IPPP2/443-401/12-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie prowadząc swoją działalności nie przekroczyło limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy i korzysta w związku z tym ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców, określonego w tym przepisie, gdyż jednocześnie nie podjęło decyzji o rezygnacji z tego zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy. W związku z tym, zgodnie z art. 96 ust. 1 i ust. 3 ustawy Wnioskodawca nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy, korzystając ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 bez zarejestrowania jako podatnik VAT zwolniony. Stowarzyszenie dokonuje zakupu towarów i usług - zakupione towary i usługi nie są jednak wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - takich bowiem Stowarzyszenie nie wykonuje korzystając ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, tj. korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca ma możliwość odzyskania podatku naliczonego zawartego w cenie dokonywanych zakupów towarów usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle regulacji zawartej w art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia przez podatnika podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro zatem Wnioskodawca korzystając ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, z którego to prawa nie zrezygnował na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, nie wykonuje czynności opodatkowanych to nie ma możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego. Wskazać też należy, iż możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego jest dodatkowo warunkowana zarejestrowaniem podatnika jako podatnika VAT czynnego art. 88 ust. 4 ustawy. Wnioskodawca nie podjął natomiast decyzji o rezygnacji ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców i rejestracji jako podatnik VAT czynny. W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego zawartego w cenie zakupionych towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 wskazanej ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Stowarzyszenie korzysta ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie podjął decyzji o rezygnacji z tego zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy. Stowarzyszenie dokonuje zakupu towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (takich bowiem Strona nie wykonuje).

Na tle powyższego, Stowarzyszenie powzięło wątpliwości odnośnie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych towarów i usług.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a dokonywane zakupy nie będą służyć wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.