IPPP2/443-51/11-3/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu 19 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT wynagrodzenia (odsetek) uzyskiwanych od dłużnika jako usługa udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych - jest prawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia (odsetek) uzyskiwanych od faktoranta oraz zastosowania zwolnienia z podatku VAT wynagrodzenia (odsetek) uzyskiwanych od dłużnika jako usługa udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Bank S.A. jest podmiotem działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.). W ramach prowadzonej działalności, Bank zawiera ze swoimi klientami Umowy o Limit Faktoringowy, zaś z Faktorantami i ich dłużnikami Bank zawiera Porozumienie o Dodatkowym Finansowaniu.

Umowa o Limit Factoringowy

Na podstawie Umowy Bank pozostawia do dyspozycji Faktoranta określoną kwotę środków pieniężnych. Limit przyznawany jest na finansowanie bieżącej działalności Faktoranta poprzez nabywanie przez Bank jego wierzytelności handlowych wobec jego Dłużników, wynikających z faktur z tytułu sprzedaży towarów/usług. Bank oferuje Faktorantom zawarcie Umowy bez przejęcia ryzyka wypłacalności Dłużnika.

W Umowie określony jest okres obowiązywania Limitu. Generalnie, wierzytelność powinna być spłacona na rzecz Banku w terminie wskazanym na fakturze Faktoranta. Jednakże, na wniosek Faktoranta, zaakceptowany przez Bank, Bank może wydłużyć Dłużnikowi termin zapłaty faktury określony w odrębnym porozumieniu zawartym przez Bank, Faktoranta i Dłużnika tj. w Porozumieniu o Dodatkowym Finansowaniu. Ponadto, Bank może przyznać Faktorantowi lub Dłużnikowi tzw. Okres Tolerowanego Opóźnienia. Okresem Tolerowanego Opóźnienia jest okres liczony bądź od dnia, w którym powinna być zapłacona faktura (jeżeli Bank nie udzielił Dłużnikowi dodatkowego finansowania) bądź od dnia upływu Okresu Dodatkowego (jeżeli Bank udzielił Dłużnikowi dodatkowego finansowania) do dnia ustalonego przez Bank i Faktoranta.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, z tytułu świadczenia przedmiotowych usług, Bankowi przysługuje od Faktoranta następujące wynagrodzenie:

* odsetki / odsetki dyskontowe liczone od kwoty zaangażowanej przez Bank w finansowanie Faktoranta. Odsetki liczone są do dnia zapłaty wynikającego z faktury Faktoranta;

* w przypadku ustalenia Okresu Tolerowanego Opóźnienia - odsetki liczone od zaangażowania od dnia, następnego po dniu kiedy płatność miała nastąpić do dnia faktycznej zapłaty lub upływu Okresu Tolerowanego Opóźnienia;

* w przypadku braku spłaty wierzytelności w terminie określonym w Umowie bądź w Okresie Tolerowanego Opóźnienia, o ile taki został w Umowie ustalony - odsetki za opóźnienie;

* prowizja przygotowawcza - stanowiąca określony procent kwoty Limitu, płatna zgodnie z ustaleniami Umowy;

* prowizja operacyjna - stanowiąca określony procent każdej kwoty faktury Faktoranta;

Porozumienie o Dodatkowym Finansowaniu

Na podstawie Porozumienia Bank wydłuża Dłużnikowi termin płatności wierzytelności nabytej przez Bank od Faktoranta. Kwota Dodatkowego Finansowania stanowi określony procent kwoty faktury, która jest przedmiotem finansowania w ramach Umowy. Nowy termin spłaty wierzytelności w związku z udzieleniem Dodatkowego Finansowania przypada w określonym dniu po terminie wskazanym na fakturze Faktoranta.

Zgodnie z postanowieniami Porozumienia, z tytułu powyższego świadczenia, Bankowi przysługuje od Dłużnika następujące wynagrodzenie:

* z tytułu Dodatkowego Finansowania, odsetki liczone za okres od dnia następnego po dniu wskazanym na fakturze Faktoranta do dnia faktycznej spłaty albo do końca Okresu Dodatkowego Finansowania.

* stopa odsetek za opóźnienie w przypadku braku spłaty w umówionym terminie (Okres Tolerowanego Opóźnienia);

* prowizja przygotowawcza

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z nowelizacją Ustawy uchwaloną 29 października 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1476), poczynając od dnia 1 stycznia 2011 r. wynagrodzenie (odsetki) uzyskiwane przez Bank od dłużnika w zamian za finansowanie udostępniane im przez Bank na podstawie porozumienia podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT, jako usługa udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W opinii Banku, wynagrodzenie (odsetki) uzyskiwane przez Bank od dłużników w zamian za finansowanie udostępniane im przez Bank na podstawie Porozumienia, będą podlegały zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy. Bank świadczy bowiem na rzecz Dłużników czynności zaliczane do usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

Wynagrodzenie należne Bankowi od Dłużnika za finansowanie go za okres po dacie płatności wskazanej na fakturze wystawionej przez Faktoranta.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielenia kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Zgodnie z art. 43 ust. 15 pkt 1 Ustawy VAT powyższe zwolnienie nie ma zastosowania do usług ściągania długów w tym faktoringu.

Jak zostało przedstawione przez Bank w opisie stanu faktycznego, na wniosek Faktoranta, zaakceptowany przez Bank, Bank może wydłużyć Dłużnikowi termin zapłaty faktury. Niniejsze finansowanie dokonywane jest na podstawie trójstronnego Porozumienia. Porozumienie to jest niezależne od Umowy. Wynagrodzenie (tzn. odsetki za Okres Dodatkowego Finansowania oraz za Okres Tolerowanego Opóźnienia, jak również kwota prowizji przygotowawczej), wynikająca z niniejszego Porozumienia ciąży wyłącznie na Dłużniku. Bank wystawia z tego tytułu faktury tylko na Dłużnika.

W przedmiotowej transakcji, Bank będzie wykonywał zatem dwie odrębne usługi na rzecz dwóch różnych podmiotów. Jedną z nich jest usługa factoringu wykonywana na rzecz Faktoranta, drugą usługą jest natomiast niezależna usługa finansowania wykonywana na rzecz Dłużnika.

Odmienne traktowanie powyższych usług wynika z innych celów, którym one służą. Celem usługi factoringowej jest wykup wierzytelności, ewentualne uwolnienie wierzyciela od ryzyka nieściągalności związanego z długiem, bądź zapewnienie otrzymania wartości wierzytelności przed terminem wymagalności. Wynagrodzenie za tą usługę może składać się z różnych elementów. Podstawowym elementem wynagrodzenia jest wynagrodzenie za nabycie przez Bank wierzytelności. Dodatkowo może, ale nie musi, zawierać wynagrodzenia za korzystanie z pieniądza w czasie (finansowanie). W przypadku, gdy usługa factoringowa zawiera te dwa elementy, traktowana jest jako usługa kompleksowa (wykup wierzytelności i finansowanie). Jako usługa kompleksowa podlega opodatkowaniu VAT jak usługa factoringu. Jednak w przypadkach, gdy Bank ma zamiar finansować inny podmiot niż Faktoranta, czynności polegającej na finansowaniu przez Bank Dłużnika poprzez zawarcie z nim Porozumienia nie można zaliczyć do jednej z usług wchodzących w skład usługi factoringu. W konsekwencji powinna być ona rozpatrywania w zakresie opodatkowania VAT odrębnie od usługi factoringu. Celem tej usługi jest bowiem udzielenie dodatkowego finansowania Dłużnikowi.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 11 czerwca 2010 r. (sygn. akt IBPP1/443-211/10/MS). Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że należne Wnioskodawcy wynagrodzenie za finansowanie przez Wnioskodawcę dłużnika poprzez zawarcie umowy o odroczenie terminu płatności, na które składają się odsetki i jednorazowa prowizja nie stanowią wynagrodzenia z tytułu świadczonej przez Wnioskodawcę usługi faktoringu".

Zdaniem Banku, uzasadnione jest odmienne traktowanie na gruncie podatku VAT wynagrodzenie należnego Bankowi od Dłużnika z tytułu przedmiotowych transakcji, gdyż wynagrodzenie:

* przysługuje Bankowi za okres po dacie płatności wskazanej na fakturze wystawionej przez Faktoranta (a nie przed tą datą),

* dotyczy finansowania udzielonego przez Bank Dłużnikowi, a nie Faktorantowi,

* wynika z zaakceptowanego i podpisanego przez Dłużnika Porozumienia,

* należne jest wyłącznie od Dłużnika.

W konsekwencji, zdaniem Banku, usługi finansowania, które będą świadczone przez Bank na rzecz Dłużnika za okres po dacie płatności wskazanej na fakturze wystawionej przez Faktoranta stanowią usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Usługi te nie są zaliczane do usług ściągania długów bądź faktoringu i tym samym mieszczą się w katalogu usług zwolnionych z VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji wydanej dla Banku przez Naczelnika Urzędu Skarbowego. Aktualny wniosek związany jest z późn. zm. w ustawie dotyczącymi usług finansowych, które weszły w życie 1 stycznia 2011 r. Zmiany te związane były jedynie z odejściem od identyfikowania usług za pomocą klasyfikacji statystycznych w celu zapewnienia zgodności regulacji krajowych z przepisami dyrektywy. Zdaniem ustawodawcy zmiany dokonane w klasyfikacji statystycznej uniemożliwiały w tym przypadku poprawne opracowanie załącznika do Ustawy określającego zakres usług zwolnionych, w sposób zgodny z przepisami dyrektywy. Intencją ustawodawcy było zatem sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku VAT dla usług finansowych, a nie zmiana zakresu praw będących przedmiotem niniejszego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, iż w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT wynagrodzenia (odsetek) uzyskiwanych od dłużnika jako usługa udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych (pytanie nr 2 przedmiotowego wniosku). Rozstrzygnięcie dotyczące opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia (odsetek) uzyskiwanych od faktoranta na podstawie zawartej umowy o limit factoringowy (pyt. nr 1) zostało ujęte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.