkowym (czyli w swego rodzaju "okresie karencyjnym") nie przekroczył limitu sprzedaży;

* podatnik nie wykonuje czynności, w związku z którymi nie przysługuje zwolnienie podmiotowe (czyli w przypadku Strony usługi w zakresie doradztwa).

Reasumując zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na to, że:

* stał się on czynnym podatnikiem VAT w 2010 r. (pełny rok minął w 2011 r.);

* w chwili bieżącej nie prowadzi usług doradztwa podatkowego i gospodarczego;

* w 2013 r. osiągnie obrót po wyłączeniu podatku należnego oraz dostaw towarów i usług zwolnionych od podatku, albo dotyczących zbycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie przekraczający 150.000 zł, może w roku 2014 ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

Takie prawo do zwolnienia podmiotowego z podatku VAT Minister Finansów przyznał wnioskodawcom prowadzącym wyłącznie usługi rachunkowo-księgowe na podstawie wydanego przez Ministra Finansów certyfikatu księgowego na usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych w interpretacjach indywidualnych:

* nr ILPP1/443-1326/11-4/MS z 13 stycznia 2012 r.;

* nr IPTPP4/443-72/11-2/ALN z 8 lutego 2012 r.;

* nr IBPP2/443-1284/11/RSz z 5 marca 2012 r.;

* nr IPPP2/443-26/12-2/RR z 15 marca 2012 r.;

* nr IPPP2/443-233/12-2/KOM z 4 kwietnia 2012 r.;

* nr IPTPPI/443-11/12-4/MW z 13 kwietnia 2012 r.;

* nr IPTPP1/443-235/12-2/IG z 25 maja 2012 r.;

* nr IPTPP4/443-387/12-4/JM z 14 września 2012 r.

Zdaniem Spółki w kontekście przywołanych przepisów prawa podatkowego oraz stanowisk organów podatkowych niniejsza ocena prawna zdarzenia przyszłego jest prawidłowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie zaś z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod numerami PKD 69.20.Z (tekst jedn.: działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe) oraz 70.22.Z (pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania). Pracownicy zatrudnieni przez Stronę posiadają certyfikat księgowy, na podstawie którego uprawnieni są do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca nie posiada jednak uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, ponadto nie zatrudnia i nie zleca własnych usług w ramach podwykonania doradcom podatkowym, adwokatom czy radcom prawnym. Strona jest czynnym podatnikiem VAT od 2010 r., tj. od momentu wykonania pierwszej czynności opodatkowanej. Nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Począwszy od roku 2010 do chwili obecnej Wnioskodawca świadczy jedynie dla podmiotów gospodarczych na podstawie zawartych stałych umów usługi rachunkowo-księgowe. W ogóle nie świadczy na podstawie odrębnego zlecenia nie związanego z bezpośrednim prowadzeniem ewidencji księgowej i rachunkowej usług dla podmiotów gospodarczych i innych podatników, płatników, inkasentów. Jego rzeczywisty przedmiot działalności ogranicza się do kompleksowego:

* prowadzenia przy użyciu programu komputerowego ksiąg rachunkowych i sporządzania na ich podstawie zeznań podatkowych oraz sprawozdań finansowych;

* prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji przychodów, a także sporządzania na ich podstawie zeznań podatkowych;

* prowadzenia rejestru zakupów i sprzedaży VAT oraz sporządzania na ich podstawie deklaracji VAT;

* prowadzenia ewidencji środków trwałych i wyposażenia;

* obliczania zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz stosownych informacji i deklaracji na podstawie ksiąg podatkowych;

* prowadzenia spraw kadrowo-płacowych, takich jak: listy płac, kartoteki wynagrodzeń, ewidencja zwolnień chorobowych i rozliczeń oraz sporządzania deklaracji ZUS.

W związku z powyższym przedmiot działalności na chwilę sporządzenia niniejszego wniosku nie obejmuje czynności doradztwa gospodarczego i podatkowego. Dodatkowo upłynął wymagany rok od momentu rezygnacji ze zwolnienia, a także obrót roczny netto nie przekroczy 150.000,00 zł, dlatego też Wnioskodawca planuje w 2014 r. ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, że jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym (tekst jedn.: roku 2013) nie przekroczy łącznie kwoty 150.000 zł to Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Strona spełnia też warunek opisany w art. 113 ust. 11 ww. ustawy, tzn. minął rok od momentu Jej rezygnacji ze zwolnienia. Ponadto Wnioskodawca nie wykonuje usług o charakterze doradczym, ani nie udziela porad prawnych, natomiast świadczy jedynie kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe, w ramach których sporządza deklaracje podatkowe, zatem może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT.

Reasumując, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT w roku 2014 r. ze względu na to, iż w 2013 r. Jego obrót roczny netto nie przekroczy limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, a od momentu rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego minął rok (zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT), a także z uwagi na to, że świadczy jedynie kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe, nie wykonuje zaś świadczeń w zakresie doradztwa, dla których zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 nie stosuje się zwolnień podmiotowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.