IPPP2/443-559/13-4/AO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-559/13-4/AO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2013 r. (data wpływu 6 sierpnia 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 2 sierpnia 2013 r. znak sprawy IPPP2/443-559/13-2/AO (skutecznie doręczone dnia 5 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa i możliwości wystąpienia o zwrot podatku VAT z tytułu zakupionego lokalu wynajmowanego małżonce - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa i możliwości wystąpienia o zwrot podatku VAT z tytułu zakupionego lokalu wynajmowanego małżonce. Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z dnia 6 sierpnia 2013 r. (data wpływu 6 sierpnia 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 2 sierpnia 2013 r. znak sprawy IPPP2/443-559/13-2/AO (data doręczenia 5 sierpnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca ma zamiar zakupić lokal użytkowy. Małżonka Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą, jest przedmiotowo zwolniona z VAT, gdyż prowadzi usługi stomatologiczne. Ww. lokal będzie przystosowany do wykonywania usług stomatologicznych. Lokal Wnioskodawca chciałby podnająć pod działalność gospodarczą swojej małżonki, z którą ma wspólnotę małżeńską. Przewidywana kwota najmu to 500 zł netto. Wnioskodawca nie wyklucza, że w późniejszym okresie lokal będzie podnajmowany również innym podmiotom gospodarczym, jednak małżonka będzie cały czas głównym najemcą.

Doprecyzowując przedmiotowy wniosek Wnioskodawca wskazał, że dokona rejestracji jako czynny podatnik VAT. Lokal będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT-em - na wynajem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w wyżej przedstawionej sytuacji Wnioskodawca może wystąpić o zwrot VAT z tytułu zakupionego lokalu.

2. Czy w wyżej przedstawionej sytuacji, kiedy lokal Wnioskodawca będzie wynajmował małżonce (wspólnota małżeńska) nie traci prawa do zwrotu VAT z tytułu zakupu lokalu.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Interpretując art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest na stanowisku, że ww. sytuacji przysługuje Mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego od podatku naliczonego. Ww. lokal będzie wykorzystywany w sposób ciągły do celów zarobkowych. (art. 15 ust. 2 uptu). Na podstawie zaś art. 87 ust. 5a Wnioskodawca może wystąpić o zwrot podatku VAT z tytułu zakupu lokalu w przypadku, gdy nie dokonywał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych (sprzedaży).

Wnioskodawca uważa, że ma prawo do zwrotu VAT z tytułu zakupu lokalu i nie traci tego prawa w związku z wynajmem tego lokalu współmałżonce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług w rozumieniu ww. przepisów ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami, na mocy art. 15 ust. 1 ww. ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższego wynika, że umowa najmu jest umową cywilnoprawną nakładająca na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami prawa obowiązki. Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W świetle powyższego, najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W konsekwencji, najem lokalu stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Wnioskodawca ma zamiar zakupić lokal użytkowy. Przedmiotowy lokal Wnioskodawca chciałby podnajać pod działalność gospodarczą swojej małżonki wykonującej usługi stomatologiczne, nie wykluczając, że w późniejszym okresie lokal będzie podnajmowany również innym podmiotom gospodarczym. Jednak małżonka będzie cały czas głównym najemcą. Pomiędzy Wnioskodawcą a Jego żoną istnieje wspólnota małżeńska. Zakupiony lokal wykorzystywany będzie wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - na wynajem. Ponadto Wnioskodawca dokona rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowym wniosku dotyczą kwestii prawa i możliwości wystąpienia o zwrot podatku VAT z tytułu zakupu lokalu, który wynajmowany będzie małżonce.

Przytaczając przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788) zauważyć należy, że stosownie do art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach wspólności łącznej, bezudziałowej. Poszczególne uprawnienia mają postać współuprawnień przysługujących niepodzielnie obojgu małżonkom. Jej cechą charakterystyczną jest brak możliwości dokonania podziału, a nawet oznaczenia udziału każdego z małżonków w majątku wspólnym i jego poszczególnych składnikach przez cały czas jej trwania (art. 35 ww. Kodeksu). W myśl art. 36 § 1 ww. ustawy oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i żona Wnioskodawcy traktowani są jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu powołanego przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tegoż przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej. Niezależnie zatem od istniejących stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, w transakcjach zawieranych pomiędzy nimi mamy do czynienia z wykonywaniem czynności opodatkowanych pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami. Oznacza to, że w momencie dostawy towarów czy świadczenia usług małżonek prowadzący działalność gospodarczą i będący podatnikiem czynnym podatku VAT powinien opodatkować daną transakcję tak jak każdą inną czynność podlegającą podatkowi od towarów i usług.

W niniejszych okolicznościach przedmiotowy lokal w świetle przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi (przy istnieniu wspólności majątkowej) niewątpliwie majątek wspólny małżonków, jednakże w świetle ustawy o podatku od towarów i usług jest to towar, który Wnioskodawca zakupi i będzie wykorzystywał do prowadzenia zamierzonej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu. Tym samym, usługi najmu przedmiotowego lokalu dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz żony prowadzącej własną działalność gospodarczą podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych jako świadczenie usług pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Odnosząc się do kwestii prawa do zwrotu podatku naliczonego z tytułu zakupu lokalu użytkowego przeznaczonego pod wynajem wskazać należy, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ww. ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak wynika z art. 87 ust. 2 ww. ustawy zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Na mocy art. 87 ust. 5a ww. ustawy w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Powyższe regulacje wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ustawodawca stworzył bowiem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

I tak, artykuł 88 ust. 4 ustawy o VAT stanowi dopełnienie art. 86 określając status podatnika umożliwiający realizację prawa do odliczenia, którym jest rejestracja jako podatnik VAT czynny. Zgodnie z tym przepisem obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zauważyć należy, iż z treści art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. Tak więc podatnik, w zakresie w jakim nabyte towary wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status czynnego podatnika VAT.

Zauważyć bowiem należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów, o ile występują przesłanki świadczące o tym, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa koniecznym jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego.

W niniejszych okolicznościach przedmiotowy lokal wykorzystywany będzie wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Lokal ten zakupiony zostanie bowiem na wynajem, przede wszystkim małżonce Wnioskodawcy do prowadzenia usług stomatologicznych. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż dokona rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Mając na uwadze przywołane uregulowania na tle przedstawionych okoliczności stwierdzić należy, że skoro przedmiotowy lokal wykorzystywany będzie wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług to Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku z tytułu zakupu tego lokalu. W celu realizacji przysługującego Wnioskodawcy prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego należy dokonać zgłoszenia rejestracyjnego. Tym samym, rejestracja jako podatnik VAT czynny umożliwi Wnioskodawcy realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu lokalu wynajmowanego małżonce. W konsekwencji powyższego, na mocy art. 87 ust. 1 w zw. z art. 87 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy Wnioskodawca w okresie rozliczeniowym nie dokona czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową będzie przysługiwać zwrot kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Okoliczność, iż usługa najmu świadczona będzie małżonce Wnioskodawcy prowadzącej odrębną działalność gospodarczą pozostaje w przedmiotowej sytuacji bez wpływu na prawo do odliczenia (zwrotu) podatku naliczonego przez Wnioskodawcę, bowiem - jak już zaznaczono - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka traktowani są jako odrębni podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że na mocy z art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (§ 2 tego artykułu).

W ocenie tut. Organu wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca dokonał w dniu 6 czerwca 2013 r. opłaty tytułem wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w wysokości 80 zł różnica w kwocie 40 zł zostanie zwrócona zgodnie z 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa, na rachunek bankowy z którego dokonano wpłaty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl