IPPP2/443-49/09-4/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2009 r. (data wpływu 16 stycznia 2008 r.) uzupełnionego pismem z dnia 25 lutego 2009 r. (data wpływu 27 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur korygujących - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur korygujących.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się wynajmem powierzchni o charakterze komercyjnym. W trakcie prowadzonej działalności poprzednik prawny Spółki na podstawie umowy najmu z dnia 6 marca 2001 r. (Umowa) wynajął spółce C. w W, powierzchnie biurowe przy ul. B. (Najemca) której był właścicielem. Powierzchnia najmu zgodnie z Umową oraz aneksami do tej umowy obejmowała 2.559,29 m#178;. W trakcie trwania umowy najmu, Najemca zlecił niezależnemu geodecie dokonanie pomiarów faktycznie zajmowanej powierzchni, w wyniku której ustalono, że łączna zajmowana przez Najemcę powierzchnia wynosi 2.381,29 m#178; i różni się od powierzchni wskazanej w Umowie o 178 m#178;. W związku z powyższym Najemca wniósł pozew o zapłatę do Sądu Okręgowego, który to Sąd w dniu 1 lutego 2007 r. zasądził od Spółki na rzecz Najemcy kwotę PLN 751.839,00 wraz z ustawowymi odsetkami stwierdzając tym samym, że Spółka zawyżyła na fakturach VAT wystawianych na Najemcę należny czynsz. Powyższa kwota dotyczy faktur wystawianych przez Spółkę od maja 2001 r. do marca 2006 r. włącznie. W powyższym świetle Spółka jest zobowiązana do zwrotu wyżej wymienionej kwoty Najemcy oraz skorygowania swoich rozliczeń.

Przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego nie pozwalał organowi podatkowemu na właściwe ustosunkowanie się do zadanego problemu. W związku z powyższym pismem z dnia 12 lutego 2009 r. znak IPP2/443-49/09-2/BM tutejszy organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnieniu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego w szczególności w zakresie dokładnego wskazania:

* podmiotu, który wystawił przedmiotowe faktury,

* kiedy i w wyniku jakich czynność Wnioskodawca wszedł w posiadanie faktur wystawionych przez poprzednika prawnego Spółki - czy nastąpiło to w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę własności lokalu (powierzchnie biurowe przy ul. B. 66) czy też wskutek przejęcia firmy najemcy,

* w wyniku jakich zdarzeń gospodarczych Wnioskodawca stał się, jak to określa, następcą prawnym, podmiotu który zawarł umowę najmu,

* czy w związku z orzeczeniem Sądu z dnia 1 lutego 2007 r. zasądzona kwota została zwrócona,

* czy w orzeczeniu Sądu, jako podmiot obowiązany do zwrotu nienależnej kwoty wskazany jest Wnioskodawca,

* jak dokładnie brzmi orzeczenie Sądu w niniejszym zakresie.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, pismem z dnia 25 lutego 2009 r. Podatnik wyjaśnił, iż w złożonym wniosku, w zakresie stanu faktycznego znajduje się nieścisłość, która mogła wpłynąć na błędną ocenę stanu faktycznego.

Po stronie Wynajmującego tj. Spółki brak było przekształceń własnościowych związanych z własnością nieruchomości przy ulicy B. w W.

Podmiotem, który wystawił sporną faktury był wyłącznie Wnioskodawca oraz ówczesny (tj. na moment wystawienia zawyżonych faktur) i obecny właściciel nieruchomości przy ulicy B w W. Spółka posiada więc na dzień dzisiejszy kopie faktur wystawionych przez siebie.

Spółka wyjaśnia, że zmiany własnościowe zachodziły po stronie najemcy tj. według informacji posiadanych przez Spółkę C. S.A. jest następcą prawnym B. S.A.

W dniu 6 marca 2001 r. Wnioskodawca podpisał umowę najmu ze spółką B. S.A. Zgodnie z umową najmu (i aneksami do tej umowy), przedmiotem najmu była powierzchnia o łącznej wielkości 2559,29 m#178;. W konsekwencji, sporne faktury zostały wystawione przez Wnioskodawcę na podstawie umowy najmu z dnia 6 marca 2001 r.

Na dzień wniesienia i wydania wyroku przez Sąd Okręgowy (tj. 1 lutego 2007 r.) w wyniku wcześniejszych przekształceń własnościowych, uprawnionym najemcą z tytułu umowy najmu z dnia 6 marca 2001 r. był C. S.A. (a nie B. S. A.).

Sporne faktury były więc w całości wystawione przez Wnioskodawcę.

Sąd Okręgowy wskazał Wnioskodawcę jako zobowiązanego do zapłaty.

Spółka zwraca uwagę, że zasądzona kwota została zwrócona C. S.A. w postaci potrącenia z zadłużeniem C. S. A. wobec Wnioskodawcy z innego tytułu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z punktu widzenia przepisów dotyczących podatku VAT, Spółka jest zobowiązana do skorygowania wszystkich faktur VAT wystawianych na Najemcę w okresie od maja 2001 r. do marca 2006 r. i do rozliczenia obniżonego podatku VAT należnego z tak skorygowanych faktur VAT w deklaracji bieżącej zgodnie z art. 29 ust. 4a Ustawy o VAT.

W opinii Wnioskodawcy, z uwagi na orzeczenie sądowe oraz obowiązujące przepisy podatku VAT, Spółka powinna skorygować wszystkie faktury VAT w których zawyżyła kwotę należną VAT w świetle wydanego wyroku sądowego i rozliczyć obniżony podatek VAT należny z tak skorygowanych faktur VAT w deklaracji bieżącej zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT.

Artykuł 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 VAT) stanowi że podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należna) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Podobne przepisy są umiejscowione w art. 90 VI Dyrektywy o VAT, który mówi, iż w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego nie wywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Jak wskazano powyżej, w wyroku sądowym z dnia 1 lutego 2007 r. ustalono, że Spółka zawyżyła na wystawianych fakturach VAT czynsz, tj. całość świadczenia należnego od nabywcy. W konsekwencji obrót (i podstawa opodatkowania VAT) Spółki został zawyżony. Wydany wyrok sądowy, zobowiązuje Spółkę do obniżenia ceny tj. całości świadczenia należnego od nabywcy w zakresie wskazanym w wyroku sądowym. W konsekwencji należy zauważyć, że obrót Spółki powinien zostać obniżony o wartość zwróconych kwot, które uznano za nienależne w świetle wydanego wyroku sądowego.

Kwestia ta jest również regulowana w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT (poprzednio zagadnienie to regulowały przepisy Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług), który mówi że w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktur, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi dla którego wystawiono fakturę.

Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym po twierdzenie to uzyskano.

Dodatkowo, zgodnie z art. 29 ust. 4c ustawy o VAT, przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawieniu korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Biorąc powyższe pod uwagę, ze względu na fakt, że dochodzi do pomniejszenia podstawy opodatkowania, Spółka wystawiając faktury VAT korygujące dokona obniżenia podstawy opodatkowania pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym Najemca otrzymał korektę faktury VAT, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez Najemcę, dla którego wystawiono fakturę.

Natomiast w przypadku, gdyby takie potwierdzenie zostało uzyskane po terminie złożenia deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym Najemca otrzymał fakturę korygującą, Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia korekty faktury za miesiąc, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Kwestie wystawiania faktur korygujących zostały ujęte w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 13 rozporządzenia w sprawie faktur w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Natomiast zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur, fakturę korygującą wystawie się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W przypadku zatem, gdy zgodnie z wyrokiem sądowym orzeczono, że Spółka zawyżyła należności za wynajem, zgodnie z § 13 ust. 1 i § 14 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur Spółka powinna wystawić faktury korygujące do oryginalnie wystawionych faktur VAT. Faktury korygujące wystawione przez Spółkę powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Zatem biorąc pod uwagę całokształt powyżej przytoczonych przepisów w zakresie podatku VAT, Spółka powinna wystawić faktury korygujące do oryginalnie wystawionych faktur VAT na Najemcę, w których wykaże obniżony czynsz (tj. zgodnie z wyrokiem sądowym) i następnie dokona, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, rozliczenia obniżonej podstawy opodatkowania VAT w bieżącej deklaracji VAT-7 (lub deklaracji za miesiąc, w którym otrzyma potwierdzenia doręczenia faktur korygujących od Najemcy).

Zdaniem Spółki korekcie polegającej na obniżeniu ceny będą podlegały wszystkie faktury VAT objęte wyrokiem sądowym z dnia 1 lutego 2007 r. tj. od maja 2001 r. do marca 2006 r. włącznie. Spółka opiera swoje stanowisko na treści obowiązujących przepisów podatkowych. W szczególności zaś zdaniem Spółki nie ma przepisów, które ograniczałyby w czasie stosowanie art. 29 ust. 4a ustawy o VAT oraz przepisów rozporządzenia w sprawie faktur w zakresie korygowania faktur VAT i rozliczania obniżonego VAT należnego z tytułu skorygowanych faktur VAT.

Kwestie przedawnienia zobowiązań podatkowych reguluje art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Zgodnie z tym przepisem zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Przyjmuje się zatem, iż jedynie do czasu upływu tego okresu zobowiązania podatkowe mogą podlegać korekcie. Niemniej jednak, w opisanym stanie faktycznym Spółka, zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT będzie zobowiązana do rozliczenia obniżenia podstawy opodatkowania w deklaracji bieżącej. Innymi słowy, w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania Spółka nie jest uprawniona do rozliczenia takiej korekty za miesiące, w których wystawiono pierwotne faktury VAT.

W rezultacie, Spółka nie może dokonać korekt deklaracji VAT za miesiące objęte przedawnieniem. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, po wystawieniu faktur korygujących, zgodnie z rozporządzeniem w sprawie faktur, może uwzględnić obniżony podatek VAT należny w rozliczeniu za miesiąc, w którym Najemca otrzymał korektę faktury. Obniżenie to będzie dokonane pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten miesiąc potwierdzenia otrzymania korekty (uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez Najemcę korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany miesiąc uprawnia Spółkę do uwzględnienia korekty faktury za miesiąc, w którym to potwierdzenie uzyska).

Spółka zwraca uwagę, że również przepisy w zakresie VAT nie ograniczają w czasie stosowania przepisów w zakresie wystawienia faktur korygujących, ani też nie przewidują ograniczeń w zakresie obniżania podatku VAT należnego z tytułu korekty faktur rozliczonych pierwotnie za miesiące objęte okresem przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Prawo do obniżenia VAT należnego nie jest w szczególności ograniczone brzmieniem art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, który stanowi "jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego." Przepis bowiem ten stosuje się do sytuacji odliczenia od kwoty podatku VAT należnego kwoty podatku VAT naliczonego po upływie terminów odliczenia, o których mowa w art. 86 ust. 10, 11, 12, 16 i 18 ustawy o VAT. Nie jest to zatem sytuacja, o której mowa w niniejszym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, że stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie, między innymi, w informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 17 września 2004 r., sygn. PP/443-132/04, Drugi Urząd Skarbowy w Toruniu, w którym urząd stwierdził, że "tutejszy organ wyjaśnia dodatkowo, iż korekty dostawy i podatku należnego, w przypadku zmniejszenia ich wartości należy dokonać w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał potwierdzoną przez nabywcę kopię faktury korygującej, co jest zgodne z § 19 ust. 4 cytowanego wyżej rozporządzenia. Odnośnie natomiast terminu do wystawienia faktury korygującej (a w konsekwencji dokonania zmiany rozliczenia podatku należnego), tutejszy organ wyjaśnia, iż zarówno przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jak i rozporządzeń Ministra Finansów zawierających przepisy wykonawcze do wymienianej ustawy nie regulują terminów do wystawienia faktur korygujących dostawę.

Należy zatem mieć na względzie termin przedawnienia zobowiązania podatkowego regulowany w art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.). Przepis ten stanowi że zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Zatem dokonywanie przez podatnika wszelkich zmian dotyczących rozliczeń podatku od towarów i usług może nastąpić do momentu, w którym nie ulega przedawnieniu zobowiązanie podatkowe za dany okres rozliczeniowy.

Z powyższego wynika zatem, że Spółka może dokonać rozliczenia obniżonego podatku VAT należnego zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, pod warunkiem, że:

* w przypadku gdy potwierdzenie odebrania faktury korygującej przez Najemcę, Spółka otrzymała przed upływem terminu do złożenia deklaracji za miesiąc, którym wystawiono te faktury VAT korygujące i nie upłyną termin przedawnienia zobowiązań podatkowych za miesiąc wystawienia faktur korygujących;

* w przypadku, gdy potwierdzenie odbioru faktury VAT korygującej przez Najemcę Spółka otrzyma po terminie złożenia deklaracji za miesiąc wystawienia faktury VAT korygującej za miesiąc uzyskania potwierdzenia, jeśli nie upłynął termin przedawnienia zobowiązań podatkowych za miesiąc uzyskania potwierdzenia o odbiorze faktury VAT korygującej przez Najemcę.

Podobnie stwierdzono w piśmie Urzędu Skarbowego w Przemyślu z dnia 31 października 2005 r. (sygn. US.IX/443-50/HM/05), w którym stwierdzono, że: " Zgodnie z § 16 ust. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W myśl § 17 ust. 1 fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Wyżej wymienione przepisy określają również elementy, jakie powinna zawierać faktura korygująca w każdym z ww. przypadków. Nie rozstrzygają natomiast kwestii terminu, w jakim ma być wystawiona. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał fakturę korygującą wystawioną przez swojego kontrahenta po upływie prawie trzech lat od daty dokonania zakupu usługi. Z uwagi na to, że przepisy podatkowe nie wskazują maksymalnego terminu korygowania faktur VAT, kontrahent miał prawo do wystawienia faktury korygującej z przyczyn określonych w § 16 lub § 17 wyżej wymienionego rozporządzenia, natomiast Wnioskodawca jako nabywca ma prawo do skorygowania podatku naliczonego na warunkach określonych w § 17 ust. 1 ust. 5 rozporządzenia. Mianowicie zgodnie z ust. 4 nabywca otrzymujący fakturę korygującą:

Z powyższego wynika zatem, że brak jest przepisów ograniczających termin wystawienia faktury VAT korygującej i jednocześnie brak jest przepisów, które ograniczają możliwość rozliczenia faktur VAT korygujących. Z uwagi na fakt, że przepisy w zakresie VAT generalnie, nakazują rozliczanie korekt VAT należnego w okresach bieżących a nie historycznych, korekcie nie podlegają okresy rozliczeniowe objęte przedawnieniem. Zdaniem, Spółki w takim przypadku, w ogóle nie dochodzi do "korekty deklaracji VAT" gdyż, przy zachowaniu warunków wynikających z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT skorygowane faktury VA T podlegają rozliczeniu w deklaracjach bieżących. Deklaracje bieżące nie są więc korygowane.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki w przedmiotowym stanie faktycznym, korekcie będą podlegać wszystkie faktury objęte wyrokiem sądowym z dnia 1 lutego 2007 r., w których zawyżyła kwotę należną VAT i rozliczyć obniżony podatek VAT należny z tak skorygowanych faktur VAT w deklaracji bieżącej zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego tutejszy organ stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 4 ustawy obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29 ust. 4a ustawy).

Natomiast w myśl art. 29 ust. 4b ustawy o VAT warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

Stosownie do art. 29 ust. 4c ustawy przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Stosownie do § 14 ust. 2 faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3).

Przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących (§ 14 ust. 4).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na postawie zawartej w dniu 6 marca 2001 r. umowy najmu wynajął Spółce powierzchnie biurowe. Powierzchnia najmu zgodnie z ww. umową oraz aneksami do tej umowy obejmowała 2.559,29 m#178;. W trakcie trwania umowy najmu, Najemca zlecił niezależnemu geodecie dokonanie pomiarów faktycznie zajmowanej powierzchni, w wyniku której ustalono, że łączna zajmowana przez Najemcę powierzchnia wynosi 2.381,29 m#178; i różni się od powierzchni wskazanej w umowie o 178 m#178;. W związku z powyższym Najemca wniósł pozew Sądu. Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 1 lutego 2007 r. zasądził od Wnioskodawcy na rzecz Najemcy kwotę PLN 751.839,00 wraz z ustawowymi odsetkami stwierdzając tym samym, że Wnioskodawca zawyżył na fakturach VAT wystawianych na rzecz Najemcy należny czynsz (powyższa kwota dotyczy faktur wystawianych przez Wnioskodawcę od maja 2001 r. do marca 2006 r. włącznie).

Zasądzona kwota została zwrócona Najemcy (potrącenie z zadłużenia Najemcy wobec Wnioskodawcy).

Analizując zaistniały w sprawie stan faktyczny w świetle obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawca, zgodnie z wyrokiem Okręgowego Sądu, powinien wystawić najemcy faktury korygujące do pierwotnych faktur VAT dokumentujących najem, w których wykaże obniżony czynsz.

Należy jednak pamiętać, że samo wystawienie przez Spółkę faktury korygującej w związku z zaistniałymi błędami nie daje podstaw do obniżenia kwoty podatku należnego. Do obniżenia tego podatku niezbędne jest posiadanie, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę - dopiero ww. potwierdzenia stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym Wnioskodawca otrzymał to potwierdzenie.

W związku z powyższym stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.