IPPP2/443-496/14-3/BH

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-496/14-3/BH

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT dla usługi Pensjonatu dla koni - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT dla usługi Pensjonatu dla koni.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielką 8 ha gospodarstwa rolnego położonego we wsi Polski (Gospodarstwo), w ramach którego prowadzi obecnie i będzie prowadziła w przyszłości pensjonat dla koni (Pensjonat dla koni). Gospodarstwo stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Usługa Pensjonatu dla koni polega m.in. na: udostępnieniu boksu dla konia; pojeniu i karmieniu konia kilka razy dziennie (w tym podawaniu paszy treściwej i objętościowej); umożliwieniu koniowi codziennego ruchu (wyprowadzaniu na padok do karuzeli); pozostałej opiece nad koniem (m.in. zakładaniu, zmianie i zdejmowaniu derek oraz ochraniaczy).

Właściciel konia ma możliwość korzystania z infrastruktury Gospodarstwa (np. placu do jazdy) w celu uprawiania sportu lub rekreacji jeździeckiej.

Usługa Pensjonatu dla koni nie obejmuje usług weterynaryjnych ani kowalskich, nie stanowi również prowadzenia schroniska dla zwierząt gospodarskich.

Według dokonanej przez Wnioskodawczynię klasyfikacji Usługa Pensjonatu mieści się w ugrupowaniu 01.62.10.0 PKWiU.

W związku ze świadczeniem usługi Pensjonatu dla koni, Wnioskodawczyni nie zrezygnowała ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

W ramach Gospodarstwa Wnioskodawczyni uprawia także łąki i pastwiska. Wyprodukowane w ten sposób rośliny wykorzystuje na własne potrzeby Gospodarstwa, w tym dla celów karmienia koni w ramach usługi Pensjonatu dla Koni.

Usługę Pensjonatu dla koni Wnioskodawczyni świadczy najczęściej na rzecz osób fizycznych niewykorzystujących usługi w swojej działalności gospodarczej i niebędących podatnikami podatku VAT w tym zakresie nie otrzymuje faktur VAT RR. Może się jednak zdarzyć w przyszłości, że odbiorcą usługi będą podatnicy podatku VAT, w tym rozliczający ten podatek.

Oprócz usługi Pensjonatu, w ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni świadczy usługi doradcze (doradztwo podatkowe) opodatkowane VAT według zasad ogólnych. Z tytułu świadczenia usług doradczych Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie odrębnych przepisów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy usługa Pensjonatu dla koni świadczona przez Wnioskodawczynię jako rolnika ryczałtowego jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Przy założeniu, ze odpowiedź na pierwsze pytanie będzie pozytywna, czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do wykazywania usługi Pensjonatu dla koni w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku VAT i deklaracjach VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad 1)

Według Wnioskodawczyni usługa Pensjonatu dla koni świadczona przez Wnioskodawczynię jako rolnika ryczałtowego jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

W celu odpowiedzi na pierwsze pytanie, należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy Wnioskodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu ustawy o VAT.

Na podstawie art. 2 pkt 19 ustawy o VAT rolnikiem ryczałtowym jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, który korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji "rolnika". W polskim prawie brakuje również jednolitej definicji tego pojęcia. W zakresie rolnictwa obowiązuje kilka niezależnych od siebie, odmiennych zakresowo definicji określenia "rolnik (producent rolny)", w zależności od spraw, które regulują poszczególne ustawy. Generalnie jednak, z różnorodnych definicji "rolnika" można uznać, że jest to m.in. osoba fizyczna będąca właścicielem (posiadaczem) gospodarstwa rolnego prowadząca działalność rolniczą.

Działalność rolnicza, według definicji zawartej w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, to m.in. produkcja roślinna i zwierzęca, a także świadczenie usług rolniczych. Usługami rolniczymi są natomiast usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o VAT (art. 2 pkt 21 ustawy VAT).

Usługi rolnicze wymienione w załączniku 2 do ustawy o VAT to m.in. usługi związane z chowem i hodowlą zwierząt zawierające się w ugrupowaniu 01.62.10.0 PKWiU, z wyłączeniem usług weterynaryjnych oraz usług podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich.

W opinii Wnioskodawczyni, usługa Pensjonatu dla koni mieści się w ugrupowaniu 01.62.10.0 PKWiU o czym świadczą m.in. opinie interpretacyjne wydawane przez GUS, np. opinia z 11 maja 2007 r. oraz z 10 września 2009 r. wskazane na https://form.stat.gov.pl/precedensy. Ponadto, stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa GUS z 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych, "zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi".

Usługa Pensjonatu dla koni nie stanowi ani nie zawiera w sobie usługi weterynaryjnej, podkuwania koni ani usługi prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich. Wnioskodawczyni nie świadczy usług weterynaryjnych ani podkuwania koni dla właścicieli koni będących w pensjonacie w Jej Gospodarstwie. Ponadto konie, których właściciele korzystają z usługi Pensjonatu dla koni nie stanowią zwierząt gospodarskich, są użytkowane dla rekreacji lub sportu jeździeckiego. Poza tym, prowadzony przez Wnioskodawczynię pensjonat dla koni nie stanowi schroniska dla zwierząt. Zgodnie ze słownikiem PWN, schronisko oznacza m.in. "przytułek dla bezdomnych zwierząt". Konie przebywające w pensjonacie w Gospodarstwie posiadają właścicieli, którzy uiszczają opłaty za opiekę nad nimi. Trudno więc argumentować, że są to zwierzęta "bezdomne".

W związku z powyższym, ponieważ:

* Wnioskodawczyni jest rolnikiem (właścicielem gospodarstwa rolnego, w którym prowadzi działalność rolniczą) oraz

* świadczy usługi rolnicze polegające na prowadzeniu Pensjonatu dla koni; oraz

* korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ nie zrezygnowała z tego zwolnienia; oraz

* nie jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych, to

świadczona przez Wnioskodawczynię usługa Pensjonatu dla koni podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Bez znaczenia jest fakt, że oprócz działalności rolniczej, Wnioskodawczyni świadczy również usługi doradcze opodatkowane podatkiem VAT według stawki podstawowej. Powyższe potwierdza np. odpowiedź Podsekretarza Stanu z 17 stycznia 2012 r. na interpelację poselską nr 545 (wydana w imieniu Ministra Finansów):

"Należy bowiem ponownie podkreślić, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, tzn. aby miało zastosowanie, muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki:

* dotyczy rolnika, który nie jest obowiązany na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;

* dotyczy tylko wykonywanej przez tego rolnika działalności rolniczej.

A zatem w przypadku wykonywania działalności rolniczej i innej działalności może wystąpić sytuacja, w której jeden podmiot może łączyć dwa statusy - podatnika VAT zwolnionego jako rolnik ryczałtowy (niemającego obowiązku składania deklaracji, prowadzenia ewidencji, wystawiania faktur) i jednocześnie podatnika VAT czynnego, który w przypadku działalności innej niż rolnicza jest obowiązany do składania deklaracji, prowadzenia ewidencji i wystawiania faktur".

Ad 2)

W opinii Wnioskodawczyni, w związku z usługą Pensjonatu dla koni, nie ma Ona obowiązku wystawiania faktur VAT za tę usługę, ujmowania jej w ewidencji VAT i w deklaracjach VAT.

Zgodnie z art. 117 ustawy o VAT, rolnik ryczałtowy, który w zakresie prowadzonej działalności rolniczej dostarcza produkty rolne jest zwolniony z wystawiania faktur, prowadzenia ewidencji VAT, składania deklaracji podatkowych oraz dokonania zgłoszenia rejestracyjnego.

Natomiast, art. 118 ustawy o VAT stanowi, że art. 117 stosuje się odpowiednio w przypadku wykonywania przez rolnika ryczałtowego usług rolniczych na rzecz podatników podatku, którzy rozliczają ten podatek. Literalna wykładnia art. 118 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że ponieważ wykonywana przez Wnioskodawczynię usługa Pensjonatu dla koni jest świadczona na rzecz osób, które nie są podatnikami VAT i nie rozliczają podatku z tego tytułu, należy stosować do niej zasady ogólne przewidziane w ustawie o VAT dotyczące wystawiania faktur, prowadzenia ewidencji VAT, składania deklaracji podatkowych oraz dokonania zgłoszenia rejestracyjnego. Jednakże zastosowanie wykładni gramatycznej art. 118 ustawy VAT, prowadziłoby do sytuacji, kiedy usługa Pensjonatu dla koni, w zależności od statusu odbiorcy usługi, byłaby ujmowana (lub nie) w ewidencji VAT i deklaracjach podatkowych w zależności od statusu odbiorcy. Ponadto, w cytowanej wyżej odpowiedzi na interpelację, Sekretarz Stanu w imieniu Ministra Finansów potwierdził, że rolnik ryczałtowy w przypadku wykonywania działalności rolniczej (a więc również świadczenia usług rolniczych), nie ma obowiązku składania deklaracji, prowadzenia ewidencji i wystawiania faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl