IPPP2/443-500/11-4/KAN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2011 r. (data wpływu 20 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług szkoleniowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 5 maja 2011 r. (data wpływu 9 maja 2011 r.) na wezwanie z dnia 27 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. w ramach swojej działalności świadczy między innymi usługi szkoleniowe. Sp. z o.o. zawarła 12 listopada 2009 r. umowę na świadczenie usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego z podmiotem X, który w ramach projektu finansowanego z budżetu państwa i Europejskiego Funduszu Społecznego (odpowiednio 15%, 85%) otrzymuje dotację na kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie zawodowe.

Nadzór nad realizacją projektu pełni instytucja wdrażająca - Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Projekt realizowany jest w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działanie 2.1 "Rozwój kadr nowoczesnej gospodarki", Poddziałanie 2.1.1. "Rozwój kapitału ludzkiego przedsiębiorstw". Umowa zawarta przez Sp. z o.o. z podmiotem X będzie realizowana do 14 października 2011 r.

Usługa realizowana przez Sp. z o.o. w ramach umowy z podmiotem X polega na przeprowadzeniu szkoleń, których przedmiotem jest wykorzystanie internetu jako narzędzia marketingowego, w tym wykorzystania go do promocji firm. Zakres szkoleń pozostaje w bezpośrednim związku z wykonywanym zawodem lub ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych osób szkolonych.

W związku z powyższym wynagrodzenie Spółki za realizację ww. szkoleń w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego jest w całości finansowane z pieniędzy publicznych, z dotacji uzyskanej przez podmiot X z Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez Sp. z o.o. ww. usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego na rzecz podmiotu, który uzyskał dotację na ten cel winno być od 1 stycznia 2011 r. zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29, w związku z art. 43 ust. 17 znowelizowanej ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Sp. z o.o. świadczone przez Spółkę usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego na rzecz podmiotu, który uzyskał dotację na ten cel, od 1 stycznia 2011 r. podlegają zwolnieniu od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o VAT zwalnia się z podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego:

W myśl cytowanego przepisu, usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego są zwolnione od podatku VAT, jeśli finansowane są w całości ze środków publicznych.

Artykuł 43 ust. 17 określa przypadki kiedy mimo spełnienia powyższej normy prawnej usługi nie podlegają zwolnieniu z VAT a mianowicie jeżeli usługi te:

Świadczona przez Sp. z o.o. usługa kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego jest niezbędna do realizacji projektu ze środków publicznych i celem świadczenia usługi nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy.

Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 niniejszego artykułu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z powyższego wynika, że Spółka zawarła 12 listopada 2009 r. umowę na świadczenie usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego z podmiotem X, który w ramach projektu finansowanego z budżetu państwa i Europejskiego Funduszu Społecznego (odpowiednio 15%, 85%) otrzymuje dotację na kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie zawodowe.

Nadzór nad realizacją projektu pełni instytucja wdrażająca - Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Projekt realizowany jest w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działanie 2.1 "Rozwój kadr nowoczesnej gospodarki", Poddziałanie 2.1.1. "Rozwój kapitału ludzkiego przedsiębiorstw". Stwierdzić należy, iż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność szkoleniowa spełnia definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługa realizowana przez Sp. z o.o. w ramach umowy z podmiotem X polega na przeprowadzeniu szkoleń, których przedmiotem jest wykorzystanie Internetu jako narzędzia marketingowego, w tym wykorzystania go do promocji firm.

Szkolenia te pozostają w bezpośrednim związku z zawodem pracownika, jak również mają na celu uzyskiwanie lub uaktualnianie jego wiedzy do celów zarobkowych.

Świadcząc ww. usługi Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c), w zw. z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów, gdyż nie jest on podmiotem otrzymującym bezpośrednio dotację na wykonanie usług dotyczących przedmiotowych szkoleń.

Wnioskodawca wskazał, iż będzie realizował szkolenia na zlecenie podmiotu, gdzie zleceniodawca - beneficjent otrzymuje wynagrodzenie ze środków publicznych. Wprawdzie zleceniodawca tych usług pokrywa ich koszt z otrzymanych środków publicznych, jednak to nie Wnioskodawca otrzymuje bezpośrednio takie dofinansowanie, a wyłącznie beneficjent, który jest stroną umowy o uzyskanie tychże środków. Tak więc otrzymane dofinansowanie pochodzi ze środków publicznych, jednakże dalsze dystrybuowanie tychże środków przez beneficjenta, który nie świadczy bezpośrednio usług szkoleniowych, ale zleca ich wykonanie innym podmiotom powoduje, iż środki te tracą przymiot "publiczności", a stają się środkami prywatnymi. W tym przypadku nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy i § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, bowiem nie dochodzi do bezpośredniego finansowania usług ze środków publicznych, ale ze środków własnych podmiotu, który zlecił podwykonawcy wykonanie tych szkoleń.

Reasumując, świadczone przez Spółkę z o.o. usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego na rzecz podmiotu, który uzyskał dotację finansowaną w całości ze środków publicznych nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów.

Przedmiotowe usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, podlegać będą w całości opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia faktycznego i odpowiednio w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.