IPPP2-443-553/11-3/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania świadczonych usług na paragonach fiskalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania świadczonych usług na paragonach fiskalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z dniem 1 maja 2011 r. m.in. lekarz (w tym również V. SP. z o.o., która prowadzi praktyki lekarskie jako NZOZ), którego przychód osiągnął 40.000,00 złotych winien rozliczać się z pacjentami za pomocą tzw. kasy rejestrującej i wprowadzić do niej terminologię udzielanych usług. Tymczasem terminologia jaką posługują się przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych została określona w treści art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy, który tego rodzaju usługi określa jako:

* usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz

* dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej (pkt18);

* usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez:

Tymczasem lekarze (w tym również V. Sp. z o.o.) wykonują szeroki wachlarz szczegółowych procedur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką terminologię usług ma wprowadzić V. Sp. z o.o. do kasy rejestrującej, przy pomocy której zobowiązany jest od dnia 1 maja 2011 r. rozliczyć się z pacjentem czy ogólną, a jeśli tak to jaką, czy też szczegółowo odnieść się do wykonanej u pacjenta procedury.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy odnieść się do treści zacytowanego powyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, który bez wątpienia wprowadza bardzo ogólną definicję usługi wykonywanej przez firmę V. Sp. z o.o.

Przy czym należy zauważyć, iż podobnymi sformułowaniami posługuje się również ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.), definiując pojęcie świadczenia zdrowotnego. Wedle tej ustawy jest to działanie służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działanie medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich udzielania. Na podstawie powyższego mniemać można, że świadczenia zdrowotne, o których mowa w ustawie zdrowotnej, będą korzystały ze zwolnienia podatkowego od VAT.

W ocenie zatem Wnioskodawcy wydaje się zasadnym, aby V. Sp. z o.o. używał w kasach rejestrujących terminologii ogólnej, a więc tej wynikającej wprost z ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma bowiem uzasadnienia prawnego, czy faktycznego aby lekarz zmuszony był wprowadzać do kas rejestrujących terminologię odnoszącą się szczegółowo do danej procedury medycznej, jaką wykonał u pacjenta.

Ponadto w ocenie Wnioskodawcy, za nie uszczegóławianiem terminologii używanej w kasach rejestrujących przez lekarza, przemawiać może również fakt, iż lekarz wykonując świadczenia zdrowotne u pacjenta zobowiązany jest do zachowania tzw. tajemnicy lekarskiej czyli informacji związanych z osobą pacjenta, a uzyskanej w związku z wykonywaniem zawodu lekarza oraz informacji o stanie zdrowia pacjenta, w tym o wykonywanych na rzecz pacjenta usługach (art. 13 i art. 14 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta). Nie można bowiem zapominać, iż lekarz nie świadczy usług stricte konsumenckich, a zawód jaki wykonuje zalicza się do tzw. zawodów zaufania publicznego.

Tym samym lekarz będąc zobligowany do posługiwania się w kasach rejestrujących szczegółową terminologią odnoszącą się do danej procedury wykonanej u pacjenta może narazić się na zarzut ze strony pacjenta, że narusza tajemnicę lekarską.

Reasumując Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż za wystarczające należy uznać używanie w kasach rejestrujących ogólnej terminologii, tj. przewidzianej w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 18 bądź pkt 19 - czyli:

* "badanie diagnostyczne" - skrót na kasie badanie diagn.

* "porada" - na kasie porada

* "kapsulotomia laserowa" - skrót na kasie kapsulot. laser.

* "usunięcie - zabieg" - na kasie usunięcie zabieg

* "fotokoagulacja ogniskowa" - na kasie skrót fotokoag. ogn.

* "konsultacje profesorskie" - skrót na kasie konsult. prof.

* "pan fotokoagulacja ogniskowa" - skrót na kasie pan fotok. ogn.

Wnioskodawca oświadcza, że w sprawie objętej przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie toczy się postępowanie podatkowe kontrola podatkowa lub postępowanie kontrolne oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie nazwy usługi umieszczanej na paragonie fiskalnym. Tym samym dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy organ podatkowy ograniczył się jedynie do tej jego części, bowiem jak sam wskazał Wnioskodawca nie ma wątpliwości co do zwolnienia od podatku VAT usług z zakresu opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia świadczonych przez m.in. lekarzy i lekarzy dentystów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 9 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunki ich stosowania przez podatników, uwzględniając:

Obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008 r. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), szczegółowo określa m.in. wymogi, co do treści paragonu fiskalnego.

Jak wynika z treści § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia przez "paragon fiskalny" rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

Paragon fiskalny musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji (...), o czym stanowi § 5 ust. 1 pkt 10 cyt rozporządzenia.

Z cytowanych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, iż na paragonie fiskalnym ma znajdować się nazwa towaru lub usługi.

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia nazwy usługi oraz nie określają źródła stosowania nazw towarów, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć zgodnie ze "Słownikiem Języka Polskiego" PWN nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat. Oznacza to, że stosowana na paragonie fiskalnym nazwa winna być przypisana sprzedawanemu towarowi lub świadczonej usłudze i jednoznacznie je identyfikować. Nazwa towaru lub usługi powinna być tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę. Natomiast używanie nazw grup usług zamiast jednoznacznie definiującej towar lub usługę nazwy indywidualnej jest naruszeniem obowiązujących przepisów.

Jednocześnie nazwa usługi (towaru) na paragonie musi być tak skonstruowana, aby można było na tej podstawie w połączeniu z ceną dokładnie określić jaki został zakupiony towar czy usługa. Dopiero powyższe skutecznie zagwarantuje konsumentowi prawo do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez klienta czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawienia dowodu potwierdzającego jej wykonanie.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będzie świadczył odpłatnie usługi na rzecz osób fizycznych z zakresu opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Z okoliczności wskazanych w niniejszym wniosku wynika, iż V. Sp. z o.o., która prowadzi praktyki lekarskie jako NZOZ, której przychód osiągnął 40.000,00 złotych winien rozliczać się z pacjentami za pomocą tzw. kasy rejestrującej i wprowadzić do niej terminologię udzielanych usług.

Tymczasem terminologia jaką posługują się przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych została określona w treści art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 ustawy, który tego rodzaju usługi określa jako:

* usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz

* dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej (pkt 18);

* usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez:

Tymczasem V. Sp. z o.o. wykonuje szeroki wachlarz szczegółowych procedur.

Wątpliwości po stronie Wnioskodawcy powstały w związku z nazwą usługi jaka powinna być zawarta na paragonie drukowanym przez kasę rejestrującą, tj. czy świadcząc usługi podlegające zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, na paragonie fiskalnym wystarczy jedynie określić nazwę usługi, np. jako: "badanie diagnostyczne", "porada", "usunięcie - zabieg".

Z przepisów § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c) ww. rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące wynika, że warunkiem niezbędnym do stosowania kasy rejestrującej jest określenie sposobu przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług. Poszczególnym oznaczeniom literowym służącym użytkownikowi kasy, mają zostać przyporządkowane odpowiednie stawki podatku oraz zwolnienie od podatku. Konieczne jest bowiem ujęcie na paragonie fiskalnym takich informacji, które pozwolą na wyodrębnienie od siebie wartości sprzedaży i kwot podatku według poszczególnych stawek oraz wartości sprzedaży zwolnionej.

Podkreślenia więc wymaga, że to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa usługi w jednoznaczny sposób definiowała sprzedawane usługi i umożliwiała jej właściwe przyporządkowanie do stawek podatków.

Sposób przyporządkowania stawki określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Zauważyć również należy, że im szerszy jest wybór towarów lub usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Nazwa usługi proponowana przez Wnioskodawcę na paragonie, tj. "badanie diagnostyczne", "porada", "usunięcie - zabieg", "kapsulotomia laserowa", "fotokoagulacja ogniskowa", "konsultacje profesorskie", "pan fotokoagulacja ogniskowa" pozwala na zidentyfikowanie wykonanej usługi, jako usługi w zakresie opieki medycznej - powyższe nazwy wskazują, iż przedmiotem świadczenia jest usługa medyczna, określając co było przedmiotem wykonanego świadczenia medycznego.

Stanowisko Wnioskodawcy należało jednak uznać za nieprawidłowe. Wnioskodawca wnosi o opinię odnośnie terminologii stosowanej na kasie rejestrującej, zauważyć jednak należy, iż przepisy dotyczące paragonu i tego co powinno się na nim znajdować, zawarte są nie bezpośrednio w ustawie o podatku od towarów i usług, a w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania. Tut. Organ nie może wypowiedzieć się jak powinny brzmieć nazwy wykonywanych przez Spółkę świadczeń z uwagi na to, iż nie posiada ani wiedzy dotyczącej zakresu usług świadczonych przez Wnioskodawcę (we wniosku wskazano tylko przykładowe usługi świadczone przez Spółkę) ani też fachowej wiedzy, która mogłaby mu pozwolić stwierdzić czy stosowane nazwy definiują świadczone usługi opieki medycznej na tyle jednoznacznie, że nie można tej samej nazwy przypisać do różnych świadczeń wykonywanych przez Spółkę.

Odnosząc przedstawiony opis stanu faktycznego do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy jeszcze raz podkreślić, iż to Wnioskodawca świadcząc usługi w zakresie opieki medycznej posiada wiedzę na temat ich zakresu i powinien dostosować stosowne nazewnictwo w kasie fiskalnej do ich ilości oraz rodzaju w ten sposób, aby odbiorca na podstawie otrzymanego paragonu fiskalnego był ją w stanie zidentyfikować, określić nabytą usługę.

Mając na uwadze fakt, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest V. Sp. z o.o., która prowadzi praktyki lekarskie jako NZOZ, interpretacja ta nie ma mocy wiążącej dla innych podmiotów - lekarzy świadczących usługi w zakresie opieki zdrowotnej. Podmioty te aby uzyskać interpretację indywidualną powinny wystąpić z oddzielnymi wnioskami o ich udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.