IPPP2/443-555/13-2/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu napojów oraz artykułów spożywczych udostępnianych pracownikom oraz opodatkowania nieodpłatnego przekazania i zużycia tych artykułów - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu napojów oraz artykułów spożywczych udostępnianych pracownikom oraz opodatkowania nieodpłatnego przekazania i zużycia tych artykułów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawowym przedmiotem działalności Instytutu są badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych. Pracownicy Instytutu korzystają podczas wykonywania obowiązków służbowych z kawy, herbaty, mleka, wody pitnej oraz drobnych artykułów spożywczych (ciastka, paluszki). Drobny poczęstunek serwowany jest na spotkania zarówno wewnątrzinstytutowe, podczas których omawiane są różne sprawy związane z działalnością Instytutu, jak i spotkania z pracownikami innych instytucji naukowych i klientami. Jednocześnie Instytut nie wyklucza, że napoje bezalkoholowe jak również drobne artykuły spożywcze mogą być dostępne dla pracowników Instytutu w przyszłości, jako element spotkań służbowych z klientami i spotkań wewnętrznych w zależności od bieżących potrzeb. Zakupy dokonywane są do sekretariatów jednostek organizacyjnych Instytutu, na potrzeby obsługi spotkań organizowanych przez te jednostki.

Instytut jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabyte artykuły są wykorzystywane w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Instytut odlicza podatek naliczony związany z zakupem artykułów będących przedmiotem wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od zakupów drobnych artykułów spożywczych (ciastka, paluszki) oraz napojów bezalkoholowych (kawy, herbaty, cukru, mleka oraz wody) udostępnionych pracownikom podczas wykonywania obowiązków służbowych, Instytut ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony i nie ma obowiązku naliczania podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również - stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynności przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu. Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". Za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statutem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to takie, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokojenia których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np. przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Instytut w związku z prowadzoną działalnością w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych nabywa artykuły spożywcze i napoje, które przekazywane są do sekretariatów jednostek organizacyjnych.

Pracownicy Instytutu, korzystają podczas spotkań roboczych z drobnych artykułów spożywczych oraz z kawy, herbaty, oraz mleka i wody pitnej. Jednocześnie Instytut nie wyklucza, że inne napoje bezalkoholowe, jak również drobne artykuły spożywcze mogą być dostępne dla pracowników w przyszłości jako element spotkań biznesowych z klientami i spotkań wewnętrznych w zależności od bieżących potrzeb.

Reasumując, zdaniem Instytutu zużycie wyżej wymienionych produktów nie stanowi nieodpłatnego przekazania na cele osobiste pracownika tym samym, dla Instytutu takie zdarzenie nie rodzi obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarowi usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zdaniem Instytutu, zakup wymienionych artykułów spożywczych ma związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nabywane przez Instytut towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu, ale pośrednio służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, jakimi są badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych. Z treści cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 18 czerwca 2010 r. (sygn. III SA/WA 497/10) mimo istnienia w przepisach dotyczących podatku VAT zasady pozwalającej na obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1u. p. t. u.), to stan taki nie wyklucza możliwości dokonania odliczenia z powołaniem się na tzw. kategorię kosztów ogólnych. Dla stwierdzenia istnienia tegoż prawa nie zawsze musi występować bezpośredni związek między podatkiem naliczonym a czynnościami opodatkowanymi.

Konsekwencją powyższego jest zasadne uznanie, że w sytuacji gdy Instytut nabywa drobne artykuły spożywcze (ciastka, paluszki) oraz napoje bezalkoholowe (kawa, herbata, cukier, mleko oraz woda) przysługuje Instytutowi prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących ich nabycie jako związanych z prowadzoną działalnością podlegającą opodatkowaniu od towarów i usług.

Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarowi usług, musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usługa a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynią się do generowania przez podmiot obrotów.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz opisany przez Instytut stan faktyczny należy stwierdzić, iż zużycie przez pracowników Instytutu napojów takich jak woda, kawa, herbata, mleko, jak również inne drobne artykuły spożywcze (ciastka, paluszki, itp.) nie stanowi przekazania towarów na cele osobiste pracowników, jednocześnie Instytut posiada prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od nabycia wyżej wymienionych produktów.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 czerwca 2012 r. (sygn. IPPP3/443-271/12-2/KT) oraz z dnia 17 stycznia 2012 r. (sygn. IPPP3/443-1392/11-2/JF), czy też Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 maja 2012 r. (sygn. IPTPP1/443-171/12-3/MS) oraz z dnia 15 marca 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-858/11-4/JN) jak również przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 października 2012 r. (sygn. IPPP2/443-748/12-2/KOM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r.), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Analizując powołany art. 7 ust. 2 ustawy należy wskazać, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Podkreślenia wymaga fakt, iż przepisy ustawy nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". Zgodnie ze słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją. Dlatego też można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to takie, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązki pracowników oraz pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym przedmiotem działalności Instytutu są badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych. Pracownicy Instytutu podczas wykonywania obowiązków służbowych korzystają z kawy, herbaty, mleka, wody pitnej oraz drobnych artykułów spożywczych (ciastka, paluszki). Drobny poczęstunek serwowany jest na spotkania zarówno wewnątrzinstytutowe, podczas których omawiane są różne sprawy związane z działalnością Instytutu, jak i spotkania z pracownikami innych instytucji naukowych i klientami. Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza, że napoje bezalkoholowe jak również drobne artykuły spożywcze mogą być dostępne dla pracowników Instytutu w przyszłości, jako element spotkań służbowych z klientami i spotkań wewnętrznych w zależności od bieżących potrzeb. Zakupy dokonywane są do sekretariatów jednostek organizacyjnych Instytutu, na potrzeby obsługi spotkań organizowanych przez te jednostki. Nabyte artykuły są wykorzystywane w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Instytut odlicza podatek naliczony związany z zakupem artykułów będących przedmiotem wniosku.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że nieodpłatne udostępnienie i zużycie artykułów spożywczych typu: ciastka, paluszki, cukier; oraz napojów typu: kawa, herbata, mleko, woda itp. przez pracowników Wnioskodawcy w czasie pracy, jak i spotkań wewnątrzinstytutowych, spotkań z pracownikami innych instytucji naukowych oraz klientami, nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób, gdyż związane jest niewątpliwie ze statusem pracownika w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, a zatem czynności tych nie można uznać za czynności podlegające opodatkowaniu w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie napojów i artykułów spożywczych, których zapewnienie pracownikom jest obowiązkiem Wnioskodawcy uregulowanym w odrębnych przepisach, a także nieodpłatne przekazanie napojów i artykułów spożywczych w celu zapewnienia poczęstunku pracownikom Instytutu podczas spotkań służbowych (wewnątrzinstytutowych, z innymi instytucjami naukowymi, klientami), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni, musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynią się do generowania przez podmiot obrotów.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz okoliczności sprawy opisane przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, iż zużycie przez pracowników Instytutu napojów (takich jak: woda pitna, kawa, herbata, mleko) oraz drobnych artykułów spożywczych (ciastka, paluszki, cukier) nie stanowi przekazania towarów na cele osobiste pracowników.

Jak wskazał Wnioskodawca, wszystkie opisane w stanie faktycznym przekazania napojów i artykułów spożywczych dokonywane są w związku z wykonywanymi przez Instytut czynnościami opodatkowanym i mają związek z prowadzonym przedsiębiorstwem (Instytutem).

Nabywane przez Wnioskodawcę napoje i artykuły spożywcze, które przeznaczone są do zużycia dla pracowników Instytutu w trakcie pracy oraz zużywane na drobny poczęstunek dla pracowników Instytutu w czasie spotkań służbowych (wewnątrzinstytutowych, z innymi instytucjami naukowymi, klientami) w ramach prowadzonej działalności, mają związek pośredni z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Nabywane towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu, lecz są wykorzystywane przez pracowników w trakcie pracy oraz spotkań służbowych, a więc w trakcie czynności świadczonych na rzecz pracodawcy, jakimi są badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem dla pracowników Instytutu napojów oraz artykułów spożywczych, który to obowiązek wynika z odrębnych przepisów oraz w związku z nabyciem napojów i artykułów spożywczych przeznaczonych do zużycia dla pracowników podczas spotkań służbowych, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w opisanym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.