IPPP2/443-498/09-2/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania robót budowlanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego oraz budynkach niemieszkalnych - jest prawidłowe,

* opodatkowania robót budowlanych związanych z budową osiedla - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 maja 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania robót budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - osoba fizyczna, prowadząca działalność gospodarczą zarejestrowaną w podatku od towarów i usług, prowadzi książkę przychodów i rozchodów.

Zgodnie z wpisem do Ewidencji Działalności Gospodarczej wykonuje, m.in. usługi w zakresie wynajmu maszyn - koparek, ładowarek. Na rzecz firmy zajmującej się budową osiedla mieszkaniowego Wnioskodawca świadczy usługę w zakresie wynajmu koparek, ładowarek wraz z obsługą operatorską. Operator koparko-ładowarki wykonuje usługi, tj. roboty ziemne przy nawożeniu i kształtowaniu zieleni; utrzymanie czystości ulic; przewóz materiałów; sprzątanie terenów na zewnątrz przy budowanym osiedlu mieszkaniowym; prace drogowe; podawanie cegły; podawanie materiałów budowlanych na obiekt; podawanie rusztowań, szalunków na obiekt; wykopy: rozładunek - załadunek, dostawców - materiałów budowlanych, szalunków i rusztowań; ogólne prace budowlane wykonywane na rzecz firmy budowlanej, zajmującej się budową osiedli mieszkaniowych budynków na cele mieszkalne.

Klasyfikacja Urzędu Statystycznego w Łodzi na wyżej wymienione usługi to PKWiU 43 "Roboty budowlane specjalistyczne".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT należy się posługiwać przy wyżej wymienionych usługach.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z klasyfikacją PKWiU 45.50.10-00.00 "Usługi wynajmu sprzętu budowlanego i do wyburzeń wraz z obsługą operatorską" - usługi wymienione we wniosku, tj. te, które dotyczą budowy osiedla mieszkaniowego, budynków na cele mieszkalne winny być opodatkowane 7% stawką podatku VAT. Natomiast usługi dotyczące budynków na cele niemieszkalne powinny być opodatkowane 22% stawką podatku VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stosownie do art. 41 ust. 1 powołanej ustawy podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Jej obniżenie jest możliwe tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub też przepisy wykonawcze do ustawy.

Prawo do stosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 7% stosuje się m.in. w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Z treści znowelizowanych przepisów wynika więc, iż preferencyjna, 7% stawka podatku nie dotyczy stawek stosowanych do budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, co oznacza, iż roboty te począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r., ze względu na utratę mocy przepisu przejściowego, jakim był w tym zakresie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT, podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Zgodnie z art. 146 ust. 3 ustawy o VAT, przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumiało się:

* sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,

* urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,

* urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Część "mieszkaniowa" budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice) oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego oraz lokalu użytkowego. W związku z tym należy posłużyć się definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), która stanowi, iż samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wyodrębniona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczanych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspakajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Do lokalu mogą przynależeć, zgodnie z art. 2 ust. 4 ww. ustawy, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej pomieszczeniami przynależnymi.

Treść powyższych przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, a pomieszczeniami przynależnymi. Pomieszczenie pomocnicze służy bezpośredniemu zaspakajaniu mieszkaniowych potrzeb ludzi, podczas gdy pomieszczenie przynależne, które stanowi część składową lokalu mieszkalnego, jest przeznaczone do realizacji potrzeb innych niż mieszkaniowe osób korzystających z samodzielnego lokalu mieszkalnego.

Termin "lokal użytkowy" został zdefiniowany w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), gdzie w § 3 pkt 14 określono, że lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, niebędących mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Mocą § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), stosowanie do celów podatku od towarów i usług, Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), zostało przedłużone do dnia 31 grudnia 2009 r.

Zgodnie z tą klasyfikacją robotami budowlanymi są prace zgrupowane w PKWiU 45 "Roboty budowlane", który obejmuje:

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 tego artykułu ustawy o VAT oraz § 6 ust. 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów, 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie w odniesieniu do budowy a także robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyjątkiem lokali użytkowych. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na to, że w przypadku usług związanych z wykonywaniem robót budowlano-montażowych, kluczowym elementem pozwalającym prawidłowo określić stawkę podatku VAT jest rodzaj obiektu (budynku), w którym roboty te są wykonywane. Jeżeli bowiem usługi te będą wykonywane w budynkach mieszkalnych (PKOB 11) jako całości - to należną stawką będzie 7%. Jeżeli jednak roboty budowlano-montażowe dotyczyć będą poszczególnych części budynku, tj. powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 7% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej stawka podatku w wysokości 22%. Zastosowanie prawidłowej stawki podatku uzależnione jest zatem od postanowień umowy na wykonanie przedmiotowych usług.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu maszyn - koparek, ładowarek wraz z obsługą operatorską. Operator koparko-ładowarki wykonuje ogólne prace budowlane na rzecz firmy budowlanej zajmującej się budową osiedli mieszkaniowych, budynków na cele mieszkalne, m.in. sprzątanie terenów na zewnątrz przy budowanym osiedlu mieszkaniowym, prace drogowe itp. Usługi wynajmowania sprzętu budowlanego tj. ładowarki i spycharki wraz z operatorem mieszczą się w dziale PKWiU 43 "Roboty budowlane specjalistyczne", w grupowaniu PKWiU 45.50.10-00.00 - "Usługi wynajmu sprzętu budowlanego i do wyburzeń wraz z obsługą operatorską".

W oparciu o powyższe ustalenia stwierdza się, że świadczone "Usługi wynajmu sprzętu budowlanego i do wyburzeń wraz z obsługą operatorską" w obiektach budownictwa mieszkaniowego, jeżeli zaklasyfikowane są do PKWiU 45, mieszczą się w pojęciu robót budowlanych, i tym samym, zgodnie z § 6 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług korzystają z preferencyjnej 7% stawki podatku VAT. Natomiast usługi dotyczące budynków na cele niemieszkalne winny być opodatkowane 22% stawką podatku VAT.

Roboty budowlane specjalistyczne, tj. roboty ziemne przy nawożeniu i kształtowaniu zieleni; utrzymanie czystości ulic; przewóz materiałów; sprzątanie terenów na zewnątrz przy budowanym osiedlu mieszkaniowym; prace drogowe; podawanie cegły; podawanie materiałów budowlanych na obiekt; podawanie rusztowań, szalunków na obiekt; wykopy: rozładunek - załadunek, dostawców - materiałów budowlanych, szalunków i rusztowań; ogólne prace budowlane wykonywane na rzecz firmy budowlanej, zajmującej się budową osiedli mieszkaniowych budynków na cele mieszkalne, związane z budową osiedla mieszkaniowego a nie w obiektach budownictwa mieszkaniowego, sklasyfikowanych wg PKOB 11 stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, objęte są stawką podatku w wysokości 22%.

Podkreślić należy, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest podatnik. W związku z powyższym, tut. organ w wydanej interpretacji odniósł się wyłącznie do klasyfikacji statystycznych podanych przez Wnioskodawcę we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock