IPPP2/443-455/13-4/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2013 r. (data wpływu 12 sierpnia 2013 r.) na wezwanie z dnia 15 lipca 2013 r. nr IPPP2/443-455/13-2/RR o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia z podatku dla usług pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczonych przez brokera ubezpieczeniowego - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia z podatku dla usług pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczonych przez brokera ubezpieczeniowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 sierpnia 2013 r. (data wpływu 12 sierpnia 2013 r.) na wezwanie z dnia 15 lipca 2013 r. nr IPPP2/443-455/13-2/RR (data doręczenia 5 sierpnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest brokerem ubezpieczeniowym działającym na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest podatnikiem VAT. W ramach działalności Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność, stosownie do treści przepisu art. 4 pkt 1 ww. ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, na rzecz spółki o statusie agencji ubezpieczeniowej działającej na rzecz zakładów ubezpieczeń.

W celu świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego Strona zamierza zawrzeć umowę pośrednictwa ze spółką, która posiada podpisane umowy o współpracy z podmiotami oferującymi ochronę ubezpieczeniową (zwanymi dalej Ubezpieczycielami). Umowy z Ubezpieczycielami są umowami dwustronnymi pomiędzy Spółką a Ubezpieczycielem. Na podstawie umowy, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć ze Spółką zobowiązuje się do aktywnego pośredniczenia w pozyskiwaniu na rzecz Spółki i Ubezpieczycieli klientów.

W wykonaniu powyższej umowy Wnioskodawca będzie dokonywał następujących czynności:

Wnioskodawca nie będzie zawierał umów w imieniu Spółki lub ubezpieczyciela. Za swoje czynności Strona będzie otrzymywała od Spółki wynagrodzenie w formie prowizji.

Z pisma z dnia 7 sierpnia 2013 r. stanowiącego uzupełnienie do złożonego wniosku wynika, że: wykonywane przez podatnika czynności przygotowawcze będą polegały na:

* Spotkaniach z klientami w celu informowania ich o warunkach umów ubezpieczenia, dostarczania ofert itp.;

* Negocjacje ze stronami będącymi podmiotem umowy ubezpieczenia celem omówienia i ustalenia oczekiwań względem warunków i odmowy ewentualnego ubezpieczenia,

* Doprowadzenie do zawarcia umowy ubezpieczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczone na rzecz Spółki, które będą wykonywane przez brokera ubezpieczeniowego są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (zwanym dalej VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opisanym zdarzeniu przyszłym, usługi, które będą świadczone przez Wnioskodawcę, będą zwolnione z opodatkowania VAT. Usługi te będą stanowić usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, które są zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT zwalnia się z opodatkowania VAT usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Powyższe regulacje wskazują, iż zwolnienie z opodatkowania VAT obejmuje nie tytko świadczenie usługi głównej tj. usługi ubezpieczeniowej, ale także pośrednictwa w sprzedaży usługi głównej, przy czym regulacje ustawy o VAT nie definiują co należy rozumieć pod pojęciem usługi pośrednictwa. W szczególności, przepisy ustawy o VAT nie wskazują, czy chodzi tu wyłącznie o pośrednictwo obejmujące umocowanie do działania w imieniu jednej ze stron stosunku prawnego, na podstawie którego jest świadczona usługa podstawowa, czy też inna działalność polegająca na pozyskiwaniu klientów dla "ubezpieczycieli".

W ocenie Strony zakres przedmiotowy wskazanego w ww. przepisach terminu "pośrednictwo" nie ogranicza się do świadczenia usług, w przypadku, których pośrednik zawiera w imieniu mocodawcy umowę z klientami, ale obejmuje przede wszystkim fakt na doprowadzeniu do sposobności zawarcia umowy, a także świadczenie usług mających na celu pozyskanie klientów dla usługobiorcy (instytucji agenta/Ubezpieczyciela).

Usługi świadczone przez pośrednika można przyrównać do usług świadczonych przez agenta na podstawie art. 758 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. zwana dalej "k.c."). Zgodnie z art. 758 k.c. przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy, albo do zawierania ich w jego imieniu.

Jak wskazuje doktryna, umowa pośrednictwa zależy do umów z zakresu pośrednictwa handlowego, polega na tym, ze pośrednik zobowiązuje się za wynagrodzeniem i w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów z klientami na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy. Czynności pośrednika składające się na pośredniczenie obejmują przede wszystkim czynności faktyczne, które poprzedzają zawarcie umowy i mają do zawarcia umowy doprowadzić. Zadaniem pośrednika jest podejmowanie na rzecz dającego zlecenie działań, które polegają na wyszukiwaniu klientów, kojarzeniu interesów stron, udzielaniu informacji o zasadach na jakich dający zlecenie zawiera umowy z klientami. Jego zadaniem jest również zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy z dającym zlecenie, także gromadzenie o nich informacji, ewentualnie sprawdzanie stanu ich wypłacalności.

A zatem usługi pośrednika w ramach pośrednictwa sprowadzają się do wykonania czynności faktycznych obejmujących np. wyszukiwanie osób, firm, z którymi można zawierać umowy danego rodzaju, ułatwianie spotkań, nakłanianie do skorzystania z oferty, przekazywanie prospektów, informowanie o warunkach umów, doręczanie ofert, przekazywanie dokumentów do przedsiębiorcy itp.

W podobny sposób należy interpretować pojęcie usług pośrednictwa, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy o VAT. Dlatego usługi pośrednictwa obejmują zarówno zawieranie umów w imieniu klienta, jak również aktywne poszukiwanie klientów, mające na celu doprowadzenia do zawarcia umowy, pomiędzy dającym zlecenie a klientem.

Mając powyższe na uwadze, usługi, które będą świadczone przez Wnioskodawcę, będą stanowić usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Ich bezpośrednim celem będzie bowiem stworzenie warunków do kontaktu klienta z Ubezpieczycielem, a w konsekwencji sprzedaży Produktu tj. usługi zwolnionej z opodatkowania VAT (usługi ubezpieczeniowej). Działania, które będą podejmowane, będą zmierzać do umożliwienia stronom zawarcia umowy, nie tylko poprzez poszukiwanie klienta i kontakt z nim, ale również poprzez dokonywanie czynności umożliwiających bezpośrednie zawarcie umowy takich jak: przesyłanie klientowi niezbędnych informacji i dokumentów, oraz przekazywanie dokumentów od klienta do Spółki i Ubezpieczycielowi. W konsekwencji, usługi, które będą świadczone powinny korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT, jako usługi pośrednictwa do świadczenia usług zwolnionych z opodatkowania VAT - zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31-41 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

W pierwszej kolejności należy określić jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy zwolnienie dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Stosownie do art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L z 2006 r. Nr 347.1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Wskazać należy, że terminy używane do określenia zwolnień podatku muszą być wiernie interpretowane, jako że stanowią wyjątki od ogólnej zasady, która mówi, że podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Jest ustalonym prawem precedensowym, że zwolnienia stanowią niezależne pojęcia prawa wspólnotowego, którego celem jest uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych Państwach Członkowskich.

W związku z powyższym tut. organ wydając interpretację w stanie prawnym określa ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych.

"Czynność ubezpieczeniowa", w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe TSUE w sprawie C-8/01 orzekł jednak, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skania C-240/99, paragraf 37).

Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie "transakcje ubezpieczeniowe" nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

Jednak w akapicie 41 sprawy Skandia Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, iż tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B (a) Szóstej Dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest brokerem ubezpieczeniowym, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Jest podatnikiem VAT. W ramach działalności Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność, na rzecz spółki o statusie agencji ubezpieczeniowej działającej na rzecz zakładów ubezpieczeń. W celu świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego Strona zamierza zawrzeć umowę pośrednictwa ze spółką, która posiada podpisane umowy o współpracy z podmiotami oferującymi ochronę ubezpieczeniową. Umowy z Ubezpieczycielami są umowami dwustronnymi pomiędzy Spółką a Ubezpieczycielem. Na podstawie umowy, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć ze Spółką zobowiązuje się do aktywnego pośredniczenia w pozyskiwaniu na rzecz Spółki i Ubezpieczycieli klientów. W wykonaniu powyższej umowy Wnioskodawca będzie dokonywał następujących czynności: poszukiwał klientów dla Spółki i Ubezpieczycieli, wykonywał czynności przygotowawcze zmierzające do zawarcia umów ubezpieczenia, informował potencjalnych klientów o produktach Spółki i Ubezpieczycieli, uczestniczył w szkoleniach organizowanych przez Spółkę i Ubezpieczycieli w zakresie oferowanych produktów. Wnioskodawca nie będzie zawierał umów w imieniu Spółki lub ubezpieczyciela. Za swoje czynności Strona będzie otrzymywała od Spółki wynagrodzenie w formie prowizji. W ramach czynności przygotowawczych Strona będzie: spotykła się z klientami w celu informowania ich o warunkach umów ubezpieczenia, dostarczania ofert itp.; negocjowała ze stronami będącymi podmiotem umowy ubezpieczenia celem omówienia i ustalenia oczekiwań względem warunków i odmowy ewentualnego ubezpieczenia oraz doprowadzenie do zawarcia umowy ubezpieczenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie sprowadzają się do kwestii możliwości korzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług w odniesieniu do świadczonych przez Stronę usług pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz Spółki.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie wykonuje czynności ubezpieczeniowych. Czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. Zainteresowany nie występuje w roli ubezpieczyciela, który w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia będzie zobowiązany do świadczenia na rzecz ubezpieczonego klienta.

Zauważyć należy, iż "czynność ubezpieczeniowa", w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między ubezpieczycielem, który na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia z tego podatku, a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast z opisu sprawy wynika, iż Strona zastępuje prawie na każdym polu działania ubezpieczyciela, ale jednak faktyczny ciężar w postaci ryzyka ubezpieczeniowego ponosi ubezpieczyciel.

Wnioskodawca nie świadczy również usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wynika, iż prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Czynności wykonywane przez pośrednika ubezpieczeniowego dotyczą czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń (agencyjne) oraz czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej (brokerskie).

Działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy dotyczącej produktu finansowego. Usługa pośrednictwa ubezpieczeniowego to usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

Natomiast zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Z uzasadnienia wyroku w sprawie CSC Financial Services Ltd. (wyrok TSUE z dnia 13 grudnia 2001 r., C-235/00), która to spółka świadczyła usługi typu call center na rzecz instytucji finansowych. Trybunał podjął się też próby konstruowania definicji samego pośrednictwa. Pośrednikiem jest więc podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. W skład usługi wchodzić może zwłaszcza prowadzenie negocjacji. Celem pośrednictwa jest zaś uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę. Z kolei nie może być mowy o pośrednictwie wówczas, gdy jedna ze stron umowy zleca tylko podwykonawcy część czynności faktycznych.

Kontynuując kwestię odróżnienia pośrednictwa od innych usług, warto przytoczyć wyrok w sprawie Volker Ludwig (wyrok TSUE z dnia 21 czerwca 2007 r., C-453/05). Niemiecki podatnik był subagentem, działającym na rzecz spółki DVAG, która z kolei występowała w imieniu instytucji kredytowej. Zakres czynności V. Ludwiga obejmował wyszukiwanie klientów, prowadzenie z nimi rozmów, przedstawienie oferty. W przypadku zawarcia umowy kredytu DVAG otrzymywała prowizję od instytucji kredytowej V. Ludwig zaś - prowizję od DVAG. Zdaniem TSUE ani okoliczność działania podatnika jako subagenta, ani dokonywanie dodatkowo doradztwa majątkowego (które jeśli ma charakter pomocniczy, to dzieli skutki podatkowe pośrednictwa kredytowego) - zwolnienia nie wykluczają. Trybunał wyszedł też z zasady neutralności VAT, zauważając, że podatnicy muszą mieć możliwość wyboru modelu organizacyjnego, który ekonomicznie byłby dla nich najbardziej odpowiedni, nie narażając się na opodatkowanie czynności (wyrok TSUE z dnia 25 lutego 1999 r., C-349/96).

Uwzględniając powyższe, stwierdzić należy, że świadczone przez Stronę jako brokera ubezpieczeniowego usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz Spółki, która posiada podpisane umowy o współpracy z podmiotem oferującym ochronę ubezpieczeniową będą zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Powyższe wynika z faktu, iż w świetle przedstawionych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zwolnione od podatku VAT może być jedynie pośredniczenie cechujące się wskazywaniem stronie danej umowy okazji do zawarcia umowy ubezpieczenia, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. W niniejszej sprawie powyższa przesłanka została spełniona, bowiem Wnioskodawca informuje potencjalnych klientów o produktach Spółki i Ubezpieczycieli oraz wykonuje czynności przygotowawcze zmierzające do zawarcia umowy poprzez spotkania z klientami w celu informowania ich o warunkach umów ubezpieczenia, dostarczania ofert, negocjuje ze stronami będącymi podmiotem umowy ubezpieczenia celem omówienia i ustalenia oczekiwań względem jej warunków. W konsekwencji powyższego na gruncie regulacji podatkowych - w szczególności orzeczenia C-453/05 TSUE - czynności wykonywane przez Wnioskodawcę należy uznać za pośrednictwo ubezpieczeniowe. Wszystkie wymienione czynności są ukierunkowane na zawarcie umowy. Skutkiem powyższego Wnioskodawca, jako broker ubezpieczeniowy uprawniony jest do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, do opisanych we wniosku czynności, świadczonych na rzecz Spółki które stanowią pośrednictwo ubezpieczeniowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.