IPPP2-443-446/11-4/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2-443-446/11-4/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 7 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu 6 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oznaczonych jako testery - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oznaczonych jako testery. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu 6 lipca 2011 r.) będący odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2-443-446/11-2/AK z dnia 24 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności firmy P. Sp. z o.o. jest dystrybucja kosmetyków selektywnych m.in. do dużych sieci perfumerii. W związku z prowadzoną działalnością handlową spółka jest zobowiązana dostarczać nieodpłatnie nabywcom towarów próbki pod postacią testerów. Testery nie stanowią towaru handlowego i w związku z tym każde opakowanie testera posiada informację "not for sale". Pojemność jednego testera bardzo często jest równa pojemności odpowiednika w towarze handlowym, przy czym odbiorca finalny ma możliwość poznania produktu z testera, aplikując dozę na skórę. Umożliwienie klientowi zapoznania się z właściwym produktem poprzez aplikację z opakowania testera stanowi ekonomiczną (tańszą) formę niż pojedynczo pakowana próbka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość przekazywanych nieodpłatnie testerów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z późn. zm. w art. 7 ust. 2 w ustawie o podatku od towarów i usług w stanie obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie próbek w postaci testerów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Testery nie podlegają sprzedaży i stanowią zbiorcze opakowanie próbek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 7 ust. 3 cyt. ustawy, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przepis art. 7 ust. 4 cyt. ustawy stanowi, że przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł; jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Natomiast pojęcie "próbka" zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 7 cyt. ustawy, zgodnie z którym przez próbkę, o której mowa w ust. 3 rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Ustawodawca nie wprowadził żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, wskazując jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania. Zatem określenie "niewielka ilość towaru" może budzić wątpliwości. Jednakże z treści przywołanego przepisu art. 7 ust. 7 cyt. ustawy wynika, iż próbką jest towar gotowy, spełniający cechy wskazane w przepisie i przekazany w celu przetestowania (sprawdzenia właściwości danego towaru). Za próbkę można uznać najmniejszą ilość towaru, która zachowała skład i wszelkie właściwości towaru.

O uznaniu za próbkę, obok innych przesłanek decyduje, w myśl art. 7 ust. 7 cyt. ustawy brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu - jednemu - odbiorcy w danym okresie.

Nieodpłatne przekazanie próbek, umożliwiających potencjalnym klientom poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu stosownie do art. 7 ust. 3 tej ustawy.

Podkreślić należy, iż w sytuacji, gdy otrzymywane próbki pokrywają lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - potencjalne zapotrzebowanie klienta na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 cyt. ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji kosmetyków selektywnych m.in. do dużych sieci perfumerii. W związku z prowadzoną działalnością handlową spółka jest zobowiązana dostarczać nieodpłatnie nabywcom towarów próbki pod postacią testerów. Testery nie stanowią towaru handlowego i w związku z tym każde opakowanie testera posiada informację "not for sale". Pojemność jednego testera bardzo często jest równa pojemności odpowiednika w towarze handlowym, przy czym odbiorca finalny ma możliwość poznania produktu z testera, aplikując dozę na skórę. Umożliwienie klientowi zapoznania się z właściwym produktem poprzez aplikację z opakowania testera stanowi ekonomiczną (tańszą) formę niż pojedynczo pakowana próbka.

Biorąc pod uwagę przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności oraz wskazane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, iż testery kosmetyków, wydawane nabywcom kosmetyków, czyli sieciom perfumerii, które zostaną przez nich wykorzystane w celu zużycia przez klientów sklepów (kupujący kosmetyk ma możliwość poznania produktu z testera aplikując dozę na skórę) uznać należy za próbki w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Nie można bowiem twierdzić, iż przekazane do sieci perfumerii testery pokrywają lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - potencjalne zapotrzebowanie klienta (perfumerii) na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru. Z uwagi na to, iż perfumerie aby zaspokoić popyt na nabywane kosmetyki potrzebują dużej ilości towarów handlowych, otrzymanie przez nie próbek pod postacią testeru, której pojemność będzie równa pojemności towaru handlowego, nie będzie w stanie zastąpić tego towaru, a w rezultacie ograniczyć lub wyeliminować potrzebę jego nabycia.

Warto w tym miejscu przywołać wyrok ETS z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako "egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi".

Z przywołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. art. 7 ust. 2, ust. 3 i ust. 7 tej ustawy wynika, iż opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, uzależnione jest od tego, czy towary te wyczerpują ustawowe przesłanki, pozwalające uznać je za próbki lub prezenty o małej wartości. W sytuacji, gdy przedmiotem przekazania jednej osobie jest próbka w rozumieniu art. 7 ust. 7 cyt. ustawy, przekazanie takie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 cyt. ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż Spółka dokonuje przekazania na rzecz sieci perfumerii testerów, które stanowią próbki kosmetyków, w rozumieniu art. 7 ust. 7 cyt. ustawy, w konsekwencji czego dostawa taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl