IPPP2-443-452/11-2/IZ - Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów w ramach usługi marketingowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 8 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach usługi marketingowej - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach usługi marketingowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach wykonywanej działalności gospodarczej na podstawie Umów świadczy na rzecz Spółek Grupy S. usługi reklamowe/marketingowe. W Umowach Zleceniodawca (Spółki Grupy S.) oświadcza, że został należycie upoważniony do świadczenia usług reklamowych w odniesieniu do objętych Umowami produktów leczniczych (produkowanych przez podmioty z Grupy S.) i jednocześnie upoważnia P. do świadczenia takich usług. Usługa wykonywana przez P. zgodnie z Umowami ma charakter kompleksowy, służąc promocji produktów leczniczych Grupy S. (dalej: Grupa S.), reklamie korporacyjnej Grupy oraz budowaniu jej dobrego wizerunku (np. działania PR). Przedmiotowa usługa obejmuje w szczególności:

* reklamę w mass-mediach, włączając TV, radio, Internet, prasę i billboardy,

* reklamę kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w produkty lecznicze,

* odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w produkty lecznicze,

* dostarczanie próbek osobom uprawnionym do wystawiania recept,

* organizowanie spotkań promocyjnych dla osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w produkty lecznicze.

* organizowanie lub sponsorowanie seminariów, zjazdów, wystaw, warsztatów szkoleniowych oraz kongresów naukowych dotyczących produktów leczniczych dla osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w produkty lecznicze,

* planowanie i prowadzenie kampanii reklamowych, włączając dystrybucję materiałów reklamowych i promocyjnych (takich, jak m.in. ulotki, broszury, katalogi, kartki samoprzylepne, artykuły promocyjne, gadżety reklamowe z logo Spółki lub produktu leczniczego i próbki),

* PR oraz reklamę korporacyjną Grupy S. oraz podmiotów wchodzących w skład Grupy S.

Spółka pragnie podkreślić, iż nie prowadzi działalności produkcyjnej lub handlowej, w szczególności nie produkuje, ani też nie dokonuje zakupu/importu produktów wytwarzanych przez Spółki Grupy S. lub inne podmioty z Grupy S. celem ich dalszej odsprzedaży w kraju lub za granicą.

Zgodnie z postanowieniami Umów, Spółka z tytułu wykonywanej na rzecz Spółek Grupy S. usługi otrzymuje wynagrodzenie. Wynagrodzenie obliczane jest na zasadzie rozsądnej marży "koszt plus" w ten sposób, że do kwoty kosztów i wydatków bezpośrednich i pośrednich poniesionych w związku ze świadczeniem usług doliczana jest marża w ustalanej procentowej wysokości. Całość kosztów ponoszonych przez Spółkę w celu wykonania Umów jest zaliczana do kosztów uzyskania przychodów, jako bezpośrednio związana z osiąganym przez Spółkę przychodem (wynagrodzeniem).

Przedmiotowa kategoria usług wiąże się z również koniecznością nieodpłatnego przekazywania materiałów promocyjnych i reklamowych oraz towarów na rzecz potencjalnych i istniejących klientów podmiotów z Grupy S. Działania te czynione są w celu zachęcenia klientów do nabywania produktów produkowanych przez podmioty z Grupy S., zbudowania lepszego wizerunku Grupy S. na rynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wejście w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r. ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. z 2011 Nr 64, poz. 332) zmieniającej przepis art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej również jako Ustawa o VAT) powoduje konieczność opodatkowania przez Spółkę nieodpłatnego przekazania towarów, które następuje w związku z wykonaniem kompleksowej usługi marketingowej.

Z dniem 1 kwietnia 2011 r. wchodzi w życie ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, która w art. 1 ust. 1 pkt 3) nadaje następujące, nowe brzmienie przepisowi art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej również jako Ustawa o VAT):

Zdaniem Wnioskodawcy nowe brzmienie przepisu nie powoduje opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazywania towarów, o ile ich wydawanie związane jest z wykonaniem kompleksowej usługi marketingowej świadczonej na rzecz podmiotu trzeciego. Wskazana wyżej nowelizacja nie zmienia bowiem tego, że czynność wydania towarów w przedstawionym stanie faktycznym stanowi element nierozerwalnie związany ze świadczeniem kompleksowych usług marketingowych na rzecz zleceniodawców. Tym samym przekazanie towarów nie stanowi nieodpłatnego przekazania towarów w rozumieniu zmienionego przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jako że czynność wydania towarów stanowi element usługi marketingowej, opodatkowaniu powinna podlegać jedynie ta usługa, a nie jednostkowe wydanie towarów. Zasadność traktowania nieodpłatnego wydania towarów jako elementu usługi reklamowej (a co za tym idzie analogicznie marketingowej) potwierdza również orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS). W orzeczeniach C-69/92 pomiędzy Komisją Europejską a Wielkim Księstwem Luksemburga oraz C-68/92 pomiędzy Komisją Europejską a Republiką Francuską ETS stwierdził, iż: (...) usługi reklamowe obejmują również: nieodpłatne przekazywanie lub sprzedaż towarów po promocyjnych cenach (...). Dotyczy to także wszelkich czynności stanowiących integralną część kampanii reklamowej, które przyczyniają się do reklamy produktu lub usługi, takich jak wytwarzanie przedmiotów wykorzystywanych w konkretnej reklamie, jak i przekazywanie odbiorcy - w ramach kampanii reklamowej-towarów lub świadczenia usług w trakcie różnych imprez public relations, nawet jeśli towary te lub usługi - rozpatrywane odrębnie - nie zawierałyby treści reklamowych. (por. Dyrektywa VAT. Komentarz, pod red. K.Sachsa i R. Namysłowskiego, str. 400 i 401).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak wynika z powyższego, czynność wydania towaru, stanowiąca element wykonania usługi nie może być jednocześnie uznana za dostawę towaru (art. 7 ust. 2 Ustawy VAT wprowadza fikcję prawną, wedle której nieodpłatne przekazanie towary traktowane jest jak dostawa).

Biorąc pod uwagę względy systemowej spójności Ustawy VAT należy dojść do wniosku, że ta sama aktywność podatnika polegająca na wydawaniu towarów podmiotom trzecim nie może być opodatkowana jednocześnie jako dostawa towarów oraz świadczenie usług.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę potwierdza także interpretacja z dnia 27 lutego 2009 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowa w Warszawie, nr IPPP2/443-1811/08-2/AZ, jak również Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 20 listopada 2006 r. Nr 1471/NURI/443-327/06/AP, w której stwierdzono, że: (...) wartość przekazywanych towarów jest elementem kalkulacyjnym usług reklamowych (marketingowych), których wartość jest wliczona w cenę usług (...). Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegać będzie jedynie świadczenie tej usługi.

Uzasadnienie dla stanowiska Spółki można znaleźć również w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku z dnia 8 lutego 2007 r. sygn. I SA/Kr 963/2005 Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, iż (...) sam fakt wręczenia nabytej przez Spółkę nagrody nie stanowi w analizowanym przypadku oddzielnej dostawy towarów w rozumieniu przytoczonego powyżej przepisu. Wręczenie nagrody jest natomiast nierozerwalnie związane z usługą świadczoną przez wnioskodawcę na rzecz zlecającego usługę reklamową. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług wskazanej czynności prowadziłoby do podwójnego opodatkowania towaru (nagrody), którego wartość została już uwzględniona w opodatkowaniu usługi świadczonej przez Spółkę. Jednocześnie zaznacza się, iż zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, nabywając towary, stanowiące nagrody wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tych usług.

Przytoczony powyżej dorobek interpretacyjny nie traci na aktualności pod rządami znowelizowanych przepisów, gdyż stanowisko Spółki opiera się na zasadniczym argumencie, zgodnie z którym jej aktywność podlega w całości opodatkowaniu jako usługa, a tym samym nie może ona być równocześnie obciążona podatkiem jako dostawa towarów (nieodpłatne przekazanie towarów uznawane jest za dostawę). Prowadziłoby to wprost do podwójnego opodatkowania VAT godząc tym samym w zasadę proporcjonalności. Wskazana wyżej zmiana przepisu nie zmienia, zdaniem Spółki, jej sytuacji prawnej w przedmiocie nieodpłatnego przekazywania towarów w ramach wykonania kompleksowej usługi marketingowej, tj. nie powoduje opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania towarów w ramach wykonania kompleksowej usługi marketingowej (reklamowej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.