IPPP2/443-44/11-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskująca w dniu 9 października 2009 r. zarejestrowała indywidualną działalność gospodarczą pod numerem ewidencji działalności, uzyskując REGON oraz dokonała rejestracji jako podatnik podatku od towaru i usług.

Następnie w wyniku zawiązania spółki cywilnej A., Podatniczka naniosła zmianę w ewidencji działalności gospodarczej, ograniczając działalność wyłącznie do spółki cywilnej. Jednocześnie Zainteresowana złożyła VAT-Z, zaprzestając wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (w ramach numeru NIP indywidualnego). Spółka Cywilna A. została rozwiązana 14 lipca 2010 r. a Wnioskująca wróciła do wykonywania działalności indywidualnej nanosząc zmianę w ewidencji działalności w oparciu o ten sam numer wpisu i numer Regon i zgłaszając ją jako czynnego płatnika VAT poprzez ponowne złożenie formularza VAT-R.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskująca słusznie uważa się za osobę kontynuującą działalność, która musi rozpocząć ewidencję na kasie fiskalnej po przekroczeniu granicy 40.000 zł sprzedaży dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej, a nie za osobę na nowo rozpoczynającą działalność dla której limit wynosi 20.000 zł.

Zdaniem Wnioskującej, winna ona być traktowana jako osoba kontynuująca działalność gospodarczą. Działalność została otwarta 9 października 2009 r., dlatego zdaniem Podatniczki powinien obowiązywać ją limit dla osób kontynuujących działalność czyli 40.000 zł. Wyrejestrowanie a następnie zgłoszenie jej do VAT dotyczy tylko i wyłącznie kwestii płatności podatku VAT a nie zamknięcia i otwarcia na nowo działalności gospodarczej.

Stanowisko Wnioskującej zostało ukształtowane w wyniku szukania odpowiedzi w interpretacjach prawnych na ten temat. To, że osoby wznawiającej działalność po przerwie nie można traktować jako rozpoczynającą jej prowadzenie, potwierdziła m.in. Izba Skarbowa w Opolu w decyzji z dnia 15 grudnia 2006 r. (OO-II-005/139/IM/06). Identyczne stanowisko zajęły Pierwszy Urząd Skarbowy w Białymstoku w piśmie z 21 kwietnia 2006 r. (RO-XV/443/VAT-111/221/US/06), Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Górna w piśmie z dnia 27 września 2005 r. (III/443-43/05/WI), i Urząd Skarbowy w Malborku w piśmie z dnia 21 września 2005 r. (PV-KN/443-47/O-2/05), pismo Urzędu Skarbowego w Grudziądzu z dnia 2 września 2005 r. (USI/443-78-120/05), pismo Urzędu Skarbowego w Grudziądzu z dnia 2 września 2005 r. (USl/443-78-120/05).

Zdaniem Podatniczki, wznowienia działalności gospodarczej nie należy utożsamiać z jej rozpoczęciem. Co za tym idzie, przedsiębiorcę wznawiającego działalność gospodarczą obowiązuje kwota obrotu uprawniająca do skorzystania ze zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w wysokości 40.000 zł - sumując sprzedaż w ramach działalności indywidualnej od momentu zarejestrowania działalności. Stanowisko takie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia. 10 listopada 2008 r. nr IBPP1/443-1176/08/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Zgodnie z przepisem § 3 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 6 cyt. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Natomiast stosownie do zapisu § 3 ust. 7 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Jak wynika z treści § 3 ust. 8 rozporządzenia, zwolnień, o których mowa w ust. 1 oraz w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. b) i c, nie stosuje się do:

Odnosząc się do zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego, w kwestii zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku ponownego podjęcia działalności gospodarczej, istotnym staje się ustalenie bytu prawnopodatkowego Wnioskodawcy. Tym samym należy rozstrzygnąć kwestię, czy może Pani być, w świetle przepisów prawa, uznana za podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, czy też jest Pani, z racji wcześniej prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikiem podatku od towarów i usług kontynuującym sprzedaż.

Stosownie do treści art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielne działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 2 "działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...), również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy".

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują zatem odrębnie kategorii podatnika rozpoczynającego sprzedaż (działalność), tym samym, nie precyzują kiedy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług rozpoczynającym, a kiedy z podatnikiem kontynuującym działalność gospodarczą.

Jak wynika z treści art. 96 ust. 1 powołanej ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15 - z uwzględnieniem wyjątków określonych w przepisie art. 96 ust. 3, są obowiązane przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej, wymienionej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje, iż mamy do czynienia z tym samym podatnikiem posługującym się tym samym Numerem Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wznowienie działalności w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika podatku od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca na pewien czas zaprzestała wykonywania działalności gospodarczej, co było spowodowane zawiązaniem przez Podatniczkę spółki cywilnej. Po rozwiązaniu spółki, Zainteresowana ponownie podjęła uprzednio prowadzoną działalność gospodarczą. Wątpliwości Wnioskującej dotyczą wysokości limitu obrotu, po przekroczeniu którego powstanie obowiązek ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podejmując ponownie działalność gospodarczą w niezmienionej formie prawnej (jako osoba fizyczna), uczyni to Pani jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą, a nie jako podmiot rozpoczynający wykonywanie działalności gospodarczej.

Uwzględniając powyższe tutejszy Organ stwierdza, że w związku ze wznowieniem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obowiązku rozpoczęcia ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej w Pani przypadku, do dnia 31 grudnia 2012 r. będą miały zastosowanie powołane przepisy § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, określające limit obrotu uprawniający do korzystania ze zwolnienia z przedmiotowego obowiązku w wysokości 40.000 zł.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo nadmienia się, iż w myśl w art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.